کاربر

فلوتامید (Flutamide)

بیماری ها ، داروها ، تشخیص ، درمان و ...

شناخت دارو: عبارت است از فلوتامید از دسته داروهای ضد سرطان می باشد که در درمان سرطان بدخیم پروستات به کار گرفته می شود.

دسته دارویی:

  • داروهای آنتی نئوپلاستیک خوراکی

فارماکولوژی و مکانیسم اثر دارو:

  • ترکیبفلوتامید یک ضد آندروژن غیر استروئیدی است که فعالیت تستسترون که داخل بدن تولید می شود و یا از خارج وارد بدن می شود را با اتصال به گیرنده آندروژن مهار می کند. علاوه بر این فلوتامید یک مهار کننده قوی تستسترون، محرک ساخت DNA در غده پروستات می باشد. بعلاوه این دارو قابلیت مهار برداشت نا معلوم آندروژن در غده پروستات را نیز دارد.
  • فلوتامید یکضد آندروژن غیر استروئیدی است. در مطالعات حیوانی، فلوتامید اثرات ضد آندروژنی قوی را نشان می دهد. این دارو فعالیت ضد آندروژنی خود را با مهار برداشت یا مهار اتصال آندروژن به بافت های هدف و یا هر دو نشان می دهد.
  • در سرطان پروستات مشخص شده است که حساسیت به آندروژن وجود دارد و به درمانی که در تقابل با اثرات آندروژن باشد و یا موجب حذف یا تضعیف منابع آندروژن شود، پاسخ می دهد.
  • افزایش میزان استرادیول و تستسترون پلاسما به دنبال تجویز فلوتامید گزارش شده است.
  • فلوتامید دارای نیمه عمر 6 ساعته است، حداکثر غلظت پلاسمایی آن پس از 6 ساعت ایجاد می شود و 94 تا 96 درصد دارو به پروتئین های پلاسما متصل می شوند.
  • متابولیسم دارو کبدی و متابولیت آن 4 نیترو 3 فلورو متیل آلانین، 2 آمینو 5 نیترو 4 (تری فلورو متیل) فنل می باشند.
  • دفع دارو عمدتاً از طریق ادرار است و کمتر از 5 درصد دارو از طریق مدفوع، دفع می شود و دارو قابل دیالیز شدن نیز نمی باشد.

اشکال دارو:

  • قرص

مقدار مصرف صحیح:

  • مصرف این دارو 250 میلی گرم است که طی 3 مرحله در روز باید مورد استفاده قرار بگیرد.
  • سرطان پروستات: 250 میلی گرم خوراکی هر 8 ساعت.
  • هیرسوتیسم یا پر مویی در زنان:اطلاعات نشان می دهد که 250 میلی گرم از فلوتامید 2 تا 3 بار در روز در ترکیب با ضد بارداری های خوراکی در درمان بیماران خانم با مشکل پر مویی استفاده می شود، با این حال FDA مصرف این دارو در زنان را به خصوص در شرایط غیر تهدید کننده و غیر خطرناک تأیید نمی کنند.

اثر دارو:

  • پس از مصرف به سرعت ظاهر می شود و تا چند ساعت باقی می ماند.

قبل از مصرف دارو:

  • این دارو در بیماران قلبی و بیماران کبدی می بایست طبق نظر پزشک مصرف شود.

عوارض جانبی دارو:

  • تهوع، استفراغ، گرگرفتگی، اسهال، ادم، ناتوانی جنسی، بی اشتهایی، کاهش میل جنسی، جوش های پوستی، لکوپنی، بزرگ شدن سینه در مردان.

تداخلات دارویی:

  • وارفارین، دی هیدرو اپی آندرستندیون، تری فلونوماید، وندتانیب، دولاسترون، دوفتیلید، بپریدیل، گرپافلوکساسین، هالوفانترین، بداکیلین، رمدسیویر، کانابیدیول، فلوربتاپیر F18.

موارد منع مصرف:

  • ازدیاد حساسیت به این دارو و ترکیبات آن، بیماری شدید کبدی.

شرایط نگهداری:

  • در مکانی خشک و خنک به دور از نور خورشید و دسترسی کودکان نگهداری شود.

نکات مهم:

  • اگر با مصرف این دارو دچار حساسیت های پوستی و تغییر رنگ ادرار می شوید لازم است در این زمینه نظر پزشک را جویا شوید.
  • CBCو آنتی ژن اختصاصی پروستات (PSA) پیش از شروع درمان و سپس به صورت دوره ای پایش گردد.
  • سطح ترانس آمیناز های سرم ALT و ASTدر ابتدای درمان، سپس به صورت ماهانه (به مدت 4 ماه) و سپس به صورت دوره ای پایش گردد.
  • در صورت ظهور اولین علایم اختلالات کبدی (مانند تهوع، استفراغ، درد شکمی، خستگی، بی اشتهایی، علائم شبه آنفولانزا، افزایش بیلی روبین خون، یرقان یا حساسیت به لمس در یک چهارم فوقانی سمت راست شکم) عملکرد کبدی ارزیابی شود.
  • سطح مت هموگلوبین در صورت وجود خطر سمیت آنیلین (بیماران مبتلا به هموگلوبین M، فاویسم و افراد سیگاری) ارزیابی شود.
  • بیمار از لحاظ بروز نارسایی کبدی (یرقان، تیرگی ادرار، درد شدید شکمی و کاهش اشتها) پایش شود و به بیمار گوشزد شود که این علائم را به سرعت گزارش کند.
  • لازم است که دیگر داروهای مصرفی بیمار بررسی شود تا در صورت نیاز، تنظیم دوز صورت گیرد یا از درمان جایگزین استفاده شود.
  • ضرورت مصرف منظم دارو و تکمیل دوره درمان به بیمار گوشزد شود.
error: محتوا محافظت شده می باشد.