شناخت دارو: عبارت است از سیکلوسرین برای درمان سل (توبرکلوز) به کار می‌رود. سل یک عفونت باکتریایی است که عمدتاً ریه‌ها را مبتلا می‌کند اما می‌تواند سایر نواحی بدن را نیز درگیر کند. این عفونت را می‌توان با یک دوره 6 ماهه از داروها درمان نمود. برای درمان سل چندین نوع دارو باید مصرف شود. سیکلوسرین تنها یکی از این داروها می‌باشد. داروی سیکلوسرین با از بین بردن باکتری عامل عفونت,  بیماری سل و علائم آن را درمان می‌کند.

دسته دارویی:

• آنتی بیوتیک

فارماکولوژی و مکانیسم اثر دارو:

• سیکلوسرین با مهار آنزیم دی آلانین لیگاز (D-alanine ligase) موجب اختلال در تشکیل دیواره سلولی مایکوباکتریوم‌ها می‌گردد.چذب: به دنبال مصرف خوراکی, سریع و تقریبا به طور کامل از سیستم گوارشی جذب می شود. نیمه عمر: در بیمارانی که عملکرد کلیه نرمال دارند حدود 10 ساعت می باشد. متابولیسم: اطلاعاتی در دسترس نیست. دفع: عمدتا کلیوی.

اشکال دارو:

• کپسول، قرص

مقدار مصرف صحیح:

• میزان دقیق مصرف داروی سیکلوسرین حتما باید توسط پزشک متخصص تعیین گردد.
• به طور معمول در بزرگسالان دارو با میزان 250 میلی‌گرم هر 12 ساعت یک بار شروع شده و به مدت دو هفته ادامه می‌یابد.
• در صورت عدم وجود نشانه‌های مسمومیت در فرد بیمار بنا به صلاحدید پزشک معالج می‌توان مقدار مصرف دارو را افزایش داد.

عوارض جانبی دارو:

• سردرد، احساس خواب‌ آلودگی و سرگیجه، احساس لرز، احساس سردرگمی، تغییر حالت، بثورات پوستی آلرژیک، تغییر نتیجه برخی از آزمایش‌های خونی.

تداخلات دارویی:

• متی کلوتیازید.

موارد منع مصرف:

• ازدیاد حساسیت به این دارو و ترکیبات آن، در صورت ابتلای بیمار به نارسایی شدید كلیه، صرع، افسردگی ،اضطراب شدید،اختلالات سایكوتیك و پورفیری، نباید مصرف شود.

شرایط نگهداری:

• در مکانی خشک و خنک به دور از نور خورشید و دسترسی کودکان نگهداری شود.

نکات مهم:

• مصرف سیکلوسرین در صورت بروز درماتیت آلرژیک یا مسمومیت سیستم عصیب باید قطع شود یا مقدار مصرف آن کاهش یابد. در طول دوره درمان باید عملکرد، کلیه، کبد و فاکتورهای خونی بیمار پیگیری شود. سیکلوسرین در مواردی که بیمار مبتلا به نارسایی شدید کلیه، صرع، افسردگی، اضطراب شدید، حالات سایکوتیک، اعتیاد به الکل و پورفیری باشد، منع مصرف دارد.
• در صورت ابتلای بیمار به نارسایی کلیه باید مقدار مصرف دارو کاهش یابد.
• می‌توان داروهای ضد صرع، آرامبخش‌ها و داروهای ضداضطراب را برای کاهش واکنش‌های ناخواسته تجویز کرد.با مصرف این دارو احتمال تغییر در نتایج آزمون‌های کبد وجود دارد.
• در صورت بروز تحریک گوارشی، می‌توان دارو را با غذا مصرف کرد.
• در طی درمان با این دارو بهتر است بیمار را از نظر روحی – روانی تحت نظر داشت چراکه بیمار ممکن است تمایل به خود کشی پیدا کند.
• از آنجاییکه این دارو در شیر مادر ترشح می‌شود مصرف آن در دوران شیردهی بااحتیاط و زیر نظر پزشک باید صورت گیرد.
• طی مصرف دارو بیمار باید از انجام کارهای مخاطره‌آمیز که نیاز به هوشیاری کامل دارند پرهیز کند.