شناخت دارو: عبارت است از سوتالول دارویی است که به منظور درمان اختلالاتی که در ضربان های بطنی و فوق بطنی قلب (آریتمی قلب) می باشد مورد استفاده قرار می گیرد.
دسته دارویی:
- ضد فشارخون بالا
فارماکولوژی و مکانیسم اثر دارو:
- داروی سوتالولبا بلوک گیرنده سمپاتیک نوع بتا در سلول های قلبی موجب کاهش تعداد ضربان قلب، کاهش سرعت هدایت امواج در گره AV و افزایش زمان تحریک‌ناپذیری سلول های قلبی می شود. سوتالول بلوک کننده غیراختصاصی گیرنده های سمپاتیک نوع بتا یک و بتا دو است. سوتالول یک مخلوط راسمیک از d و l سوتالول می باشد. هر دو ایزومر اثر ضد آریتمی مشابه دارند.
- داروی سوتالولداروی ضد آریتمی می باشد. سوتالول در گروه مسددهای گیرنده بتا آدرنرژیک قرار می گیرد، زیرا اصلی ترین عمل سوتالول انسداد گیرنده های بتاآدرنرژیک در قلب می باشد. همچنین سوتالول کانال های داخلی یون پتاسیم قلب را مهار می کند. رپلاریزاسیون را طولانی کرده و در نتیجه فاصله QT را طولانی می کند و ضربان سینوسی قلب، و هدایت گره AV را کاهش می دهد و تحریک ناپذیری گره AV را افزایش می‌دهد و برون‌ده قلبی و فشارخون سیستولیک و دیاستولیک را کاهش می‌دهد. با توجه به این پتانسیل عمل قلبی سوتالول در گروه ضد آریتمی هم قرار می گیرد.
- در موارد سالم فراهمی زیستی خوراکیداروی سوتالول 90 تا 100% می باشد. پس از مصرف خوراکی، سوتالول به پروتئین های پلاسما متصل نشده و متابولیزه هم نمی شود. غلظت پلاسمایی ثابت داروی سوتالول در عرض 2 تا 3 روز بدست می آید. دفع سوتالول عمدتاً بشکل تغییر نیافته از طریق کلیه صورت می پذیرد.
اشکال دارو:
- آمپول، قرص
مقدار مصرف صحیح:
- در ابتدا 80 میلی گرم و در صورت نیاز افزایش می یابد.
- برای درمان آریتمی بطنی: بزرگسالان: خوراکی: مقدار اولیه: 80 میلی گرم دو بار در روز ،ممکن است به 120 تا 160 mg دوبار در روز افزایش یابد. مقدار مصرف تا رسیدن به غلظت پلاسمایی ثابت با کنترل فاصله QT هر سه روز ممکن است افزایش یابد. اکثر بیماران به مقدار مصرف روزانه 160 تا 320 mg داروی سوتالول در دو یا سه مقدار منقسم پاسخ داده اند.
اثر دارو:
- ظرف مدت یک ساعت ظاهر می شود و تا چند ساعت باقی می ماند.
قبل از مصرف دارو:
- مصرف این دارو در بیماران با اختلالات تنفسی، بیماران قلبی و افرادی که دچار اختلال خونرسانی در پاهایشان هستند باید طبق نظر پزشک باشد.
عوارض جانبی دارو:
- سردرد، درد قفسه سینه، درد شکمی، گیجی، خستگی مفرط، بثورات جلدی، برادی کاردی، افسردگی، تنگی تنفس، ضعف، افزایش فشار خون، کاهش فشار خون، نارسایی قلبی مزمن، تپش قلب، ادم، تب، اضطراب، عفونت ها، گشادسازی عروق، درد، سکته مغزی، الکتروکاردیوگرام غیر طبیعی، نفخ.
تداخلات دارویی:
- پرومتازین، پیموزاید، تولترودین، دروسپیرنون، سالبوتامول، اریترومایسین ، ایبوپروفن ، ایندومتاسین ، پیروکسیکام ، تئوفیلین جی، تریمی پرامین ، کلاریترومایسین ، دی هیدرو ارگوتامین ، ریاگلینید. سیزاپراید ، گلی کلازید ، متیل دوپا ، وریکونازول ، فلوفنازین فینگولیمود, لووفلوکساسین، موکسی فلوکساسین ، نیتروگلیسیرین ، نیلوتینیب ، کلرپرومازین ، بوهمبين ، انسولین کلارژین ، فورمترول ، بیزوپرولول, کوسرلین ، ریتودرین ، رانولازین ، ترفنادین ، بوپرنورفین ، پروکائین آمید ، اسپارفلوکساسین ، نورمیفن ، وندتابيب ، دروپریدول ، پالونوسترون ، دولاسترون ، دوکسازوسین, هیسترلین، پروهنس ، مفلوکین ، اینوتورومات ، ابتدایامید ، دوفتیلید ، بپریدیل ، الفوزوسین ، آمی سولپراید ، پرومازین ، آرسنیک تری اکساید . داساتینیب ، پالیپریدون ، پیماوانسرین ، اومکلیدینیوم بروماید، وبلانترول استنشاقي ، ومورافنیب ، پروبوکول ، ترپروستينيل ، الیگلوستات ، جمتوزومب ، آستایین ، پنیوتولول ، آبالونامید، وازوپرستن . کربافلوکساسین ، هالوفانترین ، لیپپودول ، نبیوولول ، بیتولترول ، اولوداترول, اكس تريفيلين ، بداکیلین ، آبارلیکس ، گیلترینیت . گلاسندگیت ، برفلوترن ، آرفورموترول ، بندروفلومتازید، انترکتینیب ، پیتولیسانت و سیکلوینتیازید.
موارد منع مصرف:
- ازدیاد حساسیت به این دارو و ترکیبات آن، آسم ریوی، برادیکاردی سینوسی، شوک با منشاء قلبی، نارسایی قلبی جبران نشده، سندورم QT طولانی، کاهش فشار خون سیستولیک کمتر از 100 mmhg، انسداد گره دهلیزی، بطنی درجه 2 یا 3.
شرایط نگهداری:
- در مکانی خشک و خنک به دور از نور خورشید و دسترسی کودکان نگهداری شود.
نکات مهم:
- مصرف بیش از حد ممکن است موجب بر هم خوردن ضربان قلب شود.
- مصرف اين دارو در موارد زير بايد با احتياط فراوان صورت گيرد: آسم نايژه‌اي، سابقه آلرژي يا برونشيت غير آلرژيك، نارسايي احتقاني قلب، ديابت، پركاري تيروئيد، افسردگي رواني يا سابقه ابتلاء به آن.
- مقدار مصرف اين دارو در سالمندان بايد بر اساس پاسخ بيمار تعيين شود. زيرا از يك طرف به علت كاهش حساسيت اين بيماران به اثر دارو ممكن است افزايش مقدار مصرف لازم باشد و از طرف ديگر به علت كاهش توانايي متابوليسم و دفع داروها، كاهش مقدار مصرف ممكن است ضرورت يابد.
- در بيمارن مبتلا به عيب كار كبد، مقادير مصرف اين دارو بايد كاهش يابد.
- در صورت بروز افسردگي ناشي از اين دارو، مصرف آن بايد قطع شود.
- اگر بعد از يك دوره درمان طولاني با اين دارو قطع مصرف آن ضرورت پيدا كند، بايد مصرف اين دارو به تدريج و حداقل طي سه روز تا دو هفته قطع شود. در طول اين مدت، بيمار بايد از فعاليت‌هاي شديد پرهیز کند.
- در طول مصرف اين دارو، پيگيري عملكرد قلب، تعيين نبض، اندازه‌گيري فشار خون و ثبت نوار قلبي ضربان قلب ضروري است.
- هيچ يك از نوبت‌هاي مصرف اين دارو نبايد فراموش شود، به خصوص و اگر روزي يك بار مصرف مي‌شود.
- اين دارو، زيادي فشارخون را درمان نمي‌كند، بلكه آن را كنترل مي‌نمايد. مصرف آن ممكن است تا پايان عمر ضروري باشد.
- مصرف دارو، حتي در صورت احساس بهبودي، بايد ادامه يابد.
- در صورتي كه يك نوبت مصرف دارو فراموش شود، به محض به ياد آوردن آن نوبت بايد مصرف شود. ولي اگر تا زمان مصرف نوبت بعدي 4 ساعت باقيمانده باشد، از مصرف آن نوبت بايد خودداري شود و مقدار مصرف بعدي نيز دو برابر نگردد.
- در بيماران مبتلا به ديابت، با مصرف اين دارو علائم كمي قندخون ممكن است پوشانده شود يا غلظت قندخون افزايش پيدا كند يا كاهش قندخون طولاني شود.
- از مصرف اين دارو با ساير داروها، به ويژه داروهاي مقلد سمپاتيك كه نياز به نسخه پزشك ندارند، بايد خودداري شود.
- قبل از مصرف دارو، بايد با پزشك مشورت شود.
- به علت احتمال برو سرگيجه، خواب‌آلودگي و منگي، هنگام رانندگي يا كار با وسايلي كه نياز به هوشياري دارند، بايد احتياط نمود.