کاربر

سفکسیم (Cefixime)

بیماری ها ، داروها ، تشخیص ، درمان و ...

شناخت دارو: عبارت است از سفکسیم (Cefixime) برای درمان برخی از عفونت های ناشی از باکتری ها مانند برونشیت (عفونت مجاری ریوی) ، گونوره (بیماری منتقله از راه جنسی)؛ و عفونت های گوش، گلو، عفونت لوزه ها و دستگاه ادراری به کار می رود. سفکسیم با کشتن باکتریها به فعالیت می پردازد. داروی سفکسیم در حضور آنزیم های بتالاکتاماز بسیار پایدار است در نتیجه، بسیاری از ارگانیسم های مقاوم به پنی سیلین ها و بعضی از سفالوسپورین ها به علت پایداری در برابر بتا-لاکتاماز ها، ممکن است به سفکسیم حساس باشند. آنتی بیوتیک هایی مانند سفکسیم برای سرماخوردگی ، آنفولانزا یا سایر عفونت های ویروسی کارایی ندارند. استفاده از آنتی بیوتیک ها در صورت عدم نیاز، احتمال ابتلا به عفونت را افزایش داده و موجب افزایش مقاومت در برابر درمان های آنتی بیوتیکی می شود.

دسته دارویی:

  • آنتی بیوتیک (سفالوسپورین های نسل سوم)

فارماکولوژی و مکانیسم اثر دارو:

  • مانند تمام آنتی بیوتیک های بتا لاکتام ، سفیکسیم به پروتئین های خاص اتصال دهنده پنی سیلین (PBP) که در داخل دیواره سلول باکتری قرار دارند متصل می شود و باعث مهار مرحله سوم و آخرین مرحله سنتز دیواره سلول باکتری می شود. سپس لیز سلول توسط آنزیم های اتولیتیک دیواره سلول باکتریایی مانند اتولایسین ها اتفاق می افتد. ممکن است سفیکسیم با یک مهار کننده اتولایسین تداخل داشته باشد.سفیکسیم، آنتی بیوتیکی از دسته سفالوسپورین نسل سوم مانند سفتریاکسون و سفوتاکسیم است. سفیکسیم در حضور آنزیم های بتا-لاکتاماز بسیار پایدار است. در نتیجه ، بسیاری از ارگانیسم های مقاوم در برابر پنی سیلین ها و برخی سفالوسپورین ها به دلیل وجود بتا لاکتامازها ، ممکن است حساس به سفیکسیم باشند. اثر ضد باکتریایی سفیکسیم از مهار سنتز موکوپپتید در دیواره سلولی باکتری حاصل می شود.جذب: حدود 40٪ -50٪ به صورت خوراکی همراه با غذا یا بدون غذا جذب می شود، با این حال زمان حداکثر جذب در صورت مصرف با غذا تقریباً 0.8 ساعت افزایش می یابد. اتصال پروتئینی: 65%، متابولیسم: کبدی ، تقریباً 50٪ از دوز جذب شده در 24 ساعت بدون تغییر از طریق ادرار دفع می شود. نیمه عمر: 3-4 ساعت (ممکن است تا 9 ساعت باشد). در نارسایی شدید کلیه (5 تا 20 میلی لیتر در دقیقه کلیرانس کراتینین) ، نیمه عمر به طور متوسط به 11.5 ساعت افزایش می یابد.

اشکال دارو:

  • قرص، کپسول، ساشه، سوسپانسیون

مقدار مصرف صحیح:

  • محدوده معمول دوز خوراکی: 400 میلی گرم روزانه منقسم هر 12 یا 24 ساعت.
  • بزرگسالان: عفونت دستگاه ادراری (UTI): توجه: با احتیاط و فقط در مواردی که از داروهای توصیه شده استفاده نشود (به دلیل کاهش اثر بتا لاکتام های خوراکی در مقایسه با سایر عوامل) سیستیت ، بدون عارضه حاد: خوراکی: 400 میلی گرم یک بار در روز به مدت 7 روز.
  • عفونت ادراری ، پیچیده ، از جمله پیلونفریت: خوراکی: 400 میلی گرم یک بار در روز به مدت 10 تا 14 روز. توجه: درمان خوراکی باید به دنبال روش تزریقی مناسب استفاده شود. برای درمان سرپایی عفونت خفیف ، یک دوز از داروی تزریقی طولانی اثر قابل قبول است.
  • فارنژیت استرپتوکوکی (گروه A): خوراکی: 400 میلی گرم یک بار در روز به مدت 10 روز.
  • عفونت گنوکوکی ، عفونت های بدون عارضه دهانه رحم ، مجرای ادرار یا راست روده: خوراکی: 400 میلی گرم به صورت تک دوز در ترکیب با آزیترومایسین خوراکی به صورت تک دوز. توجه: CDC دیگر سفیکسیم را به عنوان عامل خط اول توصیه نمی کند (سفتریاکسون، سفالوسپورین ترجیحی در ترکیب با آزیترومایسین است). از سفیکسیم فقط باید زمانی استفاده شود که سفتریاکسون در دسترس نباشد. علاوه بر این ، سفیکسیم به دلیل محدود بودن اثر ، گزینه ای برای درمان سوزاک بدون عارضه حلق نیست. اگر باید به جای سفتریاکسون استفاده شود ، باید آزمایش 14 روز پس از درمان انجام شود. در کانادا ، به دلیل افزایش مقاومت ضد میکروبی ، آژانس بهداشت عمومی کانادا 800 میلی گرم را به عنوان یک دوز واحد برای درمان عفونت های عارضه گنوکوکی توصیه می کند.
  • عفونت گنوکوکی، درمان شریک جنسی: خوراکی: 400 میلی گرم به صورت تک دوز در ترکیب با آزیترومایسین خوراکی.
  • رینوسینوزیت حاد باکتریال: خوراکی: 400 میلی گرم یک بار در روز به مدت 5 تا 7 روز. در صورت نگرانی در مورد مقاومت به پنوموکوک ، کلیندامایسین را می توان اضافه کرد.
  • تب حصبه: خوراکی: 100 تا 200 میلی گرم دو بار در روز به مدت 7 تا 14 روز.
  • کودکان: دوز عمومی عفونت حساس (خفیف تا متوسط): نوزادان ، کودکان و نوجوانان: خوراکی: 8 میلی گرم در کیلوگرم در روز یک بار در روز یا در دوزهای منقسم هر 12 ساعت. حداکثر دوز روزانه: 400 میلی گرم در روز.
  • نوتروپنی تب دار (کم خطر): اطلاعات محدود موجود: نوزادان ، کودکان و نوجوانان: خوراکی: 8 میلی گرم در کیلوگرم در روز یک بار در روز یا در دوزهای منقسم هر 12 ساعت. توجه: در آزمایشات بالینی ، اگر بیمار در عرض 2 ساعت استفراغ کند ، دوزها تکرار می شود.
  • عفونت گنوکوکی، عفونت های بدون عارضه دهانه رحم ، مجرای ادرار یا راست روده: کودکان 45 کیلوگرم و بزرگسالان: خوراکی: 800 میلی گرم به عنوان یک دوز واحد. اگر عفونت کلامیدیا حذف نشده است ، به عنوان بخشی از یک رژیم ترکیبی مناسب استفاده کنید. توجه: Cefixime فقط در صورت عدم دسترسی به سفتریاکسون باید استفاده شود.
  • پروفیلاکسی اسهال مرتبط با ایرینوتکان: اطلاعات محدود موجود: نوزادان ، کودکان و بزرگسالان: خوراکی: 8 میلی گرم در کیلوگرم یک بار در روز. 5 روز قبل از درمان با irinotecan خوراکی آغاز شده و در طول دوره ادامه یابد.
  • اوتیت مدیا (التهاب گوش میانی) ، حاد: سوسپانسیون خوراکی یا قرص های جویدنی: نوزادان ، کودکان و نوجوانان: خوراکی: 8 میلی گرم در کیلوگرم در روز یک بار در روز یا در دوزهای منقسم هر 12 ساعت. حداکثر دوز روزانه: 400 میلی گرم در روز.
  • فارنژیت یا التهاب لوزه ؛ استرپتوکوک پیوژنز: نوزادان ، کودکان و نوجوانان:خوراکی: 8 میلی گرم در کیلوگرم در روز یک بار در روز یا در دوزهای منقسم هر 12 ساعت و به مدت 10 روز. حداکثر دوز روزانه: 400 میلی گرم در روز.
  • رینوسینوزیت ، باکتریال حاد: نوزادان ، کودکان و بزرگسالان: خوراکی: 8 میلی گرم در کیلوگرم در روز یک بار در روز یا در دوزهای منقسم هر 12 ساعت با کلیندامایسین همزمان به مدت 10 تا 14 روز. حداکثر دوز روزانه: 400 میلی گرم در روز.
  • تب حصبه (سالمونلا تیفی): اطلاعات محدود موجود : نوزادان ، کودکان و نوجوانان: خوراکی: 15 تا 20 میلی گرم در کیلوگرم در روز در دوزهای منقسم هر 12 ساعت به مدت 7 تا 14 روز.
  • عفونت مجاری ادراری؛ حاد: نوزادان بیشتر از 2 ماه ، کودکان و بزرگسالان: اطلاعات محدود موجود است. در نوزادان <6 ماه: خوراکی: 8 میلی گرم در کیلوگرم در روز یک بار در روز یا در دوزهای منقسم هر 12 ساعت به مدت 7 تا 14 روز.

عوارض جانبی دارو:

  • اسهال، درد شکم، حالت تهوع، سوء هاضمه، نفخ شکم، مدفوع شل و آبکی.

تداخلات دارویی:

  • واکسن ب ث ژ داخل مثانه ای.

موارد منع مصرف:

  • ازدیاد حساسیت به این دارو و ترکیبات آن، بیماران مبتلا به پورفیری ، ازدیاد حساسیت به آنتی بیوتیک های گروه سفالوسپورین یا پنی سیلین ها.

شرایط نگهداری:

  • در مکانی خشک و خنک به دور از نور خورشید و دسترسی کودکان نگهداری شود.

نکات مهم:

  • امنیت و کارایی مصرف سفکسیم در کودکان زیر 6 ماه به اثبات نرسیده است.
  • در بیماران دارای سابقه حساسیت به پنی سیلین به دلیل وجود حساسیت متقاطع اثبات شده، مصرف سفکسیم با احتیاط فراوان صورت گیرد.
  • تجویز این دارو در بیماران دارای نقص عملکرد کلیه با احتیاط انجام شود.
  • در بیماران دارای بیماری گوارشی از جمله کولیت ، مصرف سفکسیم با احتیاط صورت پذیرد. اسهال مرتبط با کلستریدیوم دیفیسیل (CDAD) با استفاده از تقریباً همه عوامل ضد باکتری گزارش شده است و ممکن است شدت آن از اسهال خفیف تا کولیت کشنده باشد. در صورت شک یا یقین در مورد CDAD ، مصرف مداوم داروی ضد باکتری را که بر علیه کلستریدیوم دیفیسیل نیست ، قطع کنید. مدیریت مناسب مایعات و الکترولیت ها ، مصرف مکمل پروتئینی ، درمان دارویی ضد باکتری کلستریدیوم دیفیسیل نیاز است.
  • در این دارو ممکن است کاهش فعالیت پروترومبین رخ دهد.
  • افراد پرخطر شامل نقص عملکرد کبد یا کلیه ،سوء تغذیه، درمان مزمن باآنتی بیوتیک ها و افراد تحت درمان با ضد انعقادها می باشند.
  • این دارو در برابر باکتری های بیهوازی فعالیت محدودی دارد.
  • کم خونی همولیتیک با واسطه ایمنی گزارش شده است. پارامترهای خون شناسی را در طول درمان و برای 2 تا 3 هفته پس از درمان کنترل کنید. در صورت بروز کم خونی همولیتیک در طول درمان ، درمان را قطع کنید.قرص سفکسیم را پیش از غذا میل کنید . در صورت تحریک گوارشی بعد از غذا مصرف شود.
  • دوره درمان با سفکسیم را کامل کنید.حتی اگر علائم عفونت ناپدید شد.
  • حین مصرف داروی سفکسیم در صورت بروز بثورات پوستی ،کهیر، خارش، کوتاه شدن تنفس سریعا مصرف را قطع کرده و پزشک معالج خود را مطلع کنید.
  • حین درمان با سفکسیم در صورت بروز اسهال شدید ، اسهال حاوی خون یا چرک و کرامپ شکمی شدید حتما پزشک خود را مطلع کنید.
error: محتوا محافظت شده می باشد.