کاربر

ستوکسیماب (Cetuximab)

بیماری ها ، داروها ، تشخیص ، درمان و ...

شناخت دارو: عبارت است از در درمان سرطان متاستاتیک کولورکتال و سرطان سر و گردن کاربرد دارد. ستوکسیمب با تاثیر بر سیستم ایمنی اثر درمانی خود را آشکار می کند و معمولا همراه با شیمی درمانی استفاده می شود.

دسته دارویی:

  • آنتی نئوپلاستیک

فارماکولوژی و مکانیسم اثر دارو:

  • آنتی بادی نوترکیب مونوکلونال انسانی/ موشی: مهار رشد سلولی، القای آپوپتوز، کاهش متالوپروتئیناز ماتریکس و کاهش تولید فاکتور رشد اندوتلیوم (از طریق اتصال به گیرنده ی فاکتور رشد اپیدرمی (EGFR، HER1، cErbB-1) در سلول های سالم و سرطانی و ممانعت از اتصال فاکتور رشد اپیدرمی (EGF) و سایر لیگاندها (مانند TGF-α)؛ در نتیجه سرکوب فسفریلاسیون و فعال شدن کینازهای مرتبط با گیرنده). انتقال سیگنال EGFR منجر به فعالسازی RAS wild-type می شود و به نظر می رسد که سلول های جهش یافته با RAS تحت تاثیر مهار EGFR متوقف می شوند.نیمه عمر: 230-63 ساعت.

اشکال دارو:

  • ویال تزریقی injection: 2 mg/ml 50 ml

مقدار مصرف صحیح:

  • کارسینومای سر و گردن: بزرگسالان: قبل از تجویز دارو از یک دارو با خاصیت آنتاگونیست H1 به عنوان پیش دارو استفاده شود. دور 400 mg/m2 وریدی در عرض 2 ساعت (حداکثر با سرعت 5 ml/min) به عنوان دوز بارگیری و ادامه آن با دوز 250 mg/m2 وریدی در عرض یک ساعت به صورت هفتگی به عنوان دوز نگهدارنده. در صورت استفاده از دارو همراه با پرتو درمانی ستوکسیماب یک هفته قبل از شروع پرتو درمانی آغاز و در حین پرتو درمانی ادامه داده می شود (7 الی 6 هفته). در صورت استفاده به صورت تک درمانی در موارد عود یا متاستاز بیماری پس از شکست درمان با پایه پلاتین درمان تا زمان پیشرفت بیماری یا بروز عوارض غیر قابل پذیرش ادامه می یابد.
  • سرطان متاستاتیک کولون و رکتوم: در صورت بیان رسپتور فاکتور رشد اپیدرمال در بیمارانی که ایرینوتکان را تحمل نمی کنند یا همراه با ایرینوتکان در بیماران مقاوم به ایرینوتکان. بزرگسالان: همراه با ایرینوتکان بیا به تنهایی دوز 400 mg/m2 وریدی در عرض 2 ساعت (حداکثر با سرعت 5 ml/min) به عنوان دوز بارگیری و ادامه آن با دوز 250 mg/m2 وریدی در عرض یک ساعت به صورت هفتگی به عنوان دوز نگهدارنده. استفاده از یک داروی با خاصیت آنتاگونیست H1 (مثل 50 میلی گرم دیفن هیدرامین وریدی) به عنوان پیش دارو توصیه می شود. تنظیم دوز: در صورت بروز موارد ملایم تا متوسط (درجه 1 یا 2) واکنش انفوزیون در بمیار سرعت تزریق را 50 درصد کاهش دهید. در صورت بروز موارد شدید (درجه 3 یا 4) واکنش انفوزیون تزریق دارو باید قطع شود. در صورت بروز سمیت پوستی ملایم تا متوسط نیاز به تنظیم دوز وجود ندارد. در صورت بروز بثورات جلدی به شکل آکنه مطابق راهنمایی زیر عمل شود. بروز اولین رتبه: انفوزیون را 1 تا 2 هتفه به تعویق بیاندازید. در صورت بهبودی دارو با دوز 250 mg/m2 شروع شود. در صورت عدم بهبودی تجویز دارو متوقف شود. بروز دومین رتبه: انفوزیون را 1 تا 2 هفت به تعویق بیاندازید. در صورت بهبودی دارو با دوز 200 mg/m2 شورع شود. در صروت عدم بهبودی تجویز دارو متوقف شود. بروز سومین رتبه: انفوزیون را 1 تا 2 هفته به تعویق بیاندازید. در صورت بهبودی دارو با دوز 150 mg/m2 شروع شود. در صورت عدم بهبودی تجویز دارو متوقف شود. بروز چهارمین رتبه: تجویز دارو متوقف شود.

عوارض جانبی دارو:

  • قلبی عروقی: مشکلات قلبی
  • سیستم اعصاب مرکزی: خستگی، کسالت، درد، نوروپاتی حسی محیطی، سردرد، بی خوابی، گیجی، لرز، لرز شدید، اضطراب، افسردگی.
  • پوستی: پوسته ریزی، ضایعات شبیه آکنه، درماتیت ناشی از رادیوتراپی، خشکی پوست، خارش، راش پوستی، تغییرات ظاهری ناخن، آکنه ولگاریس، پارونیشیا (عقربک)، سندرم دست و پا (PPE)، شقاق پوستی، ریزش مو.
  • غدد درون ریز و متابولیسم: کاهش وزن، کاهش منیزیم خون، دهیدراسیون (کاهش آب بدن)، کاهش کلسیم خون، کاهش پتاسیم خون.
  • گوارشی: اسهال، تهوع، درد شکمی، یبوست، استفراغ، التهاب دهان، بی اشتهایی، سوء هاضمه، خشکی دهان.
  • هماتولوژی و انکولوژی: نوتروپنی، لکوپنی.
  • کبدی: افزایش سطح سرمی آلکالین فسفاتاز، افزایش سطح سرمی آلانین آمینوترانسفراز، افزایش سطح سرمی آسپارتات آمینوترانسفراز.
  • عفونی: عفونت، عفونت بدون نوتروپنی.
  • موضعی: واکنش محل استعمال.
  • عصبی، عضلانی و اسکلتی: سستی، درد مفاصل، درد استخوان.
  • چشمی: کونژنکتیویت.
  • تنفسی: تنگی نفس، سرفه، فارنژیت.
  • متفرقه: تب، واکنش مربوط به انفوزیون.

تداخلات دارویی:

  • تداخل دارویی ویژه‌ای برای این دارو ذکر نشده است. در مصرف داروهای متعدد، جانب احتیاط رعایت شود.

موارد منع مصرف:

  • ازدیاد حساسیت به این دارو و ترکیبات آن، سابقه حساسیت به ستوکسیماب، مواد افزودنی شکل دارویی و پروتئین های موشی، همراه مصرف همزمان با پرتو درمانی در بیماران با سابقه بیماری عروق کرونر، آریتمی و نارسایی قلبی.

شرایط نگهداری:

  • در مکانی خشک و خنک به دور از نور خورشید و دسترسی کودکان نگهداری شود.

نکات مهم:

  • پیش از شروع درمان، تست بارداری در زنان متاهلی که در سنین باروری می باشند، الزامی است.
  • مصرف داروهای آنتی هیستامین پیش از دریافت دارو توصیه می شود.
  • در بیماران مبتلا به سرطان کولورکتال، ژنوتیپ KRAS در بافت تومور بررسی شود.
  • سطح الکترولیت های سرم (منیزیم، کلسیم و پتاسیم) در طول دوره درمان و سپس به مدت 8 هفته پس از تکمیل دوره درمان پایش گردد.
  • علایم حیاتی بیمار (انسداد مجاری تنفسی، کهیر و افت فشار خون) در طول انفوزیون و حداقل 1 ساعت پس از اتمام تزریق به دقت پایش شود (در صورت بروز واکنش در حین انفوزیون، تا زمان برطرف شدن علایم تحت نظر باشند). در صورت وقوع واکنش ناشی از انفوزیون، ممکن است به تنظیم دوز یا توقف موقتی درمان نیاز باشد (در واکنش های شدید، درمان متوقف شود).
  • بیمار از لحاظ بروز سمیت پوستی و ریوی (واکنش های پوستی، سرفه، تنگی نفس)، ناراحتی گوارشی و عفونت های فرصت طلب پایش گردد و به بیمار گوشزد شود که این علائم را به سرعت گزارش کند.
  • در صورت دریافت ستوکسی مب همزمان با رادیوتراپی، بیمار به دقت پایش شود.
  • در بیماران مبتلا به بیماری های کرونری یا ریوی، با احتیاط مصرف شود.
  • لازم است که تجهیزات لازم برای مدیریت واکنش آنافیلاکسی احتمالی، در دسترس باشد.
error: محتوا محافظت شده می باشد.