مشخصات: روغن کنجد انگلیسی (Sesame oil) نوعی روغن خوراکی است که از دانههای کنجد بدست میآید. این روغن علاوه بر آنکه در جنوب هندوستان در آشپزی کاربرد دارد، در آشپزی چینی، کرهای، ژاپنی، خاورمیانه و جنوب شرقی آسیا به عنوان طعم دهنده بکار میرود و رایحه و مزهای منحصر به فرد دارد.
طرز تهیه روغن کنجد: برای روغن گیری با استفاده از روش پرس گرم، در ابتدا باید دانه های روغنی کنجد را تمیز کرده و به دستگاه وارد کنید. در این روش، دمای آن تا حدود ۱۰۰ درجه افزایش پیدا می کند. سپس دانه ها تحت فشار قرار گرفته و پرس میشوند. در این روش روغن گیری، نسبت به روش پرس سرد، روغن بیشتری به دست می آید؛ اما خواص آن تا حدودی از بین می رود.
ترکیب شیمیایی: اولئیک اسید – لینولئیک اسید – پالمیتیک اسید ـ استئاریک اسید.
مصلح: آب پیاز، آب لیمو
مزاج: گرم و تر
خواص:
- کاهش التهاب
- بهبود متابولیسم
- کنترل اضطراب
- بهبود کیفیت موها
- تقویت استخوان ها
- کمک به رشد نوزاد
- پیشگیری از سرطان
- پیشگیری از آسیب DNA
- بهبود سلامت دهان و دندان
- ارتقاء سلامت و زیبایی پوست
- آن را با اسپرزه مخلوط کنید و بر موضع بمالید برای رفع خشونت پوست و درمان سوختگی از آتش نافع است.
- آن را با سفیده ی تخم مرغ مخلوط کنید و بر موضع بمالید برای تحلیل بردن ورمهای سفت و ورم چشم مؤثر است.
- روزی سه بار هر مرتبه سه تا چهار قطره از آن را در گوش بچکانید. غده و دمل داخل گوش را درمان می کند اگر هزار پا در گوش رفته باشد آن را بیرون می آورد.
- اول ده مثقال موزد را در یک لیوان آب بجوشانید بعد آب آن را با نصف مقدار آب روغن کنجد مخلوط کرده بجوشانید و دایم به هم بزنید تا آب تبخیر شده و روغن بماند، روغن را هر روز بر سر بمالید. ریزش مو را متوقف میکند.
- مالیدن آن بر پوست موجب درخشانی و شفافیت پوست دست و صورت می شود، ورم عضوی که از ضربه خوردگی باشد را می نشاند ترکهای دست را بهبود میبخشد برای درمان زخم آبله مفید است، خارش بین انگشتان را برطرف میکند.
- خوردن آن، مقوی ملین و مسهل است لطیف کننده صدا می باشد و صدا را باز و خشونت حلق را رفع میکند برای رفع سرفه، خشک تنگی نفس و زخم ریه مفید است، تشنج را تسکین می دهد سوزش مجرای بول را برطرف می سازد ترشی معده را کم میکند، زیاد کننده ی استقامت بدن در برابر سموم جانوران گزنده است اگر هفت مثقال از آن یک جا خورده شود به مزاج لینت می دهد و تب حازه را درمان می کند.
مضرات:
- زود به صفرا تبدیل می شود و برای اشخاص سوداوی مزاج مضر و بطئی الهضم است و معده را سست میکند.
نکته:
- تفاوت روغن کنجد و روغن ارده کنجد: نکته بسیار مهمی که همواره مورد توجه نیاکان ما بوده و تأکید کردهاند استفاده از روغن ارده کنجد است. با نگاهی دقیق به منابع گذشتهمان به این نتیجه میرسیم که حکما برای روغن کنجدی که بدون تفت داده شدن و تبدیل به ارده شدن و به روش پرس سرد تهیه میشده است، ارزش غذایی قائل نبودند مگر آن که آن را برای مصارف دارویی به شکل ضماد استعمال مینمودند. اما روغن خوراکی تهیه شده از کنجد را پس از تبدیل کردن کنجد به ارده و سپس روغنگیری از ارده به دست میآورند. لذا روغن کنجد هرگز خاصیت روغن ارده کنجد را ندارد. طبیعت روغن ارده کنجد در دوم گرم و تر است و تا هفت سال قوت آن باقی میماند و قابل مصرف است. تذکر مهم، از شما عزیزان میخواهیم که این بدعت را که به جای تهیه روغن کنجد از ارده کنجد، به طور مستقیم از دانۀ کنجد روغن کشی میکنند و به آن افتخار هم میکنند کنار گذاشته و از این نوع روغن که غیر خوراکی است دوری کنند و همگان را نیز مطلع کنید. روغن کنجد را از کنجد با پرس سرد می گیرند که نامش هم «دُهْنُ الحَلّ» است. لزوجت و چسبندگی آن در عروق بسیار زیاد است و می دانیم که هر غذای لَزِجی برای کبد مضر است و موجب کبد چرب میشود. خواص روغن ارده: ملیّن، رطوبت زا، چاق کننده سوداوی مزاجان و لاغر کننده افراد با غلبه بلغم، رفع کنندهی: سودا و صفرای غیرطبیعی، تنگی نفس، سرفهی خشک، زخم ریه و آسم، تشنج خشک و سوزش ادرار.