شناخت دارو: عبارت است از راملتون یک آگونیست گیرنده ملاتونین با تمایل زیاد به گیرنده های MT1 و MT2 می باشد که  جهت درمان بی خوابی که فرد با مشکل در شروع به  خواب رفتن دارد به کار می رود.

دسته دارویی:

• آرامبخش و خواب آور

فارماکولوژی و مکانیسم اثر دارو:

• آگونیست گیرنده ملاتونین با تمایل زیاد به گیرنده های MT1 و MT2. جذب: 84٪، فراهمی زیستی: 1.8٪، پروتئین بایندینگ: 82٪، متابولیسم: بیشتر توسط کبد CYP1A2، دفع: ادرار: 84٪، مدفوع: 4٪، شروع اثر: 30 دقیقه، پیک اثر: 0.5 تا 1.5 ساعت، توزیع: L 74.

اشکال دارو:

• قرص

مقدار مصرف صحیح:

• بی خوابی: 8 میلی گرم یک بار در روز در طی 30 دقیقه از خواب تجویز شود. حداکثر دوز: 8 میلی گرم در روز.
• کاربرد Off Label: 8 میلی گرم یک بار در روز در زمان خواب.

عوارض جانبی دارو:

• سرگیجه ، خواب آلودگی ، خستگی ، بی خوابی ، افسردگی ، کاهش کورتیزول سرم ، حالت تهوع ، تغییر حس چشایی ، میالژیا ، آرتروالژی ، آنفلوانزا ،عفونت بخش تنفسی فوقانی ، آنافیلاکسی ، آنژیوادم ، رفتارهای پیچیده در زمان خواب (رانندگی ، پختن غذا یا خوردن غذا ، تماس تلفنی) ، افزایش سطح پرولاکتین ، کاهش سطح تستوسترون.

تداخلات دارویی:

• فنتانیل , تری فلونوماید , سدیم اکسی بات , تاپنتادول , زیلوتون , بوتورفانول , بریمونیدین , پرامی پکسول , تالیدومید , روپینیرول , زولپیدم , فلوکونازول , کاوا کاوا , متی روسین , نابیلون , پیریبدیل , روفینامید , کلرفنزین | کلرفنسین , برکسانولون , بروم پریدول , آلیزاپراید , بلونانسرین , درونابینول , تریمپرازین , لوفکسیدین , پرامپانول , روتیگوتین , کانابیس , پاراآلدهاید , بوپرنورفین , دروپریدول , اورفنادرین , سوورکسانت , دوکسیلامین , مینوسایکلین , ملاتونین , منیزیم سولفات , آزلاستین , اکسی کدون , هیدروکدون , اکسی مورفون , بنزهیدروکدون/استامینوفن , کانابیدیول.

موارد منع مصرف:

• ازدیاد حساسیت به این دارو و ترکیبات آن، نقص شدید کبدی، مصرف همزمان با فلوواکسامین.

شرایط نگهداری:

• در مکانی خشک و خنک به دور از نور خورشید و دسترسی کودکان نگهداری شود.

نکات مهم:

• راملتون در موارد زیر با احتیاط مصرف شود: نقص متوسط کبدی، مصرف همزمان با مهارکننده های CYP1A2، پتانسیل برای تغییرات شناختی و رفتاری، این دارو ممکن است توانایی رانندگی یا انجام کارهای خطرناک را مختل کند هایپر پرولاکتینمی: ممکن است سطح پرولاکتین را افزایش دهد.
• احتمال بروز واکنشهای حساسیتی در هنگام مصرف دلرو زیاد است.
• افسردگی: در بیماران مبتلا به افسردگی با احتیاط استفاده شود. وخامت افسردگی ، از جمله ایده های خودکشی با استفاده از دارو های خواب آور گزارش شده است.
• بیماری تنفسی: در بیماران مبتلا به مشکلات تنفسی ، COPD یا آپنه خواب با احتیاط استفاده شود. مصرف در بیماران مبتلا به آپنه خواب شدید توصیه نمی شود .درمان علامت دار بی خوابی فقط پس از ارزیابی دقیق دلایل احتمالی اختلال خواب شروع می شود. عدم رفع اختلال خواب پس از 7 تا 10 روز ممکن است نشان دهنده بیماری روانی ویا پزشکی باشد.
• به دلیل شروع سریع عمل ، بلافاصله قبل از خواب تجویز کنید.
• در مورد انجام وظایف ، که نیاز به هوشیاری ذهنی دارند ، بیماران باید احتیاط کنند.