شناخت دارو: عبارت است از اين دارو براي درمان بيماري افسردگي به كار مي رود.
دسته دارویی:
- داروهای ضد افسردگی
فارماکولوژی و مکانیسم اثر دارو:
- دزيپرامين از طريق مهار برداشت مجدد نوراپي‌نفرين و سروتونين توسط غشاء پايانه سلول عصبي پيش‌سيناپسي، غلظت آنها را در سيستم عصبي مركزي افزايش مي‌دهد.
- اين دارو پس از تجويز خوراكي به سرعت و به طور كامل جذب مي‌شود. داراي متابوليسم گذر اول كبدي است. دارو فاقد متابوليت فعال است. 96% آن به پروتئين هاي پلاسما متصل مي‌شود. دفع دارو از طريق كليه است. نيمه عمر دارو 27 الی 12 ساعت زمان شروع اثر دارو 3 الی 2 هفته مي‌باشد.
اشکال دارو:
- قرص
مقدار مصرف صحیح:
- بزرگسالان: 100 تا 200 mg خوراکی در روز حداکثر مقدار مجاز:300 mg خوراکی در روز.
عوارض جانبی دارو:
- تهوع، بی خوابی، خشکی دهان، استفراغ، تاری دید، بثورات جلدی، اسهال، اضطراب، سردرگمی، بی اشتهایی، لرزش، پایین آمدن آستانه تحریک، عدم هماهنگی عضلات، احتباس ادراری، خونریزی زیر پوستی، توهم، آگرانولوسیتوز، خیز صورت، تضعیفمغز استخوان.
تداخلات دارویی:
- آتوموکستین، ارگوتامین سی، استیل کولین، اکسپکتورانت، ایپراتروپیوم بروماید، بوپروپیون، پروپافنون، پیموزاید، تامسولوسین، ترازادون، ترانیل سیپرومین، دولوکستین، دوبوتامین، زولپیدم، سالبوتامول، سیبوترامین، سیزاپراید، فلووکسامین، فلوکستین، گالانتامین، ونلافاکسین، کلوزاپین، یوهمبین، فنتانیل، سیکلوبنزاپرین، پگ اینترفرون آلفا 2 بی، پتاسیم سیترات، سدیم اکسی بات، پروکائین آمید، اسپارفلوکساسین، وندتانیب، دروپریدول، راساژیلین (رازاگیلین)، سافینامید، پالونوسترون، تاپنتادول، دی اتیل پروپیون، آکسیتینیب، اینداپامید، دوفتیلید، بپریدیل، لیزدگزامفتامین/ لیس دکس آمفتامین، آرسنیک تری اکساید، تروپیسترون، ومورافنیب، لورکاسرین، بنزفتامین، دکس فن فلورامین، دس ونلافاکسین، میلناسیپران، پروپیل هگزدرین، زایلومتازولین، آکریواستین + پسودوافدرین، گرپافلوکساسین، هالوفانترین، فلیبانسرین، هوپرزین آ، بداکیلین، گلیکوپیرونیوم، توسیلات، آرفورموترول، هیدروکسی تریپتوفان، لوومیلناسیپران، کلرسیکلیزین + فنیل افرین، انترکتینیب، بلونانسرین، کانابیدیول، لامیدیتان، نتوپیتانت.
موارد منع مصرف:
- ازدیاد حساسیت به این دارو و ترکیبات آن، مصرف همزمان با مهار کننده های مونوآمین اکسیداز، انفارکتوس میوکارد.
شرایط نگهداری:
- در مکانی خشک و خنک به دور از نور خورشید و دسترسی کودکان نگهداری شود.
نکات مهم:
- در موارد زير مصرف اين داو بايد با احتياط فراوان صورت گيرد: الكسيم حاد، آسم، اختلالات دو قطبي، اختلالات خوني و گوارشي، گلوكوم با زاويه باريك، افزايش فشار كره چشم، پركاري تيروئيد، هيپرتروفي پروستات، عيب‌كار كليه، اسكيزوفرني، حملات تشنجي، حساسيت به داروهاي ضد افسردگي سه حلقه‌اي و احتباس ادرار.
- از قطع ناگهاني مصرف دارو بايد پرهيز شود. در صورت نياز، كاهش مقدار مصرف بايد تدريجي و در طول يك دوره حداقل 4 هفته‌اي انجام شود.
- در هفته‌هاي اول درمان به دليل افزايش تمايل خودكشي بيمار بايد تحت نظر باشد.
- بيش از يك داروي ضد افسردگي در يك زمان نبايد تجويز شود.
- براي شروع اثرات درماني اين دارو حداقل 6 الی 1 هفته وقت لازم است.
- به علت نيمه عمر طولاني دارو، تجويز يكباره مقادير آن در موقع خواب، كفايت مي كند.
- بايد به بيمار ياد آوري شود كه در صورت بروز علائم آنتي موسكاريني به درمان ادامه دهد، چون به اين اثرات تا حدي تحمل حاصل مي‌شود.
- در صورت مصرف مهار كننده آنزيم MAO توسط بيمار بايد دو هفته بعد از قطع آنها، مصرف اين دارو را آغاز كند.
- در صورت ضرورت مصرف داروي مهار كننده MAO بايد حداقل يك هفته میان قطع اين دارو و شروع داروي جديد فاصله زماني ايجاد شود.
- دوره درمان با اين دارو بايد كامل شود. اين دارو نبايد بيش از مقدار توصيه شده مصرف شود.
- در صورت فراموش كردن يك نوبت مصرف دارو، اگر رژيم درماني به صورت چند نوبت در روز باشد، به محض به يادآوردن آن نوبت بايد مصرف شود، مگر اينكه تقریباً زمان مصرف نوبت بعدي فرا رسيده باشد. در اين صورت، مقدار مصرف بعدي نيز نبايد دو برابر گردد. اگر رژيم درماني بصورت مصرف در هنگام خواب باشد، نبايد هنگام صبح دارو مصرف شود. بهتر است در اين موارد با پزشك مشورت گردد.
- به دليل احتمال بروز منگي و سرگيجه، هنگام برخاستن از حالت خوابيده يا نشسته بايد احتياط نمود.
- با مصرف اين دارو، خشكي دهان ممكن است بروز نمايد. در صورت تداوم اين عارضه به مدت بيش از 2 هفته، بايد به پزشك مراجعه نمود.
- احتمال بروز حساسيت به نور با مصرف اين دارو وجود دارد. لذا ضروري است از پوشش ضد آفتاب استفاده شود.
- بيمار بايد 7 الی 3 روز پس از قطع مصرف تحت نظر باشد.
- در صورت نياز به هر‌گونه عمل جراحي يا درمان اضطراري، پزشك بايد از مصرف دارو مطلع شود.