در آستانه غرق شدگی: عبارت است از اثرات فوری مشاهده شده پس از به زیر آب فرو رفتن به مدت طولانی.

علائم:

1. گیجی یاعدم هوشیاری
2. کم بودن یا نبود تنفس یا ضربان قلب
3. رنگ پریدگی طوری که فرد به رنگ سفید مایل به آبی در می آید.

علت:

• به زیر آب فرو رفتن این مشکلات را به همراه دارد: اسپاسم حنجره، پس از نجات بیمار، این اسپاسم جلوی رسیدن اکسیژن به ریه ها را می گیرد، رفتن آب به درون ریه ها، که باعث تغییرات خطرناکی در گردش خون می شود.

عوامل افزایش دهنده خطر:

1. افکار خودکشی در فرد
2. بروز حادثه، خصوصاً ضربه به سر، به هنگام شنا کردن
3. نوشیدن الکل به مقدار زیاد و همزمان شنا کردن یا انجام ورزش های آبی
4. نبود امکانات حفاظتی در استخر یا عدم نظارت دقیق بر شنا کردن بچه ها

پیشگیری:

1. هیچگاه تنها شنا نکنید
2. اطراف استخر را نرده ایمنی بکشید
3. احیای قلبی، ریوی (CPR) را فرا بگیرید.
4. همه اعضای خانواده، حتی شیرخواران، را تشویق کنید تا شنا یاد بگیرند.

عواقب مورد انتظار:

• بستگی به مدت زمانی که فرد زیر آب بوده است دارد، اگر فرد زود نجات یابد و تحت درمان قرار گیرد، امکان بهبود کامل وجود دارد، توجه داشته باشید که به دلایل فعال شدن بعضی از مکانیسم های خاص بدن در آب یخ، امکان بهبود کامل پس از به زیر آب رفتن طولای مدت در این گونه آب ها وجود دارد.

عوارض احتمالی:

1. عفونت ریه
2. آسیب دائمی به مغز
3. ترس از آب پس از نجات یافتن
4. ورم ریه (تجمع مایعات بدن در ریه)
5. اختلالات و بی نظمی های قلب، از جمله ایست قلبی و مرگ

تشخیص:

1. انجام معاینات بالینی.

درمان طب سنتی:

• بلافاصله تنفس دهان به دهان را آغاز کنید.
• اگر ضربان قلب وجود نداشته باشد، ماساژ قلب بدهید.
• تا زمانی که آمبولانس نرسیده است به عملیات احیاء ادامه دهید.
• از یکی از کسانی که برای کمک فرا خوانده اید بخواهید که با اورژانس تماس بگیرد.
• اگر قربانی هوشیار نباشد و نفس نکشد، با فریاد کمک بخواهید، خودتان قربانی را ترک نکنید.
• به هنگام بهبودی نزد وی بمانید تا به وی اطمینان خاطر دهید، فردی که در آستانه غرق شدن قرار داشته شرایط ناگواری را تجربه کرده است.
• فردی که در آستانه غرق شدگی بوده است را باید سریعاً به نزدیکترین بیمارستان انتقال و تحت مراقبت های ویژه قرار داد، حتی اگر هوشیاری خود را باز یافته باشد، توجه داشته باشید که امکان دارد تا 48 الی 24 ساعت پس از حادثه، بیمار به علت اختلالات ریتم قلب دچار عوارض شود یا فوت کند.

داروها:

1. اکیسژن
2. آنتی بیوتی برای پیشگیری از عفونت ریه
3. داروهای کورتیزونی برای پیشگیری یا درمان التهاب ریه
4. داروهای گشاد کننده نایژه ها برای اینکه اکسیژن بتواند به ریه ها برسد.

فعالیت:

• استراحت کامل در رختخواب برای حداقل 24 ساعت اول پس از حادثه

رژیم غذایی:

• تزریق مواد غذایی وریدی، در صورتی که قربانی به هنگام بستری شدن در بیمارستان هوشیار نباشد، پس از بهبود، رژیم خاص مورد نیاز نیست.