کف کردن دهان: عبارت است از کف کردن دهان زمانی رخ می دهد که بزاق اضافی در دهان یا ریه ها جمع و با هوا مخلوط شده و کف ایجاد کند. کف کردن ناخواسته در دهان یک علامت بسیار غیر طبیعی و نشانه ای از یک بیماری پزشکی جدی است که نیاز به مراقبت های پزشکی فوری دارد. حتی مقدار کمی کف در دهان می تواند دلیل خاصی داشته یا نشانه ای از بیماری خاص باشد. افراد به ندرت مقادیر زیادی کف از دهان خود تولید می کنند. اما باید به این نکته توجه کنید که اگر حتی به طور ناخواسته مقداری بزاق حبابی از دهان شما خارج می شود، ممکن است به درمان و مراجعه به پزشک نیاز داشته باشید. کف کردن در دهان به طور معمول با مشکلات سیستم عصبی مرکزی همراه با عوارض جدی، از جمله کما و مرگ همراه است.

علائم:

• کف کردن دهان علامت بسیار ناشایعی است. اما این عارضه با عوارض جدی سلامت مرتبط است. این عوارض شامل اوردوز دارو و مواد مخدر، تشنج، و عفونت هاری است. اگر دهان کسی کف آورده باشد فرد حاضر در صحنه باید وی را به پهلو بخواباند و از باز بودن راه‌های هوایی در وی مطمئن شود و به اورژانس اطلاع دهد. در صورت عدم درمان اختلالات شناخته شده به عنوان علت کف آوردن دهان، آنها می‎توانند به اختلالات جدی سلامت، اغلب اوقات نارسایی ارگان و مرگ، منجر ‎شوند.

علت:

• ناشی از غلبه بلغم.
• مصرف بیش از حد دارو: مصرف بیش از حد دارو و حتی بیشتر از توان تجزیه بدن، می تواند منجر به بروز کف در دهان شود. اما مصرف بیش از حد آن ممکن است منجر به تشنج و بیرون ریختن بزاق در دهان شود و از طریق دندان ها و لب های فشرده تحت فشار قرار گیرد. افرادی که دارو بیش از حدی مصرف می شوند ممکن است دچار حملات قلبی و ادم ریوی (PE) شوند. در این وضعیت مایعات به داخل ریه ها نشت می کند. هر دو این وضعیت با کف کردن دهان همراه است. در صورت عدم عملکرد مناسب ریه ها و قلب، مایعات در اطراف اندام ها جمع و سلول ها به علت عدم اکسیژن کافی می میرند. دی اکسیدکربن و سایر گازها نیز در اطراف سلول ها جمع شده و با مایع مخلوط می شوند و یک مخاط کف آلود، صورتی روشن یا رنگی ایجاد می کنند. این مخاط کف آلود ممکن است به طور غیرقابل کنترل از دهان خارج شود.
• تشنج: تشنج ممکن است باعث کف در دهان شود. افراد مبتلا به اختلالات تشنج یا صرع ممکن است انواع مختلفی از حملات تشنجی را تجربه کنند که هرکدام از آنها علائم منحصر به فرد خود را دارند. معمولاً فقط یک نوع تشنج، که تشنج تونیک کلونیک یا تشنج تشنجی نامیده می شود، با کف کردن جزئی یا تشکیل حباب در دهان همراه است. افرادی که تشنج تونیک کلونیک را تجربه می کنند، به طور همزمان در سراسر مغزشان جریانات الکتریکی غیرطبیعی دارند. تشنج های تونیک کلونیک معمولاً باعث از بین رفتن فوری هوشیاری و به دنبال آن تشنج های کل بدن می شوند. تشنج های تونیک کلونیک باعث از دست دادن کنترل عضلات می شود، که می تواند بلع یا باز کردن دهان را دشوار کند. در هنگام تشنج، مایعات بزاقی تمایل به جمع شدن در دهان دارد قبل از اینکه دندان های فشرده شوند، با اکسیژن و گازهای دهان مخلوط شده و ظاهر آن کف شود. هر کسی که تشنج بدون علت مشخص، یک تشنج شدید را تجربه می کند، باید تحت مراقبت های پزشکی فوری قرار گیرد. اگر تشنج بیش از ۵ دقیقه طول کشید یا ۱۰ دقیقه پس از اتمام تشنج کاملاً هوشیار نیست، افراد باید به دنبال مراقبت های اورژانسی باشند.
• هاری: هاری ویروس یک بیماری مشترک انسان و دام است، به این معنی می تواند از حیوانات به انسان منتقل شود. ویروس هاری قادر به آلوده و آسیب رساندن به مغز و سیستم عصبی مرکزی انواع پستانداران خونگرم است. هاری از طریق بزاق حیوان آلوده از یک میزبان به میزبان دیگر منتقل می شود. یکی از علائم هاری، فلج عضلات گلو است که بلع را دشوار می کند. هاری همچنین باعث افزایش تولید بزاق می شود. در صورت عدم توانایی بلع، بزاق ممکن است در دهان جمع شده و با اکسیژن و گازهای دیگر مخلوط شود. تعداد افرادی که هر ساله در آمریکای شمالی دچار هاری می شوند بسیار کم است. طبق مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها  (CDC)، هر ساله فقط بین 1 تا 3 مورد بیماری هاری انسان در ایالات متحده گزارش می شود. علائم هاری: انسان های مبتلا به هاری ممکن است همان علائم مشخصه حیوانات مانند تشکیل کف در دهان، پرخاشگری شدید و آبگریزی یا ترس از آب را نداشته باشند. علائم هاری در انسان شامل تب و ضعف در مراحل اولیه است. با پیشرفت بیماری، علائم به اضطراب، گیجی، توهم و بی خوابی تبدیل می شوند. کف کردن در دهان مشخص ترین علامت هاری است. زیرا ویروس بر سیستم عصبی تأثیر می گذارد و حیوان یا فرد نمی تواند بزاق خود را ببلعد.
• بیماری های قلبی: نارسایی احتقانی قلب زمانی است که قلب نمی تواند به طور موثر پمپاژ کند، بنابراین مایعات از وریدها نشت می کند و در بافت ها جمع می شود، به ویژه باعث تورم در اندام تحتانی می شود. این وضعیت می تواند باعث تجمع مایعات در ریه ها شود که به ادم ریوی معروف است. در موارد شدید، ریه های بیمار آنقدر پر از مایع می شوند که فرد هنگام تنفس کف می کند. یک حمله قلبی منجر به یک نارسایی قلبی بزرگ در سمت چپ می تواند یک دلیل باشد.
• اوردوز مواد مخدر: وقتی کسی مقادیری بیش از آنچه بدن وی قادر به پردازش آن است مواد مخدر یا سمی مصرف می‌کند، وی ممکن است دچار اوردوز شود. اوردوز شدید می‎تواند به تشنج منجر گردد. که سبب یاوه‌گویی یا جمع شدنبزاق در دهان می‌شود که از لای دندان‌های قفل شده و لب‌ها بیرون می‌زند. مردم دچار اوردوز شدید در عین حال ممکن است دچار حمله قلبی و ادم ریوی شوند. که در آن مایع به درون ریه‌ها نشت می‌کند و هر دو اختلال با کف آوردن دهان مرتبطند. وقتی قلب و ریه‌ها دارای کارکرد کامل نیستند، مایعات در اطراف هر دو دستگاه جمع می‌شوند و پدیدۀ قحط اکسیژن در سلول‎ها رخ می‌دهد. دی‌اکسید کربن و دیگر گازها نیز در اطراف سلول‌‏ها تجمع می‌کنند و با مایع مزبور مخلوط می‌شوند. که این باعث ایجاد مخاطی کف‌آلود یا حباب‌ به رنگ صورتی روشن می‌گردد. این مخاط کف‌دار ممکن است بدون اختیار فرد از دهان وی خارج شود. هر فرد دچار اوردوز مواد مخدر باید در اولین فرصت ممکن به بیمارستان انتقال یابد، و برای پیشگیری از بروز ریسک‎های سلامت مثل نارسایی ارگان، کما و مرگ تحت پایش پزشکی مداوم قرار گیرد. اغلب اوقات فقط 1 تا 3 ساعت طول می‎کشد تا اوردوز بر اثر تزریق یا خوردن مواد مخدر به مرگ منجر شود. علائم اوردوز مواد مخدر: از حال رفتن یا غش کردن، گشاد شدن مردمک چشم، افزایش یا کاهش دمای بدن، سریع یا کند شدن ضربان قلب، کُند و سطحی شدن تنفس، رنگ‎پریدگی یا برافروختگی پوست، حمله یا تشنج، پارانویا و سایکوز، ورم پوست، اگر کسی اوردوز کرده یا در کوران اوردوز باشد فردی که شاهد وضعیت است باید بلافاصله به اورژانس خبر دهد یا فرد را به بیمارستان برساند. در زمان انتظار برای رسیدن کمک فرد حاضر در صحنه باید فرد دچار اوردوز را به پهلو بخواباند و از باز بودن راه‌های هوایی وی مطمئن شود. فرد دچار اوردوز را هرگز نباید تنها به حال خود رها کرد.
  در مردمی که با مواد خوراکی سمی مثل الکل یا مواد شیمیایی مایع اوردوز می‌کنند باید معده تخلیه یا برای تخلیه مواد سمی به آنان شارکوال داده شود، اگر اوردوز بر اثر مصرف مواد مخدر رخ داده باشد به فرد دچار اوردوز باید یک تزریق آنتی‎دوت به نام نارکان داده شود که باعث معکوس شدن فوری عمل ماده مخدر می‌شود. در حال حاضر هیچ آنتی‎دوت شناخته شده‌ای برای درمان اوردوز ناشی از داروهای محرک وجود ندارد. پس از اوردوز اغلب مردم نیاز به آن دارند که به مدت حداقل یک روز یا بیشتر در بیمارستان بمانند که این زمان به شدت یا علت ایجاد اوردوز بستگی دارد.
• علت کف گوشه لب: داشتن دندان‌های کوتاه باعث می‌شود کف‌های ایجاد شده در دهان در گوشه‌های لب تجمع یابد، این اتفاق بیشتر در سالمندان که دندان‌هایشان خورده شده یا دندان‌های مصنوعی دارند رخ می‌دهد. برای درمان این عارضه لازم است که همواره به جای خیس کردن آن با زبان‌تان، محل عارضه را خشک نگه دارید. شما می‌توانید در ابتدا آن را با یک صابون غیر سمی بشویید و سپس روی آن آب ولرم بریزید و سپس رویش یک دستمال کاغذی تمیز بگذارید تا رطوبت اضافی گرفته شود.

تشخیص:

• انجام معاینات بالینی و گرفتن شرح حال از بیمار.

درمان طب نوین:

• درمان به علت زمینه ای آن بستگی دارد.

درمان طب سنتی:

• درمان به علت زمینه ای آن بستگی دارد.
• اگر در حالت عادی دهانتان کف می کند بعد از هر غذا یک فنجان آب دم کرده برگ درخت توت سیاه را صاف و شیرین کرده و بنوشید.

داروها:

• معمولاً دارویی نیاز نیست.

فعالیت:

• تا زمان بهبودی کامل از انجام هرگونه فعالیت بدنی پرهیز کنید.

رژیم غذایی:

• از مصرف فرآورده های کارخانه ای، لبنیات پاستوریزه پرهیز کنید.