کاربر

درمان کربونکل (کفگیرک)

بیماری ها ، داروها ، تشخیص ، درمان و ...

کربونکل (کفگیرک): عبارت است از کفگیرک یک نوع بیماری بسیار پردرد و پرسوزش و خیلی ناراحت کننده و آزار دهنده است که حد و حصر ندارد و با تب و بی خوابی و تغییر رنگ رخسار و سرخ شدن گونه ها همراه است.

علائم:

  1. واضح ترین و اولین علامت ابتلا به کاربانکل یا کفگیرک، ایجاد یک توده قرمز و تحریک شده در زیر پوست شما است. همچنین لمس آن ممکن است دردناک باشد. این توده می تواند از اندازه عدس تا یک قارچ متوسط، اندازه داشته ​​باشد. اندازه توده در طی چند روز افزایش می یابد. زیرا به سرعت پر از چرک می شود.سرانجام یک نوک سفید یا سر چرکی در آن ایجاد می شود که چرک را به بیرون تخلیه می کند. مناطق نزدیک به توده کفگیرک نیز ممکن است دچار تورم شوند. علائم دیگر کفگیرک ممکن است شامل موارد زیر باشد:
  2. خستگی
  3. تب و لرز
  4. درد های بدنی
  5. ترشحات پوست
  6. خارش قبل از ظاهر شدن توده
  7. چرک معمولاً ظرف یک روز پس از تشکیل کربونکل ظاهر می شود.

علت:

  • بیماری کفگیرک در اثر کثافت خون و خوردن گوشت زیاد و تخم مرغ فراوان و خوردن کشمش، خرما، حلویات و امثال اینها ایجاد می شود که در صورت مبتلا شدن به خاطر واگیر داشتن باید بقیه احتیاط کنند و به او نزدیک نشوند. مرکز تجمع این میکروب در پشت انسان بین دو کتف که مرکز خون های کثیف است می باشد.
  • معمولاً وقتی باکتری استافیلوکوکوس اورئوس وارد فولیکول های مو می شوند، کاربانکل یا کفگیرک ایجاد می شود. این باکتری ها با عنوان “استاف” نیز شناخته می شوند. خراشیده شدن و سایر آسیب دیدگی های پوستی باعث می شود که باکتری ها به راحتی وارد بدن شما شده و عفونت ایجاد کنند. این اتفاق می تواند منجر به بروز کفگیرک، جوش یا کربونکل (خوشه ای از جوش) شود که با ترشحات و چرک پر شده است. به ویژه قسمت های مرطوب بدن شما مستعد ابتلا به این عفونت هستند. زیرا باکتری ها در این مناطق بیشتر و بهتر از سایر نقاط بدن رشد می کنند Carbuncles یا کفگیرک، معمولاً در پشت گردن، شانه ها یا ران دیده می شود.آن ها همچنین می توانند روی صورت، گردن، زیر بغل یا باسن شما ظاهر شوند. علاوه بر این، هر ناحیه ای که عرق کرده یا اصطکاک را تجربه می کند نیز در معرض ابتلا به کفگیرک است.

عوامل افزایش دهنده خطر:

  1. ارتباط نزدیک با فردی که دارای کربونکل یا کفگیرک است شانس ابتلا به آن را افزایش می دهد.عوامل زیر نیز خطر بروز کفگیرک یا کربونکل را افزایش می دهند:
  2. دیابت
  3. درماتیت
  4. بیماری کبدی
  5. بهداشت ضعیف
  6. بیماری های کلیوی
  7. داشتن سیستم ایمنی ضعیف
  8. اصلاح و سایر فعالیت هایی که پوست را دچار آسیب می کنند.

تشخیص:

  1. پزشک شما معمولاً با نگاه کردن به پوست شما می تواند کاربانکل یا کفگیرک را تشخیص دهد.همچنین برای اطمینان ممکن است یک نمونه چرکی برای انجام تست های آزمایشگاهی از پوست گرفته شود.

درمان طب نوین:

  • چندین روش درمانی احتمالی برای رفع کاربانکل یا کفگیرک وجود دارد. اما اول از همه، معاینه و بررسی کاربنکل مهم است. برای تشخیص و تعیین گزینه جنسی بهتر است برای سوالات زیر پاسخ مناسبی پیدا کنید: آیا ضایعات پوستی تان بزرگتر از دو اینچ است؟ ضایعات روی صورت، نزدیک بینی یا چشم ها است؟ به ستون فقرات شما نزدیک است؟ آیا به سرعت گسترش پیدا کرده است؟ آیا به مدت دو هفته و بدون درمان، ضایعات بر روی پوست شما باقی مانده است؟ در صورت پاسخ مثبت به هر یک از این سوالات، باید به پزشک مراجعه کنید. در صورت عدم درمان، عفونت شما می تواند منجر به مشکلات جدی تری شود. پزشک ممکن است از یک یا چند روش درمانی زیر برای درمان کربنکول شما استفاده کند:
  • عمل جراحي. در صورت نیاز، پزشک شما ممکن است کاربانکل های عمیق یا بزرگ را با چاقوی جراحی یا سوزن تخلیه کند.
  • شما هرگز نباید خودتان یک ضایعه کفگیرک یا کربونکل را تخلیه کنید. این خطر وجود دارد که شما با اقدامات خودسرانه عفونت را گسترش دهید. همچنین احتمال دارد با این کار جریان خون خود را آلوده کنید.

درمان طب سنتی:

  • برای مبارزه با این بیماری اول حجامت کنید و نیز آبدوغ همراه با گل سرخ و یا آش آبغوره بخورید که داخل معده دباغی و شستشو شود سپس باید به مبردات افزود: یعنی باید آب، لعاب اسپرزه، قدومه، خاکشیر، کاهو، گشنیز، خیار، هندوانه، ازگیل، کاسنی، آلبالو، گیلاس، عناب، آب عناب، زرشک، آب زرشک، آبغوره، آش تمرهندی، آب انار و هندوانه زیاد بخورید.
  • به عنوان درمان مقداری تمر کجرات را بجوشانید، بعد آبش را صاف کنید و هموزن آب آن آب گشنیز تازه را گرفته و مخلوط کنید، سپس مقداری شکر سرخ در آنها حل کرده و میل فرمایید.
  • با دستور و زیر نظر پزشک می توانید پنسیلین تزریق کنید.
  • تخم کاهو، تخم کاسنی، تخم خرفه، تخم خیار و تخم گشنیز را به نسبت مساوی مخلوط کرده و نرم بسایید، بعد با مقداری آب خرفه تازه و آب گشنیز تازه خمیر کنید و روی محل کفگیرک ضماد اندازید.
  • مقداری اسپرزه را با شیر مادری که نوزاد دختر شیر می دهد، خمیر کنید، بعد روی پارچه ای تمیز پهن کرده و روی آنها هم پارچه دیگری پهن کنید، به طوری که هر دو طرف اسپرزه ها پارچه قرار داشته باشد یا در کیسه پارچه ای بریزید و روی محل کفگیرک بیاندازید.
  • برگ درخت تازه هلو، برگ تازه درخت عناب، برگ تازه کاسنی، برگ خرفه تازه و برگ گشنیز تازه را به مقدار مساوی بکوبید و بر محل کفگیرک بگذارید.
  • گل خطمی را در آب بجوشانید و با آب آن محل کفگیرک را شستشو دهید و سفل آن را نیز روی محل کفگیرک ضماد کنید.
  • گل خطمی را بجوشانید، بعد کمی اسیدبوریک و مقدار کمتری کافور را با آب صاف کرده آن مخلوط کنید و موضع را با آن شستشو دهید و سفلش را نیز بر موضع ضماد کنید.
  • اسیدبوریک ۲۰ سانتی گرم، کافور ۱۰ سانتی گرم، پودر پنسیلین ۵ سانتی گرم، اکسید دوزنگ ۵ سانتی گرم و مغز قلم گاو ۶۰ گرم، همه را مخلوط کنید و بر موضع بمالید.
  • بوته پنیرک را با ریشه از زمین بیرون بکشید و تمیز بشویید، بعد ریشه و ساقه و برگ و گل آن را کوبیده و به شکل خمیر درآورید و روی موضع قرار دهید.
  • روی آنها سرکه بمالید.
  • برای درمان آن اول باید حجامت و خون گیری انجام شود، بعد با خلط غالب مبارزه کرد یعنی باید عامل بیماری زا و رسوبات و املاح اضافی و عواملی که باعث به هم خوردگی فرمول خونی شده باشند از قبیل کم شدن ها یا زیاد شدن ها و هرگونه دگرگونی ها که همه در اثر خلط غالب يا عوامل بیماری زایی به وجود می آیند را از بین برد، همچنین باید ۳ روز اول را از داروهای رادع استفاده کنید بدین طریق که فوفل، برگ خرفه، تاجریزی و صندل، همه را نرم بسایید و در گلاب حل کرده و به صورت ضماد به کار برید و از روز سوم اسپرزه های خیسانده و لعاب داده را با سفیده تخم مرغ مخلوط کنید و روی دمل گذارید تا در تسکین درد کمک نماید و ماده محتوی دمل را جمع کند، هنگامی که ماده جمع شد یعنی تومور به قوام طبیعی خود رسید و تورم اطراف آن کم شد؛ می توانید داروهای منضج به کار ببرید تا در پخته شدن محتویات محل تورم کمک کنید. با چنین معالجه ای بایستی دمل سر باز کند، در غیر این صورت لاجرم با عمل جراحی باید شکافته شود و عفونت آن خارج گردد. پس از سر باز کردن اگر هنوز عفونت زیادی داخل دمل باقی مانده باشد برای درمان آن باید گلنار، مرمکی، صبر زرد و مازو از هر کدام ۱۰ گرم و زردچوبه نیز ۵ گرم، همه را نرم بسایید و به صورت پاشیدنی روی دمل مصرف کنید.
  • می توانید در بدو شروع درمان زردچوبه ساییده شده را در روغن کنجد مخلوط کرده و به صورت ضماد استفاده کنید.
  • گلولای ته نشین شده در ظرف های انگور را با خردل ساییده مخلوط کرده و ضماد کنید.
  • مقل ارزق و کنجد را بسایید و ضماد کنید تا دمل شل شده و به اصطلاح پخته شود و سر باز کند.
  • صابون و سرب را بپزید و پس از سرد شدن برای رسیدن دمل به صورت ضماد به کار ببرید.
  • اول با روغن سداب یا روغن شبت و یا پیه آب کرده مرغ محل دمل را چرب کنید و بعد زیره، نمک، مرزنجوش، اکیل کوهی و برنجاسف را به نسبت مساوی مخلوط کرده و نرم بسایید، بعد با روغن زیتون خمیر و بر محل دمل ضماد کنید و برای شستشوی آن هم گل گندم، کرویا، اسطوخدوس، تخم شنبلیله، تخم شبت، سبوس گندم و گل بومادران را بجوشانید و با آب صاف کرده آن شستشو کنید.
  • گل محمدی را نرم بسایید، بعد با گلاب خمیر و بر محل دمل ضماد کنید.
  • صمغ عربی، آزاراقی و قنبیل را به نسبت مساوی نرم ساییده و به صورت ضماد به کار برید.
  • گل پنیرک، گل خطمی، خردل، تخم شنبلیله، تخم کتان، اکلیل کوهی و کاکنج را به نسبت مساوی نرم ساییده و در شیر بپزید و ضماد کنید.
  • تخم پنبه (پنبه دانه) را در آب خوب بپزید، بعد آب آن را با زیل گوسفند، گل خطمی و برگ مورد به هم آمیخته و ضماد کنید.
  • برگ تازه کنار را بکوبید و بر محل ضماد کنید.
  • پیاز پخته را بر محل دمل ضماد کنید.
  • پودر زنیان را در کمی روغن کنجد بپزید و ضماد کنید.
  • شلغم را بپزید، بعد له کرده و روی دمل ضماد کنید.
  • روزی سه مرتبه روی محل دمل روغن کرچک بمالید.
  • اسپرزه را در سرکه بخیسانید و با کمی روغن گل مخلوط و ضماد کنید.
  • مقل ارزق را با پودر صابون مخلوط و ضماد کنید.
  • مغز دانه های زبان گنجشک یا برگ گشنیز تازه را بپزید و روی دمل ضماد گذارید.
  • گاهی ممکن است این نوع دمل ها در محوطه داخلی بدن مانند دستگاه ادراری تناسلی یا ریه یا روده ها و یا در مغز ایجاد شوند که در اثر عفونت سرانجام به گندیدن تمامی خون بدن می انجامد و ممکن است گاهی باعث هلاکت شود، در صورت وجود چنین دمل هایی علایم بیماری بسیار شدیدتر و گاهی با تب و لرز همراه است.

داروها:

  • فلوکلوگزاسیلین
  • مسکن ها:مصرف داروهای مسکن بدون نسخه معمولاً برای رفع درد کفگیرک کافی است.
  • آنتی بیوتیک ها:این داروها معمولاً به صورت خوراکی مصرف می شوند یا روی پوست شما قرار می گیرند.
  • صابون های ضد باکتری: مصرف این محصولات ممکن است به عنوان بخشی از برنامه تمیز کردن روزانه شما پیشنهاد شوند.

فعالیت:

  • تا زمان بهبودی کامل از انجام هرگونه فعالیت شدید بدنی پرهیز کنید.

رژیم غذایی:

  • از مصرف فرآورده های کارخانه ای و همچنین غذاهای سرخ کردنی پرهیز کنید.

نکته:

  • میکروب ها، قارچ ها، باکتری ها و همه عوامل عفونت زا باعث به وجود آمدن تومورها می شوند. گاهی این تومورها بزرگ شده و به صورت توموری چرکین در می آیند که پس از سر باز کردن سوراخ سوراخ می باشند و روی قسمتی از اعضای بدن به وجود می آیند که اکثر آن ها را با شکافتن و فتیله گذاشتن می توان درمان کرد، بعضی اطباء این دمل ها را کفگیرک گویند.
  • کربونکل یا کفگیرک یک عارضه خوشه ای قرمز، متورم و دردناک است که در زیر پوست به یکدیگر متصل شده اند. جوش (یا فرونکل) همان عفونت فولیکول مو است که دارای ترشحات چرکی (آبسه) در زیر پوست است. جوش به احتمال زیاد در قسمت هایی از بدن مانند پشت یا پشت گردن ایجاد می شود. اما یک کاربانکل در نواحی دیگر بدن مانند باسن، ران، کشاله ران و زیر بغل نیز ایجاد می شود. بیشتر آنها توسط باکتری استافیلوکوکوس اورئوس ایجاد می شوند. این‌ باکتری ها به طور معمول در سطح پوست، گلو و مجاری بینی ساکن هستند. این باکتری ها می توانند با ورود به پوست از طریق فولیکول مو، خراش کوچک یا سوراخ پوستی باعث ایجادعفونت شوند، اگرچه گاهی اوقات هیچ نقطه ورود واضحی بر روی پوست وجود ندارد. جوش ها عفونت های باکتریایی هستند که در زیر پوست شما و در فولیکول مو ایجاد می شوند. کربونکل یا کفگیرک، خوشه ای از جوش است که دارای چندین “سر چرکی” است. کفگیرک ها حساس و دردناک هستند و باعث عفونت شدید می شوند که حتی می تواند پس از بهبودی جای زخم ایجاد کند. به کاربانکل یا کفگیرک عفونت استافی پوست نیز گفته می شود.
error: محتوا محافظت شده می باشد.