کاندیدیاز پوست (مونیلیاز): عبارت است از یک عفونت قارچی در چین های پوستی یا آن نواحی از پوست که در تماس با هم قرار می گیرند، مثلاً در کشاله ران یا زیر پستان در خانم ها. این عفونت از فرد به فرد در یک فرد نیز از یک نقطه به نقطه دیگر به طور خفیف مسری است. عفونت ممکن است پوست پوشاننده بیضه ها، مهبل و دستگاه تناسلی خارجی در خانم ها؛ ناحیه زیر بغل، فضاهای بین انگشتان دست و پا؛ سطح داخلی ران ها؛ زیر پستان خانم ها؛ و پوست روی قسمت تحتانی ستون فقرات را متأثر سازد.

علائم:

1. خارش معمولاً شدید است.
2. از برخی از پلاک ها مایع تراوش می کند.
3. پوست مرطوب و دلمه بسته به نظر می رسد.
4. لکه های قرمز روشن بدون کناره کاملاً مشخص. این لکه ها اغلب 12 الی 6 سانتی متر یا بیشتر قطر دارند.
5. گاهی ضایعات کوچک تر (با اندازه کمتر از 1 میلی متر) پلاک های بزرگتر را احاطه می کنند. این ضایعات گاهی به پوستول های کوچک (جوش های کوچک چرک دار) تبدیل می شوند.

علت:

• عفونت قارچی پوست ناشی از قارچ کاندیدا (معمولاً گونه کاندیدا آلبیکانس). فرم هاگی این ارگانیسم معمولاً در لوله گوارش و مهبل رشد می کند. تا تبدیل شدن ارگانیسم از فرم هاگی به فرم قارچی، علائم پوستی آغاز نمی شوند، برای پیدایش عفونت، مواردی چون آسیب پوستی، رطوبت، و گرما لازم هستند. ناکافی بودن کارکرد دستگاه ایمنی به علت بیماری یا مصرف داروهای سرکوب کننده ایمنی.

عوامل افزایش دهنده خطر:

1. چاقی
2. دیابت
3. دوش مهبل
4. تغذیه نامناسب
5. تعریق بیش از حد
6. مصرف قرص های ضد بارداری
7. مصرف آنتی بیوتیک های خوراکی
8. مصرف استروئیدها (خوراکی، تزریقی یا موضعی)
9. زندگی در شرایط بهداشتی نامناسب یا مکان شلوغ

پیشگیری:

1. رعایت بهداشت دهان و دندان.
2. بهتر است لباس زیر نخی باشد.
3. از تامپون‌های معطر استفاده نکنید.
4. ترک سیگار و کاهش مصرف الکل.
5. پوست را خنک و خشک نگاه دارید.
6. از تعریق بیش از حد خودداری کنید.
7. کاهش مصرف غذاهای دارای مواد اسیدی یا قندی.
8. پیشگیری از خیس ماندن پوشک نوزادان و سالمندان.
9. بعد از استحمام بدن و موهای خود را کامل خشک کنید.
10. از آنتی بیوتیک ها تنها زمانی که توسط پزشک تجویز شده باشند استفاده نمایید.
11. عدم استفاده از لباس‌های مرطوب و خشک کردن بدن به صورت کامل بلافاصله بعد از حمام.
12. بعد از دستشویی ابتدا ناحیه جلو و سپس پشت را بشویید. دهانه روده پر از قارچ و مخمر است.
13. در اطراف دستگاه تناسلی از صابون استفاده نکنید. صابون باعث از بین رفتن باکتری‌های مفید این ناحیه می‌شود.
14. لباس‌های زیر را که در آخرین بار ابتلا به عفونت‌های قارچی پوشیده‌اید دور بیندازید یا آن‌ها را کاملا ضد عفونی کنید. منظور از ضد عفونی جوشاندن لباس‌هاست.

عواقب مورد انتظار:

• با درمان معمولاً در عرض دو هفته خوب می شود، بدون درمان، التیام ممکن است آهسته باشد (حتی تا 5 الی 4 سال) عود آن شایع است.

عوارض احتمالی:

1. عفونت های باکتریایی ثانویه (به ندرت)
2. مسمومیت خون (سپتی سمی) (به ندرت)
3. واکنش آلرژیک به بیماری پوستی (به ندرت)

تشخیص:

1. پزشک پیش از هر چیز در مورد سابقه پزشکی بیمار سوال می‌کند. او در مورد رژیم غذایی اخیر، استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها و داروهای تضعیف کننده سیستم ایمنی سوال می‌کند. همچنین در صورتی که به عفونت قارچی مشکوک شود، از شما سوالاتی در مورد شرایط قرار گرفتن پوست در معرض رطوبت زیاد یا ایجاد شرایط مناسب برای رشد مخمر سوال خواهد پرسید.
2. معاینات فیزیکی: در اکثر موارد پزشک با استفاده از معاینات فیزیکی متوجه وجود انواع مختلف کاندیدیاز می‌شود. اما در برخی موارد ممکن است پزشک بخشی از سطح پوست درگیر با عفونت را برای نمونه ‌برداری بتراشد. ممکن است برخی از افراد بیش از یک بار به این عفونت مبتلا شده باشند. به همین دلیل تشخیص در آن‌ها ساده‌تر است.
3. آندوسکوپی: در موارد شدیدتر ممکن است بیمار به آندوسکوپی مری نیاز داشته باشد. دستگاه آندوسکوپ امکان دیدن داخل مری را برای پزشک فراهم می‌کند. همچنین ممکن است به کمک آن نمونه‌برداری انجام شود و مورد بررسی قرار گیرد.
4. آزمایش خون: برای تشخیص کاندیدیاز مهاجم یا پیشرفته ممکن است بیمار به آزمایش خون نیاز داشته باشد. در صورت وجود مخمر در خون بیمار، باید از روش‌های درمانی پیشرفته‌تری برای بهبود آن در کوتاه‌ترین زمان ممکن استفاده کرد.

درمان طب نوین:

• روش درمان هر کدام از انواع بیماری متفاوت است. اما به طور کلی برای درمان بیماری کاندیدیاز از داروهای ضد قارچ استفاده می‌شود. برای عفونت‌های قارچی داخلی مانند برفک دهان و کاندیدیاز مهاجم، از ضد قارچ‌های خوراکی استفاده می‌شود. اما برای عفونت‌های سطح پوست احتمالاً به کرم‌ها و ژل‌های ضد قارچ مخصوص نیاز است. در صورتی که شدت بیماری زیاد باشد، احتمالاً از داروهای ضد قارچ وریدی برای مقابله با بیماری و پیشگیری از پیشرفت آن استفاده می‌شود.

درمان طب سنتی:

• مالیدن روغن شتر مرغ روی موضع
• شربت آبلیمو و زرشک و آب انار بخورند.
• ضماد برگ مورد با سرکه یک روز در میان
• ضماد خمیر حنا با سرکه (یک روز در میان)
• گرفتن مواضعی از بدن که دچار خارش است روی دود عنبر نسارا، یکی از روش های بسیار موثر در کاهش انواع خارش ها است.
• از آنتی بیوتیک های خانگی مانند دارچین، شلغم، عسل، سیر، پیاز، تره فرنگی، لیمو، میخک، سرکه، زنجبیل، زردچوبه، آویشن، سیاهدانه استفاده کنید.
• با حجامت عام، خارش ها برطرف می شود اگر برطرف نشد با حجامت ساق پا برطرف می شود چون منشاء خارش ها از کبد است و ساق پا در تصفیه کبد بسیار موثر است.
• خوردن سرکنگبین کاسنی، سرکنگبین سرد هم گفته می شود، گرم مزاج هایی که کبدشان بسیار گرم است و احساس گر گرفتگی و تشنگی می کنند و جوش و کهیر می زنند و کسانی که زیاد تب می کنند سرکنگبین کاسنی برایشان مفید است (به جای نعناع، کاسنی باشد) چون منشا اکثر تب های ناشناخته مربوط به کبد است.

داروها:

• بوتوکونازول
• کلوتریمازول
• آنیدولافونژین
• آمفوتریسین بی
• معمولاً داروهای ضد قارچ موضعی توجویز می شوند، به نرمی مقدار کمی از دارو را طبق دستور پزشک به نواحی عفونی بمالید. تنها به مقداری از دارو استفاده کنید که روی ناحیه را بپوشاند. مصرف کردن مقدار زیادتر دارو فایده ای ندارد.

فعالیت:

• هیچ محدودیتی برای آن وجود ندارد، مگر اجتناب از گرما و تعریق

رژیم غذایی:

• هیچ رژیم خاصی توصیه نمی شود. البته خوردن ماست، دوغ، خامه ترش، یا مصرف قرص های اسیدوفیل ممکن است به پیشگیری از عفونت های قارچی که ممکن است در نتیجه اثرات جانبی داروها حاصل شوند، کمک کند.