پولیپ روده بزرگ: عبارت است از یک رشد خوش خیم شبیه یک انگور واقع بر یک ساقه یا به صورت مسطح واقع بر پوشش درونی روده بزرگ، پولیپ به صورت منفرد یا گروهی بروز می کند. که باعث می شود مدفوع به سختی خارج شود.
انواع پولیپ روده بزرگ:
اندازه و تعداد پولیپ‌های روده متفاوت هستند. سه نوع پولیپ روده بزرگ وجود دارد که عبارتند از:
- پولیپ‌های بدخیم: این پولیپ‌ها می‌توانند سرطانی شوند.
- پولیپ هایپر پلاستیک: این پولیپ‌ها بی خطر بوده و سرطانی نمی‌شوند.
- پولیپ‌های آدنوماتوز: این نوع پولیپ شایع‌ترین نوع پولیپ روده بزرگ است. اگرچه بیشتر آن‌ها هرگز سرطانی نمی‌شوند، اما این احتمال وجود دارد که به سرطان روده بزرگ تبدیل شوند.
علائم:
- بدون علامت (معمولاً)
- ترشح بلغمی از مقعد (گاهی)
- خونریزی مقعدی: مهم ترین علامتی که می‌تواند هشدار دهنده ابتلا به پولیپ روده یا سرطان روده باشد، خونریزی مقعدی است. در صورتی که خونریزی مقعدی شدید و حاد باشد می‌تواند منجر به پارگی پوست مقعد گردد.
- تغییر در عادات روده ای: برای همه انسان پیش می آید که برای مدتی دچار اسهال یا یبوست گردند. هرچه مدت زمان ابتلا به یبوست و اسهال در فرد بیشتر باشد، می تواند نشانه های مبنی بر ابتلا به پولیپ روده باشد. از آنجا که بروز اسهال و یبوست می تواند دلایل متعدد و متفاوتی داشته باشد، شما می توانید با پزشک متخصص گوارش در سایت پذیرش ۲۴ صحبت کنید.
- تغییر رنگ مدفوع: مدفوع مشکی و مدفوع دارای رگه های خونی از دیگر نشانه های ابتلا به بیماری پولیپ روده می باشند. در صورت مشاهده این علامت سریعاً به پزشک مراجعه فرمایید.
- درد در ناحیه شکم: از آنجا که پولیپ های بزرگ می توانند قسمتی از روده را مسدود نمایند، در ناحیه شکم، فرد بیمار درد بسیار شدیدی را احساس می نماید.
- کم خونی: پولیپ روده می تواند در طی زمان بدون ایجاد و بروز علائم خاصی مانند وجود خون در مدفوع، خونریزی کند. طی خونریزی میزان آهن موجود در بدن افراد کاهش می یابد. از آنجا که ساخت سلول های خونی قرمز به وجود آهن و فولیک اسید وابسته است، کمبود این عنصر باعث ایجاد کم خونی در بدن فرد می گردد. کم خونی باعث می شود اکسیژن به میزان کافی به اندام‌ها نرسد. در نتیجه افرادی که به کم خونی مبتلا هستند دچار خستگی و تنگی نفس می‌شوند.
علت:
- ناشی از غلبه بلغم در روده بزرگ است.
- پزشکان هنوز علت دقیق ایجاد پولیپ روده بزرگ را نمی‌دانند، اما پولیپ ناشی از رشد غیر طبیعی بافت است. بدن هر چند وقت یکبار، سلول‌های جدیدی تولید می‌کند که جایگزین سلول‌های قدیمی و آسیب دیده می‌شوند. رشد و تقسیم سلول‌های جدید معمولاً قاعده‌مند است. با این حال، در برخی موارد، سلول‌های جدید بدون آنکه به آن‌ها نیاز باشد، رشد کرده و تقسیم می‌شوند. این رشد بیش از حد، باعث ایجاد پولیپ می‌شود. پولیپ‌ها می‌توانند در هر منطقه از روده بزرگ ظاهر شوند.
عوامل افزایش دهنده خطر:
- عدم تحرک
- سیگار کشیدن
- خوردن غذاهای پرچرب
- نوشیدن الکل به طور مرتب
- سابقه خانوادگی پولیپ های روده ای
- برخی عوامل می‌توانند احتمال ابتلا به پولیپ روده بزرگ را افزایش دهند. این عوامل خطرزا عبارتند از: سن بالای ۵۰ سال، داشتن اضافه وزن، داشتن سابقه خانوادگی، افرادی که قبلا پولیپ داشته اند، ابتلا به سرطان تخمدان یا سرطان رحم پیش از سن ۵۰ سالگی، ابتلا به بیماری‌های التهابی که بر روده بزرگ تأثیر می‌گذارند، مانند بیماری کرون یا کولیت اولسراتیو، ابتلا به دیابت کنترل نشده نوع ۲، ابتلا به اختلالات ژنتیکی مانند پولیپوز آدنوماتوز خانوادگی، سندرم پوتز جگرز، سندرم پولیپوز دندانه دار، سندرم لینچ یا سندرم گاردنر، به علاوه، سبک زندگی بد نیز می‌تواند در رشد پولیپ‌های روده بزرگ نقش داشته باشد. از جمله:
پیشگیری:
- در صورت وجود سابقه قبلی پولیپ، بررسی منظم با سیگموییدوسکوپی (روشی برای بررسی راست روده و قسمت تحتانی کولون با یک وسیله نوری با چراغی در نوک آن) حداقل سالی یکبار یا بیشتر بنا به توصیه پزشک، ضروری است.
عواقب مورد انتظار:
- معمولاً با جراحی قابل علاج است، اگر چه ممکن است عود کند.
عوارض احتمالی:
- تغییرات بدخیمی تقریباً 1% پولیپ ها
تشخیص:
- آزمایش مدفوع: اگر در آزمایش مدفوع، خون دیده شود، می‌تواند نشان دهنده پولیپ باشد.
- کولونوسکوپی: در این روش، پزشک با استفاده از یک دوربین، مقعد و روده شما را بررسی می‌کند. در صورت مشاهده پولیپ، پزشک می‌تواند بلافاصله آن را خارج کرده یا از آن نمونه برداری کند.
- سیگموئیدوسکوپی: این روش نیز شبیه به کولونوسکوپی بوده، اما با استفاده از آن نمی‌توان نمونه برداری کرد.
- باریم انما: در این آزمایش، پزشک به داخل مقعد، باریم مایع تزریق کرده و سپس با استفاده از اشعه ایکس، از روده عکسبرداری می‌کند. باریم باعث می‌شود که روده در عکس ها، سفید ظاهر شود. از آنجایی که پولیپ‌ها تیره هستند، تشخیص آن‌ها آسان خواهد بود.
- سی تی کولونوگرافی: در این روش، از سی تی اسکن برای تدوین تصاویر مقعد و روده استفاده می‌شود. پس از اسکن، با کمک رایانه، تصاویر روده و مقعد ترکیب شده و نمایی دو بعدی و سه بعدی ایجاد می‌شود. در این روش، بافت‌های متورم، توده ها، زخم‌ها و پولیپ‌ها نشان داده می‌شوند.
درمان طب نوین:
- جراحی: بهترین روش برای درمان پولیپ‌های روده بزرگ، خارج کردن آنهاست. پزشک به احتمال زیاد آن‌ها را در حین کولونوسکوپی خارج می‌کند. سپس، برای تشخیص نوع پولیپ و احتمال وجود سلول‌های سرطانی در آن، پولیپ‌ها مورد آزمایش قرار خواهند گرفت. معمولاً می‌توان بدون جراحی، پولیپ‌ها را از بین برد. با این حال، اگر پولیپ‌ها بزرگ بوده و در حین کولونوسکوپی خارج نشوند، ممکن است نیاز به جراحی داشته باشید. در بیشتر موارد، از جراحی لاپاروسکوپی برای از بین بردن پولیپ‌ها استفاده می‌شود.
درمان طب سنتی:
- حجامت کنید.
- پرهیز از غذاهای سنگین.
- زیاد انجیر بخورید، البته در روز
- از مرکب ۲ و مرکب ۳ استفاده کنید.
- در شب ۷ برگ تازه یا خشک کاسنی بخورید.
- در صورت مشکل کم خونی از غذاهای خونساز استفاده کنید.
- شبی یک قاشق اسفند خوراکی به همراه سرکنگبین میل کنید.
- اندازه یک حبه دوای جامع امام رضا (ع) را با آب زیره میل کنید.
- اندازه یک حبه دوای جامع امام رضا (ع) را با آب کاسنی میل کنید.
- یک قاشق غذاخوری تباشیر هندی آسیاب شده را در آب عسل حل کنید و سپس تنقیه کنید.
- از داروی صاف کننده خون استفاده کنید.
- بیمار باید سویق عدس را به عنوان غذا، یعنی زیاد استفاده کند؛ ولی نباید در خوردن آن زیاده روی کند و وقتی علائم بیماری رفع شد، خوردن آن را قطع کند.
- صبح ناشتا: دمکردۀ گُل استوخدوس با عسل استوخدوس، اوّل مغرب: دمکردۀ أفتیمون مخلوط با عسل أسطوخدوس، هر هشت ساعت یک استکان دمکردۀ گَزَنه بخورید.
- دو قاشق چایخوری سنای مکی را با یک قاشق گل سرخ یا گل محمدی در یک لیوان آب جوش بریزید، ۱۰ دقیقه دم بکشد، سپس آن را صاف کرده و بنوشید و هر سه روز یک بار، یک لیوان استفاده کنید.
- یک قاشق بارهنگ + یک لیوان عرق گلاب بجوشانید و یک قاشق عسل به آن اضافه کرده روزی یک الی 3 لیوان از این ترکیب خورده شود. (در صورت مشکلات معده نصف گلاب و نصف عرق نعناع استفاده شود).
داروها:
- در این اختلال معمولاً دارو نیاز نیست.
- روزی یک الی دو عدد سلکوکسیب (سلبرکس) استفاده کنید.
فعالیت:
- محدودیتی وجود ندارد.
رژیم غذایی:
- رژیم غذایی پر فیبر و کم چربی