ولوواژینیت قبل از بلوغ: عبارت است از عفونت یا التهاب مهبل قبل از رسیدن به سن بلوغ، نوزادان و کودکان دختر را مبتلا می کند.
علائم:
- درد در هنگام ادرار کردن
- خونریزی از ناحه مبتلا (گاهی)
- قرمزی، درد و خارش اطراف ناحیه تناسلی
- ترشح از مهبل که ممکن است با یا بدون بو باشد.
علت:
- آسیب ناحیه تناسلی در اثر سوء استفاده جنسی
- تحریک ناشی از مواردی چون خوش بو کننده حمام یا مواد افزودنی حمام
- آلرژی به لباس ها مصنوعی، صابون یا سایر اشیاء در تماس با ناحیه تناسلی
- عفونت های حاصل از باکتری ها، انگل ها (از جلمه کرم ها)، قارچ های مخمری شکل یا ویروس ها
- خراشیدگی، ساییدگی یا آسیب ناحیه تناسلی در اثر گذاشتن اجسام خارجی در مهبل به وسیله کودک یا یک همبازی
عوامل افزایش دهنده خطر:
- دیابت شیرین، کم حمام کردن یا شرایط زندگی غیر بهداشتی، فارنژیت یا سایر عفونت های همزمان.
پیشگیری:
- نگذارید کودک با لباس مرطوب به ویژه حوله حمام مرطوب بنشیند.
- به کودک یاد بدهید پس از اجابت مزاج از مهبل تا مقعد خود را پاک کند.
- زیر شلواری های نخی یا زیر شلواری های نایلونی با فاق نخی در اختیار کودک قرار دهید.
- اجازه ندهید کودک از کاغذ توالت رنگی یا معطر، صابون بودار یا خوش بو کننده حمام استفاده کند.
- به کودک یاد بدهید در مقابل هرگونه تلاش برای تماس جنسی از سوی فرد بزرگتر مقاومت کند و آن را به شما خبر دهد.
عواقب مورد انتظار:
- با درمان معمولاً ظرف 10 روز قابل علاج است.
عوارض احتمالی:
- چسبندگی ها (بافت فیبروز داخل بدن که به طور طبیعی بخش های غیر متصل را به هم وصل می کند)؛ معمولاً بافت جوشگاهی هستد که پس از التهاب تشکیل می گردند.
تشخیص:
- پزشک ولوواژینیت را با معاینه و احتمالاً جمع آوری نمونه ای از ترشحات واژن برای آزمایش تشخیص می دهد. در بیشتر موارد، پزشک نیاز به معاینه لگن دارد. پزشک می تواند ارگانیسم ایجاد کننده این بیماری را شناسایی نموده و اقدام به درمان آن نماید. در موارد نادر، ممکن است نیاز به بیوپسی از فرج برای شناسایی ارگانیسم باشد. این بدان معناست که پزشک نمونه کوچکی از بافت را برای بررسی بیشتر برمی دارد. نمونه برداری معمولاً تنها در صورتی ضروری است که روش‌های درمانی سنتی ناموفق باشند.
درمان طب نوین:
- پس از اینکه پزشک نوع ارگانیسمی که باعث ولوواژینیت شما می شود را شناسایی کرد، احتمالاً دارو تجویز می کند. داروهای این بیماری ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- کرم های استروژن
- کرم های ضد قارچ
- کرم های آنتی بیوتیک
- کرم های آنتی باکتریال
- آنتی بیوتیک های خوراکی
- قرص های ضد قارچ خوراکی
- آنتی هیستامین های خوراکی
- پزشک شما همچنین ممکن است یک برنامه بهداشت شخصی را برای کمک به بهبود عفونت و جلوگیری از عود آن توصیه نماید. پوشیدن لباس های گشاد و لباس های زیر نخی برای گردش هوا و کاهش رطوبت در ناحیه نیز می تواند مفید باشد. درآوردن لباس زیر قبل از خواب نیز ممکن است به پیشگیری از ولوواژینیت کمک کند. پاکسازی مناسب هم بسیار مهم است و ممکن است به جلوگیری از تحریک کمک کند، به ویژه اگر عفونت باکتریایی باشد. از استفاده از حمام های حباب دار، صابون های معطر، دوش ها و پودرهای لباسشویی خودداری کنید. به جای آن حمام سیتز یا نسخه های پوست حساس را در محصولات انتخاب کنید. استفاده از کمپرس سرد هم ممکن است درد را در نواحی متورم یا حساس تسکین دهد.
درمان طب سنتی:
- برداشتن هرگونه شیء خارجی موجود در مهبل
- قطع منبع تحریک یا آلرژی مثل صابون یا خوشبو کننده حمام
- آزمون های تشخیصی می توانند شامل بررسی های آزمایشگاهی خون و کشت ترشح مهبل و معاینه مهبل باشند.
- اگر ادرار کردن باعث سوزش می شود، کودک می تواند موقع حمام کردن، ادرار کند یا از طریق یک رول کاغذی توالت یا فنجان پلاستیک بدون ته ادرار کند یا هنگام ادرار کردن روی ناحیه تناسلی آب گرم بریزید. این امر مانع می شود که ادرار پوست را بسوزاند.
داروها:
- داروهای مناسب برای عفونت شامل آنتی بیوتیک ها، داروهای ضد قارچ یا ضد انگل، پمادهای موضعی برای تسکین درد و خارش.
فعالیت:
- محدودیتی وجود ندارد.
رژیم غذایی:
- از مصرف فرآورده های کارخانه ای، لبنیات پاستوریزه، غذاهای گرم و سرد بدون مصلح غذایی پرهیز کنید.