همانژیوم: عبارت است از همانژیوم تومورهای غیر سرطانی ای هستند که در رگ های خونی قرار دارند. این عارضه در بین کودکان شایع است ولی در بیشتر موارد درمان می شود. این تومور می تواند روی اندام های داخلی از جمله کبد و دستگاه گوارش قرار گرفته باشد. در بیشتر موارد مشکلی برای مبتلایان ایجاد نمی کند، اما در برخی از موارد ممکن است با درد و خونریزی همراه باشد و در صورتی که با درد و خونریزی همراه نباشد ممکن است به دلیل محل قرار گیری آن ظاهری آزار دهنده برای افراد ایجاد کند.

انواع همانژیوم:

1. همانژیوم پوستی:این نوع از همانژیوم به دلیل تجمع رگ های خونی در یک ناحیه ایجاد می شود. پزشکان معتقد اند این عارضه به دلیل افزایش یک پروتئین در دوران بارداری در جفت اتفاق می افتد. اما همچنان دلیل اصلی بروز این عارضه مشخص نیست.
2. همانژیوم کبدی:این نوع از همانژیوم روی کبد ایجاد می شود و طبق تحقیقات این نوع از همانژیوم به علت وجود بیش از اندازه هورمون استروژن تشکیل می شود. ممکن است برخی پزشکان برای جلوگیری از بیماری و مشکلات ناشی از یائسگی در زنان برای آن ها مصرف قرص های استروژن را تجویز کند، اما استروژن ها می توانند وارد کبد شوند و در آنجا توده های غیر سرطانی همانژیوم‌کبدی را تشکیل دهند.

علائم:

• این بیماری معمولاً با علامت خاصی همراه نیست و تنها در صورتی که بیماری از نوع پوستی آن باشد ممکن است توده های قرمز رنگی که اصطلاحاً به آن ها همانژیوم توت فرنگی گفته می شود روی سر و گردن ایجاد می شود. اما همانژیوم داخلی با علائم خاصی همراه نخواهد بود و تنها در صورتی که بیماری گسترش پیدا کرده باشد ممکن است بیمار علائمی مانند: حالت تهوع و استفراغ، بی اشتهایی کاذب، احساس پری در شکم و کاهش وزن ناگهانی را تجربه کند.

علت:

• علت اصلی ایجاد توده های غیر سرطانی مشخص نیست، اما برخی از پزشکان متخصص معتقد اند که این بیماری به دلیل افزایش زیاد یک پروتئین خاص در دوران بارداری در جفت ایجاد می شود. علل دیگری از جمله: نارس بودن نوزاد، سفید بودن نوزاد و همچنین مونث بودن جنس نوزاد می تواند از عوامل ایجاد این بیماری باشد.
• همانژیوم روی پوست: همانژیوم پوست زمانی ایجاد می شود که رگ های خونی به صورت غیر طبیعی در یک ناحیه ای از بدن و روی پوست، رشد کنند. گرچه هنوز دلیل مشخصی برای شکل گیری این عارضه مشخص نشده است، اما برخی از پزشکان معتقد هستند که همانژیومتوسط پروتئین‌های خاصی که در طول بارداری در جفت تولید می شوند، ایجاد می‌شود. همانژیوم پوست می تواند در لایه بالایی پوست یا در لایه چربی زیرین که لایه زیر جلدی نامیده می شود ایجاد شود. در ابتدا ممکن است که همانژیوم به شکل یک نشان قرمز رنگ و مادرزادی، روی پوست ظاهر شود. اما این قرمزی به آرامی رشد می کند، از سطح پوست بیرون میزند و به سمت بالا رشد می کند.
• همانژیوم روی کبد: همانژیوم کبدی در سطح کبد و روی آن ایجاد می شود. این نوع همانژیوم معمولاً از همان بدو تولد همراه فرد است یا در طی زمان و به دلیل حساسیت به استروژن ایجاد می شود. بارداری و گاهی اوقات استفاده از قرص های ضد بار داری، می توانند اندازه همانژیوم را افزایش دهند. التبه لازم به ذکر است که علاوه بر پوست و کبد، همانژیوم می‌تواند روی نواحی دیگر بدن رشد کند یا آنها را تحت تأثیر قرار دهد، مانند:کلیه ها، ریه ها، روده بزرگ و مغز.

عوامل افزایش دهنده خطر:

1. جنسیت: احتمال بروز همانژیوم کبدی در خانم ها بیشتر از آقایان است.
2. سن: همانژیوم کبدی ممکن است در هر سنی تشخیص داده شود، اما معمولاً بیشتر در سنین 30 الی 50 سالگی مشاهده می شود.
3. بارداری: باور کلی این است که در دوران بارداری به دلیل افزایش سطح هورمون استروژن، احتمال بروز این بیماری بیشتر است.
4. درمان های هورمونی: زنانی که در سنین یائسگی خود از داروهای هورمونی استفاده می کنند با احتمال بیشتری دچار همانژیوم کبدی می شوند.

پیشگیری:

• پیشگیری خاصی ندارد.

عوارض احتمالی:

• زنانی دچار عارضه همانژیوم کبدی شده اند، در صورت بیماری در معرض ریسک یک سری عوارض قرار دارند. هورمون زنانه استروژن که در دوران بارداری افزایش پیدا می کند سبب افزایش سرعت رشد همانژیوم کبدی می شود. به ندرت رشد همانژیوم با علائم و نشانه های نیازمند درمان همراه است. داشتن همانژیوم کبدی نیز به این معنا نیست که شما نمی توانید باردار شوید. هرچند، صحبت کردن با پزشک در مورد عوارض ممکن می تواند به شما در یک انتخاب آگاهانه کمک کند. داروهایی که سطوح هورمون در بدن را تحت تأثیر قرار می دهند مانند داروهای پیشگیری از بارداری می توانند سبب بروز عوارض همانژیوم کبدی شوند. با این حال ، هنوز در خصوص این موضوع در بین متخصصین اتفاق نظر وجود ندارد، اما اگر قصد استفاده از این داروها را دارید، حتماً مزایا و معایب آن را با پزشک خود مرور و بررسی کنید.

تشخیص:

1. در حال حاضر تست و یا آزمایش مشخصی برای تشخیص بیماری همانژیوم پوستی وجود ندارد و پزشکان تنها از طریق روش های معاینه چشمی و فیزیکی توده های قرمز کوچک می توانند بیماری را تشخیص دهند. اما برای تشخیص این تومور داخلی پزشکان می توانند از روش های زیر استفاده کرد:
2. ام آر آی: در این روش با استفاده از میدان مغناطیسی و امواج رادیویی، تصاویر کبد ثبت می شوند.
3. سینتی گرافی: این روش یک نوع تصویربرداری هسته ای است که با استفاده از مواد رادیواکتیو انجام می شود.
4. سونوگرافی کبد: یک روش تصویربرداری که برای تولید تصویر از بافت کبد از امواج صوتی با فرکانس بالا استفاده می کند.
5. سی تی اسکن: در این روش تعدادی از تصاویر ثبت شده با اشعه ایکس از زوایای مختلف با یکدیگر ترکیب و مجدداً پردازش می شوند تا یک برش سه بعدی از کبد در تصاویر مشاهده شود.

درمان طب نوین:

• به طور کلی روش درمانی خاصی برای درمان بیماری همانژیوم وجود ندارد، اما برخی درمان های دارویی ممکن است برای از بین بردم التهاب توده ها استفاده شود این دارو ها شاملژل بکاپلرمین که در درمان همانژیوم های زخم شد موثر است، ژل تیموول که دسته داروهای بتا مسدود کنند قرار می گیرد و برای ۱۲ ماه مصرف تجویز می شود،کورتیکواستروئیدها که برای جلوگیری از رشد همانژیوم به آن تزریق می شود. در صورتی که همانژیوم از نوع داخلی آن باشد برای درمان آن جراحی روش مناسبی است. برای جراحی همانژیوم یا خود آن جراحی می شود و یا پزشک مجبور به جراحی ناحیه درگیر شده است.
• در صورتی که همانژیوم کبد اندازه کوچکی داشته باشد، هیچ گونه علائم و نشانه ای به همراه ندارد. در اغلب موارد همانژیوم کبدی هیچگاه رشد نمی کند و باعث بروز مشکل نمی شود. پزشک شما ممکن است انجام آزمایشات دوره ای را برنامه ریزی کند تا رشد همانژیوم کبد شما را تحت نظر بگیرد. گزینه های درمان همانژیوم کبد بستگی به موقعیت قرارگیری و اندازه گیری همانژیوم، تعداد همانژیوم های شکل گرفته در کبد و همچنین وضعیت کلی سلامتی شما دارد.به طور کلی، گزینه های درمان همانژیوم کبدی عبارتند از:
• جراحی به منظور برداشتن همانژیوم کبدی: اگر همانژیوم را بتوان به راحتی از بافت کبد جدا کرد، پزشک شما جراحی را به منظور حذف این توده توصیه می کند.
• جراحی به منظور برداشتن بخشی از کبد، از جمله همانژیوم: گاهی اوقات، جراحان ممکن است بخشی از کبد بیمار که حاوی همانژیوم است را از طریق جراحی بردارند.
• لیزر درمانی: لیزر درمانی می تواند برای از بین بردن همانژیوم در لایه های بالایی پوست استفاده شود. در برخی موارد، جراح ممکن است از لیزر درمانی برای کاهش قرمزی و بهبود ظاهر جای آن استفاده کند.
• پرتودرمانی: پرتودرمانی با استفاده از امواج بسیار قدرتمند انرژی مانند اشعه ایکس انجام می شود تا بتوان با استفاده از آن سلول های همانژیوم را کشت. این درمان معمولاً به ندرت استفاده می شود، زیرا روش های درمان مطمئن و مؤثرتری نیز وجود دارد.
• عمل پیوند کبد: در مواقع بسیار نادری که بیمار همانژیوم کبدی بزرگی داشته باشد و یا اینکه چند همانژیوم غیر قابل درمان در کبدهای خود داشته باشد، ممکن است از عمل پیوند کبد به منظور حذف کبد بیمار و جایگزینی آن با یک کبد سالم استفاده شود.
• اقداماتی به منظور توقف گردش خون در ناحیه همانژیوم: بدون خونرسانی به ناحیه همانژیوم، این عارضه قادر به رشد بیشتر نخواهد بود. دو راه برای توقف گردش خون به همانژیوم عبارتند از تزریق دارو برای بستن عروق خونی این ناحیه (امبولیزاسیون عروق) و بستن شریان اصلی کبد. در این روش ها، بافت سالم کبد تحت تأثیر قرار نمی گیرد، زیرا قادر است از مویرگ های نزدیک خون مورد نیاز خود را دریافت کند.

درمان طب سنتی:

• ماساژ مداوم پا
• پیاده روی کردن
• اصلاح سبک زندگی
• مرکب ۱ استفاده کنید.
• چکاندن قطره نازیل داخل بینی
• ناشتا، اندازه یک قاشق چایخوری، طریفل میل کنید.
• به تناسب موضع، اگر آشکار باشد زالو گذاشته می شود.
• کاسنی تازه یا خشک بخورید. تباشیر هندی را با آب کاسنی و سداب بجوشانید و سپس مصرف کنید.
• مصرف دوسین؛ از ترکیب (3 واحد عسل + یک واحد سیاهدانه نیم کوب شده) هر روز یک قاشق مرباخوری میل کنید. (صبح و شام)

داروها:

• متناسب با شرایط و حالات بیمار دارو تجویز می شود.

فعالیت:

• محدودیتی وجود ندارد.

رژیم غذایی:

• از مصرف فرآورده های کارخانه ای، لبنیات پاستوریزه و همچنین غذاهای گرم و سرد بدون مصلح غذایی پرهیز کنید.

نکته:

• بیماری ‌همانژیوم می تواند به صورت خود به خود ازبین برود و این یک بیماری از نوع التهابات پوستی است و نوع درونی آن اعضای داخلی را درگیر می کند که می تواند با استفاده از پماد های موضعی و یا جراحی برای نوع درونی آن این بیماری را از بین برد.
• همانژیوم کبدی یک نوع توده غیر سرطانی در بافت کبد است که در نتیجه گره خوردن عروق خونی ایجاد می شود. اصطلاحات دیگری که به جای همانژیوم کبدی به کار می روند عبارتند از همانژیوم هپاتیک و همانژیوم کاورنوس. اغلب موارد همانژیوم کبدی در حین انجام آزمایش به منظور تشخیص سایر بیماری ها شناسایی می شوند. افرادی که دچار این عارضه می شوند به ندرت دچار علائم و عوارض خاصی می شوند و معمولاً نیازی به درمان ندارند. ممکن است برای هر کسی شنیدن اینکه یک غده در کبد خود دارد نگران کننده باشد حتی اگر این غده خوش خیم باشد. تا کنون شواهدی مبنی بر احتمال ابتلا به سرطان کبد در بیماران همانژیوم کبدی گزارش نشده است.
• در بسیاری از موارد، همانژیوم کبدی هیچ علائمی به همراه ندارد. با این حال، ممکن است در برخی از بیماران علائم زیر احساس شود: احساس درد در قسمت بالا و راست شکم، احساس سیری پس از خوردن مقدار کمی غذا، تهوع و استفراغ، هر چند این علائم به طور خاص علائم همانژیوم کبدی نیستند و ممکن است بر اثر عارضه ای دیگر در بدن ایجاد شده باشند. در صورت مشاهده علائم نگران کننده برای مدت طولانی، در اسرع وقت به پزشک خود مراجعه کنید.