نماندن جای بخیه و زخم: عبارت است از زخم‌ها و جراحات از معضلات زندگی بشر محسوب می‌شوند؛ چرا که از بین‌بردن جای این زخم‌ها امری دشوار است. زخم و جراحت لکه‌های تیره‌رنگی را روی پوست افراد ایجاد می‌کند. افراد زیادی به دلایل گوناگون با مشکل جای زخم یا لک‌های پوستی مواجه هستند. این مشکل درگیری ذهنی زیادی را برای افراد به ‌همراه دارد. از طرفی وجود چنین لک‌های تیره‌ای روی پوست اعتماد به‌ نفس افراد را هدف قرار می‌دهد و روحیه افراد را تخریب می‌کند.

تشخیص:

1. انجام معاینات بالینی و گرفتن شرح حال از بیمار

درمان طب نوین:

• تزریق کورتیکواستروئید: تزریق کورتیکواستروئیدها (Corticosteroids) حتماً باید توسط پزشک متخصص صورت بگیرد. برخی از پزشکان این محلول را به‌صورت مستقیم به محل زخم‌های کلوئیدی یا هیپرتروفیکی تزریق می‌کنند. نحوه عملکرد این دارو به این شکل است که با شکست پیوندهای کلاژنی باعث کاهش عمق و ناحیه جراحت در زیر پوست می‌شوند. همچنین این ماده دارای خواص ضدالتهابی است که باعث کاهش درد، ورم و قرمزی ناشی از زخم می‌شود. اگر افرادی که سابقه جای زخم بر پوست خود دارند، نیاز به جراحی پیدا کنند، این امکان برایشان فراهم است که پیش از جراحی از پزشک خود بخواهند که محلول کورتیکواستروئید به ناحیه جراحت تزریق کند. این کار از ایجاد زخم‌های عمیق بر پوست جلوگیری می‌کند. به‌دلیل خاصیت ضدالتهابی که این دارو دارد از تورم، قرمزی و عفونت ناحیه جراحت جلوگیری می‌کند. در صورتی‌ که پس از جراحی افراد دچار زخم‌های هیپرتروفیک یا کلوئیدی شوند، پزشک متخصص برای آنها تزریق کورتیکواستروئید تجویز می‌کند. تزریق این ماده باید حداکثر ۵ مرتبه باشد و هر ۴ یا ۶ هفته یکبار صورت بگیرد. این تزریق ظرف مدت ۱۵ دقیقه به ‌طول می‌انجامد و اغلب نیازی به بیهوشی ندارد. لازم به ‌ذکر است اگر پس از تزریق محلول ناحیه زخم را به‌مدت چند دقیقه ماساژ دهید، باعث تحریک سریع‌تر بافت‌های کلاژنی می‌شوید. این‌ کار روند درمان شما را تسریع می‌بخشد.
• رادیوتراپی: اگر افراد با استفاده از روش ژل‌های سیلیکونی یا تزریق کورتیکواستروئیدها نتیجه قابل قبولی دریافت نکنند، باید به روش رادیوتراپی یا پرتودرمانی خارجی روی آورند. در این روش با استفاده از پرتوهای متمرکز اشعه X بر سطح پوست باعث محدودیت در تولید سلول‌های جدید می‌شود. این اشعه قدرت نفوذ به نواحی عمیق پوستی را ندارد به ‌همین دلیل سلامت بافت سالم را تهدید نمی‌کند. پرتودرمانی یک روش بدون درد است که ظرف مدت 10 دقیقه به اتمام می‌رسد. به ‌منظور تابش اشعه X پزشک نواحی اطرف زخم را با یک محافظ سربی می‌پوشاند که در معرض اشعه X قرار نگیرند. پس از اتمام رادیوتراپی بهتر است روی ناحیه جراحت با یک باند استریل پوشانده شود که در معرض عفونت و نور خورشید قرار نگیرد. این روش ۲۴ الی ۴۸ ساعت پس از جراحی نیز برای جلوگیری از ایجاد جای زخم استفاده می‌شود و معمولاً در یک یا دو دوره نتایج رضایت‌بخشی را عرضه داشته است.
• لیزر درمانی: یکی دیگر از روش‌های کلینیکی برای درمان جای زخم استفاده از روش لیزردرمانی است. این روش نسبت به روش پرتودرمانی از عوارض کمتری برخوردار است. همینطور نتایج رضایت‌بخش بیشتری از این روش گزارش شده است. لیزر درمانی روشی موثر در درمان جای زخم، لک‌های پوستی، آکنه و برطرف‌کردن ناهمواری‌های سطح پوست است. در برخی نواحی ممکن است بنابه دلایلی پوست دچار کشش شده باشد. در درمان چنین معضلی نیز لیزردرمانی پیشتاز است. البته برای نتیجه ‌بخشی سریع و مطلوب بهتر است درباره نوع و رنگ پوست خود اطلاعات کافی داشته باشید و مناسب‌ترین دستگاه را برای خود انتخاب کنید.
• لیزر درمانی به روش IPL: پرتوهای نوری به محل موردنظر است. در روش پالس شدید نور امواج نوری توسط یک دستگاه دستی روی محل مورد نظر تابانده می‌شود. این امواج نوری باعث کاهش و کوچک‌شدن رگ‌های خونی در ناحیه جراحت می‌شوند. شواهد نشان داده است که طی دو الی سه جلسه این روش درمانی نتایج رضایت‌بخشی را به ‌همراه داشته است. نکته قابل توجه این است که پس از لیزر IPL ممکن پوست نواحی اطراف جراحت دچار کبودی شود که طی دو روز برطرف می‌شود. نگران نباشید. این عمل حتماً باید توسط پزشک متخصص انجام شود.
• استفاده از لیزر فرکشنال CO2: در روش لیزردرمانی فرکشنال با استفاده از یک پرتوی پرانرژی از نور لایه‌ برداری و ترمیم ناحیه آسیب‌ دیده صورت می‌گیرد. پرتوهای تابشی از این نوع لیزر به پرتوهای میکروسکوپی مشهورند. این پرتوها باریک هستند و تنها ناحیه مورد نظر را در معرض تابش قرار می‌دهند و به بافت اطراف ناحیه جراحت آسیبی نمی‌رسانند. برای استفاده از این روش لازم است که به پزشک متخصص مراجعه کنید. ابتدا موضع مورد نظر توسط پزشک بی‌حس می‌شود. سپس با دستگاه لیزر دستی پرتوهای CO2 به محل جراحت تأبیده می‌شود. به‌طور معمول طی 5 الی 7 روز روند بهبود در ناحیه آسیب‌دیده مشاهده خواهد شد. بهتر است در دوره درمان بهداشت این ناحیه به ‌خوبی حفظ شود که دچار عفونت نشود. برای خروج از منزل نیز لازم است که از کرم‌های ضدآفتاب با SPF30 به بالا استفاده شود. در برخی موارد نادر نیز این روش عوارضی داشته است که ایجاد لک یا سوختگی دائمی از علائم این عوارض است.
• استفاده از لیزر فرکشنال RF: یکی‌دیگر از روش های کلینیکی برای از بین بردن جای زخم استفاده از RF است. در این روش از لیرز فرکشنال RF برای ایجاد حرارت در ناحیه آسیب‌دیده و تحریک کلاژن‌ سازی استفاده می‌شود. کلاژن‌های جدید تولید شده تأثیر مستقیم و موثری در روند ترمیم و بهبود پوست دارند. برای نتیجه‌گیری از این روش لازم است که حداقل ۳ مرتبه درمان با امواج رادیویی صورت گیرد. این ۳ مرتبه باید طی چند ماه اجرا شود. پس از هر جلسه ممکن است پوست ناحیه تحت درمان دچار قرمزی خفیفی شود که نهایتاً دو روز بعد رفع خواهد شد.
• درم ابریژن: درم ابریژن در واقع یک روش سایشی یا لایه‌برداری برای از بین ‌بردن بافت آسیب‌دیده محسوب می‌شود. برای بهبود مواردی ‌که نواحی زیادی از پوست درگیر جای زخم یا لک‌های پوستی باشد، این روش توصیه می‌شود. در این روش پزشک از یک دستگاه دستی استفاده می‌کند. این دستگاه یک قسمت ناصاف چرخشی دارد که با سایش پوست موضع مورد نظر باعث از بین ‌رفتن بافت آسیب‌ دیده می‌شود. پیش از انجام عملیات پزشک از بی‌حسی موضعی در ناحیه جراحت استفاده می‌کند. پس از اتمام عملیات ناحیه مورد نظر دچار خونریزی می‌شود. به ‌منظور پیشگیری از عفونت لازم است که از گاز استریل در ناحیه تحت درمان استفاده کنید. به احتمال زیاد تا دو هفته پوست شما وضعیت مطلوبی نخواهد داشت. برای خروج از منزل نیز لازم است که از کرم‌های ضدآفتاب دارای SPF30 به بالا استفاده شود. پس از دوهفته پوستی بهبود یافته خواهید یافت. استفاده از درم ابراسیون‌ها برای درمان بیماری‌های کلوئیدی پیشنهاد نمی‌شود.
• روش میکرونیدلینگ: یکی از روش‌های مدرن برای درمان جای زخم و لک‌های پوستی استفاده از روش میکرونیدلینگ است. این روش به‌روزتر و در عین حال کم هزینه‌تر از روش‌های لیزردرمانی است. اساس کار این روش استفاده از سوزن‌های چرخشی بسیار ریز در ناحیه آسیب‌دیده است. پزشک متخصص پیش از انجام عملیات باید ناحیه مورد نظر را بی‌حس کند. پس از بی‌حسی لازم است که اثرات کرم بی‌حسی از روی صورت پاک شود سپس عملیات درمان آغاز شود. در این روش از دستگاهی که شبیه به یک قلم لرزان است و سوزن‌های استریل ریزی در سری آن تعبیه شده است، استفاده می‌شود. ممکن است پس از اتمام عملیات ناحیه تحت درمان دچار خونریزی شود. پس از ضد عفونی کردن ناحیه مورد نظر غافل  نشوید. سوزن‌های ریز تعبیه شده در سری دستگاه باعث خونرسانی و تحریک کلاژن‌سازی در بافت آسیب‌دیده و در نتیجه بهبود آن می‌شوند.
• تزریق ژل: یکی‌دیگر از روش‌های درمان جای زخم استفاده از فیلرهای ژل است. در نواحی از پوست که زخم یا آکنه وجود داشته باشد، ممکن است ناهمواری‌هایی نیز در سطح پوست ایجاد شود. استفاده از فیلرهای ژل باعث پوشش سطح ناهمواری می‌شود. این روش نیازی به دوره نقاهت ندارد و بلافاصله پس از تزریق ژل نتایج آن قابل مشاهده خواهد بود. درضمن لازم است سالی یکبار تزریق ژل در ناحیه آسیب‌دیده ترمیم شود.
• پیوند پوست: پیوند پوست یک روش جراحی و تهاجمی برای از‌بین‌بردن جای زخم محسوب می‌شود. در این روش از پوست خود فرد برای پیوند به ناحیه آسیب‌دیده استفاده می‌شود. اغلب از پوست پشت گوش فرد برای پیوند به پوست سایر نقاط بهره‌گیری می‌شود. استفاده از این روش تنها درصورتی که سایر روش‌ها مفید و نتیجه‌بخش نباشند، پیشنهاد می‌شود. بهتر است در مراحل ابتدایی دست به دامن روش‌های جراحی برای از‌ بین‌ بردن جای زخم و لک از روی پوست خود نشوید.

درمان طب سنتی:

• ضماد ترب را با عسل روی آن گذارید.
• ترب را با آرد شلمک بر آن ضماد کنید.
• پی و چربی کبوتر را روی آن ضماد کنید.
• بذر غازیاقی تازه کوبیده شده را بر آن ضماد کنید.
• روغن کپسول ویتامین E را در مقداری روغن زیتون مخلوط کنید و به صورت موضعی به جای زخم خود بمالید.
• کندر + عسل به نسبت مساوی آسیاب کنید و روزی سه بار به مدت 30 دقیقه روی جاس زخم ضماد شود و بعد بشویید.
• جهت برطرف کردن اثر زخم ها که بر پوست مانده باشد می توانید دایم پودر باقلا را با آب خمیر کرده و بر آن ضماد کنید.
• روغن کندر می‌تواند آکنه، جای عمل‌های جراحی، جای زخم‌ها و حتی ترک‌های پوستی را از بین ببرد و پوستی صاف ایجاد کند.
• اگر برگ بارهنگ یا برگ سنجد را با آب دهان مخلوط کنیم و روی هر نوع زخمی بذاریم، زخم را ترمیم می کند و حتی جای زخم را هم از بین می برد.
• از بین بردن جای بخیه جدید و قدیمی با نگاه طب سنتی: مالیدن ترکیب روغن زرد گاوی (گوسفندی نباشد، نام دیگر روغن کرمانشاهی و یا حیوانی محلی) با عسل خالص و بستن تنظیف بهداشتی و تعویض هر ۱۲ ساعت یکبار با تنظیف جدید است، این ترکیب جای نخ بخیه را زایل می کند.

فعالیت:

• هیچ محدودیتی وجود ندارد.

رژیم غذایی:

• رژیم غذایی خاصی ندارد.