میوز: عبارت است از میوز (Miosis) به معنای انقباض (excessive constriction :کوچک شدن: shrinking) بیش از حد مردمک چشم شماست. در میوز، قطر مردمک کمتر از ۲ میلی متر (mm) یا کمی بیش از ۱/۱۶ اینچ است. مردمک (pupil) یک نقطه سیاه دایره‌ای در مرکز چشم است که اجازه می‌دهد نور وارد شود. عنبیه شما (قسمت رنگی چشم شما) برای تغییر اندازه مردمک باز و بسته می‌شود. میوز می‌تواند در یک یا هر دو چشم ایجاد شود. هنگامی که فقط یک چشم را تحت تاثیر قرار می‌دهد، آنیزوکوریا (anisocoria) نیز نامیده می‌شود. نام دیگر میوز مردمک دقیق (pinpoint pupil) است. زمانی که مردمک چشم شما بیش از حد متسع شود، میدریازیس (mydriasis) نامیده می‌شود. علل زیادی برای میوز وجود دارد. این می تواند نشانه ای از برخی بیماری های مغز و سیستم عصبی باشد. همچنین می تواند توسط بسیاری از انواع داروها و عوامل شیمیایی ایجاد شود. مواد افیونی (از جمله فنتانیل، مورفین، هروئین و متادون) می‌توانند باعث ایجاد میوزیس شوند. تنگی یا گشاد شدن مردمک‌ها می تواند سرنخ مهمی برای کمک به پزشک در تشخیص بیماری شما باشد.

علائم:

• اندازه مردمک شما توسط دو عضله متقابل کنترل می شود، گشاد کننده عنبیه و اسفنکتر عنبیه. معمولاً میوز یا انقباض مردمک به دلیل مشکل در عضلات اسفنکتر عنبیه یا اعصاب کنترل کننده آنها ایجاد می شود. عضلات اسفنکتر عنبیه توسط اعصابی که نزدیک مرکز مغز شما منشا می گیرند کنترل می شود. آنها بخشی از سیستم عصبی پاراسمپاتیک یا غیرارادی هستند. برای رسیدن به چشم، این اعصاب از امتداد عصب سوم جمجمه ای عبور می کنند که به آن عصب حرکتی چشمی نیز می گویند. هر بیماری، دارو یا عامل شیمیایی که بر این اعصاب یا قسمت‌هایی از مغز و سر که از آن عبور می‌کنند تأثیر بگذارد، می‌تواند باعث میوز شود.

علت:

• سندرم هورنر
• بیماری لایم
• نوروسیفلیس
• سردردهای خوشه ای
• مولتیپل اسکلروزیس (MS)
• خونریزی داخل جمجمه و سکته مغزی
• التهاب عنبیه (Iridocyclitis، یووئیت)
• از دست دادن عدسی چشم (آفاکیس) در اثر جراحی یا تصادف
• برخی از داروها و مواد شیمیایی رایج که می توانند باعث میوز شوند، مواد افیونی هستند، از جمله: فنتانیل، اکسی کدون (Oxycontin)، کدئین، هروئین، مورفین، متادون.
• آنتی کولینرژیک ها: آنتی کولینرژیک ها موادی هستند که مواد شیمیایی خاصی را مسدود کرده و از انتقال آن ها به چشم ها، عضلات و غدد جلوگیری می کنند. آنتی کولینرژیک باعث اتساع بیش تر مردمک ها، یبوست، خشکی دهان و کاهش تعریق می شوند. اگر گشادی مردمک ها به علت مصرف داروهای آنتی کولینرژیک ایجاد شود، ممکن است تاری دید و سرگیجه را نیز به دنبال داشته باشند. متوقف کردن مصرف این داروها سبب بازگشت مردمک ها به حالت عادی می شود.
• آسیب به چشم: آسیب به چشم، مانند ترومای غیرنافذ، ممکن است به عصب های کنترل کننده ی مردمک ها و عنبیه (قسمت رنگدانه ای چشم) صدمه وارد کند که می تواند موجب اختلال در پاسخ طبیعی مردمک ها به نور محیط شود.علایم دیگر ممکن است بسته به علت آسیب، متفاوت باشد.
• افزایش اکسی توسین: افزایش سطح اکسی توسین ممکن است منجر به اتساع خفیف تا متوسط مردمک ها شود. اکسی توسین به علت تمرینات بدنی و ورزش، تعاملات فیزیکی و اجتماعی با دیگر افراد، آزاد می شود و همچنین نقش قابل توجهی در پروسه ی زایمان ایفا می کند. تحقیقات نشان می دهد که سطوح بالای اکسی توسین به افزایش پاسخ و عکس العمل در چهره ی افراد کمک می کند. اکسی توسین عمدتا سبب اثرات روان شناختی مانند افزایش وابستگی عاطفی و تحریکات جنسی می شود.
• استفاده از مواد مخدر: استفاده از مواد مخدر مانند کوکائین، اکستازی، توهم زاها و کریستال مت آمفتامین، می تواند منجر به گشادی مردمک ها شوند. داروهای توهم زا مثل ال اس دی، بر گیرنده های سروتونین در مغز که باعث اتساع یا گشادی مردمک ها می شوند، اثر می گذارند. محرک هایی مانند کوکائین نیز سطح سروتونین را افزایش می دهند و باعث تاثیر مشابه بر روی چشم می شوند. میزان سوء مصرف مواد، شدت علائم را تعیین می کند.
• اتساع یک طرفه ی خوش خیم دوره ای مردمک ها: اتساع یک طرفه ی خوش خیم دوره ای مردمک ها (BEUM) یک وضعیت موقت است که باعث گشادی دوره ای مردمک در یک چشم می شود. اغلب افراد مبتلا به این بیماری سردرد خفیف، چشم درد، حساسیت به نور و تاری دید را در طول دوره های اتساع یا گشادی مردمک ها تجربه می کنند. در برخی موارد اتساع یک طرفه ی خوش خیم دوره ای مردمک ها، در طی یک سردرد میگرنی نیز اتفاق می افتد. در حالی که اتساع یک طرفه ی خوش خیم دوره ای مردمک ها، یک وضعیت خطرناک نیست، اما بررسی کامل چشم و سیستم عصبی جهت اطمینان از نبود علل زمینه ای خطرناک تر، لازم است.
• نوروپاتی عصب مغزی: نوروپاتی عصب مغزی، به آسیب تدریجی اعصابی که به چشم می آیند، اشاره می کند. عصب اوکولوموتور (عصب حرکتی چشم) بر انقباض و اتساع یا گشادی مردمک ها تاثیر می گذارد، بنابراین آسیب به آن می تواند منجر به گشادی مردمک ها شود. نوروپاتی عصب جمجمه ای می تواند بر روی یک یا هر دو چشم تاثیر بگذارد. در نوروپاتی عصب مغزی علاوه بر اتساع یا گشادی مردمک ها، علائم دیگری مانند اختلال بینایی نیز دیده می شود.
• آسیب ناشی از ضربه به مغز: آسیب ضربه ای به مغز باعث افزایش فشار داخل جمجمه ای شود که می تواند روی چشم ها تأثیر بگذارد. علل اصلی این نوع آسیب عبارتند از آسیب تروماتیک یا ضربه ای، تومور یا سکته مغزی که معمولا تنها یک چشم تحت تاثیر قرار می گیرد. اتساع یا گشادی مردمک ناشی از آسیب مغزی، گاهی اوقات به عنوان “ورم مردمک” نیز نامیده می شود.
• متسع کننده ها: گاهی چشم پزشک یا متخصص اپتومتریست، بعضی مواد متسع کننده مردمک را داخل چشم می ریزند. پزشکان از گشاد کننده های مردمک برای بررسی شبکیه و سایر ساختارهای عمقی چشم برای ارزیابی سلامت چشم استفاده می کنند. معاینه سالانه چشم با گشاد کننده های مردمک، برای افرادی که دارای فشار خون بالا یا دیابت هستند توصیه می شود. پزشکان همچنین از متسع کننده ها برای کاهش اسپاسم دردناک عضلات مژگانی چشم استفاده می کنند. به طور معمول اتساع یا گشادی مردمک ناشی از استفاده از گشاد کننده های مردمک، طی چهار تا هشت ساعت از بین می رود ولی ممکن است تا ۲۴ ساعت نیز طول بکشد که در این مدت که مردمک ها متسع هستند، دچار حساسیت به نور می شوید. متسع کننده های مردمک ها به ندرت اثرات دیگری بر بدن دارند.

تشخیص:

• پزشک معمولاً با کمک چراغ قوه یا منبع نور دیگری مردمک چشم شما را معاینه می کند. آنها به مردمک چشم شما در مکانی با نور کم نگاه می کنند، زیرا طبیعی است که مردمک ها در مکان هایی با نور روشن، به خصوص در فضای باز، منقبض شوند. میوز به عنوان اندازه مردمک ۲ میلی متر (کمی بیشتر از ۱/۱۶ اینچ) یا کوچکتر تعریف می شود. هنگامی که میوز شناسایی شد، پزشک شما به دنبال علائم خاصی خواهد بود: آیا یک چشم (همانطرف) یا هر دو (دو طرفه) را درگیر می کند؟ آیا اندازه مردمک در پاسخ به نور تغییر می کند؟ آیا اندازه مردمک در پاسخ به یک جسم نزدیک تغییر می کند؟ چه مدت طول می کشد تا دانش آموز پاسخ دهد؟ پاسخ به هر یک از این سوالات می تواند به شناسایی علت احتمالی میوز کمک کند.

درمان طب نوین:

• درمان گشادی مردمک ها بستگی به علت بروز آن دارد. پزشک ممکن است لنزهای تماسی یا عینک آفتابی حساس به نور را جهت کمک درمان تجویز کند. در بعضی موارد ممکن است به عمل جراحی نیاز داشته باشید. نکته ی مهم، پیدا کردن علت زمینه ای اتساع یا گشادی مردمک ها است تا بتوان درمان مناسب را آغاز کرد. راه هایی وجود دارد که می توانید علائم گشادی مردمک ها را مدیریت کنید: اجتناب از نور مستقیم خورشید، در طول روز رانندگی نکنید، در محیط هایی با نور زیاد و روشن، از عینک های آفتابی که توسط یک متخصص اپتومتریست تجویز شده، استفاده کنید، از خواندن متونی که بیش از حد به چشم نزدیک هستند، خودداری کنید.

درمان طب سنتی:

• درمان به علت زمینه ای آن بستگی دارد.

داروها:

• استیل کولین

فعالیت:

• از انجام هرگونه فعالیت شدید بدنی تا زمان بهبودی پرهیز کنید.

رژیم غذایی:

• از مصرف فرآورده های کارخانه ای، لبنیات پاستوریزه پرهیز کنید.