لوپوس: عبارت است از لوپوس (به انگلیسی (Lupus یک بیماری خود ایمنی مزمن است که باعث ایجاد التهاب در سراسر بدن شما می شود. بیماری خود ایمنی وضعیتی است که سیستم ایمنی بدن شما مسئول التهاب و تجزیه سلول های خودش است. (یعنی بدن به خودش صدمه می زند) التهاب دیده شده در لوپوس می تواند بر روی ارگان ها و بافت های مختلف بدن از جمله موارد زیر تأثیر بگذارد: مفاصل، پوست، قلب، خون، ریه، مغز، کلیه ها، این بیماری می تواند شدید و بالقوه تهدید کننده زندگی باشد. این اختلال می تواند باعث آسیب دائمی اعضای بدن شود. با این حال، بسیاری از افراد مبتلا به لوپوس نسخه خفیف آن را تجربه می کنند. در حال حاضر ، هیچ درمانی شناخته شده برای لوپوس وجود ندارد.
انواع لوپوس:
- لوپوس اریتماتوز سیستمیک (SLE): این بیماری شایع‌ترین نوع لوپوس است. وقتی از زبان فردی می‌شنوید که بیماری لوپوس دارد، به احتمال زیاد منظور او لوپوس اریتماتوز سیستمیک است. لوپوس اریتماتوز سیستمیک نوعی عارضه خودایمنی است که در آن سیستم ایمنی به بافت‌های خود بدن حمله‌ور می شوند و موجب التهاب و تخریب گسترده بافت‌ها در اندام‌های آسیب دیده می‌شوند. این بیماری می‌تواند مفاصل، پوست، مغز، شش‌ها، کلیه‌ها و رگ‌های خونی را تحت تأثیر قرار بدهد. هیچ روش درمانی برای لوپوس اریتماتوز سیستمیک (SLE) وجود ندارد، اما مراقبت‌های پزشکی و تغییر شیوه زندگی می‌تواند به کنترل آن کمک کند. اسم این نوع لوپوس از این جا گرفته شده است که این بیماری معمولاً چندین دستگاه یا اندام را در بدن تحت تأثیر قرار می‌دهد، از جمله: کلیه‌ها، پوست، مفاصل، قلب، سیستم عصبی، شش‌ها. لوپوس اریتماتوز سیستمیک می‌تواند شدید یا خفیف باشد. این بیماری باعث علائمی می‌شود که با گذشت زمان بدتر می‌شوند و سپس خوب می‌شوند. زمانی که علائم شما بدتر می‌شوند را تشدید می‌نامند و در حالی که دوره‌ای که علائم خوب یا برطرف می‌شوند را بهبود می‌نامند.
- لوپوس پوستی: این نوع لوپوس معمولاُ محدود به پوست است. ممکن است خارش و زخم‌های دائمی شبیه اسکار ایجاد کند. چندین نوع مختلف لوپوس پوستی وجود دارد از جمله: لوپوس پوستی حاد: این نوع لوپوس پوستی مشخصاً باعث بثورات پروانه‌ای می‌شود. بثورات پروانه‌ای بر روی گونه و دماغ ظاهر می‌شود. نام دیگر این بیماری لوپوس اریتماتوز دیسکوئید (DLE) است. لوپوس پوستی نیمه حاد: این نوع لوپوس پوستی باعث به‌وجود آمدن دانه‌های قرمز، برآمده و فلس‌مانند بر روی پوست می‌شود. لوپوس پوستی نیمه حاد معمولاً در قمست‌هایی دیده می‌شود که در معرض نور خورشید بوده‌اند و معمولاً منجر به اسکار نمی‌شود. لوپوس پوستی مزمن: این نوع لوپوس پوستی دانه‌های بنفش تا قرمز به وجود می‌آورد. حتی می‌تواند باعث تغییر رنگ پوست، اسکار و ریزش مو شود. نام دیگر آن لوپوس دیسکوئید است. در حالی‌که لوپوس پوستی حاد اغلب با بیماری لوپوس سیستمیک در ارتباط است، لوپوس‌های نیمه حاد و مزمن معمولاً در پوست رخ می‌دهند.
- لوپوس نوزادی: این عارضه بسیار نادر است و بر روی نوزادانی اثر می‌گذارد که مادران آنها دارای آنتی‌بادی‌های خودایمنی خاصی باشند. این آنتی‌بادی‌های خودایمنی از مادر به جنین از طریق جفت (مشیمه) منتقل می‌شوند. البته تمام مادرانی که این آنتی‌بادی‌ها را داشته باشند لزوماً علائم را لوپوس ندارند. در واقع، حدود ۲۵ درصد از مادرانی که نوزادان مبتلا به لوپوس نوزادی به دنیا می‌آورند اصلاً علائم لوپوس ندارند. با این وجود، برآورد می شود که ۵۰ درصد این مادران در عرض سه سال علائم را بروز خواهند داد. علائم عارضه لوپوس نوزادی ممکن است به‌صورت زیر باشند: دانه یا خارش پوستی، پایین بودن شمار سلول‌های خون، مشکلات کبدی بعد از تولد، با این که بعضی از نوزادان ممکن است نقایص قلبی داشته باشند، اغلب آنها دارای علائمی هستند که بعد از چند ماه از بین می‌روند. با این وجود، آنتی‌بادی SSA/B می‌تواند از جفت عبور کرده و باعث مشکلات قلبی (بلوک قلبی) شود. بیمارانی که این آنتی‌بادی‌ها را دارند باید در زمان بارداری به دقت تحت مراقبت یک متخصص (مثل متخصص رماتیسم و پزشک متخصص زایمان‌های پرریسک یا متخصص سلامت مادر جنین) باشند.
- لوپوس ناشی از دارو:استفاده از بعضی داروها تجویزی می‌تواند باعث لوپوس ناشی از دارو (DIL) شود. لوپوس ناشی از دارو را همچنین ممکن است لوپوس اریتماتوز دارویی (DILE) نیز بنامند. لوپوس ناشی از دارو می‌تواند در نتیجه مصرف طولانی مدت بعضی داروهای خاص (معمولاً بعد از چند ماه مصرف دارو) بروز کند. داروهای متعددی ممکن است منجر به لوپوس ناشی از دارو شوند. برای مثال: داروهای میکروب‌کش مثل تری‌بینافین (ضد قارچ) و پیرازینامید (ضد سل)، داروهای ضدتشنج مثل فنیتوئین (Dilantin) و والپروآت، داروهای آریتمی مثل کوئینیدین و پروکائین آمید، داروهای ضد فشارخون مثل تیمولول (Timoptic, Istlol) و هیدروکسی‌زین، مواد بیولوژیکی مثل داروهای ضد آلفای تی‌اِف‌اِن (anti-TNF-alpha)، با اینکه لوپوس ناشی از دارو (DIL) علائمی شبیه به لوپوس اریتماتوز سیستمیک (SLE) دارد، در اغلب موارد لوپوس ناشی از دارو اندام‌های مهم را تحت تأثیر قرار نمی‌دهد. با این وجود، می‌تواند باعث پریکاردیت و پلوریت، شود. لوپوس ناشی از دارو معمولاً در عرض چند هفته بعد از کنار گذاشتن داروهایی که باعث آن شده‌اند، برطرف می‌شود.
علائم:
- علائم لوپوس بسته به قسمت هایی از بدن که تحت تأثیر قرار می گیرند متفاوت است. علائم می تواند در هر شخص نیز متفاوت باشد، می توانند ناگهان از بین بروند، می توانند دائمی باشند یا گهگاه شعله ور شوند، اگرچه هیچ دو مورد از لوپوس یکسان نیستند، اما رایج ترین علائم و نشانه ها عبارتند از:
- تب
- گیجی
- سردرد
- خستگی
- درد بدن
- زخم دهان
- تنگی نفس
- درد مفاصل
- ضایعات پوستی
- از دست دادن حافظه
- ریزش غیر معمول موها
- تورم غدد یا غدد لنفاوی
- تورم در پاها یا اطراف چشم
- از دست دادن اشتها و کاهش وزن
- درد قفسه سینه (پریکاردیت، پلورزی یا پلوریت)
- راش (بثورات پوستی) از جمله بثورات پروانه ای روی صورت
- سندرم شوگرن، که شامل خشکی مزمن چشم و خشکی دهان است.
- ضایعات پوستی که با قرار گرفتن در معرض آفتاب ظاهر و یا بدتر می‌شوند (حساسیت به نور).
- انگشتان دست و پا که در هنگام سرد شدن و یا در دوره‌های استرس زا سفید یا آبی می‌شوند (پدیده رینود).
- ضایعه‌ی پروانه‌ای شکل بر روی صورت در ناحیه‌ی گونه‌ها و پل بینی یا وجود ضایعات در سایر قسمت‌های بدن.
- برخی از علائم بعدی لوپوس شامل مشکلات کلیوی ناشی از التهابی به نام نفریت (Nephritis) است. فرد ممکن است فشار خون بالا، ادرار تیره و خون در ادرار را تجربه کند.
علت:
- در حالی که پزشکان دقیقاً نمی دانند چه عواملی باعث ابتلا به لوپوس می شود، آنها فکر می کنند این بیماری ممکن است ترکیبی از بسیاری از عوامل زیربنایی باشد. شامل:
- ژنتیک:داشتن سابقه خانوادگی لوپوس ممکن است فرد را در معرض خطر بیشتری برای تجربه این بیماری قرار دهد.
- هورمون ها:برخی از مطالعات نشان می دهد که سطح غیر طبیعی هورمون مانند افزایش سطح استروژن می تواند به لوپوس کمک کند.
- عفونت ها: پزشکان هنوز در حال مطالعه ارتباط بین عفونت هایی مانند سیتومگالوویروس، اپستین بار یا هپاتیت C و دلایل ابتلا به لوپوس هستند.
- عوامل محیطی:پزشکان محرک های احتمالی مانند سیگار کشیدن، استرس و قرار گرفتن در معرض سموم مانند گرد و غبار سیلیس را به عنوان علل احتمالی لوپوس شناسایی کرده اند.
- داروها:استفاده طولانی مدت از برخی داروهای خاص، مانند هیدرالازین (آپرسولین)، پروكائین آمید (پروكانیدید) و كینیدین، با ایجاد نوعی از لوپوس معروف به لوپوس اریتماتوز ناشی از دارو ارتباط دارد. همچنین ممکن است فرد هیچ یک از علل احتمالی شناخته شده لوپوس را که در اینجا ذکر شده است تجربه نکرده باشد و هنوز این بیماری را داشته باشد.
- همانطور که پیشتر بیان شد، این نوع بیماری ها مربوط به سیستم ایمنی است و علت بروز آن ها نیز توضیح داده شد. نظمی در بدن انسان وجود دارد به نام هموستاز که رابطه دقیق بین اندام ها ایجاد می کند، زمانی که این رابطه دقیق به هم می خورد، اختلال در سیستم بدن ایجاد می شود. خداوند سبحان ریه ها و کلیه را برای کنترل و نجات سیستم ایمنی در بدن قرار داده است. این دو عض مدام تلاش می کند که حالت های اسید را در بدن کنترل کنند تا به سیستم ایمنی بدن آسیب نرسد، اما ما انسان ها با بی توجهی به خود و غذای خود (ورود مکرر غذاهای اسیدی به بدن)، این اندام ها را خسته و فرسوده می کنیم و اجازه نمی دهیم تا وظیفه دقیق و حیاتی خود را به خوبی انجام دهند و سیستم ایمنی بدن را نجات دهند.
عوامل افزایش دهنده خطر:
- زن بودن
- سابقه خانوادگی لوپوس
- سن بین ۱۵ تا ۴۴ سالگی
- اقوام خاص مانند آفریقایی، آمریکایی، اسپانیایی ، آسیایی، آمریکایی، بومی آمریکا یا اقیانوس آرام
پیشگیری:
- برای اکثر انواع لوپوس، این بیماری قابل پیشگیری نیست. یک استثناء داروهایی است که علت ایجاد “لوپوس ناشی از دارو” شناخته شده است. با این حال، این مهم است که فرد در مورد خطرات و مزایای آن صحبت کند زیرا عدم مصرف این داروها همچنین می تواند منجر به اثرات تهدید کننده زندگی شود. علاوه بر این، فرد ممکن است بخواهد اقدامات پیشگیرانه ای انجام دهد که احتمال ابتلا به بیماری لوپوس را کاهش می دهد. این موارد شامل:
- استراحت فراوان:استراحت برای کمک به بدن در بهبودی بدن بسیار حیاتی است.
- تمرین تکنیک های پیشگیری از عفونت:شامل شستشوی مکرر و جلوگیری از نزدیکی با افراد مبتلا به سرماخوردگی و بیماری های دیگر است.
- تمرین تکنیک های مدیریت استرس: این موارد شامل مدیتیشن، یوگا یا ماساژهایی است که می تواند در هر زمان ممکن به فرد در رفع استرس کمک کند. همچنین تکنیک های روانشناختی مدیریت استرس نیز بسیار مفید هستند.
- جلوگیری از تابش مستقیم خورشید:قرار گرفتن در معرض آفتاب بیش از حد، می تواند باعث ایجاد بثورات مرتبط با لوپوس شود. شخص همیشه هنگام بیرون رفتن از خانه باید از ضد آفتاب استفاده کند و از تابش مستقیم اشعه خورشید در هنگام عبور بیشتر از پرتوهای خورشید خودداری کند، که معمولاً بین ساعت ۱۰ صبح و ۴ بعد از ظهر است.
عوارض احتمالی:
- ریه ها:التهاب ریه ها به دلیل لوپوس می تواند منجر به تنفس دردناک شود.
- کلیه ها:التهاب ناشی از لوپوس می تواند باعث آسیب کلیه شود و حتی می تواند منجر به نارسایی کلیه گردد.
- سیستم عصبی:وقتی لوپوس روی مغز تأثیر می گذارد می تواند دوره هایی از سرگیجه، سردرد یا حتی تشنج را ایجاد نماید.
- قلب:لوپوس همچنین می تواند منجر به التهاب قلب و بافت های اطراف آن شود. همچنین ممکن است شما را در معرض خطر بیشتری برای بیماری های قلبی، حمله قلبی یا سکته مغزی قرار دهد.
- خون یا رگ های خونی: رگ های خونی به دلیل لوپوس ممکن است ملتهب شوند. به این اختلال واسکولیت گفته می شود. علاوه بر این، لوپوس می تواند منجر به مشکلات خونریزی یا لخته شدن خون شود.
- افراد مبتلا به لوپوس نیز مستعد ابتلا به عفونت هستند. این امر نه تنها به خودی خود ناشی می شود بلکه واقعیت این است که بسیاری از داروهایی که برای درمان لوپوس استفاده می شود سیستم ایمنی بدن را تضعیف یا سرکوب می کند.
تشخیص:
- پزشکان آزمایش خون و تصویربرداری خاصی برای تشخیص لوپوس ندارند. در عوض، آنها علائم و نشانه های یک فرد را در نظر می گیرند و سایر شرایط بالقوه دیگری که می توانند علائم شخص را ایجاد کنند، رد می کنند. علاوه بر گرفتن شرح پزشکی دقیق و معاینه فیزیکی، پزشکان ممکن است آزمایش های زیر را برای تشخیص لوپوس انجام دهند:
- آزمایش ادرار:با استفاده از ادرار می توان میزان خون یا پروتئین بالا را در ادرار مشخص کرد. این موارد می تواند نشان دهد که لوپوس ممکن است بر کلیه های شما اثر بگذارد.
- آزمایشات تصویربرداری:اشعه X قفسه سینه و اکوکاردیوگرام دو مطالعه تصویربرداری هستند که ممکن است نشانگر ایجاد مایعات در قلب یا اطراف آن باشد. نتایج مثبت ممکن است علل لوپوس را منعکس کند.
- بیوپسی بافت:پزشکان می توانند بیوپسی یا نمونه ای از سلول ها را از ناحیه بثورات مانند لوپوس انجام دهند تا مشخص شود آیا سلول های معمولی برای فرد مبتلا به لوپوس وجود دارد یا خیر. پزشک همچنین ممکن است بیوپسی کلیه را انجام دهد تا ببیند کلیه به دلیل لوپوس آسیب دیده است یا خیر. آسیب کلیوی مربوط به لوپوس، نفریت لوپوس نامیده می شود.
- تشخیص آزمایشگاهی:این آزمایشات می توانند شامل شمارش کامل خون (CBC) شوند، پزشكانی كه برای تعیین تعداد و نوع گلبول های قرمز، گلبول های سفید و پلاكت ها در خون استفاده می كنند. آزمایشات دیگری که پزشک ممکن است دستور دهد شامل: میزان رسوب گلبول های قرمز (ESR)، سطح پروتئین و آزمایش آنتی بادی ضد هسته ای است که می تواند نشانگر افزایش فعالیت سیستم ایمنی بدن باشد.
درمان طب نوین:
- اگرچه در حال حاضر درمانی برای لوپوس وجود ندارد، اما داروهایی برای کمک به شما در مدیریت علائم لوپوس و پیشگیری از شعله ور شدن لوپوس در دسترس هستند. پزشک شما هنگام توصیه درمان لوپوسعلائم لوپوس و شدت آنها را در نظر می گیرد. مهم است که بطور منظم پزشک خود را مشاهده کنید. اینکار به آنها امکان می دهد وضعیت شما را بهتر کنترل کنند و مشخص کنند که آیا برنامه درمانی شما برای مدیریت علائم شما کار می کند یا خیر. علاوه بر این، علائم لوپوس شما می تواند با گذشت زمان تغییر کند. به همین دلیل، ارائه دهنده خدمات درمانی شما ممکن است داروهای شما را تغییر داده یا دوز داروهای فعلی را تنظیم کند. علاوه بر دارو، ارائه دهنده خدمات درمانی شما همچنین ممکن است تغییرات شیوه زندگی را برای کمک به مدیریت علائم لوپوس شما توصیه کند. مواردی از قبیل:
- ورزش منظم
- خوردن یک رژیم غذایی سالم
- اگر سیگار می کشید ترک کنید.
- اجتناب از قرار گرفتن بیش از حد در معرض نور ماوراء بنفش (UV)
- مصرف مکمل هایی که ممکن است به کاهش علائم مانند ویتامین D ، کلسیم و روغن ماهی کمک کند.
- داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) : اینها می تواند تورم و درد را کاهش دهند. مثلاً شامل داروهای بدون نسخه مانند ایبوپروفن و ناپروکسن هستند.
- داروهای ضد مالاریا: این داروها زمانی برای درمان بیماری های عفونی مالاریا استفاده می شدند. با توجه به ارگانیسم هایی که باعث ایجاد مقاومت مالاریا در برابر داروها می شوند، اکنون از داروهای جدیدتر برای درمان این بیماری استفاده می شود. داروهای ضد مالاریا می توانند علائم لوپوس مانند بثورات، درد مفاصل و خستگی را برطرف کنند. همچنین می توانند در جلوگیری از شعله ور شدن لوپوس کمک کنند. این داروها در دوران بارداری توصیه می شود تا عوارض مربوط به بارداری را کاهش دهند و خطر ابتلا به این بیماری را در مادر کمتر کنند.
- کورتیکواستروئیدها:این داروها به آرامش سیستم ایمنی بدن شما کمک می کنند و می توانند درد و تورم را کاهش دهند. آنها به اشکال مختلفی از جمله تزریقی، کرم های موضعی و قرص وجود دارند. نمونه ای از کورتیکواستروئید، پردنیزون است. کورتیکواستروئیدها می توانند عوارض جانبی مانند عفونت و پوکی استخوان ایجاد کنند. مهم است که دوز و مدت زمان مصرف را به حداقل برسانید.
- داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی:این داروها برای سرکوب سیستم ایمنی بدن شما استفاده می شوند. از آنجا که آنها بسیار قوی هستند و می توانند دفاع بدن شما در برابر عفونت را کاهش دهند، معمولاً فقط در مواردی که لوپوس شدید باشد و یا بر بسیاری از اندام ها تأثیر بگذارد، از آنها استفاده می شود. آنها همچنین برای کاهش میزان و قرار گرفتن در معرض استروئیدها استفاده می شوند. به همین دلیل به آنها به عنوان “داروهای تقلیل دهنده استروئید” نیز گفته می شود. مثال ها شامل متوترکسات، مایکوفنولات موفتیل، اسید مایکوفنولیک و آزاتیوپرین هستند.
- بیولوژیک:داروهایی هستند که منشأ بیولوژیکی دارند. بلی موماب، یک بیولوژیک است که برای درمان لوپوس استفاده می شود. این یک آنتی بادی است که می تواند پروتئین را در بدن شما مسدود کند که برای پاسخ ایمنی مهم است. این مهم است که کنترل کنید داروها بر علائم شما چگونه اثر می کند؟ اگر داروی شما عوارض جانبی دارد یا دیگر برای درمان علائم شما اثر نمی کند، به پزشک ارائه دهنده خدمات درمانی خود اطلاع دهید.
درمان طب سنتی:
- از مرکب ۴ استفاده کنید.
- از خوردن ماهی، سرکه و سبزیجات بپرهیزید.
- ناشتا، اندازه یک قاشق چایخوری، طریفل میل کنید.
- اگر این بیماری ناشی از کم خونی باشد، قرص خون استفاده کنید.
- اگر این بیماری ناشی از کم خونی باشد، قرص خون استفاده کنید.
- پرهیز از فشارهای عصبی، حرص خوردن و حساس و زودرنج بودن.
- ناشتا، اندازه یک گردوی بزرگ از داروی حضرت محمد (ص) مصرف کنید.
- استفاده از طبیعت زیبا، نرمش و ورزش مناسب و تفریحات سالم و نشاط آور.
- استفاده از غذاهای گرم که بدن را از حالت اسیدی و بی نظمی خارج می کند.
- برای درمان مصرف دوسین هر 8 ساعت یک قاشق مرباخوری 40 تا 120 روز تجویز می شود.
- ارزیابی منظم وضعیت سلامتی، حتی هنگامی که ضایعات در مرحله فروکش قرار دارند، مهم است.
- بهترین توصیه برای اینگونه بیماران استفاده از رژیم 15 روزه تا سلامتی را تا بهبودی کامل است.
- ۱۰۰ گرم گردو + ۱۰۰ گرم زنیان را جداگانه آسیاب و سپس مخلوط کنید و هر روز صبح ناشتا، یک قاشق غذاخوری میل نمایید.
- بهتر است که روزانه دو وعده غذای خام گیاهی و یک وعده غذای پخته گیاهی میل شود.
- آداب غذا خوردن دقیقاً رعایت شود.
- یک مشت شنبلیله و یک مشت انجیر خشک را داخل دو لیوان آب بجوشانید، سپس صاف کنید و تا سه روز، روزی یک لیوان میل کنید.
- باید از کلیه غذاهای ممنوع (غذاهای صنعتی، فست فودها و …) غذاهای که منشاء حیوانی دارند (لبنیات، انواع گوشت، تخم مرغ و …) و غذاهایی که طبیعت سرد دارند، پرهیز کرد.
- عدم قرارگیری در فضالی باز بین ساعت 10 صبح تا 2 بعد از ظهر یعنی زمانی که تابش اشعه ماوراء بنفش خورشید حداکثر است، در صورت عدم امکان دوری از نور مستقیم آفتاب، استفاده از پوشش های محافظت و ترکیبات ضد آفتاب با بالاترین اثر محافظتی توصیه می شود، در صورت امکان از نور فلورسانس دوری کنید.
داروها:
- آزاتیوپرین
- دگزامتازون
- سیکلوفسفامید
- هیدروکورتیزون
- هیدروکسی کلروکین
- استروییدهای موضعی ممکن است تجویز شود، تریامسینولون به داخل ضایعات تزریق شده یا هیدروکسی کلروکین خوراکی برای مهار ضایعات تجویز می گردد.
فعالیت:
- از انجام فعالیت های شدید بدنی زیر نور خورشید بدون محافظ پرهیز کنید.
رژیم غذایی:
- از مصرف فرآورده های کارخانه ای، لبنیات پاستوریزه، غذاهای گرم و سرد بدون مصلح غذایی پرهیز کنید.
- خوردنی های مفید: خوراک نخود فرنگی با کدو، خوراک باقلا، خوراک کدو خورشتی با سویا، خوراک کدو بادمجان، خوراک کدو حلوایی، خوراک قارچ و لوبیا سبز، تاس کباب قارچ و سویا، خوراک صیفی جات، خوراک گل کلم، خوراک لوبیا سبز ۱، خوراک لوبیا سبز ۲، خوراک لوبیا سفید با جعفری، خوراک سویا با نخود، خوراک بامیه با سویا، خوراک تند بامیه، خوراک دال عدس، خوراک بورانی، خوراک مخلوط، آش خرفه ۱، آش سماق، آش اسفناج ۲، آش گوجه فرنگی ۱، آش گوجه فرنگی ۲، آش مرزه، آش رب، دم پخت گوجه ۲، پلو مخلوط، عدس پلو ساده، لوبیا سبز پلو ۱، لوبیا سبز پلو ۳، نخود فرنگی پلو ۱، خورش فسنجان با اسفناج، خورش قیمه بادمجان، خورش شوید باقالی، خورش بامیه با سویا ۱، خورش بامیه با دال عدس، خورش بامیه با قارچ، خورش دال عدس با تمر هندی، خورش کدو خورشتی، خورش کلم بروکلی با سویا، خورش هویج و به، سوپ صیفی جات ۱، سوپ صیفی جات ۲، سوپ کدو حلوایی، سوپ جو ۱، سوپ جو ۲، سوپ دال عدس، سوپ اسفناج، سوپ لوبیا سبز، سوپ قارچ ۱، سوپ قارچ ۲، سوپ بامیه، سوپ کلم قمری، سوپ کلم بروکلی ۱، سوپ کلم بروکلی ۲، سوپ گل کلم، سوپ کلم برگ، سوپ گشنیز، سوپ کدو قلیانی، سوپ بلغور و کرفس، سوپ جو با شیر سویا، سوپ شهد نما، سوپ کاهو سبز، سوپ جو و اسفناج، دلمه کدو خورشتی، سس معطر.
نکته:
- علائم اولیه لوپوس: علائم لوپوس معمولاً از زمان ورود به بزرگسالی شروع می شود. این علائم می تواند در هر زمانی بین نوجوانی تا ۳۰ سالگی شما باشد. برخی از علائم اولیه عبارتند از: خستگی، تب، راش، مفاصل متورم، خشکی دهان یا خشکی چشم، ریزش مو مخصوصاً در لکه ها که به آن آلوپسی آره آتا گفته می شود، مشکلات مربوط به ریه ها، کلیه ها، تیروئید یا دستگاه گوارش، اینها مانند علائم سایر بیماری ها است، بنابراین تجربه کردن آنها لزوماً به معنای لوپوس نیست. با این حال، مهم است که با پزشک معالج خود ملاقات کنید تا در مورد آنها صحبت کنید.
- حساسیت به نور در بیماری لوپوس: در حالی که نور بیش از حد خورشید می تواند برای هر کسی مضر باشد، بسیاری از افرادی که دچار لوپوس می شوند نیز دارای حساسیت به نور هستند.حساسیت به نور به این معنی است که شما به ویژه نسبت به اشعه ماوراء بنفش (نوعی پرتو که در نور خورشید و یا حتی انواع خاصی از نور مصنوعی قرار دارد) حساس هستید. برخی از افراد مبتلا به لوپوس ممکن است دریابند که قرار گرفتن در معرض نور خورشید باعث ایجاد علائم خاصی می شود که می تواند شامل موارد زیر باشد: بثورات پوستی، خستگی، درد مفاصل، تورم داخلی، اگر لوپوس دارید و به بیرون می روید، مهم است که لباس های ضد آفتاب بپوشید و از کرم ضد آفتاب استفاده کنید.
- آیا لوپوس مسری است: لوپوس یک بیماری مسرینیست. مسری به معنای انتقال یک بیماری از یک شخص به شخص دیگر است. نمونه هایی از بیماری های مسری شامل مواردی مانند آنفولانزا و سرماخوردگی است. آنچه دقیقاً باعث لوپوس می شود کاملاً پیچیده است. به جای اینکه از “شخصی دیگر لوپوس بگیرید”، اعتقاد بر این است که لوپوس با ترکیبی از عوامل ایجاد می شود. از جمله مواردی مانند: محیط شما، هورمون ها، ژنتیک، بنابراین با اینکه برخی از افراد دارای سابقه خانوادگی ابتلا به لوپوس بیشتر در معرض خطر ابتلا به آن می باشند، اما بیماری را از شخص دیگری نمی گیرند. در حقیقت ممکن است سابقه خانوادگی لوپوس داشته باشید و هیچوقت مبتلا نشوید.