لنفوگرانولوم ونروم: عبارت است از یک بیماری آمیزشی مسری که ناحیه تناسلی و گره های لنفاوی را در گیر می سازد. این بیماری اکثراً در نواحی گرمسیری و نیمه گرمسیری دیده می شود. بزرگسالان از هر دو جنس ممکن است مبتلا شوند.
علائم:
- دوره نهفتگی لنفوگرانولوم ونروم سه تا سی روز است. علائم ال جی وی پیچیده و شدید است و با ورم غدد لنفاوی، تب، درد عضلانی و احساس کسالت و بیماری عمومی همراه است. این عفونت و علائم آن، بسته به این که عفونت کدام نقطه از بدن را فراگرفته باشد، دارای سه مرحله است. ال جی وی میتواند قسمتهای مختلف بدن، مانند ناحیه تناسلی، مقعد، راست روده، دهان و غدد لنفاوی را درگیر کند.
- مرحله اول: علائم معمولاً سه روز تا سه هفته بعد از تماس با باکتری بروز مییابد. زخم یا تاول کوچک و بدون دردی در محل ورود عفونت به بدن ایجاد میشود که ممکن است بیمار متوجه آن نشود. این تاولها گاهی به صورت گروههای کوچک، شبیه به عفونت تبخال تشکیل میشود. همچنین گاهی تاولهایی در نقاط دیگر بدن، برای مثال اطراف مقعد، روی لب و داخل دهان ایجاد میشود؛ علائم سیستمی مانند تب و خستگی نیز تجربه میشود. لکه دردناک و حساس به لمسی داخل غدد لنفاوی کشاله ران ایجاد میشود. مردان دچار پروکتیتیس، التهاب مخاط یا لایه پوششی راست روده، میشوند. از علائم دیگر میتوان به درد مقعد، ترشح، مدفوع خون آلود، یبوست و تنسموس (احساس نیاز به دفع و عدم توانایی برای تخلیه کامل مدفوع) اشاره کرد. البته بسیاری از بیماران مبتلا به ال جی وی، به ویژه زنان در این مرحله با علامتی مواجه نمیشوند.
- مرحله دوم: غدد لنفاوی کشاله ران، زیربغل یا گردن معمولاً ده تا سی روز بعد از شروع عفونت ورم میکند و ملتهب میشود. عفونت مقعدی با زخمهای دردناک، ترشح و خونریزی همراه است. همچنین بیماران با تب یا راش پوستی مواجه میشوند.
- مرحله سوم: اکثر بیماران با بهرهگیری از درمان مناسب، بعد از پشت سر گذاشتن مرحله دوم بهبود مییابند. اما اگر عفونت درمان نشود، علائم شدیدتر میشود و بیمار با ورم کلی غدد لنفاوی، ورم شدید همراه با زخم ناحیه تناسلی و آسیب داخلی راست روده یا واژن روبرو میشوند که آسیب طولانی مدتی را به بافت عفونی و سلامت عمومی وارد میکند. اسکار، ورم و بدشکلی در ناحیههای عفونی نیز گزارش شده است. پخش شدن باکتریها در سراسر بدن منجر به آرتریت واکنشی میشود.
علت:
- باکتری کلامیدیا که از طریق آمیزشی منتقل می شود. دوره نهفتگی آن حدود 12 الی 3 روز است.
عوامل افزایش دهنده خطر:
- مسافرت به مناطق دارای آب و هوای گرمسیری یا نیمه گرمسیری، مقاربت مقعدی، بی بند و باری جنسی و بدون استفاده از وسایل محافظت کننده از انتقال عفونت های آمیزشی.
پیشگیری:
- رعایت اصول اخلاقی و اجتناب از فعالیت جنسی در خارج حریم خانواده، استفاده از کاندوم برای آمیزش جنسی یا شریک جنسی جدید.
عواقب مورد انتظار:
- با درمان موفق معمولاً در طی شش ماه قابل علاج است، در غیر این صورت این اختلال غیر قابل علاج است، اگر چه طول عمر را کاهش نمی دهد.
عوارض احتمالی:
- عفونت مزمن، ایجاد اختلال در عملکرد روده و مثانه، ناتوانی جنسی (گاهی).
تشخیص:
- پزشکان آزمایشهای مختلفی را برای تشخیص ال جی وی انجام میدهند. پزشک معمولاً نمونهای را با سواب از داخل میزراه مردان یا دهانه رحم زنان میگیرد و نمونه را برای بررسی به آزمایشگاه میفرستد. ابتدا وجود کلامیدیا در نمونه بررسی میشود، اگر نتیجه آزمایش مثبت باشد، آزمایش برای تشخیص LGV انجام میشود. آزمایشهای دیگری نیز برای بررسی وجود این باکتریها در ادرار انجام میشود.
درمان طب نوین:
- روشهایی برای درمان عفونت و پیشگیری از آسیب دیدن بیشتر بافت وجود دارد، هرچند احتمال دارد که جای زخم در اثر واکنش بافت به عفونت ایجاد شود. برای درمان لازم است که آسپیراسیون از راه پوست سالم یا برش انجام شود و ضایعه تخلیه شود تا از ایجاد زخم روی ران یا کشاله ران جلوگیری گردد. داکسی سایکلین درمان متداولی است که بیماران باید کپسول صد میلی گرمی آن را دو بار در روز به مدت 21 روز مصرف کنند. چنانچه بیمار نتواند داکسی سایکلین مصرف کند، به جای آن اریترومایسین خوراکی 500 میلی گرمی باید چهار بار در روز به مدت 21 روز مصرف شود.
داروها:
- تجویز آنتی بیوتیک ها برای مقابله با عفونت به مدت 21 روز، در مورد ناراحتی خفیف مصرف داروهای بدون نسخه نظیر استامینوفن ممکن است کافی باشد، مسکن های قویتر در موارد شدیتر ممکن است تجویز شوند.
فعالیت:
- پس از درمان فعالیت طبیعی خود را به محض بهبود علائم از سر بگیرید، از ارتباط جنسی تا بهبود کامل اجتناب کنید.
رژیم غذایی:
- از مصرف فرآورده های کارخانه ای، لبنیات پاستوریزه، غذاهای گرم و سرد بدون مصلح غذایی پرهیز کنید.
نکته:
- روش های انتقال لنفوگرانولوم ونروم: ال جی وی تقریباً همواره یک عفونت مقاربتی است. باکتریها از راه سطح مخاط مرطوب، عموماً راست روده یا واژن، وارد بدن میشوند، البته احتمال عفونتهای آلت تناسلی مردانه یا دهان نیز وجود دارد. مانند تمام عفونتهای مقاربتی، هر فردی که حین رابطه جنسی واژینال، مقعدی و یا دهانی از کاندوم استفاده نکند، ممکن است به لنفوگرانولوم آمیزشی مبتلا شود.