لابیرنتیت: عبارت است از التهاب مجاری نیمدایره گوش داخلی. ساختمان های مذکور اتاقک هایی از مایع هستند که وظیفه آنها احساس تعادل و کمک به حفظ آن است.

علائم:

1. تهوع و استفراغ (گاهی)
2. حرکات غیر ادرای چشم ها
3. کاهش شنوایی موقتی (گاهی)
4. احساس صدای زنگ در گوش (وزوز گوش)
5. از دست رفتن تعادل، به خصوص افتادن به سمت گوش مبتلا
6. سرگیجه (احساس این که شما یا محیط اطرافتان در حال چرخش هستید)
7. منگی فوق العاده شدید به ویژه با حرکت دادن سر که به تدریج شروع شده و در عرض 48 ساعت به حداکثر می رسد.

علت:

• آسیب سر.
• معمولاً عفونت های ویروسی گوش داخلی، عفونت های باکتریایی گوش داخلی (گاهی ناشی از کلستراتوم که یک تجمع عفونتی مواد زائد در گوش میانی است)

عوامل افزایش دهنده خطر:

1. استرس
2. استعمال دخانیات
3. سوء مصرف الکل
4. خوردن داروهای سمی
5. آلرژی یا سابقه خانوادگی آلرژی ها
6. بیماری های عروق قلبی یا عروق مغزی
7. گسترش یک عفونت مزمن گوش میانی
8. عفونت ویروس اخیر، به ویژه عفونت تنفسی
9. مصرف برخی داروهای بدون نسخه یا نیازمند نسخه به ویژه آسپیرین

پیشگیری:

• اقدام به درمان فوری عفونت های گوش، خودداری از مصرف داروهای ایجاد کننده منگی بدون توصیه پزشک.

عواقب مورد انتظار:

• بهبود خود به خود یا با درمان در طی 6 الی 1 هفته رخ می دهد.

عوارض احتمالی:

• کاهش شنوایی دائمی در سمت مبتلا (به ندرت)

تشخیص:

1. انجام معاینات بالینی و گرفتن شرح حال از بیمار
2. مطالعات شنوایی، کشت از هر گونه ترشح چرکی و سایر بررسی های لازم برای تعین اختلال زمینه ای باشد.

درمان طب نوین:

• درمان هرگونه اختلال زمینه ای
• تسکین علائم (با استراحت و داروها)
• در صورت ناموفق بودن درمان های محافظه کارانه، خارج کرد کلستراتوم با جراحی و تخلیه ناحیه عفونی شده ممکن است ضرورت یابد.

درمان طب سنتی:

• انجام حجامت عام.
• چکاندن یک الی سه قطره آب پیاز در گوش.
• شبی یک قطره عسل داخل گوش بچکانید (3 شب).
• در کاهش شنوایی و عفونت گوش از حجامت ماستوئید یا زالو پشت گوش استفاده می کنیم.
• از آنتی بیوتیک های خانگی مانند دارچین، شلغم، عسل، سیر، پیاز، تره فرنگی، لیمو، میخک، سرکه، زنجبیل، زردچوبه، آویشن، سیاهدانه استفاده کنید.
• اگر گوش عفونت کرد دود عنبرنساء را به سمت گوش خود بگیرید، می بینید که در کوتاه ترین مدت درد حاصل از عفونت گوش و درد آن از بین می رود.

داروها:

1. تجویز انتی هیستامین ها جهت تخفیف علائم.
2. تجویز داروهای آرامبخش برای کاهش منگی (به ندرت)
3. تجویز آنتی بیوتیک ها در صورت وجود عفونت باکتریایی
4. تجویز داروهای ادرارآور جهت کاهش تجمع مایع در گوش داخلی
5. داروهای ضد تهوع به صورت خوراکی یا شیاف ممکن است تجویز شود.

فعالیت:

• تا حد امکان از حرکت سر خوداری کنید. تا رفع منگی در بستر استراحت کنید و سپس به تدریج فعالیت طبیعی خود را از سر بگیرید، از فعالیت های خطر آفرین نظیر رانندگی، بالا رفتن یا کار کردن در اطراف ماشین آلات خطرناک تا یک هفته پس از برطرف شدن علائم اجتناب کنید.

رژیم غذایی:

• رژیم خاصی نیاز نیست، ولی کاهش مصرف نمک و مایعات ممکن است کمک کننده باشد.