قارچ پوست سر: عبارت است از در حالت طبیعی، مقدار کمی قارچ روی سطح پوست ما زندگی می کنند که منجر به بروز بیماری یا مشکل خاصی نمی شوند، اما اگر رشد کنند و تعدادشان بیشتر شود، شاهد بروز عفونت های قارچی خواهیم بود. عفونت قارچی می تواند در هر قسمتی از بدن مانند پاها، ناخن ها و همچنین پوست سر اتفاق بیفتد. تحقیقات نشان می دهند، کاندیدا  (Candida)، شایع ترین نوع قارچی است که باعث بروز عفونت های قارچی در پوست و دیگر ارگان ها می شود. عفونت قارچ سر، شرایطی است که که می تواند افراد در هر رده سنی را درگیر کند، اما عمدتاً در کودکان شاهد بروز آن هستیم. در این بیماری، قارچ ها به پوست و فولیکول های مو حمله می کنند و منجر به بروز علائمی مانند احساس خارش و پوسته پوسته شدن کف سر می شوند. نکته ای که باید در نظر داشته باشید این است که این نوع عفونت به شدت مسری است و در صورتی که نسبت به درمان اقدامی صورت نگیرد، می تواند منجر به کچلی دائمی شود.

روش های انتقال قارچ سر:

قارچ سر، عفونت بسیار مسری است و می تواند به یکی از سه روش زیر انتقال پیدا کند:

1. حیوان به انسان:به خصوص تماس با سگ و گربه ها که می توانند ناقل عفونت باشند و آن را به سایر افراد به خصوص، کودکان منتقل کنند.
2. اشیاء به انسان:از طریق تماس با اشیایی که توسط فرد آلوده لمس شده اند، مانند: روتختی، ملحفه، رو بالشتی، شانه یا برس مو. در بیشتر موارد، قارچ ها و اسپورهایشان می توانند برای مدت زمان طولانی روی این قبیل اشیاء زنده بمانند.
3. انسان به انسان:تماس پوستی مستقیم با فرد آلوده. برخی افراد ناقل قارچ هستند، قارچ را روی سطح پوست و موی خود دارند، اما قارچ به پوست سر حمله نکرده و علائمی از عفونت را از خود نشان نداده اند. اما این افراد می توانند عفونت را به راحتی به دیگران و در پی تماس پوستی منتقل کنند.

علائم:

1. جوش های سفید و چرکی
2. پوسته پوسته شدن کف سر
3. راش قرمز رنگ یا تکه تکه شدن پوست سر
4. نرم و سفید شدن برخی قسمت های کف سر

علت:

• قارچ ها و باکتری ها به طور طبیعی بر روی سطح پوست سر زندگی می کنند که اصطلاحاً با عنوان فلور طبیعی پوست شناخته می شوند، اما زمانی که قارچ ها رشد می کنند و تکثیر می شوند، می توانند منجر به بروز عفونت های قارچی شوند. کاندیدا و مالاسزیا، دو نوع قارچی هستند که رشد بیش از حد یکی از آن ها می تواند منجر به بروز این نوع عفونت در پوست سر شود، البته عوامل بسیاری در بروز عفونت قارچ سر دخیل هستند که عبارتند از:
• حیوانات خانگی آلوده
• استفاده از وسایل مشترک
• تماس مستقیم با افراد آلوده
• برخی شرایط پزشکی که با سرکوب سیستم ایمنی همراه هستند، مانند سرطان
• داشتن رژیم غذایی ناسالم و مصرف بیش از حد مواد غذایی قندی و نشاسته دار
• زندگی در محیط های گرم و مرطوب که زمینه را برای رشد قارچ ها فراهم می سازد
• قارچ پوست سر در اثر کندی کبد و تنبلی کلیه است که خون را کثیف و سمومات بدن را بالا می برد.
• در اثر خوردن بیش از حد متعارف کشمش، مغز گردو، خرما، موز، انگور و چربی جات یا غذاهای سرخ کرده، تخم مرغ، گوجه فرنگی، گوشت کبوتر ایجاد می شود و در پوست سر اثرات جوش های ریزی که گاهی خارش های شدیدی ایجاد می کند هویدا می گردد. اگر از این بیماری جلوگیری نشود و توسعه یابد منجر به کچلی خواهد شد.

عوامل افزایش دهنده خطر:

1. تماس با حیوانات آلوده
2. استفاده از وسایل مشترک
3. تماس مستقیم با افراد آلوده
4. استفاده از فرآورده های کارخانه ای و همچنین غذاهای سرخ کردنی

پیشگیری:

• پیشگیری از کرم حلقوی دشوار است، زیرا قارچ‌ هایی که باعث ایجاد آن می ‌شوند رایج و بسیار مسری هستند. اما با انجام این مراحل می ‌توانید به کاهش خطر ابتلا به کرم حلقوی کمک کنید:
• دانش خود را در مورد قارچ ها افزایش دهید.
• از نزدیک شدن به حیوانات آلوده خود داری کنید.
• به فرزندان خود در مورد کرم حلقوی بگویید و به آنها بیاموزید چگونه از عفونت جلوگیری کنند.
• مرتب شامپو بزنید.
• وسایل شخصی را به اشتراک نگذارید به فرزندان خود بیاموزید که به دیگران اجازه ندهند از لباس، حوله، برس مو یا سایر وسایل شخصی آنها استفاده کنند.

عوارض احتمالی:

• در صورتی که نسبت به درمان قارچ سر اقدامی صورت نگیرد، شاهد بروز عوارضی از قبیل اسکارهای دائمی و ریزش مو در تکه های ایجاد شده خواهیم بود که حتی ممکن است بعد از درمان، هم چنان باقی بماند. گاها ممکن است عفونت قارچی تا عمق پوست سر نفوذ کند و باعث ایجاد زخم و توده های برآمده به نام کریون شود که عمدتاً با عفونت های باکتریایی اشتباه گرفته می شوند. آنتی بیوتیک ها کمکی به درمان کریون نمی کنند و نیاز است که قرص های ضد قارچ مانند گریزئوفولوین یا تربینافین مصرف شود.

تشخیص:

• قارچ سر عمدتاً با معاینه فیزیکی تشخیص داده می شود، اما گاهی نیاز است برای تعیین نوع قارچ، تست های بیشتری انجام شود. معمولاً، نمونه بافت از ناحیه مورد نظر گرفته می شود تا بررسی های بیشتری زیر میکروسکوپ صورت بگیرد تا اندازه، فرم و ساختار قارچ و همچنین نوع عفونت مشخص گردد. بسیار مهم است که نوع قارچ و عفونت درست تشخیص داده شود، چرا که درمان بر این اساس برای فرد در نظر گرفته خواهد شد.

درمان طب نوین:

• از حوله مشترک به هیچ وجه استفاده نشود و دست ها به مرتب شسته شوند.
• در صورتی که مشکوک به ابتلای حیوان خانگی خود به قارچ سر هستید، حتماً نسبت به درمان اقدام کنید.
• پوست سر دیگر افرادی که با فرد آلوده در ارتباط بوده اند، باید به طور مرتب بررسی شود تا در صورت مشاهده هرگونه علامت، اقدامات درمانی آغاز شود.
• نیازی نیست بچه ها از مدرسه دور بمانند، اما با این حال باید از عدم انتقال عفونت به سایر بچه ها اطمینان حاصل شود و نکات و مراقبت های لازم باید به کودک آموزش داده شود.
• تا حد امکان، تمامی اشیا و وسایلی که ممکن است به قارچ یا اسپورهای قارچ آلوده شده باشند را تمیز و ضد عفونی کنید، وسایلی از قبیل: کلاه، شانه، برس مو، روتختی، رو بالشتی و لباس ها. هدف از انجام این کار، پیشگیری از بازگشت مجدد عفونت بعد از درمان و هم چنین پیشگیری از انتقال عفونت به دیگران می باشد.
• برای درمان قارچ سر، پمادها و شامپوهای ضد قارچ از سوی پزشک تجویز می شود و مصرف داروهای ضد قارچ مانند فلوکونازول نیز می تواند اثر بخشی خوبی را داشته باشد. از جمله درمان های دارویی می توان به موارد زیر اشاره کرد:
• استفاده از شامپوهای ضد قارچ حاوی کتوکونازول ۲ درصد، به صورت روزانه یا چند مرتبه در هفته تجویز می شود.
• در صورتی که شدت عفونت کم باشد، شامپوهای ضد قارچ که حاوی مواد فعالی مانند سلنیوم سولفاید هستند، برای فرد در نظر گرفته می شوند.
• نکته ای که در خصوص شامپوها و کرم های ضد قارچ باید در نظر داشته باشید این است که این قبیل داروها نمی توانند عفونت قارچی را به طور کامل از بین ببرند، چرا که قارچ ها، ساقه مو را هدف قرار می دهند، اما کرم ها و شامپوها به این قسمت از مو نفوذ نمی کنند، به همین خاطر، تنها در برداشت قارچ ها از پوست سر موثر عمل می کنند.

درمان طب سنتی:

• انجام حجامت عام.
• مالیدن روغن شتر مرغ روی موضع
• شربت آبلیمو و زرشک و آب انار بخورند.
• ضماد برگ مورد با سرکه یک روز در میان
• ضماد خمیر حنا با سرکه (یک روز در میان)
• هر شب موز کال را نرم بکوبید، با سرکه مخلوط کنید و بر سر بمالید.
• قبل از هر حمام سیر رنده شده را در روغن کامفره پخته و بر سر بمالید.
• به مدت دو تا سه هفته هر شب رب نارنج را بر سر بمالید و سر را بپیچید و بخوابید.
• قبل از هر حمام سیر رنده شده را در پیه خوک بی نمک ریخته و بیزید و بر سر بمالید.
• همیشه در حمام با آب جوشانده شنگ یا آب خیار یا آب جوشانده آویشن شیرازی سر را بشویید.
• هر روز شاه تره ساییده شده را با جوش شیرین و سدر به نسبت مساوی با ماست مخلوط نموده و بر سر ببندید.
• گرفتن مواضعی از بدن که دچار قارچ است روی دود عنبر نسارا، یکی از روش های بسیار موثر در درمان است.
• در مورد ضایعات بدن، همه لباس ها، حوله ها و لباس های خواب در تماس با ضایعات پوستی را به دقت بشویید.
• در حمام بعد از شستشوی سر ترکیب گلاب و نمک دریا به سر بزنید و بعد از گذشت 15 دقیقه سر را با آب بشویید.
• آلوچه خشک را در آب جوش بخیسانید و شب ها آنها را له کرده و بر سر بمالید و بخوابید و صبح در حمام بشویید.
• با مشاهده قارچ در پوست سر باید ابتدا از خوراکی هایی که مصرف شده و منجر به این بیماری پوستی گردیده است پرهیز نمایید.
• زرآوند طویل، اقاقیا، گلنار و را تیانج را با هم مخلوط و بکوبید. سپس با روغن گل سرخ و سرکه مخلوط کنید و هر شب بر سر بمالید.
• ریشه بوته خیار دشتی را با تخم کلم و سیاهدانه مخلوط، نرم بکوبید. سپس با سرکه مخلوط کرده و بر سر بمالید و هر شب تکرار نمایید.
• هر روز گل هماض و عناب را نرم بکوبید بعد با گشنیز تازه کوبیده شده و کمی قرقروت مخلوط کنید تا به صورت خمیر درآید و بر سر ببندید.
• هر شب هنگام خواب برگ های تازه گردو را بدون آنکه خرد کنید در مقداری آب پخته و به همان طریق که سالم است روی سر پهن نمایید.
• مویز کوبیده شده را با کوبیده پوست درخت کاج، میوه کاج کوبیده شده و صمغ کاج در مقداری آب بپزید و آب صاف کرده آن را هر شب بر سر بمالید.
• از آنتی بیوتیک های خانگی مانند دارچین، شلغم، عسل، سیر، پیاز، تره فرنگی، لیمو، میخک، سرکه، زنجبیل، زردچوبه، آویشن، سیاهدانه استفاده کنید.
• پنج یا شش حبه سیر تازه را رنده کرده و در یک لیتر آب بریزید و بجوشانید و آب آن را صاف نموده و هر روز بر سر بمالید. کمی صبر کرده بعد سر را بشویید.
• روزی ۲ مرتبه سر را با صابون سوبلمه یا صابون گوگرد بشویید و هر روز ۱۰ گرم جوش شیرین را با ۲۰ گرم سدر و حدود ۵۰ گرم ماست مخلوط و بر سر ببندید.
• برای ضایعات ناحیه سر، هر روز موها را با شامپو بشویید. موها را کوتاه کنید، ولی نتراشید. این کار را هر دو هفته یک بار یا هر وقت که موها دوباره به اندازه اولیه رسیدند تکرار کنید.
• در مورد درگیری پا، پاها را تا حد امکان در معرض هوا قرار دهید. از کفش های روباز یا کفش های چرمی و جوراب های نخی استفاده کرده و حداقل روزی 2 بار پاها را شستشو داده و خشک کنید.
• در مورد درگیری ریش، نیازی به کوتاه کردن ریش نیست. اگر تراشیدن ریش را ضرروی می دانید، از ریش تراش برقی استفاده کنید نه تیغ ریش تراش در مورد درگیری ناخن، ناخن ها را کوتاه نگاه دارید.
• پوست را خشک نگه دارید. اگر ضایعات قرمز، متورم و ترشح دار هستد. از کمپرس آب نمک (یک قاشق چایخوری نمک در 250 سی سی آب) چهار با در روز به مدت 3 الی 2 روز قبل از شروع داروهای ضد قارچی موضعی استفاده کنید.
• ابتدا در حمام با صابون قطران خوب سر را بشویید و ۵ گرم کات کبوت را هر بار در ۵۰۰ گرم آب مقطر حل کرده و در طول روز ۵ مرتبه یعنی صبح، بین صبح و ظهر، ظهر، بین ظهر و شب همچنین هنگام خواب آن را به وسیله پنبه بر سر بمالید.
• مقداری گل ختمی را نرم بسایید بعد با مقداری آب برگ چغندر تازه و مقداری سرکه مخلوط کرده سپس مقداری گل ارمنی در آن حل کنید و همیشه در حمام پس از شستن سر با آن ترکیب دارویی سر را بشویید و پس از مدتی تحمل دوش بگیرید.
• هر روز سیب درختی را از وسط نصف و میانش را خالی کنید. به جای آن، گوگرد زرد داخل آن بگذارید و مثل اول دو نصف سیب را روی هم قرار داده و با مفتول یا وسیله ای دیگر، آن دو را بهم متصل کرده و در کوره یا فر بگذارید تا پخته شود سپس آن را در ظرفی گذاشته و خوب له کنید و بر سر بمالید و سر را بپیچید.
• خوردن سرکنگبین کاسنی، سرکنگبین سرد هم گفته می شود، گرم مزاج هایی که کبدشان بسیار گرم است و احساس گر گرفتگی و تشنگی می کنند و جوش و کهیر می زنند و کسانی که زیاد تب می کنند سرکنگبین کاسنی برایشان مفید است (به جای نعناع، کاسنی باشد) چون منشا اکثر تب های ناشناخته مربوط به کبد است.
• برای ضد قارچ از این پماد استفاده کنید (وازلین نساخته + روغن شترمرغ + بابا آدم + ریشه گل پر + آویشن + صمغ عربی + شاتره، وازلین و روغن شترمرغ را به یک نسبت در ظرف شیشه ای بریزید و یک قاشق غذاخوری از هر کدام از گیاهان اضافه کرده و می توانید برای قوام بهتر پماد، از پارافین جامد استفاده کنید بعد از مخلوط کردن، ظرف شیشه ای را در قابلمه آب گرم قرار داده و به مدت 4 ساعت حرارتش می دهیم تا خوب روغن گیری شود و سپس صاف کرده و در یخچال قرار می دهیم).
• به این دسته افراد توصیه می گردد که با متخصص تماس گرفته و درمان طولانی را تحمل کرده و برای آن وقت بگذارند. خسته نشوند و درمان را تا نتیجه کامل ادامه دهند. در این صورت اگر باز هم موفق نشدند، بدانند که این روزها علم پیشرفت کرده و می توانند مو بکارند. توصیه می شود که از برق گذاشتن سر تا آنجا که می توانید احتراز نمایید، زیرا برق اولأ نور چشم را کم و ثانیاً استفراغ و سرگیجه ایجاد می نماید. لذا توصیه می شود که سر را از ته با تیغ بتراشید. بهتر آن است که سر را بند انداخته و موهای باقیمانده روی قسمت طاسی را بکنید و بعد ۲۵ گرم سوخته تریاک را در ۵۰۰ گرم آب نارنج حل کرده و صاف کنید، و آنقدر آن را بجوشانید تا به صورت رب غلیظ درآید و هر روز مقداری از آن را روی پارچه ای بمالید و روی سر ببندید و یا روی سر بمالید و با پارچه ای سر را بپیچید.
• زفت را بر روی پارچه ای کرباس یا مثقال کشیده و بر سر بچسبانید و هر روز چندین مرتبه آن کرباس یا مثقالی که مانند کلاه بر سر چسبیده است را با گل سرشور که با آب مقطر یا آب جوشیده حل کرده اید خیس کنید و بمالید و این کار را تا ۱۲ روز تکرار نمایید. روز سیزدهم خود گل سرشور غلیظ را روی آن کرباس یا مثقال بمالید روز ۱۴ تا ۱۶ احتمالاً، کلاه خود به خود جواب داده و از سر جدا می شود. آنگاه به حمام رفته و با صابون قطران خوب سر را شستشو دهید و قدری قرقوروت را در کمی آب جوشیده حل کنید و بر سر بمالید. پس از چند روز یک بار دیگر اعمال فوق الذکر را تکرار نمایید. با دو مرتبه استفاده از این نسخه به طور کلی میکروب های کچلی زیر زفت خفه خواهند شد و در صورتی که پیاز مو وجود داشته باشد، مجدداً به مرور زمان شروع به رویش کرده و کچلی رفع خواهد شد.

داروها:

• تولنفتات
• نیستاتین
• میکونازول
• فلوکونازول
• کتوکونازول
• ایتراکونازول
• کلوتریمازول
• گریزوفولوین
• گریزوفولوین
• آمفوتریسین بی
• گریزئوفولوین: اولین خط درمان دارویی عفونت قارچ سر است و معمولاً دوره درمان در حدود هشت تا دوازده هفته خواهد بود و مهم است که دوره درمان کامل شود. مصرف این دارو برای کودکان بالای چهار سال در نظر گرفته می شود و ممکن است برخی افراد با علائمی از قبیل سردرد، حساسیت به نور، تهوع و استفراغ روبرو شوند.
• تربینافین،داروی ضد قارچ دیگری است که آنزیم های مورد نیاز برای ساخت غشای سلولی قارچ را مهار می کند، در نتیجه باعث از بین رفتن سلول های قارچی می شود. این دارو می تواند عفونت ناشی از تریکوفایتون را طی چهار هفته و عفونت های میکروسپوروم را طی هشت هفته به طور کامل برطرف کند. از جمله عوارض جانبی مصرف این دارو می توان به تهوع، استفراغ، اسهال، سردرد و خستگی اشاره کرد.
• فلوکونازول: داروی ضد قارچی است که آنزیم های قارچی مورد نیاز برای سنتز غشای سلولی قارچ را مهار می کند و طول دوره درمان می تواند کوتاه و در حدود ۲۰ روز باشد. عوارض جانبی مصرف این دارو عبارت است از: تهوع، استفراغ، اسهال، سردرد و راش های پوستی.
• ایتراکونازول:همانند فلوکونازول با انسداد آنزیم ها، جلوی سنتز و تشکیل غشای سلولی قارچ ها را می گیرد و مصرف دو تا چهار هفته ای این دارو می تواند به ریشه کن شدن عفونت قارچ سر کمک کند. از جمله عوارض جانبی می توان به مواردی از قبیل: اسهال، مشکلات دستگاه گوارش و هم چنین تغییر در آنزیم های کبدی اشاره کرد.
• نکته ای که در خصوص داروهای ضد قارچ باید به آن اشاره کنیم این است که، این داروها به خوبی توسط بدن تحمل می شوند و به ندرت پیش می آید که منجر به بروز عوارض خاصی شوند، اما با این حال، ممکن است شاهد بروز عوارضی در برخی افراد باشیم و یا حتی شاید بهتر است برخی افراد هرگز این داروها را مصرف نکنند.

فعالیت:

• هیچ محدودیتی وجود ندارد. سعی کنید روزانه نیم ساعت فعالیت بدنی مناسب داشته باشید.

رژیم غذایی:

• از مصرف فرآورده های کارخانه ای پرهیز کنید.

نکته:

• قارچ های کچلی باعث عفونت های سطحی پوست می گردند. این نوع قارچ ها در داخل سلول های مرده حاوی کراتین رشد کرده و تولید بیماری می کنند. بنابراین مو، ناخن و طبقه شاخی پوست محل زندگی آنها هستند. مجدداً تأکید می گردد که قارچ های کچلی فقط در طبقه شاخی پوست که شامل بافت مرده و حاوی کراتین یا ماده شاخی است زندگی و رشد می کنند و می توانند تا سطح سلول های زنده نفوذ کنند. این قارچ های پوستی از رشته های چند سلولی تشکیل شده اند که مجموع این رشته ها را میسلیوم مـی نامند. رشته های قارچ را پس از نمونه برداری از مو، ناخن و یا از پوست محل ضایعه، با اضافه کردن پتاس ۲۰ الی ۳۰ درصد به آنها می توان در زیر میکروسکب مشاهده کرد. قارچ های پوستی را از نظر نشانه های بیماری بیشتر بر اساس محل ابتلا، طبقه بندی می کنند.
• کچلی سر با علایم التهابی پوست و ریزش موها تظاهر می کند. همزمان با این واقعه ممکن است در جای دیگری از بدن نیز ضایعه قارچی وجود داشته باشد. بعضی از قارچ ها به غلاف خارجی ریشه مو حمله می کنند و بعضی دیگر، قسمت داخلی ساقه مو را مورد حمله قرار می دهند. در این حالات موها تخریب می شوند و ساقه آنها در سطح پوست شکسته می شوند. قارچ های کچلی ممکن است از نوع قارچ انسانی بوده و یا از نوع قارچ حیوانی باشند. التهاب پوست سر، ناشی از قارچ انسانی ممکن است خیلی خفیف باشد ولی در نوع حیوانی، التهاب شدید به وجود می آید و ممکن است باعث تولید ضایعات باتلاقی معروف به کریون گردد. در این نوع بیماری پوست سر قرمز، گرم، دردناک و همراه با تاول های چرکی و دلمه است، موها به هم چسبیده و می ریزند. این نوع بیماری اگر دیر درمان شود طاسی دائمی ایجاد می کند. گاهی این بیماری بدون درمان نیز محدود می گردد.
• شیوع کچلی و نشانه های آن: کچلی سر که سابقاً بین کودکان خیلی زیاد دیده می شد خوشبختانه اینک با کشف داروهای مـؤثر و بی خطر از قبیل گریزئوفولوین کمیاب شده است. این نوع کچلی، فقط در کودکان، قبل از سن بلوغ دیده می شود و به هنگام بلوغ به خودی خود از بین می رود. شدت واکنش پوست سر در ناحیه مبتلا شده متغیر است. بر حسب میزان واکنش بدن و نوع قارچ، کچلی ممکن است از پوسته ریزی های خیلی خفیف تا سرخی پوست سر و طاول های چرکی در تغییر باشد. برای تشخیص این بیماری از موهای باقیمانده در محل. نمونه برداری می کنند و آنها را تحت تأثیر پتاس قرار می دهند، آنگاه در زیر میکروسکپ به بررسی و ملاحظه اسپور یا هاگ های قارچ کچلی می پردازند. کچلی سر به طور مسری می تواند در سراسر جهان به خصوص در کودکان دبستانی شیوع یابد. کچلی سر ممکن است به صورت های زیر بروز نماید: ۱. التهاب مختصر پوست سر شبیه سبوره همراه با پوسته های چرب. ۲. پوسته ریزی گسترده در پوست سر همراه با موهای شکسته که از آنها نقاط سیاه به جا مانده است. ۳. عفونت شدید پوست سر همراه با پلاک های سفت، که از طاول های چرکی و دلمه پوشیده شده اند. این ضایعات در پوست سر می توانند محل تاول ها یا جای زخم را باقی بگذارند که در نتیجه باعث طاسی دایمی پوست سر خواهند شد.
• شایع ترین قارچ های کچلی در پوست سر کودکان رشد می کنند و باعث بیماری آنها می گردند و بعد از سن بلوغ تقریباً دیده نمی شوند. رشد این نوع قارچ ها احتمالاً به وسیله اسیدهای چرب که در ترشحات غدد ترشح کننده چربی در پوست وجود دارد مهار می گردد. بنابراین کچلی سر در کودکان در آستانه ورود به سن بلوغ خود به خود بهبود می یابد. در این گروه از بیماری ها دو نوع قارچ مختلف وجود دارد؛ یکی از نوع انسانی، و دیگری از نوع حیوانی یا از نوع سگی است. کچلی از نوع حیوانی بیشتر از سگ و گربه به انسان سرایت و منتقل می شود. کچلی از نوع انسانی به شدت واگیردار است و در محیط مدرسه از یک کودک به کودک دیگر منتقل می شود. نوع حیوانی بیشتر در افرادی دیده می شود که به حیوانات مبتلا دست می زنند. نشانی های این بیماری به شکل پلاک های قرمز پوسته دار بر روی سر همراه با ریزش مو در محل ضایعه می باشد. میزان التهاب پوست ناشی از قارچ کچلی از نوع انسانی، ممکن است بسیار جزئی باشد ولی در نوع حیوانی التهاب خیلی زیاد است و حتی ممکن است به کریون یا باتلاقی شدن منجر گردد. در این واکنش التهابی شدید، پوست سر قرمز، گرم، دردناک و دارای تاول های چرکی می گردد. دلمه به وجود می آید، موها به یک دیگر چسبیده و دچار ریزش می شوند. این بیماری اگر دیر درمان شود باعث طاسی دایمی می گردد. به طور کلی به دلیل اینکه مو زینت دهنده سر است و انسان را زیبا نشان می دهد، کچلی قسمتی از سر یا تمامی آن باعث می گردد که شخص از این موضوع ناراحت شده و به دنبال درمان به هر دری بزند. هرکاری که افراد آگاه و ناآگاه به او پیشنهاد نمایند دریغ نکند. و هر نوع درمان را امتحان نماید. گاهاً دیده شده که اشخاصی با اینکه داروی مناسب و نیز نحوه درمان مفیدی را بدست آورده اند به دلیل مشغله زندگی و کمی وقت، درمان به درستی انجام نمی گیرد و کار بی نتیجه می ماند و او به کچلی کامل می رسد.