فیبروم رحم: عبارت است از فیبروم های رحمی یکی از شایع ترین تومورهای دستگاه تولید مثل زنان است که به آنها میوم یا لیومیوم نیز گفته می شود، فیبرم ها تومورهای خوش خیمی هستند که در رحم رشد می کنند، این تومورها کاملاً سفت بوده و حدود مشخص دارند. این تومورها از عضلات صافی که به صورت لایه لایه قرار گرفته و از بافت همبندی فیبرو جدا شده اند، تشکیل شده است. حدود 20 تا 50% زنان، دارای فیبروم رحمی هستند، این تومورهای با سرطان ارتباط ندارند و خطر ابتلا به سرطان رحم را افزایش نمی دهند.
انواع فیبروم های رحم:
- فیبروم داخلی: در دیواره ماهیچه یا رحم به وجود می آید و باعث کشیدگی و بزرگ شدن رحم می شود.
- فیبروم پدانکوله: همان فیبروم ساب سروز است که قاعده باریک و دراز پیدا کند که به آن پدانکوله می گویند.
- فیبروم ساب سروز: معمولاً در خارج از رحم، اما چسبیده به آن رشد می کند و گاه یک طرف رحم بزرگ تر به نظر می آید.
- فیبروم ساب موکوز: در سطح داخلی حفره رحم رشد می کند و معمولاً با دردهای قاعدگی و خونریزی های زیاد همراه است.
- فیبروم های رحم و بارداری: اندازه فیبروم های رحمی در بارداری متفاوت است بعضی از فیبروم ها کوچک و بزرگ است یک سوم فیبروم ها در سه ماهه اول بارداری رشد می کند و می تواند سبب سقط شود علائم و خطرات فیبروم با توجه به تعداد و محل قرارگیری آنها در خانم ها باردار متفاوت است.
علائم:
- بزرگ شدن شکم
- خونریزی های غیر طبیعی
- احساس فشار در ناحیه لگن
- دردهای قاعدگی شدید و طولانی مدت
- بعضی از مبتلایان به فیبروم رحم علامتی ندارند و بعضی دیگر علائم شدید از بیماری را نشان می دهند.
- درد رحم و لگن: در صورتی که فیبروم پایه داشته باشد و پایه آن دچار پیچ خوردگی شود، سبب درد و تب می شود.
- تکرر ادرار: احساس پری مثانه و دفع ادرار و مدام به سرویس بهداشتی رفتن، به دلیل بزرگی فیبروم و فشار آن به مثانه است.
- احساس پری در پایین شکم: نوعی از فیبروم است که داخل عضله رحم به وجود می آید و در برخی موارد بسیار رشد می کند و باعث بزرگی شکم شده و با درد زیاد همراه است.
- یبوست و درد کمر: اگر فیبروم به سمت پشت رحم رشد کند، می تواند روی روده بزرگ فشار وارد آورده و یبوست ایجاد نماید و یا به اعصاب کمری فشار آورده و سبب کمردرد شود.
- درد به هنگام نزدیکی جنسی: بزرگی فیبروم باعث تنگ شدن بیش از اندازه رحم شده و هنگام دخول آلت تناسلی، درد زیادی حس می شود که به مرور به سردی جنسی نیز می انجامد.
- علائم فیبروم رحم در بارداری: فیبروم رحم در بارداری می تواند کاملاً بدون علامت باشد و برخی می توانند نشانه های زیر را داشته باشند: درد شکم، خونریزی شدید، یبوست، در طول بارداری هر زمان که خونریزی یا درد شکمی داشتید حتماً با پزشک خود مشورت کنید.
- خون ریزی های شدید: مخاط رحم که قسمت داخلی رحم را تشکیل می دهد و ماهانه ریزش می کند با تشکیل فیبروم های زیرمخاطی برجسته می شود و فضای رحم را پر می کند و به دلیل دارا بودن رگ های شکننده و ریز باعث خونریزی های زیاد و لکه بینی بین سیکل های عادت ماهانه می گردد. اگر زنی با وجود فیبروم در رحم باردار شود، به علت تغییرات هورمونی در این دوران (به خصوص در سه ماه اول و دوم بارداری) ممکن است فیبروم هایش بزرگ تر شوند. در این دوران گاه در داخل فیبروم ها خون ریزی ایجاد می شود که با درد شدید شکم به صورت حاد و ناگهانی و تب بالا همراه است.
علت:
- سردی رحم.
- ترشحات سینوس ها
- نوشیدن چای یا قهوه به جای آب.
- استفاده از غذاهای گوشتی و حیوانی به صورت روزمره.
- ابتلاء به یبوست مزاج که بهبودی را به تأخیر می اندازد.
- دخانیات: مصرف سیگار نیز در بروز این نوع فیبروم ها مؤثر است.
- عادت به خوردن شیرینی و شکلات، خصوصاً شکلات های کاکائویی.
- حرص خوردن و عصبی شدن، حساس بودن و زود رنج شدن و خودخوری کردن.
- سابقه خانوادگی: اگر مادر، خواهر یا مادر بزرگ شما دچار فیبروم رحم باشد، احتمال وقوع فیبروم رحم در شما نیز وجود خواهد داشت.
- عفونت: عفونت های رحمی یکی از شایع ترین عوامل به وجود آمدن فیبروم است که به دلیل عدم رعایت بهداشت ایجاد می گردد.
- استفاده از غذاهای سردی بخش (غذاهای اسیدی مانند ترشیجات و لبنیات) که موجب کم شدن و اختلال هورمونی در بانوان می شود.
- پرهیز از حاملگی: فیبروم های رحمی در زنانی که هرگز حامله نشده اند یا اولین حاملگیشان در سنین بالا رخ داده است بیشتر دیده می شود.
- ژنتیک: فیبروم های رحمی بیشتر در کسانی دیده می شود که سابقه وجود این بیماری را در بستگان نزدیک خود مانند مادر و خواهر داشته باشند.
- بچه دار شدن و بارداری باعث افزایش میزان استروژن و پروژسترون در بدن می شود، فیبروم رحم در خلال بارداری امکان تولید و بزرگ شدن دارد.
- استرس: زندگی و کار با استرس روی رشته های عصب سمپاتیک و پاراسمپاتیک اثر گذاشته و موجب تحریک عضلات صاف رحم شده و با انقباض آنها منجر به تولید توده و بافت های عضلانی یا فیبروم می گردد.
- استروژن و پروژسترون هورمون هایی هستند که از تخمدان ها تولید و ترشح می شوند، این هورمون ها کمک می کنند تا بعد از هر عادت ماهیانه پوشش رحمی از نو ایجاد شود که احتمال وجود فیبروم را در رحم بالا می برد.
- استفاده از غذاهای سودازا، فست فودها، گوشت گاو یا گوساله، افراط در مصرف سالاد، مصرف غذاهای کنسروی یا مانده، غذاهای چرب و سرخ کردنی، چیپس و پفک، مصرف زیاد خامه یا سرشیر، مصرف بیش از اندازه ته دیگ که موجب اختلالات هورمونی می شوند.
- علت قطعی ایجاد فیبروم رحمی معلوم نیست. فیبروم ها از رشد بی‌رویه سلول های عضلانی رحم به علت تأثیر استروژن ایجاد می‌شوند ولی علت قطعی ایجاد آنها معلوم نیست. زنان چاق و نژاد آفریقایی آمریکایی و افراد دارای سابقه خانوادگی، بیشتر در معرض ابتلا به فیبروم رحم قرار دارند. فیبروم ها در جاهای مختلف رحم رشد می کنند و اندازه آنها معمولاً متفاوت هستند.
- چاقی و کم تحرکی: از آنجا که افزایش دو هورمون استروژن و پروژسترون در پیدایش و رشد و نمو فیبروم ها مؤثر هستند، بنابراین عواملی که تماس طولانی مدت با استروژن را در بدن افزایش می دهند (مثل چاقی شدید یا قاعدگی زودرس) احتمال ظهور فیبروم ها را بیشتر می کنند. چاقی و بی تحرکی از مهم ترین دلایل شیوع فیبروم در زنان است.
- فیبروم رحم در واقع نوعی تورم رحم است که در اثر غلبه سودا در بدن ایجاد می شود. وقتی سودا در بدن زیاد شد خون غلیظ می شود. این خون در رحم ته نشین شده و متورم می گردد. گاهی نیز ممکن است سودا و بلغم باهم و یا بلغم به تنهایی عامل این تورم باشند. حدود ۷۰ درصد خانم ها زمانی در طول زندگی خود دچار فیبروم می شوند، اما اکثر آنها از وجود آن بی اطلاع هستند. چون فیبروم ها اغلب نشانه و علامتی ندارند مگر این که بزرگ شوند یا پزشک به طور اتفاقی در حین معاینه لگن و یا سونوگرافی متوجه آن گردد. فیبروم ها معمولاً خوش خیم (غیرسرطانی) هستند و ممکن است به کوچکی یک دانه و به بزرگی یک گریپ فروت باشند. این توده ها ممکن است در مکان های مختلفی رشد کنند که شایع ترین آن جدار رحم است. این بیماری در سنین مختلف بروز پیدا می کند، اما بیشترین احتمال بروز آن بین سنین ۳۰ تا ۴۵ سالگی رخ می دهد. رشد این تومور توسط هورمون های استروژن و پروژسترون تحریک می شود و بعد از سن یائسگی چون میزان این هورمون ها پایین می آید، در نتیجه این تومورها نیز کوچک می شوند.
عوامل افزایش دهنده خطر:
- خانم های باردار
- افراد بالای 30 سال
- افراد دچار اضافه وزن
- افراد با نژاد آمریکایی، آفریقایی
- افراد با سابقه خانواگی در این زمینه
پیشگیری:
- اگر فیبروم رحمی دارید، از مصرف قرص های ضد بارداری که حاوی مقادیر زیادی هورمون استروژن هستند، جدا خودداری کنید.
عوارض احتمالی:
- حاملگی های خارج رحمی.
- عفونت های پس از زایمان.
- چسبندگی غیرطبیعی جفت.
- امکان پارگی زودرس کیسه آب.
- افزایش میزان خونریزی های پس از زایمان.
- ایجاد درد شدید بر اثر پیچ خوردن و یا استحاله فیبروم.
- خطر ابتلا به کم خونی بر اثر خونریزی شدید و یا طولانی مدت رحمی.
- اختلال در بارور شدن فرد به دلیل انسداد و یا منحرف شدن لوله های رحمی.
- مشکلات کلیوی: انسداد حالب ناشی از بزرگی فیبروم ها باعث از کار افتادگی کلیه ها می گردد.
- زایمان زودرس: گاهی فیبروم های زیرمخاطی ممکن است به علت کم کردن فضای داخلی رحم باعث ایجاد زایمان زودرس گردند.
- عدم رشد جنین: اختلال در خونرسانی به جنین از طریق جفت به دلیل کاشته نشدن تخمک در محل مناسب، باعث اختلال در رشد جنین می گردد.
- مرگ داخل رحمی جنین: پیش از زایمان، جفت از دیواره رحم جدا می شود؛ زمانی که این اتفاق می افتد جنین دیگر اکسیژن کافی نخواهد داشت و وضع حمل باید سریع صورت گیرید، اما هنگام بزرگ شدن فیبروم های رحمی، جفت جدا می شود در حالی که هنوز جنین به بلوغ نرسیده است. این مسئله باعث مرگ جنین می گردد.
- سزارین اجباری: فیبروم های بزرگ که در قسمت تحتانی و نزدیکی دهانه رحم قرار دارند ممکن است در ماه آخر بارداری و در هنگام زایمان طبیعی باعث عدم پیشرفت زایمان شوند و به صورت مانعی در راه خروجی جنین عمل کنند که در این صورت انجام عمل سزارین ضروری است. در اینگونه زنان، جنین معمولاً در موقعیتی قرار ندارد که مادر بتواند از طریق زایمان طبیعی وضع حمل نماید.
- وجود فیبروم رحمی احتمل سزارین را افزایش می دهد گرچه بعضی از خانم ها با توجه به اندازه و محل قرارگیری فیبروم در رحم ممکن است بتواند زایمان طبیعی نیز داشته باشند کسانی که فیبروم آنها بزرگ است و در محلی قرار گرفته که دهانه رحم را مسدود کرده نمی توانند زایمان طبیعی داشته باشند و حتماً باید سزارین شوند. برای تعیین نوع زایمان در بیمارانی که فیبروم رحمی دارند بهتر از هر کس متخصص زنان می تواند شما را راهنمایی کند که آیا سزارین کنید یا زایمان طبیعی.
- ناهنجاری های مادرزادی: ناهنجاری (مانند عقب ماندگی ذهنی، مونگولیسم و…) در جنین مادرانی که فیبروم رحمی دارند دو برابر زنان دیگر است. البته این جمله بدین معنا نیست که وجود فیبروم موجب ناهنجاری در جنین می شود، بلکه بدین معناست که، براساس آمارهای موجود، در مادر مبتلا به فیبروم، جنین نیز همزمان به ناهنجاری مادرزادی مبتلا بوده است.
- عوارض فیبروم های رحم در بارداری: اگر در دوران بارداری فیروم کوچک است و رشد ندارد معمولاً خطری در بارداری ایجاد نمی کند ولی اگر فیبروم بزرگ است ممکن است در طول بارداری باعث: افزایش خطر سقط، محدودیت رشد جنین در رحم، زایمان زودرس، خونریزی شدید، افزایش سایز فیبروم رحمی، فیبروم در طول بارداری می تواند بزرگ تر و یا حتی کوچک تر شود.
- نازایی و سقط جنین: وجود فیبروم ممکن است به نازایی و سقط جنین نیز منجر شود که البته، در این موارد، محل قرارگیری فیبروم و اندازه آن مهم است. فیبروم های زیرمخاطی معمولاً با خونریزی زیاد همراه هستند و موجب نازایی و سقط جنین می گردند. حتی گاهی علت سقط های مکرر جنین (بیش از سه سقط در سابقه بیمار) همین فیبروم ها هستند. البته در اکثر موارد، فیبروم ها باعث سقط جنین نمی شوند مگر آن که تعداد آنها زیاد یا بزرگ بوده و فضای زیادی از داخل رحم را اشغال کرده باشند که در این صورت ممکن است باعث سقط یا زایمان زودرس شوند.
تشخیص:
- ام آر آی
- سونوگرافی
درمان طب نوین:
- رشد اغلب فیبروم های رحمی خود به خود متوقف می‌شود با این حال شما باید تحت نظر متخصص زنان باشید تا روند رشد و درمان مناسب را تحت نظر داشته باشد. درمان ها متفاوت هستند و از فردی به فرد دیگر متفاوت است اما در کل درمان شامل:
- خارج کردن فیبروم با جراحی
- آمبولیزاسیون شریان رحمی که البته می‌تواند با عوارضی همراه باشد.
- استفاده از داروهایی که باعث یائسگی کاذب در بدن شده و سایز فیبروم را کاهش می‌دهند.
- این گفته که فیبروم رحمی سبب نازایی می شود صحیح نیست، اگر تحت نظر متخصص زنان باشید احتمال حاملگی در شما افزایش می یابد.
درمان طب سنتی:
- رعایت بهداشت فردی.
- سماق رومی مصرف کنید.
- از جوشانده گشنیز استفاده کنید.
- شستشو با آب ولرم بعد از توالت.
- تزریق واژینال عسل در صورت تأهل.
- روزانه نرمش و ورزش سبک انجام دهید.
- جلوگیری از افزایش بلغم، چاقی و اضافه وزن.
- گرم نگه داشتن کمر و لگن در زمان عادت ماهیانه.
- بسیاری از فیبروم های رحمی نیاز به جراحی ندارند.
- پرهیز از خوردن مواد غذایی با طبع سرد در دوران پریود.
- آجر را داغ کنید و لای پارچه ای بپیچید رو روی آن بنشینید.
- رعایت بهداشت فردی اهمیت ویژه ای در فرآیند بهبودی دارد.
- روزانه 6 لیوان آب بنوشید، نیم ساعت قبل و دو نیم ساعت بعد از غذا.
- هلو و مارمالاد آن، همچنین پرتقال با آناناس برای درمان فیبروم مفید است.
- معاینات دروه ای انجام دهید و هر 6 ماه تا یک سال به متخصص زنان خود مراجعه کنید.
- روزانه 7 قاشق غذاخوری جوانه گندم تازه، همراه سالاد فصل با لیموترش تازه و روغن زیتون استفاده کنید.
- اگر فیبروم رحمی دارید از مصرف قرص های جلوگیری از بارداری جداً خودداری کنید مگر با تجویز پزشک.
- محتویات ظرف (داروی لوز) را در آب زیاد به مدت ۲۰ دقیقه بجوشانید و پس از سرد شدن، نیم ساعت در آن بنشینید.
- اگر فیبروم رحمی به سرعت رشد کند و بزرگ شود حتماً باید بررسی های بیشتر در خصوص سرطانی بود آن انجام شود.
- از غذاهای سودازا مثل گوشت گاو، غذای مانده و بیات، عدس، بادنجان، برنج و کلیه غذاهای ممنوعه کمتر مصرف کنید.
- مصرف دمنوش (رازیانه + بومادران + اسطوخدوس + پونه + ختمی) با عسل روزانه ۳ لیوان نیم ساعت قبل از هر وعده غذایی.
- اگر به دلیل داشتن فیبروم خونریزی های قاعدگی زیاد دارید، حتما از غذاهایی که سرشار از آهن هستند استفاده کنید که دچار کم خونی نشوید.
- ورزش: انجام ورزش و فعالیت های بدنی، استروژن را در بدن خانم ها متعادل می کند و نقش محافظت کننده دارد و مانع بزرگ شدن فیبروم ها می گردد.
- پوشیدن شلوار آزاد و گشاد: پوشیدن شلوارهای تنگ به کشاله های ران فشار می آورد و خونرسانی به رحم را کم می کند و این معضل ایجاد می شود.
- به مدت 40 روز (حداقل) از غذاهای خام گیاهی استفاده کنید. بعد از این مدت روزانه دو وعده از غذای خام گیاهی و یک وعده از غذای پخته گیاهی استفاده کنید.
- از حرص خوردن و عصبی شدن بپرهیزید. رژیم غذایی زمانی موثر است که حساس بودن و عصبی شدن را کنار بگذارید. شاد بودن و داشتن نشاط یکی از عوامل اصلی بهبودی است.
- خودداری از مصرف قرص های ضد بارداری: استروژن موجود در قرص های ضدبارداری با دوز کم چندان خطری ندارند، اما مصرف آن با دوز زیاد ممکن است باعث بزرگ شدن فیبروییدها گردد.
- پودر گیاه ماریانا را با عسل مخلوط کنید و مانند شیاف درآورید و درون یخچال یا فریز قرار دهید تا سفت شود سپس آخر شب ها یک عدد از این شیاف را در عمق رحم خود قرار داده و تا صبح اجازه دهید بماند. (مجرب)
- آهن: افراد مبتلا به فیبروم رحمی به دلیل خونریزی زیاد قاعدگی، آهن زیادی از دست می دهند. بنابراین رژیم غذایی آنها باید سرشار از آهن باشد مانند (انجیر، زردآلو، هلو، پسته، عدس، اسفناج، جعفری، آلبالوخشک، زرشک و…).
- حاملگی به موقع: ازدواج به موقع و حاملگی بدون جلوگیری لااقل برای فرزند اول ریسک ابتلا به فیبروم را کاهش می دهد (دیر ازدواج کردن باعث کیست تخمدان، فیبروم رحم، سزارین اجباری، شیرده ناموفق، آندومتریوز و… می گردد).
- استفاده از آبزن (آویش + مرزنجوش + گزنه + بومادران)، برای این کار ۵ قاشق از ترکیب مواد را در ۵ لیتر آب با حرارت ملایم بجوشانید و سپس آن را صاف کرده و پس از آن که ولرم شد داخل لگنی ریخته و بعد از نظافت یا استحمام در آن بیست دقیقه بنشینید.
- تغذیه صحیح: افزایش مصرف فرآورده های گیاهی (غلات، حبوبات، میوه جات، سبزیجات، خشکبار و…) و کاهش فرآورده های حیوانی (گوشت، مرغ، ماهی، لبنیات، تخم پرندگان) و شیرینی جات قنادی (قند، شکر، نبات و هر نوع غذایی که با این مواد تهیه می شود).
- درمان فیبروم های رحمی در زمانی طولانی صورت می گیرد، بنابراین اقدامات پیشگیرانه بهتر از درمان است. درمان فیبروم های رحمی به عوامل مختلفی بستگی دارد، مثل سن بیمار، این که بیمار به سن یائسگی نزدیک است یا نه، شدت و نوع علائم، ترجیح و تمایل بیمار برای فرزند داشتن.
- میوم هایی که به اندازه 4 سانتی متر باشند، در عرض 40 روز خام گیاه خواری مطلق، به شرطی که بیمار از استرس و اضطراب به دور باشد، برطرف می شود. پس بر این مبنا می توان رژیم غذایی را تنظیم کرد. میوم هرچه بزرگ تر باشد، باید رژیم غذای طولانی تر باشد تا نتیجه مطلوبی به دست آید.
- انگبین رازیانه ای استفاده کنید (رازیانه یک واحد + فراسیون یک واحد + سرکه یک واحد حرارت دهید سپس دو واحد عسل به ترکیب اضافه کرده و صبح و شب یک سوم استکان از ترکیب انگبین رازانه ای بریزید و دو سوم مابقی آب و میل کنید توجه داشته باشید در ایام قاعدگی و افرادی که دچار کیست سینه هستند استفاده نکنند).
- جراحی: اگر زنان بالای ۴۰ سال مبتلا به فیبروم شوند و تمایلی به داشتن فرزند نداشته باشند، هنگام عمل جراحی، بنا بر تشخیص پزشک رحم آنها برداشته می شود، زیرا معمولا تا ۳۰ درصد احتمال عود فیبروم وجود دارد. اما در زنان زیر ۴۰ سال یا زنانی که با برداشتن رحم موافق نیستند هنگام عمل جراحی فقط فیبروم ها برداشته می شوند.
- عرق آویشن + عرق شاه اسپرم + عرق شوید + عرق بابونه + عرق بومادران + عرق برنجاسف + عرق اترج + عرق بهارنارنج + عرق اسطوخدوس + عرق همیشه بهار + عرق گل گاوزبان + عرق مرزه + عرق یونجه + عرق شوید + عرق گزنه + عرق فراسیون + عرق هوفاریقون همه را به یک نسبت ترکیب کنید و روزی سه استکان با یک قاشق عسل میل کنند.
- آیا در هنگام انجام سزارین می توان فیبروم رحمی را هم برداشت: خیر، بهتر است هنگام سزارین فیبروم های رحمی، برداشته نشوند، چون بافت رحم بسیار شکننده و پر خون است و با دستکاری، احتمال خونریزی شدید وجود دارد و در صورت عدم کنترل خونریزی ممکن است منجر به برداشتن رحم برای حفظ جان بیمار شود، در ضمن ممکن است بعد از زایمان فیبروم خود به خود کوچک شود.
- در برخی از افراد دارای فیبروم رحم بهتر است قبل از باردار شدن فیبروم ها با جراحی خارج شود، خارج کردن فیبروم ها قبل از بارداری بستگی دارد به اینکه آیا فیبروم روی قدرت باروری آنها تأثیر گذاشته یا نه، یا فیبروم، لوله های رحم (فالوپ) را مسدود کرده یا نه، یا سبب سقط مکرر شده یا نه. در دوران بارداری نمی توان فیبروم را خارج و در صورت درد با نظر پزشک متخصص می توان از درمان های خوراکی و مسکن های مجاز استفاده کرد.
- زنجبیل 10 گرم + تخم شوید 15 گرم + عاقرقرها 10 گرم + مصطکی 15 گرم + میخک 10 گرم + بسفایج 20 گرم + ریشه شیرین بیان 20 گرم + یک گرم پودر زعفران + یک قاشق غذاخوری پودر نخود خام همه را مخلوط و آسیاب کنید و با نیم کیلو عسل ترکیب کنید و هر روز صبح یک قاشق مرباخوری از این ترکیب با نصف استکان عرق بومادران میل کنید. مدت مصرف 1.5 ماه است و اگر در طی مصرف دارو دچار خونریزی مجدد شدید مصرف دارو را قطع کنید و بعد از قطع خونریزی مجدداً استفاده کنید.
- متخصص زنان آزمایش های لازم را جهت اثبات قطعی فیبروئید رحمی تجویز می کند، برای آن منظور لازم است که معاینات ناحیه لگن توسط پزشک انجام گیرد، همچنین داخل رحم شما بررسی و معاینه می شود و برای بررسی بیشتر سنوگرافی انجام می گیرد تا تعداد و اندازه و محل فیروئیدهای رحمی مشخص شود. همچنین ممکن است بنا به صلاحدید پزشک متخصص، آزمایش هایی نظیر سی تی اسکن و MRI نیز انجام گیرد تا از وجود فیبروئیدهای رحمی مطمئن شود. آزمایش خون و ادرار نیز در صورت لزوم تجویز می شود.
- داروهای شیمیایی: داروهای شیمیایی ممکن است باعث فروکش کردن نشانه های فیبروم رحمی شوند و حتی از رشد آنها جلوگیری کنند یا آن را کند سازند. اما هنگامی که بیمار، مصرف داروها را قطع می کند، بافت های فیبری اغلب دوباره رشد می کنند. در دارو درمانی با تزریق برخی داروها فعالیت تخمدان ها به طور موقت متوقف می شود و با ایجاد یائسگی، وضعیت مناسبی برای کوچک شدن فیبروم به وجود می آید. ضمناً نمی توان به مدت طولانی از این داروها استفاده کرد زیرا عوارضی مانند پوکی استخوان و یائسگی کاذب ایجاد می کند.
- رشد اغلب فیبروم های رحمی خود به خود متوقف می شود با این حال شما باید تحت نظر متخصص زنان باشید تا روند رشد و درمان مناسب را تحت نظر داشته باشید، درمان ها متفاوت هستند و از فردی به فرد دیگر متفاوت است، اما در کل درمان شامل: خارج کردن فیبروم با جراحی، استفاده از داروهایی که باعث یائسگی کاذب در بدن شده و سایز فیبروم را کاهش می دهند، آمبولیزاسیون شریان رحمی که البته می تواند عوارض همراه باشد، این گفته که فیبروم رحمی سبب نازایی می شود صحیح نیست، اگر تحت نظر متخصص زنان باشید احتمال حاملگی در شما افزایش می یابد.
داروها:
- پروژسترون
فعالیت:
- محدودیتی وجود ندارد.
رژیم غذایی:
- از مصرف فرآورده های کارخانه ای و حیوانی، لبنیات، غذاهای سرد و گرم بدون مصلح غذایی پرهیز کنید.
- خوردنی های مفید: خوراک نخود فرنگی با پنیر سویا، خوراک نخود فرنگی با شوید، خوراک نخود فرنگی با کدو، خوراک نخود فرنگی با رب انار، خوراک باقلا، خوراک کدو خورشتی با قارچ، خوراک کدو خورشتی با کرفس، خوراک کدو حلوایی، خوراک قارچ و فلفل دلمه ای، لقمه قارچ و سویا، خوراک قارچ با سس، خوراک قارچ و ذرت، خوراک قارچ و بامیه، تاس کباب قارچ و سویا، خوراک صیفی جات، خوراک کلم قمری، خوراک گل کلم، خوراک لوبیا سبز ۱، خوراک لوبیا سبز ۲، خوراک لوبیا سفید ساده، خوراک لوبیا سفید با سویا، خوراک لوبیا سفید با قارچ، خوراک سویا با سبزیجات، خوراک سویا با رب انار، خوراک سویا با نخود، تاس کباب سویا، خوراک پنیر سویا، خوراک لوبیا با قارچ، خوراک لوبیا لعاب دار، لوبیا با سویا، خوراک لوبیا ساده، خوراک بامیه با سویا، خوراک بامیه و لوبیا چشم بلبلی، خوراک نخود با شوید، خوراک نخود با قارچ، خوراک نخود با سویا، خوراک نخود با سیب زمینی، خوراک نخود با کدو بادمجان، خوراک لوبیا قرمز، خوراک لوبیای سویا، خوراک مخلوط، آش گندم با حبوبات، آش گندم با کرفس، آش گندم با سبزیجات، آش گندم با شلغم، آش گندم با تره، آش گندم با سویا، آش ماش، آش لپه ۱، آش لپه ۲، آش کدو حلوایی، آش کدو خورشتی، آش شله قلمکار، آش صیفی، آش غلات، آش خرفه ۱، آش سماق، آش عدس ۱، آش عدس ۲، آش برنج، آش حبوبات و غله ۱، آش حبوبات و غله ۲، آش شوید باقلی، آش جو با لوبیا سبز، آش جو با حبوبات ۲، آش کلم برگ، آش گل کلم ۱، آش گل کلم ۲، آش کلم قمری با ماش، آش کلم قمری با گندم، آش کلم بروکلی ۱، آش کلم بروکلی ۲، آش شلغم ۱، آش شلغم ۲، آش انار، آش اسفناج ۱، آش اسفناج ۲، آش حبوبات ۱، آش گوجه فرنگی ۲، آش زرشک، حلیم حبوبات و غلات، حلیم گندم با شیر سویا، حلیم گندم با سویا، حلیم گندم با عدس، حلیم گندم و بادمجان، حلیم گندم با مغزیجات، حلیم جو، حلیم دال عدس، مرصع پلو، صیفی پلو، آلبالو پلو، ساطری پلو، شوید باقالی پلو، شوید پلو با لوبیا چشم بلبلی، هویج پلو، سبزی پلو، ماش پلو، قیمه پلو، کلم قمری پلو، کلم پلو، کلم پلو با قارچ، کلم پلو با سویا، دمی شیرازی، عدس پلو ساده، عدس پلو با سویا، عدس پلو با کدو حلوایی، لوبیا قرمز پلو، لوبیا سبز پلو ۱، لوبیا سبز پلو ۲، لوبیا سبز پلو ۳، نخود فرنگی پلو ۱، نخود فرنگی پلو ۲، پلوی آلو اسفناج، انار پلو، گشنیز پلو با سویا، لبو پلو، رب پلو، بلغور پلو، خورش فسنجان با کدو حلوایی، خورش فسنجان با سویا، خورش شهد فسنجان، خورش فسنجان با اسفناج، خورش قورمه سبزی با سویا، خورش قورمه سبزی با قارچ، خورش کرفس ۱، خورش کرفس ۲، خورش آلو اسفناج، خورش به و آلو، خورش به، خورش آلو و قیسی، خورش تره سویا، خورش قیمه بادمجان، خورش قیمه آلو، خورش شوید باقالی، خورش بامیه با سویا ۱، خورش بامیه با سویا ۲، خورش بامیه با دال عدس، خورش بامیه با قارچ، خورش دال عدس با قارچ، خورش دال عدس با تمر هندی، خورش لوبیا سبز، خورش کدو حلوایی، خورش کدو خورشتی، خورش کلم بروکلی با سویا، خورش کلم بروکلی با قارچ، خورش هویج و به، خورشت قیمه قارچ، خورشت کنگر، سوپ صیفی جات ۲، سوپ کدو خورشتی، سوپ کدو حلوایی، سوپ جو ۱، سوپ جو ۲، سوپ دال عدس، سوپ اسفناج، سوپ شلغم، سوپ لوبیا سبز، سوپ قارچ ۱، سوپ قارچ ۲، سوپ بامیه، سوپ کلم بروکلی ۲، سوپ گل کلم، سوپ کدو قلیانی، سوپ بلغور و کرفس، سوپ کلسیم، سوپ جو با شیر سویا، سوپ شهد نما، سوپ جو و اسفناج، کتلت اسفناج، کتلت هویج و سیب زمینی، کتلت ذرت، کتلت سویا با گندم جوانه زده، برگر کدو خورشتی، برگر لوبیا سفید، فلافل ساده، فلافل تنوری، فلافل با جعفری، سوسیس فانتزی، دلمه کلم، دلمه فلفل دلمه ای، دلمه کدو خورشتی، دلمه سیب زمینی، دلمه برگ انگور، کماچ ساده، کماچ گندم و جو، کماچ سویا، کماچ قارچ، کماچ مخلوط، شیر سویا، کشک سویا، خامه سویا، سس گل کلم، سس مایونز گیاهی، سس گندم جوانه زده، سس نخود جوانه زده، سس مخصوص ۱، سس زیتون، سس جعفری، سمنو با گندم و جو، سمنو با رب انار.
- خوردنی های مضر: خوراک عدس و اسفناج، خوراک عدسی ساده.
نکته:
- فیبروم رحم و نوع زایمان: وجود فیبروم رحمی احتمال سزارین را افزایش می دهد گرچه بعضی از خانم ها با توجه به اندازه و محل قرارگیری فیبروم در رحم ممکن است بتواند زایمان طبیعی نیز داشته باشند کسانی که فیبروم آنها بزرگ است و در محلی قرار گرفته که دهانه رحم را مسدود کرده نمی‌توانند زایمان طبیعی داشته باشند و حتماً باید سزارین شوند.
- آیا در هنگام انجام سزارین می توان فیبروم رحمی را هم برداشت: خیر. بهتر است هنگام سزارین فیبروم های رحمی برداشته نشوند چون بافت رحم بسیار شکننده و پر خون است و با دستکاری، احتمال خونریزی شدید وجود دارد و در صورت عدم کنترل خونریزی ممکن است منجر به برداشت رحم برای حفظ جان بیمار شود. در ضمن ممکن است بعد از زایمان فیبروم خود به خود کوچک شود.