عفونت قارچی آسپرژیلوزیس: عبارت است از آسپرژیلوزیس یک عفونت ناشی از نوعی کپک (قارچ) است. بیماری های ناشی از عفونت آسپرژیلوزیس معمولاً سیستم تنفسی را تحت تأثیر قرار می دهند، اما علائم و شدت آنها بسیار متفاوت است.کپکی که باعث بیماری می شود، آسپرژیلوس، در همه جا وجود دارد. بیشتر سویه‌های این کپک بی‌ضرر هستند، اما تعداد کمی از آن‌ها می‌توانند باعث بیماری‌های جدی شوند .در برخی افراد، هاگ ها باعث واکنش آلرژیک می شوند. سایر افراد دچار عفونت های خفیف تا جدی ریه می شوند. جدی ترین شکل آسپرژیلوز (آسپرژیلوز تهاجمی) زمانی رخ می دهد که عفونت به رگ های خونی و فراتر از آن گسترش می یابد.بسته به نوع آسپرژیلوزیس، درمان ممکن است شامل مشاهده، داروهای ضد قارچ یا در موارد نادر جراحی باشد.

علائم:

1. علائم و نشانه های آسپرژیلوزیس بسته به نوع بیماری متفاوت است.
2. واکنش آلرژیک: برخی از افراد مبتلا به آسم یا فیبروز کیستیک واکنش آلرژیک به کپک آسپرژیلوس دارند. علائم و نشانه های این بیماری که به عنوان آسپرژیلوزیس برونکوپولمونری آلرژیک شناخته می شود، عبارتند از: تب، سرفه ای که ممکن است خون یا پلاک های مخاطی ایجاد کند، بدتر شدن آسم.
3. آسپرژیلوم: برخی از بیماری های مزمن ریوی ، مانند آمفیزم، سل یا سارکوئیدوز پیشرفته، می توانند باعث ایجاد فضاهای هوایی (حفره) در ریه ها شوند. هنگامی که افراد مبتلا به حفره های ریه نیز به آسپرژیلوس آلوده می شوند، الیاف قارچ ممکن است به داخل حفره ها راه پیدا کنند و به توده های درهم معروف به آسپرژیلوم تبدیل شوند. آسپرژیلوم ها ممکن است هیچ علامتی نداشته باشند یا در ابتدا فقط یک سرفه خفیف ایجاد کنند. با این حال، با گذشت زمان و بدون درمان، آسپرژیلوم‌ها می‌توانند شرایط مزمن ریه را بدتر کنند و احتمالاً باعث ایجاد موارد زیر شوند: سرفه همراه با خون، خس خس سینه، تنگی نفس، کاهش وزن ناخواسته، خستگی.
4. آسپرژیلوز تهاجمی: این شدیدترین شکل آسپرژیلوزیس است. زمانی رخ می دهد که عفونت به سرعت از ریه ها به مغز، قلب، کلیه ها یا پوست سرایت کند. آسپرژیلوزیس تهاجمی فقط در افرادی رخ می دهد که سیستم ایمنی آنها در نتیجه شیمی درمانی ، پیوند مغز استخوان یا بیماری سیستم ایمنی ضعیف شده است. بدون درمان، این شکل از آسپرژیلوزیس ممکن است کشنده باشد.علائم و نشانه ها بستگی به این دارد که کدام اندام تحت تاثیر قرار گرفته است، اما به طور کلی، علائم آسپرژیلوز تهاجمی شامل: تب و لرز، سرفه همراه با خون، تنگی نفس، درد قفسه سینه یا مفاصل، سردرد یا علائم چشمی، ضایعات پوستی.

علت:

• قارچی است بنام ASPERGILLUS FUMIGATUS اولین بار در فرانسه در سال 1856 گزارش شده است قارچ درطبیعت منتشر می‌شود و گیاهان، حیوانات و انسان را مبتلا می‌نماید و طیور را نیز به همین گونه بیمار می‌کند. کلنی‌های جوان آبی مایل به سبز هستند و در کشت های کهنه تیره می‌شوند. عامل بیماری در محیط سابوروآگار (SABOURUUD AGAR) در درجه حرارت اتاق آزمایشگاه و حتی دردرجه حرارت بیشتر رشد می‌کند.

عوامل افزایش دهنده خطر:

1. حفره های ریه
2. آسم یا فیبروز کیستیک
3. ضعف سیستم ایمنی بدن
4. سطح پایین گلبولهای سفید خون
5. درمان طولانی مدت با کورتیکواستروئیدها

پیشگیری:

• تمیز کردن کامل محیط با ضد عفونی کننده.
• زدودن منبع عفونت (بستر، ساختمان ، دستگاه جوجه کشی یا غذا)
• بستر کپک زده یا بستری که مقداری از پوسته درختان درآن است باید از مصرف خارج گردد.
• قبل از هر بار خوراک دادن، دان خوریها را تمیز کرده و از مصرف غذاهای کپک زده پرهیز کنید.
• پوشال باران خورده و کهنه و یا تراشه های چوب را که از مدتها پیش نگهداری شده اند نباید مصرف نمود

عوارض احتمالی:

1. خونریزی
2. عفونت سیستمیک

تشخیص:

1. آزمایش بافت و خون
2. آزمایشات تصویربرداری
3. بیوپسی (نمونه برداری)
4. آزمون ترشحات تنفسی (خلط)

درمان طب نوین:

• درمان آسپرژیلوزیس بسته به نوع بیماری متفاوت است. درمان های احتمالی عبارتند از:
• مشاهده: آسپرژیلوم های ساده و منفرد اغلب نیازی به درمان ندارند و داروها معمولاً در درمان این توده های قارچی مؤثر نیستند. آسپرژیلوم‌هایی که علائمی ایجاد نمی‌کنند ممکن است به سادگی با اشعه ایکس قفسه سینه به دقت کنترل شوند. اگر وضعیت پیشرفت کند، ممکن است داروهای ضد قارچ توصیه شود.
• کورتیکواستروئیدهای خوراکی: هدف در درمان آسپرژیلوز برونکوپولمونری آلرژیک جلوگیری از تشدید آسم یا فیبروز کیستیک موجود است. بهترین راه برای انجام این کار استفاده از کورتیکواستروئیدهای خوراکی است.
• داروهای ضد قارچ: این داروها درمان استاندارد آسپرژیلوزیس ریوی مهاجم هستند. تمام داروهای ضد قارچ می توانند عوارض جانبی جدی از جمله آسیب کلیه و کبد داشته باشند. تداخل بین داروهای ضد قارچ و سایر داروها نیز رایج است.
• عمل جراحي: از آنجایی که داروهای ضد قارچ به خوبی به آسپرژیلوم نفوذ نمی کنند، جراحی برای برداشتن توده قارچی اولین گزینه درمانی است که آسپرژیلوما باعث خونریزی در ریه ها می شود.
• آمبولیزاسیون: این روش خونریزی ریه ناشی از آسپرژیلوم را متوقف می کند. رادیولوژیست ماده ای را از طریق یک کاتتر تزریق می کند که به شریان تغذیه کننده حفره ریه هدایت شده است، جایی که آسپرژیلوم باعث از دست دادن خون می شود. مواد تزریق شده سفت می شوند و خون رسانی به ناحیه را مسدود کرده و خونریزی را متوقف می کنند. این درمان به طور موقت جواب می دهد، اما احتمالاً خونریزی دوباره شروع می شود.

داروها:

• نیستاتین
• میکونازول
• فلوکونازول
• کتوکونازول
• ایتراکونازول
• آمفوتریسین بی

فعالیت:

• تا زمان بهبودی کامل از انجام هرگونه فعالیت شدید بدنی پرهیز کنید.

رژیم غذایی:

• از مصرف فرآورده های کارخانه ای، لبنیات پاستوریزه پرهیز کنید.