سپتی سمی: عبارت است از سپتی سمی یک عفونت جدی در جریان خون است که به عنوان مسمومیت خونی نیز شناخته می شود. سپتی سمی هنگامی رخ می دهد که یک عفونت باکتریایی از جایی در بدن مانند ریه ها یا پوست وارد جریان خون شود که حالتی بسیار خطرناک است زیرا باکتری ها و سموم آن ها می توانند از طریق جریان خون در کل بدن منتشر شوند. سپتی سمی می تواند به سرعت کشنده شود بنابراین باید فورا فرد در بیمارستان تحت درمان قرار گیرد. در صورت عدم درمان، سپتی سمی می تواند تبدیل به سپسیس شود. سپتی سمی با سپسیس متفاوت است. سپسیس عارضه جدی سپتی سمی است و باعث التهاب در سراسر بدن می شود. این التهاب می تواند باعث لخته شدن خون شود و از رسیدن اکسیژن به اندام های حیاتی جلوگیری کرده و در نتیجه نارسایی عضو ایجاد می شود. موسسه ملی بهداشت تخمین می زند که بیش از ۱ میلیون آمریکایی سالانه دچار سپسیس شدید می شوند. بین ۲۸ تا ۵۰ درصد این بیماران ممکن است بر اثر این بیماری بمیرند. وقتی التهاب همراه با فشار خون بسیار پایین در فرد اتفاق می افتد، به آن شوک سپتیک می گویند. شوک سپتیک در بسیاری از موارد کشنده است.

علائم:

1. علائم سپتی سمی معمولاً به سرعت شروع می شوند. حتی در مراحل اولیه، ممکن است فرد مبتلا بسیار بیمار به نظر برسد. علائم ممکن است به دنبال بروز یک زخم، عمل جراحی یا عفونت موضعی دیگری مانند ذات الریه ایجاد شوند. رایج ترین علائم اولیه عبارتند از:
2. لرز
3. تب
4. تنفس بسیار سریع
5. تپش قلب سریع و کوبنده
6. با پیشرفت سپتی سمی بدون درمان مناسب، علائم شدید تر ظاهر خواهند شد. این علائم عبارتند از:
7. شوک
8. کاهش حجم ادرار
9. جریان خون ناکافی
10. حالت تهوع یا استفراغ
11. بروز نقاط قرمز بر روی پوست
12. گیجی یا ناتوانی در تفکر واضح (مه مغزی)

علت:

• سپتی سمی در اثر ایجاد عفونت در قسمت دیگری از بدن، ایجاد می شود. این عفونت به طور معمول شدید است و بسیاری از انواع باکتری ها می توانند منجر به سپتی سمی شوند که منبع دقیق عفونت اغلب قابل تعیین نیست. شایع ترین عفونت هایی که منجر به سپتی سمی می شوند عبارتند از: عفونت های دستگاه ادراری، عفونت های ریوی، مانند ذات الریه، عفونت کلیه، عفونت در ناحیه شکمی، باکتری های حاصل از این عفونت ها وارد جریان خون شده و به سرعت تکثیر می شوند. همین امر باعث بروز علائم فوری در بیمار می شود. افراد بستری در بیمارستان که به بخش هایی نظیر جراحی مراجعه کرده اند، بیشتر در معرض خطر سپتی سمی هستند. عفونت های ثانویه می تواند هنگام بستری شدن در بیمارستان، در بدن فرد رخ دهد. این عفونت ها اغلب خطرناک تر هستند زیرا ممکن است باکتری های مسبب آن، از قبل در برابر آنتی بیوتیک ها مقاومت گرفته باشند. همچنین در افرادی با شرایط زیر، احتمال بروز سپتی سمی بالاتر است: زخم یا سوختگی شدید داشته باشد، بسیار جوان یا بسیار پیر باشد، دارای سیستم ایمنی ضعیف و یا نقص سیستم ایمنی باشد، که ممکن است در اثر شرایطی مانند HIV یا سرطان خون یا درمان های پزشکی مانند شیمی درمانی یا تزریق استروئید رخ دهد. کاتتر ادرار یا وریدی داشته باشد. فرد به کمک دستگاه های تنفسی، تفس کند.

عوامل افزایش دهنده خطر:

1. نوزادان
2. سالمندان
3. افراد مبتلا به دیابت
4. افراد دارای زخم یا سوختگی شدید
5. افرادی که دارای سوند ادراری یا داخل وریدی هستند.
6. افرادی که در دستگاه های ونتیلاتور مکانیکی قرار دارند.
7. افراد با سیستم ایمنی تضعیف شده توسط بیماری های خاص (مانند HIV یا سرطان خون) یا درمان های پزشکی (مانند شیمی درمانی یا تزریقات استروئید).

پیشگیری:

• ورزش مرتب
• دوری از افراد بیمار
• واکسیناسیون مرتب
• شستن مرتب دست ها
• پرهیز از مصرف سیگار یا ترک آن
• داشتن رژیم غذایی غنی از مواد مغذی
• مدیریت دیابت، اگر به این بیماری مبتلا هستید.
• پرهیز از مصرف داروهای بدون نسخه و دستور پزشک

عوارض احتمالی:

1. سپتی سمی دارای عوارض جدی متعددی است. این عوارض در صورت عدم درمان و یا طولانی شدن زمان درمان ممکن است کشنده باشند.
2. سپسیس: سپسیس زمانی اتفاق می افتد که بدن شما پاسخ ایمنی شدیدی به عفونت داشته باشد. این پاسخ منجر به التهاب گسترده در سراسر بدن می شود که اگر نهایتا باعث نارسایی عضو گردد، سپسیس شدید نامیده می شود. افراد مبتلا به بیماری های مزمن بیشتر در معرض خطر سپسیس قرار دارند چرا که آن ها سیستم ایمنی ضعیفی دارند که نمی تواند به تنهایی از عفونت جلوگیری کند.
3. شوک سپتیک: یکی از عوارض سپتی سمی، افت جدی فشار خون است که شوک سپتیک نامیده می شود. سموم آزاد شده توسط باکتری ها در جریان خون، سبب ایجاد جریان خون بسیار کمی در فرد شده و ممکن است منجر به آسیب اندامی یا بافتی شود. شوک سپتیک یک فوریت پزشکی تلقی می شود. افرادی که شوک سپتیک دارند معمولاً در بخش مراقبت های ویژه بیمارستان بستری می شوند و ممکن است نیاز باشد تا از دستگاه های تنفسی برای این افراد استفاده کرد.
4. سندرم دیسترس حاد تنفسی (ARDS): سومین عارضه سپتی سمی، سندرم دیسترس تنفسی حاد (ARDS) است. این یک وضعیت کشنده است که از رسیدن اکسیژن کافی به ریه ها و خون فرد جلوگیری می کند و اغلب منجر به برخی از آسیب های دائمی ریه می شود. همچنین می تواند به مغز فرد آسیب برساند و منجر به بروز مشکلات حافظه شود.

تشخیص:

1. تشخیص سپتی سمی و سپسیس از بزرگ ترین چالش هایی است که پزشکان با آن مواجه می شوند. شناسایی دلیل اصلی عفونت ممکن است بسیار دشوار باشد. تشخیض این بیماری با طیف وسیعی از آزمایش ها همراه است که در ادامه می خوانید:
2. معاینه بدنی: پزشک علائم شما را ارزیابی کرده و سؤالاتی در مورد پیشینه پزشکی شما می پرسد. معاینات بدنی برای بررسی موارد زیر نیز توسط پزشک انجام می شود: فشار خون پایین، دمای بدن پایین، که بیشتر در افراد مسن مبتلا به این بیماری مشهود است. دمای بدن بالا، پزشک همچنین ممکن است به دنبال نشانه هایی از بیماری هایی باشد که بیشتر همراه با سپتی سمی اتفاق می افتند. این بیماری ها عبارتند از: پنومونی (ذات الریه)، سلولیت (نوعی عفونت پوست)، عفونت مجاری ادرار، مننژیت.
3. تست های آزمایشگاهی: پزشک ممکن است بخواهد آزمایشاتی را بر روی چندین نوع از مایعات بدن انجام دهد تا به تأیید عفونت باکتریایی کمک کند. این مایعات عبارتند از: ادرار، ترشحات زخم، ترشحات تنفسی، خون، ممکن است پزشک تعداد گلبول ها و پلاکت های شما را نیز بررسی کرده و آزمایش هایی را برای بررسی لختگی خون تجویز کند. اگر سپتی سمی منجر به مشکلات تنفسی شود، ممکن است پزشک سطوح اکسیژن و دی اکسید کربن خون (آزمایش گاز خون) را نیز مورد بررسی قرار دهد.
4. آزمایش های تصویر برداری: اگر علائم عفونت واضح نباشد، پزشک ممکن است آزمایش های تصویربرداری را برای بررسی نزدیک تر اندام ها و بافت ها تجویز کند. این آزمایش ها عبارتند از: اشعه ایکس، سی تی اسکن، MRI، سونوگرافی.

درمان طب نوین:

• سپتی سمی که عملکرد اندام ها و بافت های بدن شما را تحت تأثیر قرار داده است، یک وضعیت پزشکی اورژانسی تلقی می شود و لازم است در بیمارستان درمان شود. نحوه درمان به چندین عامل بستگی دارد که عبارتند از: سن، سلامتی کلی، شدت بیماری، میزان تحمل داروهای خاص، آنتی بیوتیک ها برای درمان عفونت باکتریایی عامل سپتی سمی تجویز می شوند. معمولاً زمان کافی برای تشخیص نوع باکتری وجود ندارد. در درمان اولیه معمولاً از آنتی بیوتیک های گسترده استفاده می شود. این داروها برای مقابله با طیف وسیعی از باکتری طراحی شده اند. در صورت شناسایی باکتری خاص، ممکن است نوع خاصی از آنتی بیوتیک مورد استفاده قرار بگیرد. ممکن است برای حفظ فشار خون و جلوگیری از تشکیل لخته خون، مایعات و سایر داروها را به صورت داخل وریدی دریافت کنید. همچنین در صورت بروز مشکلات تنفسی ناشی از سپتی سمی، ممکن است اکسیژن را از طریق ماسک یا دستگاه تنفس مصنوعی اکسیژن (ونتیلاتور) دریافت کنید.

درمان طب سنتی:

• درمان این بیماری اقدامات بیمارستانی است.

داروها:

• سفتازیدیم
• سفوتاکسیم
• فلوسیتوزین
• تیکارسیلین
• سفوروکسیم
• کلوگزاسیلین
• سفتریاکسون
• کلیندامایسین
• سفتی زوکسیم
• آمفوتریسین بی

فعالیت:

• از انجام فعالیت های بدنی تا زمان بهبودی کامل خودداری کنید.

رژیم غذایی:

• از مصرف فرآورده های کارخانه ای، لبنیات پاستوریزه پرهیز کنید.