سنگ مثانه: عبارت است از سنگ مثانه حدود 5% سنگ های ادراری را تشکیل می دهد. سنگ مثانه معمولاً در مردان مسن تر از 50 سال رخ می دهد و در اثر انسداد نسبی در خروجی مثانه مانند بزرگی پروستات و تنگی مجرای ادراری و مثانه های با اختلال عصبی بوجود می آید. گاهی سنگ مثانه به دلیل وجود جسم خارجی در مثانه ایجاد می شود. بر خلاف سنگ های کلیوی، جنس سنگ های مثانه در موارد ادرار غیر عفونی اسید اوریک و در موارد ادرار عفونی سنگ های فسفات آمونیوم منیزیوم می باشد. اندازه سنگ های مثانه، غالباً ۲ تا ۲۰ میلی متر قطر دارند ولی سنگ های بزرگتر از این اندازه هم دیده شده است. آقایان ۳ برابر بیشتر از خانم ها مبتلا به سنگ مثانه می شوند و این سنگ ها در افراد بالای ۴۵ سال شایع تر هستند.

علائم:

بعضی از افرادی که در مثانه آنها سنگ وجود دارد، هیچ‌گونه مشکلی ندارند، حتی زمانی که سنگ‌های آنها بزرگ است. اما اگر سنگ، دیواره مثانه را خراش داده آن را آزرده کند یا مسیر جریان ادرار را مسدود نماید، می‌تواند موجب ایجاد علائم و نشانه‌های این بیماری گردد. نشانه های سنگ مثانه عبارتند از.

1. تکرر ادرار
2. وجود خون در ادرار
3. درد ناحیه پایین شکم
4. ادرار دردناک یا سوزش ادرار
5. ادرار تیره‌ رنگ یا ادرار با رنگ تیره غیرطبیعی
6. مشکل در دفع ادرار یا قطع شدن و ایجاد وقفه در جریان ادرار
7. اگر هر یک از این علایم فوق در شما ایجاد شد باید بدون تلف کردن وقت به پزشک مراجعه کنید. اگر سنگ های مثانه را درمان نکنید ممکن است باعث تحریک عضلات دیواره مثانه شده و بی اختیاری ادراری از نوع فوریتی را ایجاد کنند. سنگی که جلوی دهانه خروجی مثانه را بگیرد می تواند منجر به احتباس ادراری یا سیستیت شود که ممکن است بسیار دردناک باشد. سنگ های مثانه اغلب دوباره عود می کنند، ۶۰% افرادی که سنگ های مثانه شان به طور موفقیت آمیزی خارج شده است، حدود ۷ سال بعد دوباره دچار این سنگ ها شده اند.

علت:

• سنگ مثانه هنگامی تشکیل می شود که ادرار در مثانه باقی مانده باشد. این امر همچنین می تواند به علت مصرف داروهایی که از تخلیه کامل ادرار جلوگیری می کنند به وجود آید. عواملی که می توانند مانع تخلیه کامل ادرار شوند عبارتند از:
• التهاب مثانه: عفونت مجاری ادراری یا رادیو تراپی می تواند باعث التهاب مثانه شود.
• سیستوسل: در زنان، دیواره مثانه ضعیف شده و به سمت واژن می رود. این می تواند بر جریان ادرار از مثانه تأثیر بگذارد.
• وسایل پزشکی: سنگ مثانه می تواند به علت کاتتر و سایر وسایل پزشکی که ممکن است به مثانه برخورد کرده باشند ایجاد شود.
• مثانه نوروژنیک: در صورتی که عصب هایی که به مثانه منتهی می شوند و سیستم عصبی دچار آسیب شده باشند، ادرار موجود در مثانه کاملاً تخلیه نمی شود.
• بزرگ شدن پروستات: در صورتی که پروستات بزرگ شود، به مثانه فشار وارد می آورد و در جریان ادرار اختلال ایجاد می کند و مقداری ادرار در مثانه باقی می ماند.
• دیورتیکول مثانه: کیست ها می توانند درون مثانه تشکیل شوند. اگر کیست ها به اندازه زیادی رشد کنند، می توانند ادرار را نگه داشته و از تخلیه کامل مثانه جلوگیری کنند.
• سنگ کلیه: سنگ مثانه می تواند به پایین مجرای ادرار حرکت کرده و اگر به اندازه ای بزرگ باشد که نتواند خود به خود دفع شود، در مثانه باقی مانده و جریان ادرار را مسدود می کند. سنگ های کلیوی بسیار رایج تر از سنگ های مثانه هستند.
• نامناسب بودن رژیم غذایی و فاکتورهای اجتماعی: در بعضی مناطق دنیا سنگ مثانه بصورت بومی و آندمیک در بچه ها رخ می دهد که در این مناطق، علت بروز سنگ مثانه، نامناسب بودن رژیم های غذایی و فاکتورهای اجتماعی اقتصادی می باشد. این مناطق بومی بصورت کمربندی در آفریقای جنوبی، خاورمیانه و منطقه بالکان، هند، ژاپن، تایلند و اندونزی واقع شده اند. این سنگ ها در بچه های زیر 10 سال بویژه در سن 2 تا 4 سال دیده می شود. در پسرها شایع تر از دختر ها می باشد. این سنگ ها معمولاً منفرد بوده و بعد از برداشتن سنگ ندرتاً عود می کند. جنس سنگ مثانه در بچه ها غالباً اورات اسید آمونیوم، اگزالات کلسیم، اسید اوریک و فسفات کلسیم می باشد. علت تشکیل سنگ در بچه ها در این مناطق نوع رژیم های غذایی است که غالباً از غلات تشکیل شده و فاقد پروتئین حیوانی بوده و حاوی فسفات کمی می باشند. از آنجایی که جنس سنگ معمولاً اسید اوریکی می باشد لذا خیلی اوقات در عکس های ساده رادیولوژی دیده نمی شوند. ولی در عکس های رنگی بصورت نقص پرشدگی دیده می شوند. سونوگرافی در تشخیص این سنگ ها مفید است. مطمئن ترین روش تشخیص سنگ مثانه سیستوسکوپی است.
• ایستاده ادرار کردن: دستگاه ادراری و محل ذخیره ادرار (مثانه) که ادرار به مرور از کلیه ها توسط حالب ها داخل آن می ریزد، به شکلی ساخته شده است که می توان آن را به یک قیف واژگون تشبیه کرد که در انتهای آن مانند نوک پستانک برآمدگی وجود دارد که هر کس هنگام ادرار کردن باید روی دو پا به طور سر پا بنشیند و پس از تمام شدن ادرار، آن دکمه مانند نوک پستانک فشار می آورد و قطرات آخر را از مجرا خارج می کند. اگر ریزه شن هایی داخل ادرار موجود و در مثانه جمع شده باشد، خارج می شود. همچنین انسان از خطر سنگ مثانه محفوظ می ماند و گلبول های قرمز ضعیف و پیر نمی شوند. اگر گلبول های قرمز ضعیف و پیر شوند، انرژی انسان تحلیل رفته و زودتر از موعد فرسوده و پیر و ناتوان خواهد شد، به این دلیل است که نباید ایستاده ادرار کرد. لذا هنگامی که نشسته ادرار کردید باید با انگشتان از زیر آلت سه مرتبه محکم به جلو دست بکشید تا اگر در مجرای بول ادرار یا ریزه شن یا مایع دیگری وجود دارد کاملاً خارج شود.

تشخیص:

1. معاینه بدنی: پزشکتان احتمالاً ناحیه پایین شکم شما را معاینه خواهدکرد، تا ببیند آیا مثانه شما بزرگ شده یا خیر (ورم مثانه) و در بعضی موارد آزمایش مربوط به مقعد نیز انجام خواهد داد. برای تصمیم‌گیری در مورد اینکه آیا پروستات در شما بزرگ شده است یا خیر. همچنین باید هرگونه علائم و نشانه‌های ادراری که دارید را مطرح نمایید.
2. آنالیز ادرار (تجزیه شیمیایی ادرار): ممکن است یک نمونه از ادرار شما جهت شمارش مقادیر میکروسکوپی خون، باکتری و املاح بلوری شده، جمع‌آوری گردد و مورد آزمایش قرار گیرد. همچنین تجزیه شیمیایی ادرار به تصمیم‌گیری در مورد اینکه آیا عفونت دستگاه ادراری دارید کمک می‌کند، که می‌تواند در نتیجه ایجاد سنگ‌های ادراری باشد.
3. سی‌تی‌اسکن کامپیوتر اسپیرال (چرخشی): انجام یک سی‌تی‌اسکن مرسوم و متداول، همراه با پرتونگاری‌های متعدد، با دانش و تکنولوژی کامپیوتری، برای ایجاد و خلق تصاویر بدن در یک مقطع زمانی. انجام یک سی‌تی‌اسکن اسپیرال (چرخشی) به فرآیند کار سرعت می‌بخشد، اسکنی سریعتر با دقت بالاتر و مشخصات بیشتری از ساختار داخلی بدن. سی‌تی‌اسکن اسپیرال (چرخشی) می‌تواند حتی کوچکترین سنگ‌ها را نمایان کند و به عنوان یکی از حساس‌ترین آزمایش‌ها جهت تشخیص انواع سنگ‌های ادراری در نظر گرفته می‌شود.
4. امواج اولتراسوند (ماوراء صوت): روش اولتراسوند، روشی است که امواج صوتی را به سمت اندام‌ها و ساختار داخلی بدن شما پرتاب می‌کند تا تصاویری را ایجاد کند، که این روش نیز به پزشک در شناسایی سنگ‌های ادراری کمک می‌کند.
5. عکسبرداری به روش اشعه ایکس: عکسبرداری به روش اشعه ایکس از کلیه‌ها، حالب‌ها و مثانه شما، به پزشک در تشخیص وجود سنگ ‌در سیستم ادراری کمک می‌کند. اما بعضی از انواع سنگ‌ها با این روش‌های متداول قابل رویت نیستند.
6. تصویربرداری اختصاصی از دستگاه ادراری (پیلوگرام درون وریدی): پیلوگرام درون‌وریدی آزمایشی است که در آن از یک ماده حاجب جهت پررنگ کردن و مشخص نمودن اندام‌ها و اعضاء دستگاه ادراری به کار می‌رود. یک ماده حاجب به داخل سیاهرگی از بازو تزریق می‌شود و به سمت کلیه‌ها، حالب‌ها و مثانه شما جریان پیدا می‌کند و هرکدام از این اندام‌ها را مشخص می‌نماید. با عکسبرداری به روش اشعه ایکس، در طول انجام فرآیند تصاویری در زمان های مشخص و جهت بررسی وجود سنگ‌ها گرفته می‌شود. عموماً سی‌تی‌اسکن‌های چرخشی به جای پیلوگرام درون‌ وریدی، انجام می‌شود.

درمان طب نوین:

• سنگ‌های مثانه اغلب در طول فرآیندی و روشی که سیستو‌لایتو‌‌‌ لاپاکسی‌ نامیده می‌شود، بیرون آورده می‌شوند. لوله کوچکی به همراه دوربینی در انتهای آن (سیستوسکوپ)، برای دیدن سنگ، از میان مجرای ادراری وارد مثانه می‌شود، پزشک سپس از لیزر، اولتراسوند، یا یک وسیله مکانیکی برای خرد کردن سنگ به قطعات کوچکتر استفاده می‌کند و آنها را از مثانه شما شستشو می‌دهد. قبل از انجام این روش، احتمالاً به شما داروی بیهوشی، جهت بی‌حس کردن قسمت پایینی بدن (بیهوشی ناحیه‌ای و موضعی) تزریق می‌کنند یا دارویی که شما را بیهوش سازد و قادر به احساس درد نباشید (بیهوشی عمومی). عوارض ناشی از سیستولایتولاپاکسی، شایع نمی‌باشد، اما ممکن است عفونت‌های دستگاه ادراری، تب، پارگی مثانه و خونریزی رخ دهد. ممکن است پزشک برای کاهش احتمال خطر انواع عفونت،‌ قبل از انجام عمل، برای شما آنتی‌بیوتیک تجویز نماید. پس از گذشت یک ماه از انجام سیستولایتولاپاکسی، احتمالاً پزشک برای اینکه اطمینان پیدا کند هیچ خرده سنگی در مثانه شما باقی نمانده باشد، بررسی های لازم را انجام خواهد داد.
• بعضی از اوقات، سنگ‌های مثانه‌ای که بزرگ هستند یا آنقدر سخت هستند که نمی‌توان آنها را خرد کرد، از طریق انجام عمل جراحی باز خارج می‌گردند. در این چنین مواردی، پزشک شکاف و بریدگی در مثانه شما ایجاد می‌کند و سنگ‌ها را مستقیماً خارج می‌نماید. ممکن است هر عاملی که علت به‌وجود آورنده سنگ‌ها بوده، در همین زمان اصلاح گردد.
• عموماً سنگ‌های مثانه باید بیرون آورده شده و از بین بروند. اگر سنگ کوچک باشد، ممکن است پزشک به شما توصیه کند هر روز مقادیر زیادی آب، جهت کمک به دفع سنگ از بدن بنوشید. هرچند، چون اغلب سنگ‌های مثانه به علت عدم توانایی مثانه در تخلیه کامل ادرار به وجود می‌آیند، عبور و دفع خود به خودی سنگ‌ها بعید به نظر می‌رسد. تقریباً در تمامی موارد نیاز به خارج کردن سنگ‌ها از بدن می‌باشد.

درمان طب سنتی:

• مصرف میوه انبه
• ضماد روغن نخود روی مثانه
• دمنوش کاکل ذرت با دم گیلاس (روزی ۱ لیوان)
• آب انگور بالاخص از نوع قرمز آن تا سه سه لیوان
• خربزه، مثانه را می شوید و باعث خروج ادرار می شود.
• مرکب 3، آنچه را که در مثانه جمع می شود، آب می کند.
• پودر هسته آلبالو با تخم بادیان (رازیانه) به روش دمنوش.
• هر روز یک فنجان از آب دم کرده ذنب الخیل را بخورید.
• برگ شاهدانه را چند روز مثل چای دم کنید و آب آن را بنوشید.
• هر روز صبح ناشتا یک لیوان آب هویج خام را بگیرید و بخورید.
• هسته های خرما را نرم بکوبید، بعد بجوشانید و آب آن را بنوشید.
• چهل روز، روزی ۲۰ گرم ریشه پونه را بجوشانید و آب آن را بنوشید.
• هسته ازگیل کوبیده را در آب انگور بخیسانید و آن آب انگور را بنوشید.
• حجرالیهود را بسیار نرم کوبیده، بعد با روغن بادام مخلوط کنید و بخورید.
• عرق بهارنارنج را با آب کرفس تازه به میزان مساوی مخلوط کنید و بنوشید.
• ده برابر مغز هسته گیلاس و ۱ برابر رازیانه را بجوشانید و آب آن را بخورید.
• صبح ناشتا، آب پوست لوبیاسبز تازه را بگیرید و یک استکان از آن را بخورید.
• هر روز صبح ناشتا یک قاشق غذاخوری اشک مو بخورید، سنگ آب می شود.
• آب جوشانده سیب زمینی را با آب دم کرده شیرین بیان مخلوط کنید و بنوشید.
• چهل روز، روزی یک مرتبه ۴ مثقال ریشه پونه را بجوشانید و آب آن را بخورید.
• سی گرم برگ کاسنی وحشی را در یک لیتر آب جوش دم کنید و آب آن را بنوشید.
• مغز هسته آلبالو را بکوبید و شیره بکشید و همراه با ۳ گرم بادیان کوبیده شده بخورید.
• هر روز ۱ مثقال کف دریا را نرم بسایید و در یک لیوان شیر جوشیده حل کنید و بخورید.
• برگ تیول برژیکی را دم و صاف کنید، سپس تخم شلغم را بسایید و با آب آن مخلوط کرده و بنوشید.
• 21 عدد دانه های کشمش انگور سیاه را خارج کنید و به جای آن دانه فلفل سیاه قرار دهید و بخورید.
• صد گرم خارخاسک را بجوشانید و آب آن را با شیر مخلوط کرده و بخورید و چند روز اینکار را انجام دهید.
• سی گرم مغز تخم زبان گنجشک را دم کنید و قبل از هر غذا، روزی سه فنجان از آب آن را به نوبت بخورید.
• هر روز ساقه های بدون برگ ترب را آب بگیرید و دو قاشق بزرگ از آن را با سکنجبین مخلوط کنید و بنوشید.
• اگر سنگ مثانه دارید ۳۰ عدد عناب را در یک لیوان آب شب خیس کرده صبح ناشتا به مدت هفت روز میل کنید.
• مویز (مثل آدامس جویده شود) نوع قرمز آن برای تقویت جسم، نوع سیاه آن برای تقویت اعصاب و دفع غم و غصه.
• دو لیوان آب انگور، یکی بین صبحانه و ناهار و یکی بین ناهار و شام بخورید. (حتماً مدتی از صرف غذا باید گذشته باشد).
• هر روز ۵۰ گرم برگ درخت گلابی و ۵۰ گرم پوست سیب درختی که خشک شده را دم کنید، بعد آب آن را صاف کرده و بنوشید.
• هفته اول روزی چهار استکان کومبوچیا 40 گیاه استفاده کنید و هفته دوم هر هشت ساعت یک استکان کومبوچیا 40 گیاه استفاده کنید.
• پنجاه گرم شیرخشت را در یک لیتر آب هندوانه و اگر آب پوست هندوانه باشد بهتر است، مخلوط کرده و به مرور در طول روز بنوشید.
• نیم مثقال ریشه پونه و ۴ مثقال علف هفت بند را همه روزه تا ۴۰ روز و هر روز، روزی دو مرتبه بجوشانید، بعد آب آن را صاف کرده و با نبات بخورید.
• نیم کیلو پیاز را چهار قاچ کنید و درون چهار لیتر آب بجوشانید تا به یک لیوان برسد، صاف کنید با عسل شیرین کنید و در دو نوبت یا یک نوبت میل کنید.
• یک هندوانه را با شحم، تخم و پوست، به طور کامل قطعه قطعه کرده، خوب در آب خودش بپزید، بعد با فشار، آب آن را خارج ساخته و روزی چند لیوان بنوشید.
• تخم مارچوبه صد گرم و شکرسرخ ( همان شکر احمر و یا شکر قهوه ای) یک کیلو و نیم با پنج لیترآب مخلوط کرده و یک ربع جوشانده و صاف کرده و روزی سه لیوان میل شود.
• هر روز سه مرتبه آب ترب سیاه را بگیرید و بنوشید. همچنین روزی سه مرتبه و هر بار نصف لیوان عرق خارشتر را با آب مخلوط کنید و بنوشید و روزی سه مرتبه نیز ماءالشعیر بنوشید.
• دم گیلاس، هسته آلبالو، کاکل ذرت، بار درخت کاج، خارخاسک، گل بنفشه و عناب نیم کوب یا زخمی شده از هر کدام ۵ مثقال را بجوشانید و آب صاف کرده آن را بخورید و ۷ روز ادامه دهید.
• اگر دچار سنگ مثانه شده اید ضـمن پرهیز از خوردن برگ ترشک، تخم هماض، کنگر و اسفناج، برای دفع سنگ مثانه باید روزی چند مرتبه و هر بار مقدار زیادی به مرور آب خربزه بنوشید و در این کار مداومت کنید.
• بیست روز ریشه نعناع، ریشه پونه، ریشه اریسا، ریشه باباآدم و ریشه شیرین بیان را به میزان مساوی، در ۲ لیوان آب بجوشانید تا یک استکان از آب آن باقی بماند، بعد آن را صاف کرده و صبح ناشتا بخورید.
• پوست هلیله زرد، بلیله، آمله مقشر، فلفل سیاه، دارچین، زنجبیل، گل شقایق، انیسون، خولنجان و دارفلفل از هر کدام به نسبت مساوی، همه را مخلوط بکوبید و در روغن گاو بپزید، بعد با کمی عسل مخلوط کنید. هر روز به اندازه یک فندق از آن را بخورید.
• در هر نوع بیماری مثانه باید از خوردن کنگر پرهیز کنید و از خوردنی های موافق بیشتر استفاده فرمایید، مانند: توت فرنگی، کرفس، قمری و سیب زمینی تنور پز با پر تقال. بهتر آن است که به مدت چهار روز صبح ها، یک لیوان آب ترب سیاه را با عسل شیرین کنید و بنوشید.
• ترکیب سیاهدانه و عسل (3 واحد عسل + 1 واحد سیاهدانه نیم کوب شده) هفته اول روز اول هر چهار ساعت یک قاشق غذاخوری، هفته دوم هر هشت ساعت یک قاشق غذاخوری، هفته سوم هر هشت ساعت یک قاشق چایخوری بخوری. (اگر دچار افت قند یا افت فشار شدید شربت آب عسل و زعفران میل کنید).
• ضمناً باید از خوردنی هایی که کمک به نابود کردن سنگ مثانه می کنند بیشتر استفاده کنید، مانند: آلبالو، گیلاس، عناب، گرمک، گوجه فرنگی، خربزه رسیده قبل از غذا یا آب خربزه، تاجریزی، آب جوشانده باکس گیلاس، تره فرنگی، پیاز خام، آب شلغم خام، شنگه، عسل، آب دمکرده ریشه بید، تخم زردک، برگ کرفس، تخم کرفس، تخم گشنیز، تخم کاسنی، آب دمکرده گل بابونه، آب دمکرده گل قاصد، آب جوشانده نخود سیاه، غازیاقی، آب دمکرده رقیق شاه تره، آب جوشانده کاکل ذرت، هسته سرخ ولیک، صمغ فارسی، روغن بادام شیرین، شیر زن با عسل، تخم کاهو، آب دم کردهی پرسیاوشان، تخم کتان، آب جوشانده ریشه باباآدم، آب جوشانده مغز ناخنک و کاکنج.

شستشوی مثانه:

• مصرف خربزه مثانه را شستشو می دهد، همچنین بدین منظور نیز می توانید برگ های تازه و جوان درخت گلابی را گاهی دم کنید و آب آن را بنوشید.

ضد رسوبات مثانه:

• در این مورد باید عود بلیسان و قرنفل از هر کدام ۱۰ گرم، تخم کرفس و مصطکی رومی از هر کدام ۲۰ گرم، تخم زردک و تخم شبت از هر کدام ۳۰ گرم، همه را نرم بسایید، بعد با ۵۰۰ گرم عسل مخلوط کنید. هر روز صبح، ظهر و شب، هر مرتبه یک قاشق شربت خوری از آن را میل فرمایید.

داروها:

• متناسب با شرایط و علائم بیمار دارو تجویز شود.

فعالیت:

• روزی نیم ساعت فعالیت مناسب بدنی داشته باشید.

رژیم غذایی:

• خوردنی های مفید: عسل گون، خوراک نخود فرنگی با شوید، خوراک نخود فرنگی با کدو، خوراک باقلا، خوراک عدسی با صیفی جات، خوراک کدو خورشتی با سویا، خوراک کدو خورشتی با قارچ، خوراک کدو خورشتی با کرفس، خوراک کدو بادمجان، خوراک کدو حلوایی، خوراک قارچ و لوبیا سبز، خوراک قارچ با سس، خوراک صیفی جات، خوراک گل کلم، خوراک کلم بروکلی، خوراک لوبیا سبز ۱، خوراک لوبیا سبز ۲، لوبیا با سویا، خوراک بامیه با سویا، خوراک بامیه و لوبیا چشم بلبلی، خوراک تند بامیه، خوراک نخود با شوید، خوراک دال عدس، خوراک بورانی، خوراک لوبیا قرمز، خوراک مخلوط، آش سماق، آش عدس ۱، آش مرزه، دم پخت گوجه ۲، لوبیا سبز پلو ۳، پلوی آلو اسفناج، خورش شهد فسنجان، خورش قورمه سبزی با سویا، خورش قیمه بادمجان، خورش بادمجان، خورش بامیه با سویا ۲، خورش بامیه با قارچ، خورش بامیه بادمجان، خورش کدو خورشتی، خورش کلم بروکلی با سویا، خورش هویج و به، خورش قیمه بادمجان، سوپ صیفی جات ۱، سوپ صیفی جات ۲، سوپ کدو خورشتی، سوپ کدو حلوایی، سوپ جو ۱، سوپ جو ۲، سوپ شلغم، سوپ لوبیا سبز، سوپ قارچ ۲، سوپ بامیه، سوپ کلم قمری، سوپ کلم بروکلی ۱، سوپ کلم بروکلی ۲، سوپ گل کلم، سوپ کلم برگ، سوپ گشنیز، سوپ کدو قلیانی، سوپ بلغور و کرفس، سوپ کلسیم، سوپ جو با شیر سویا، سوپ شهد نما، سوپ زرشک با جعفری، سوپ کاهو سبز، برگر کدو خورشتی، دلمه کلم، دلمه کدو خورشتی، دلمه برگ انگور، سس گوجه فرنگی ۲، سس مخصوص ۱، سس مخصوص ۲، سس جعفری.
• خوردنی های مضر: عدس پلو ساده، نخود فرنگی پلو ۱، خورش شوید باقالی، کتلت اسفناج، شیر سویا، خامه سویا.

نکته:

• اگر مواد زاید موجود در ادرار کریستالیزه شوند در مثانه سنگ ایجاد می شود. حدود ۸۰% سنگ های مثانه حاوی کلسیم می باشند که به خاطر وجود بیش از حد نمک های ادرار تشکیل می شوند. اندازه بیشتر این سنگ ها بین ۲ میلیمتر تا ۲ سانتیمتر می باشد، اما بعضی از آنها نیز دارای اندازه های بزرگتری هستند. سنگ های مثانه در آقایان سه برابر بیشتر از خانم ها ایجاد می شود و در افراد بالای ۴۵ سال شایع تر هستند. اگر به خاطر عدم تخلیه کامل مثانه، ادرار در مثانه باقی بماند احتمال ساخته شدن سنگ های مثانه بیشتر می شود. احتمال ساخته شدن سنگ های مثانه در افرادی که دچار عفونت های ادراری مکرر و دایمی می شوند بیشتر می باشد. بعضی از اختلالات و بیماری های متابولیک مثل نقرس می توانند باعث افزایش میزان مواد زاید در ادرار شده و احتمال تشکیل شدن سنگ را افزایش دهند.