سندروم احتقان لگن: عبارت است از بیماری التهابی لگن التهاب اندام های تناسلی زنانه است. این بیماری می تواند منجر به تشکیل اسکار با نوارهای فیبری شود که بین بافت ها و اندام ها ایجاد می شود. همچنین این بیماری می تواند رحم، لوله های فالوپ، تخمدان ها یا ترکیبی از آنها را تحت تأثیر قرار دهد. سندرم احتقان لگن (PCS) یک بیماری مزمن است که در زنان زمانی رخ می دهد که سیاهرگ های واریسی در زیر شکم در ناحیه لگن ایجاد می شود. رگ های واریسی سیاهرگ هایی هستند که در نتیجه عملکرد ضعیف سیاهرگ ها متورم، پیچ خورده و طولانی می شوند. این سندرم اغلب باعث ایجاد یک درد مبهم دائمی در ناحیه لگن می‌گردد که گفته می شود در زمان های مختلف و در موقعیت های مختلف ممکن است شدیدتر شود. احتمال بروز این بیماری در زنانی که قبلا زایمان کرده اند بیشتر است.
علائم:
- بسیاری از زنان مبتلا به PCS هیچ علامتی ندارند. اما اگر علائم ظاهر شوند، می توانند از خفیف تا شدید متفاوت باشند. با این حال،PCS درمان نشده می تواند عواقب جدی داشته باشد. علائم احتمالی عبارتند از:
- تب
- خستگی
- استفراغ
- افسردگی
- تکرر ادرار
- قاعدگی نامنظم
- تورم واژن یا فرج
- حساس شدن شکم
- علائمروده تحریک پذیر
- ترشحات غیر معمول واژن
- دیسمنوره (قاعدگی دردناک)
- درد در هنگام آمیزش جنسی
- خونریزی یالکه بینی بین قاعدگی
- درد در قسمت پایین کمر و راست روده
- درد، احتمالاً شدید، به ویژه در ناحیه لگن
- ایجاد رگ های واریسی اطراف فرج، باسن و پاها
- گاهی اوقات علائم شبیهکیست تخمدان، آپاندیسیت، آندومتریوز یا عفونت مجاری ادراری (UTI) است. سندرم احتقان لگن می تواند حاد باشد و تا ۳۰ روز طول بکشد. زنان مبتلا به PCS به طور کلی گزارش می دهند که درد در شرایط خاصی بدتر می شود، از جمله: پس از ایستادن طولانی مدت، در روزهای منتهی به قاعدگی، در عصرها، در طول و بعد از رابطه جنسی، در مراحل پایانی بارداری.
علت:
- در حال حاضر تصور می شود که حاملگی شایع ترین علت سندرم احتقان لگن باشد. دلایل زیادی وجود دارد که چرا بارداری ممکن است این وضعیت را ایجاد کند. این دلایل شامل موارد زیر است:
- بارداری: بارداری می تواند باعث تغییرات ساختاری در لگن زنان شود. این تغییرات می‌تواند بر برخی از رگ‌های خونی تأثیر بگذارد و خطر ابتلا به واریس را در زنان افزایش می‌دهد.
- افزایش وزن و مایعات در دوران بارداری: یکی دیگر از عوامل خطر این است که بدن یک زن معمولاً برای حمایت از کودکش مایعات و وزن اضافه می کند. گاهی اوقات سیاهرگ ها نمی توانند با حجم مایع کنار بیایند. به همین دلیل دریچه‌ها آسیب می‌بینند و خون می‌تواند از طریق آنها برگردد، که در نهایت باعث واریس شدن آنها می‌شود.
- افزایش استروژن: دلیل دیگری که تصور می شود بارداری باعث PCS می شود این است که افزایش استروژن دیواره رگ های خونی را ضعیف می کند. بنابراین، زنانی که حاملگی قبلی داشته اند، بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری هستند، و تصور می شود که این خطر با افزایش حاملگی یک زن افزایش می یابد.
عوارض احتمالی:
- عوارض این سندرمشامل درد مزمن لگن، حاملگی خارج از رحم و ناباروری است. در بیشتر موارد این سندرم ناشی از عفونت درمان نشده در واژن یا دهانه رحم است که گسترش می یابد.
- عوارضی که در صورت عدم درمان سندرم احتقان لگن ممکن است ایجاد شوند عبارتند از:
- درد شدید لگن
- PCS تکرار شونده
- آبسه لوله تخمدانی
- جای زخم که می تواند منجر به مشکلات باروری شود.
- بسیاری از زنان تا زمانی که برای مشکلات ناباروری به دنبال مشاوره پزشکی نباشند، متوجه نمی شوند که سندرم احتقان لگن داشته اند. فردی که مبتلا شده است، ۲۰ درصد احتمال ناباروری به دلیل زخم شدن لوله های فالوپ و ۹ درصد خطر حاملگی خارج رحمی در آینده دارد.
تشخیص:
- تشخیص PCS می تواند بسیار دشوار باشد و پزشکان اغلب نیاز به انجام چندین روش تشخیصی برای از بین بردن سایر علل احتمالی علائم شما دارند. این مراحل می تواند شامل موارد زیر باشد:
- سی تی اسکن
- اسکن ام آر آی
- لاپاراسکوپی (یک روش جراحی که از دوربین های کوچک برای مشاهده داخل لگن استفاده می کند).
- سونوگرافی: سونوگرافی اغلب به عنوان اولین گام در تشخیص PCS ترجیح داده می شود زیرا امکان تشخیص واریکوسیته و همچنین ارزیابی جریان خون در این روش وجود دارد.
درمان طب نوین:
- متاسفانه، هیچ درمان قطعی برای این بیماری وجود ندارد، اما داروهای موجود برای کمک به تسکین علائم می تواند شامل موارد زیر باشد:
- NSAIDs (داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی)
- داروهای ضد درد مزمن (مانند گاباپنتین به علاوه آمی تریپتیلین)
- سندرم احتقان لگن وضعیتی نیست که امید به زندگی را تحت تأثیر قرار دهد، اما این پتانسیل را دارد که به طور قابل توجهی بر کیفیت زندگی شما تأثیر بگذارد. علائمی مانند درد مزمن، درد هنگام مقاربت جنسی و دیسمنوره می تواند منجر به کاهش فعالیت بدنی، از دست دادن عملکرد و افسردگی شود.
- در حال حاضر، موفق ترین درمان، یک روش جراحی کم تهاجمی به نام آمبولیزاسیون ورید لگنی (PVE) است. این روش رگ های واریسی خاصی را که تصور می شود منبع درد هستند مسدود می نماید. که البته مانند هر روش دیگری، در این وضعیت هم خطراتی وجود دارد و همه زنان ممکن است برای این گزینه درمانی مناسب نباشند.
درمان طب سنتی:
- ازدواج کردن و داشتن سکس منظم و اصولی.
- انجام حرکات ورزشی برای تقویت عضلات شکم و کف لگن.
- بهترین راهکار برای درمان این بیماری روغن مالی با روغن زیتون اطراف لگن.
داروها:
- دی هیدروارگوتامین
فعالیت:
- محدودیتی وجود ندارد.
رژیم غذایی:
- از مصرف فرآورده های کارخانه ای، لبنیات و غذاهای گرم و سرد بدون مصلح غذایی پرهیز کنید.
نکته:
- علائم این بیماری ممکن است قابل توجه نباشد، اما می تواند شامل درد و تب باشد.PCS درمان نشده می تواند منجر به زخم، مشکلات باروری یا آبسه شود. درمان این سندرم معمولاً با آنتی بیوتیک همراه است، اما در مواردی ممکن است جراحی هم لازم باشد. انجام رابطه جنسی ایمن و نداشتن چند شریک جنسی می تواند میزان ابتلا به این سندرم را کاهش دهد.