سرخجه: عبارت است از یک بیماری ویروسی مسری است، سرخجه می تواند باعث ایجاد ناهنجاری های مادرزادی وخیم در جنین های خانم های بارداری گردد که در 4 الی 3 ماه اول بارداری مبتلا به آن شده اند، این بیماری در همه سنین دیده می شود ولی در کودکان شایع تر است. واکسیناسیون علیه این بیماری باعث شده است تا تعداد موارد آن به طور قابل توجهی کاهش یابد.
علائم:
- تب
- سردرد
- خستگی
- درد مفاصل (بزرگسالان)
- درد و خشکی عضلانی، به خصوص در گردن
- بزرگی غدد لنفاوی به خصوص در پشت گوش و در پشت و دو طرف گردن
- بثورات قرمز بر روی سر و صورت و بدن پس از 2 یا 3 روز از شروع بیماری. این بثورات 1 یا 2 روز به طول می انجامد.
علت:
- این ویروس از طریق تماس فرد به فرد منتقل می گردد. دوره مسری بودن بیماری از یک هفته قبل از بروز بثورات تا یک هفته پس از محو شدن آنهاست.
عوامل افزایش دهنده خطر:
- واکسیناسیون ناقص
- مدارس یا مهد کودک ها
- زندگی در شرایط پر جمعیت
- ضعف دستگاه ایمنی ناشی از بیماری یا دارو
- آب و هوای بهاری که در آن همه گیری های بیماری های ویروسی شایع است.
پیشگیری:
- کودکان باید علیه سرخجه واکسینه شوند، این واکسیناسیون حدوداً در 15 الی 12 ماهگی انجام شده و دوز یاد آور آن در سنین 6 الی 5 سالگی یا 15 الی 11 سالگی تزریق می شود.
- چنانچه فرد در اثر شرایطی مانند وجود سرطان، مصرف فعلی کورتون یا داروهای ضد سرطان، اشعه درمانی یا یک بیماری تب دار دچار ضعف دستگاه ایمنی باشد نباید واکسیناسیون انجام شود.
- در افرادی که در تماس با بیماری مبتلا به سرخجه بوده اند (به خصوص در خانم های باردار) اگر قبلاً مبتلا به آن نشده یا واکسن آن را دریافت نکرده باشند، گاماگلوبولین (پادتن) باید تزریق شود. اگر گاماگلوبولین بدون تأخیر پس از تماس با بیمار مبتلا تزریق شود، ممکن است از بروز بیماری در فرد، پیشگیری کرده یا شدت آن را کاهش دهد.
- خانم های غیر باردار در سنین تولید مثل باید علیه این بیماری واکسینه شوند مگر این که قبلاً به آن مبتلا شده یا واکسن آن را دریافت کرده باشند، تا 3 ماه پس از انجام این واکسیناسیون باید از بارداری جلوگیری شود (اگر شما نمی دانید که قبلاً به سرخجه مبتلا شده اید یا خیر پزشک شما یا مرکز بهداشت محلی با درخواست یک آزمایش خون این مطلب را مشخص می کند).
عواقب مورد انتظار:
- بیماری در کودکان در عرض یک هفته (مدت طولانی تر در بزرگسالان) به طور خود به خود بهبود می یابد، علائم بیماری معمولاً خفیف است.
عوارض احتمالی:
- انسفالیت
- آگرانولوسیتوز
- ترومبوسیتوپنی
- سقط جنین یا ناهنجاری در جنین
تشخیص:
- از آنجا که سرخجه هم مانند همه ویروس های دیگری که با بثورات ظاهر می شوند است، پزشک تشخیص این بیماری در شما را با آزمایش خون تأیید می نماید. این آزمایش می تواند وجود انواع مختلف آنتی بادی سرخچه را در خون شما بررسی کند. آنتی بادی ها پروتئین هایی هستند که مواد مضر مانند ویروس ها و باکتری ها را تشخیص داده و از بین می برند. نتایج آزمایش می تواند نشان دهد که آیا شما در حال حاضر این ویروس را در بدن خود دارید یا نسبت به آن مصون هستید. همچنین ویروس را می توان با کشت گلو، کشت خون، کشت ادرار یا کشت مایع مغزی، نخاعی اثبات کرد.
درمان طب نوین:
- معمولاً درمان خاصی برای این بیماری نیاز نیست، بیشتر موارد سرخچه در خانه درمان می شوند. پزشک ممکن است به شما بگوید که در رختخواب استراحت کرده و استامینوفن (تایلنول) مصرف کنید، این می تواند به رفع ناراحتی ناشی از تب و درد کمک کند. همچنین ممکن است برای جلوگیری از شیوع ویروس به دیگران به شما توصیه کنند تا سر کار یا مدرسه نرفته و در خانه بمانید. زنان باردار ممکن است تحت درمان با آنتی بادی هایی به نام هایپرایمیون گلوبولین قرار گیرند که می توانند با ویروس مقابله کنند. این می تواند به کاهش علائم کمک کند. با این حال باز هم این احتمال وجود دارد که کودک شما به سندرم سرخچه مادرزادی مبتلا شود. نوزادانی که با سرخجه مادرزادی متولد می شوند نیاز به درمان توسط تیمی از متخصصان دارند. اگر نگران انتقال سرخچه به کودک خود هستید، با پزشک خود مشورت کنید.
درمان طب سنتی:
- انجام حجامت عام.
- برای مهار تب تمهیدات لازم را انجام دهید.
- از لباس های قرمز برای کودک استفاده کنید.
داروها:
- برای ناراحتی خفیف ممکن است مصرف داروهای بدون نسخه نظیر استامینوفن کافی باشد، در افراد زیر 1 سال نباید از آسپرین استفاده شود. در تحقیقات ارتباطی بین مصرف آسپرین در کودکان در طب بیماری های ویروسی و بروز نشانگان رای (نوعی انسفالیت) شناخته شده است.
فعالیت:
- با برطرف شدن تب میزان استراحت خود را افزایش دهید، سپس تا روز بعد از برطرف شدن بثورات پوستی فعلالیت های خود را محدود کنید، تا یک هفته پس از ناپدید شدن بثورات از تماس با دیگران خودداری کنید.
رژیم غذایی:
- رژیم خاصی نیاز نیست.
- خوردنی های مفید: خوراک نخود فرنگی با کدو، خوراک نخود فرنگی و ذرت، خوراک باقلا، خوراک کدو خورشتی با سویا، خوراک کدو خورشتی با قارچ، خوراک کدو خورشتی با کرفس، خوراک کدو بادمجان، خوراک قارچ و لوبیا سبز، خوراک قارچ و فلفل دلمه ای، خوراک قارچ و سیب زمینی، خوراک قارچ طعم دار، خوراک قارچ و بامیه، خوراک گل کلم، خوراک تند بامیه، خوراک بورانی، خوراک مخلوط، آش کدو حلوایی، دم پخت گوجه ۲، عدس پلو ساده، لوبیا سبز پلو ۳، نخود فرنگی پلو ۱، خورش قیمه بادمجان، خورش شوید باقالی، خورش بامیه با قارچ، سوپ صیفی جات ۲، سوپ کدو خورشتی، سوپ کدو حلوایی، سوپ جو ۲، سوپ قارچ ۱، سوپ قارچ ۲، سوپ کلم قمری، سوپ گل کلم، سوپ گشنیز، سوپ کدو قلیانی، سوپ بلغور و کرفس، سوپ شهد نما، سوپ زرشک با جعفری، سوپ جو و اسفناج، دلمه کدو خورشتی، کماچ مخلوط، سس معطر، سمنو با گندم و جو.
- خوردنی های مضر: خوراک نخود فرنگی با کدو، خوراک نخود فرنگی و ذرت، خوراک باقلا، خوراک کدو خورشتی با سویا، خوراک کدو خورشتی با قارچ، خوراک کدو خورشتی با کرفس، خوراک کدو بادمجان، خوراک قارچ و لوبیا سبز، خوراک قارچ و فلفل دلمه ای، خوراک قارچ و سیب زمینی، خوراک قارچ طعم دار، خوراک قارچ و بامیه، خوراک گل کلم، خوراک تند بامیه، خوراک بورانی، خوراک مخلوط، آش کدو حلوایی، دم پخت گوجه ۲، عدس پلو ساده، لوبیا سبز پلو ۳، نخود فرنگی پلو ۱، خورش قیمه بادمجان، خورش شوید باقالی، خورش بامیه با قارچ، سوپ صیفی جات ۲، سوپ کدو خورشتی، سوپ کدو حلوایی، سوپ جو ۲، سوپ قارچ ۱، سوپ قارچ ۲، سوپ کلم قمری، سوپ گل کلم، سوپ گشنیز، سوپ کدو قلیانی، سوپ بلغور و کرفس، سوپ شهد نما، سوپ زرشک با جعفری، سوپ جو و اسفناج، دلمه کدو خورشتی، کماچ مخلوط، سس معطر، سمنو با گندم و جو.