ریزش مژه ها و ابروها: عبارت است از مژه‌ها همانند موی سر در یک دوره زمانی رشد می‌کنند و به مرور دچار ریزش می شود و بنابراین ریزش چند مژه نمی‌تواند نگران کننده باشد، ریزش مژه به دلایل مختلفی همچون عفونت، بیماری های مختلف، تغذیه نادرست و … بستگی دارد. ریزش هر روز بین یک تا پنج مژه امری طبیعی است. گاهی اوقات، علت ریزش مژه می تواند علامت یک مشکل سلامتی اساسی در چشم یا در قسمت دیگری از بدن باشد.

علائم:

1. نازک شدن موی ابرو و احساس خارش در این ناحیه، از نشانه‌های شایع ریزش موی ابرو به‌ شمار می‌رود. این عارضه با ریزش طبیعی ابرو تفاوت دارد. در این وضعیت، موهای این ناحیه از بدن، با سرعت و تعدادی به مراتب بیشتر از حالت عادی، از دست می‌روند.

علت:

• مصرف کوکائین
• بیماری کچلی قارچی
• بارداری، ایام شیردهی
• مصرف زیاد ویتامین A
• رادیوتراپی برای تومورهای چشم
• تتوی لبه پلک ها و پشت پلک ها
• کم کاری هیپوفیز و کم کاری غده پاراتیرویید.
• مسمومیت با داروهایی مانند بیسموت، آرسنیک
• رژیم های لاغری بسیار کم کالری یا سوء تغذیه
• حالات روحی: مانند تنش، افسردگی ، ترس، اضطراب و بی قراری
• انواع کم خونی: به ویژه کم خونی فقر آهن و کم خونی داسی شکل
• بیماری های هورمونی: مانند کم کاری و پرکاری تیرویید و بیماری های داخلی.
• بیماری های مزمن: مانند آکنه، روزاسه، درماتیت تماسی یا شوره ای و پسوریازیس
• آسیب های حرارتی (گرما وسرما) در ناحیه پلک ها و حاشیه پلک ها: مانند سوختگی ها و فریز کردن پلک ها.
• مصرف طولانی مدت برخی داروها: مصرف طولانی مدت برخی داروهای ضد کلسترول، ضد انعقاد خون، ضد تیرویید، ایندرال، والپروییک اسید.
• عفونت های ناشایعی مانند سل پوستی یا جذام: هم می توانند سبب ریزش مژه ها شوند اما جزو علل شایع بیماری محسوب نمی شوند.
• تب مخملک: گاهی مواقع عفونت شدید باکتریایی مانند تب مخملک نیز موجب ریزش و کم پشتی مژه ها می شوند که بعد از درمان بیماری، ریزش مژه ها رفع می شود.
• تروما و ضربه های وارده: نیز باعث ریزش مژه ها می شوند از جمله این موارد کسانی هستندکه دچار تریکوتیلویانیا می باشند و به کندن مژه ها عادت دارند.
• ایجاد حساسیت و آلرژی نسبت به چسب یا مواد آرایشی و پاک کننده ها: سبب ایجاد اگزما و خارش می شود و سپس منجر به ریزش مو و مژه می گردد.
• عفونت انگلی: یک نوع عفونت انگلی در لبه پلک ها موجب درماتیت سبوره می شود. تورم و پوسته ریزی از علائم درماتیت سبوره است که عدم درمان آن سبب ریزش مژه ها می شود.
• مصرف داروهای شیمیایی: یکی از علت های ریزش مژه ها می توانند داروها باشند که این داروها عبارتند از رتینوئیدها، هپارین، آندروژن ها، داروهای ضد کلسترول داروهای ضد تیروئیدی، پروسپرانول، اسید والپروئیک و داروهای ضد انعقادی.
• کمبود پروتئین، کمبود بیوتین و کمبود آهن: از جمله اختلالات تغذیه ای هستند که موجب ریزش ابرو و مژه می شوند. برخی از دلایل ریزش مژه عفونت هایی مانند سیفلیس، عفونت ویروسی مثل ویروس تب خال، جذام، عفونت های قارچ ی وعفونت های انگلی می باشند.
• عفونت، درماتیت سبوره، آلرژی و یا ضربه و دستکاری محل: می تواند باعث التهاب لبه پلک ها شود. عفونت های ناشی از استافیلوکوک در لبه پلک را باید سریعاً درمان کرد، زیرا عدم درمان سبب التهاب طولانی می گردد و این امر احتمال ریزش مژه ها به دلیل ادم حاصله را افزایش می دهد.
• استفاده مکرر از مژه های مصنوعی و یا آرایش مژه ها با ریمل: از دیگر علل ریزش و کم پشتی مژه هاست. برای آسیب نرسیدن به مژه ها هیچ گاه از ریمل های ضد آب استفده نکنید، زیرا این نوع ریمل ها به سختی پاک می شوند و ضربات و محکم پاک کردن آن ها سبب آسیب به مژه ها می شود.
• ریزش موی سکه ای (آره آتا): یکی دیگر از علل شایع ریزش مژه ها می باشد. این حالت سبب خالی شدن تمام یا قسمتی از مژه ها به طور ناگهانی می شود و می تواند در ناحیه ابرو و کف سر و … نیز رخ دهد. ریزش موی سکه ای یک بیماری ایمنی است که با توجه به شدت بیماری، درمان های خاصی دارد.
• التهاب های لبه پلک یا بلفاریت: یکی از عوامل ایجاد کننده ریزش مژه التهاب های لبه پلک هایا بلفاریت می باشد که این حالت باعث تورم پلک شده بنابراین مژه ها راحت تر از معمول کنده می شوند و ریزش آنها تسریع می گردد. این حالت سبب ریزش کامل مژه ها نمی شود و ممکن است در اثر شستشو و یا مالش پلک ها تعدادی از مژه ها کنده شود.
• داروهای شیمی درمانی و رادیوتراپی: یکی از داروهایی که سبب تورم های چشمی و ریزش ابرو می شوند داروهای شیمی درمانی و رادیوتراپی هستند. با ریزش ابرو و مژه همراه است. تلوژن افلوویوم که به دلیل وضعیت روحی و یا بیماری سیستمیکی که موجب استرس شدید می شوند، ایجاد می گردد با افزایش ریزش موهای فرد که وارد فاز استراحت شده اند مشخص می شوند.

تشخیص:

1. آزمایش خون
2. انجام معاینات بالینی و گرفتن شرح حال از بیمار

درمان طب نوین:

• درمان ریزش ابروها انواع مختلفی دارد. برخی از این درمان‌ها از ریزش بیشتر ابروها جلوگیری می‌کنند.
• درمان نازک شدن ابرو بر رشد مجدد متمرکز شده است. درمان‌های موجود انواع مختلف دارند، از داروهای موضعی گرفته تا جراحی یکی از درمان‌های رایج ریزش ابرو، روگائین است. این دارو به‌ صورت مایع یا لوسیون موجود است. برخی معتقدند که این دارو برای جلوگیری از ریزش ابرو و کمک به رشد مجدد آن پس از چند ماه استفاده مستمر فوق‌العاده است. برخی افراد برای متوقف کردن ریزش ابرو از لاتیس استفاده می‌کنند که تنها داروی تجویزی برای رشد مژه است. درمان با لاتیس علاوه بر رشد مجدد ابروها موجب تیره شدن پوست زیر آن‌ها هم می‌شود که موجب تیره‌تر و در نتیجه ضخیم‌تر دیده شدن ابروها می‌شود. بهتر است به یک متخصص مراجعه کنید. بهترین درمان، ابتدا علل ریزش مو را هدف قرار می‌دهد و هر دارویی ابتدا ریشه مشکل را درمان می‌کند. دارو، علت ریزش ابرو را از بین می‌برد و هنگامی‌که هنوز ابروها مثلاً در اثر اگزما در حال ریزش هستند، موجب رشد دوباره آن‌ها می‌شوند. اگر داروهای خانگی را ترجیح می‌دهید و مطمئن شده‌اید که ریزش موی ابروهایتان موقتی است برای تحریک رشد مو می‌توانید از داروهای خانگی استفاده کنید. متأسفانه در برخی موارد مانند اثر زخم ناشی از سوختگی یا موارد حاد آلوپسی، ریزش ابرو دائم است و داروهای خانگی تأثیری ندارند. می‌توانید به گزینه جراحی‌ترمیم ابرو فکر کنید که همان کاشت مو برای ابروهاست.
• کاشت مژه و ابرو: گزینه‌های درمانی زیادی برای ریزش دائم ابرو وجود ندارد. به ‌غیر از تتو و استفاده از لوازم‌ آرایش برای کشیدن ابرو روی صورت، تنها گزینه کاشت ابروست. بهتر است صادق باشیم، تتوی ابرو و آرایش هرگز ظاهری طبیعی ندارند و دائم نیستند. گاهی هم ترسناک هستند! پس اگر می‌خواهید یک‌ بار برای همیشه این مشکل را برطرف کنید بایدکاشت ابرو و مژه انجام دهید. در جراحی کاشت مو، تعدادی مو از ناحیه دیگر بدن که فولیکول‌های فعال دارد برداشته می‌شود. مو معمولاً از پشت سر برداشته می‌شود و در ناحیه ابرو و مژه قرار می‌گیرد. اگر کاشت توسط متخصص‌ ترمیم مو انجام شود، نتایج رضایت‌بخشی خواهد داشت. کاشت ابرو و مژه اگر توسط متخصص انجام شود، چند روز طول می‌کشد. قبل از انجام جراحی، سابقه جراحی را که انتخاب کردید بررسی کنید و مطمئن شوید مدل ابروهایی که کاشته خوب است. شکل ابروی مردان و زنان باهم متفاوت است و اگر ظاهری طبیعی می‌خواهید باید جراح این نکته را مدنظر قرار دهد. این جراحی ترمیمی، بهترین درمان برای آلوپسی است زیرا کاشت ابرو را می‌توان هم در ناحیه کوچکی انجام داد هم کل ابرو.

درمان طب سنتی:

• درمان به علت زمینه ای آن بستگی دارد.

درمان ریزش مژه:

• روی مژه ها روغن فندق بمالید.
• روغن مغز قلم گاو به ابروها و مژه بمالید.
• اصلاح تغذیه متناسب با مزاج و کاهش سردی ها
• مصرف روزانه 14 عدد بادام درختی بسیار نافع است.
• پماد پنیسیلین یا پماد اکسیدژن دومرکور را روی آن بمالید.
• برای تهیه ریمل در داخل سرمه چند قطره روغن بادام بریزید.
• پودر هسته خرما + روغن فندق ترکیب کنید و به چشم بکشید.
• برای درمان آن گل ارمنی را در آب جوش حل کنید و بر پلک چشم بمالید.
• برای مژه ها باید شب ها موقع خواب از سرمه سنگ یا سرمه بادام استفاده نمود.
• شاخ و برگ و جوانه به را بسوزانید و خاکستر آن را شب ها بر پشت چشم ضماد کنید.
• ورزش روزانه حداقل ۳۰ دقیقه (خیلی زیاد در تأمین ماده‌ی مو و رویش آن موثر است)
• هر روز شبدر را بجوشانید و با آب صاف کرده آن سه بار در روز مژه و پلک ها را بشویید.
• حجر ارمنی و هسته خرما را بسوزانید و با کمی روغن بادام تلخ مخلوط کرده و بر مژه ها بمالید.
• حجرالیحود را بسیار نرم بکوبید و با روغن بادام شیرین مخلوط کرده و هر شب بیخ مژه بمالید.
• روغن زرده تخم مرغ: روغن زرده تخم مرغ در تقویت و پرپشتی ابرو و تقویت مژه بسیار نقش دارد.
• برس کشیدن مژه ها: برس کشیدن مژه ها دو بار در روز مژه ها به تقویت رشد و افزایش سلامتی آنها کمک می کند.
• ترکیب روغنی: ترکیب روغن های مار، مورد، رزماری و ماساژ آنها به ابرو و مژه در تقویت و پرپشتی تأثیر فوق العاده دارد.
• قبل از استفاده از روغن های تقویت مژه لازم است با شامپو بچه ابرو و مژه ها را شست و شو داده و پس از خشک کردن از روش های زیر استفاده کنید.
• پاک کردن آرایش در شب: همیشه مواد آرایشی را در شب پاک کنید تا مژه ها فرصت تنفس پیدا کنند، زیرا هر چه مژه ها کمتر در معرض مواد آرایشی باشند، بهتر رشد می کنند.
• اگر مژه هایتان ریزش دارد برحسب خلط غالب، بدن را پاکسازی کرده و تعدیل مزاج کنید. ضمناً رعایت غذا و مصرف اغذیه ای مناسب در این بیماری یکی از ارکان مهم معالجه است.
• روغن بادام: روغن بادام تلخ یا شیرین هر دو مفید خواهند بود، البته روغن بادام تلخ تأثیر بیشتری دارد. برای ماساژ ابرو از گوش پاک کن یا برس و برای مژه از فرچه ریمل استفاده کنید.
• زردچوبه، مامیران، زنجبیل، هلیله زرد، دارفلفل و کات کبود همه را بسیار نرم بسایید سپس با آب غوره مخلوط کنید و روزی سه مرتبه هر بار یک قاشق شربت خوری از آن را با مقداری آب مخلوط کرده، مژه و پلک را با آن بشویید.
• روغن هفت مغز: روغن هفت مغز از بهترین روغن های ترکیبی است که از هفت دانه روغنی مانند بادام تلخ و شیرین، فندق، سیاهدانه، پسته، کنجد و کرچک تشکیل شده و یکی از بی نظیرترین ترکیبات روغنی برای رشد و تقویت ابرو و مژه است.
• عدم دستکاری مژه ها: از مالیدن چشم ها یا کشیدن مژه ها در هنگام پاک کردن آرایش پرهیز کنید در غیر این صورت نه تنها دچار چین و چروک های زودرس در زیر چشم ها می شوید، بلکه موجب بیرون کشیده شدن مژه ها و ریزش آن ها می شوید.
• برای اینکه موی پلک چشم رشد بیشتری داشته باشد جهت تقویت آن برگ گردو را بجوشانید و در آب صاف کرده آن یک سر سوزن سولفات دوکنین مخلوط کنید و هر شب موهای پلک چشم را با آن نمناک کنید ولی مواظب باشید که داخل چشم نرود.
• ماساژ پلک ها: ماساژ پلک راهی برای بلند شدن و قوی شدن مژه ها است. شما می توانید با ماساژ دادن ملایم پلک های خود، موجب تحریک فولیکول های مژه ها شوید. برای انجام این کار مراقب باشید که با فشار ماساژ ندهید تا از آسیب بیشتر به مژه ها جلوگیری شود.
• اجتناب از مژه مصنوعی: عدم استفاده از مژه های مصنوعی نکته دیگری برای بلند و ضخیم شدن مژه ها است. استفاده از مژه های مصنوعی یا اکستنشن مژه ها در طولانی مدت موجب آسیب بیشتر به مژه ها می گردد، زیرا در هنگام برداشتن مژه های مصنوعی، تعدادی از موهای طبیعی مژه ها نیز جدا می شوند.

درمان ریزش ابروها:

• روغن‌مالی ابرو با روغن سیاهدانه یا نارگیل
• فندق را خوب بسوزانید و سوخته آن را نرم ساییده شب ها بمالید.
• حجامت سوزنی روی موضع البته بنا به تشخیص متخصص طب سنتی
• ژل آلورا را روی ابروها بمالید صبح با آب ولرم بشویید اینکار را روزانه انجام دهید.
• ورزش روزانه حداقل ۳۰ دقیقه (خیلی زیاد در تأمین ماده‌ی مو و رویش آن موثر است)
• بوره ارمنی و نشادر را بسوزانید و بعد سوخته آنها را با کمی سرکه کهنه مخلوط، شب ها بمالید.
• حجرالیحود را بسیار نرم بکوبید و با روغن بادام شیرین مخلوط کرده و هر شب روی ابروها بمالید.
• بادام تلخ و فندق را خوب بسوزانید و سوخته آن را نرم بسایید و با روغن زیتون مخلوط کرده و هر شب بمالید.
• روغن را از کپسول ویتامین ایی خارج کنید و روی ابروها بمالید بگذارید شب بماند، صبح با آب ولرم بشویید روزانه این کار را انجام دهید.
• به آرامی روغن نارگیل را روی ابروها ماساژ دهید بعد از یک ساعت با صابون، آب بشویید اینکار را حداقل 2 بار در روز انجام دهید تا رشد ابروها بیشتر شود.
• یک پیاز کوچک را رنده و آب آن را صاف کنید، ابروها را برای ۵ دقیقه با این محلول ماساژ بدهید، خشک شود، سپس با آب سرد بشویید یک‌ بار در روز انجام دهید.
• پنبه را آغشته به روغن کرچک کرده و روی ابروها بمالید بگذارید 40 تا 45 دقیقه بماند سپس با پنبه مرطوب پاک کنید سعی کنید روزی یکبار از این روش استفاده کنید.
• خمیری با 1/2 قاشق چایخوری پودر شنبلیله و 2 قاشق چایخوری آب درست کنید 40 تا 45 دقیقه روی ابروها بگذارید سپس با آب ولرم بشویید این روش را حداقل 3 یا 4 بار در هفته انجام دهید تا نتیجه دلخواه را بدست آورید.
• برای اینکه در ابرو مو روییده شود یا تعداد موها فزونی یابد، ۲ عدد گردوی کامل با پوست سبز و سخت آن و ۱۰ عدد هسته خرما را کاملاً بسوزانید. سوزانده آنها را بسیار نرم بسایید سپس با روغن زرده تخم مرغ مخلوط کرده و هرشب بمالید.
• برای اینکه موهای ابرو رشد بیشتری داشته باشد جهت تقویت آن برگ گردو را بجوشانید و در آب صاف کرده آن یک سر سوزن سولفات دوکنین مخلوط کنید و هر شب موهای ابرو را با آن نمناک کنید ولی مواظب باشید که داخل چشم نرود.

برطرف کردن موی اضافی پلک چشم:

• برای برطرف کردن موی اضافی پلک چشم اول با موچینی ضد عفونی شده مو را از جای خود بیرون آورده و بعد آب شاه تره تازه یا آب جوشانده غلیظ شاه تره را با کمی صمغ عربی ساییده شده مخلوط و به جای موی کنده شده بمالید تا مانع روییدن مجدد موی اضافی شود.

داروها:

• مولتی ویتامین فارماتون

فعالیت:

• هیچ محدودیتی وجود ندارد.

رژیم غذایی:

• از مصرف فرآورده های کارخانه ای، لبنیات پاستوریزه پرهیز کنید.

نکته:

• هرچقدر صفرا بالا باشد موی ابروها کمتر است چون موها را می سوزاند.
• ریمل، می تواند سبب ریزش مژه ها شود که درمان آن گاهی ماه ها زمان می برد، پایه اصلی ریمل های مایع، آب و روغن است، این ریمل ها، محیط مناسبی برای رشد و نمو میکروب ها هستند؛ لذا تکثیر این میکروب ها و حضور مداوم آنها نزدیک چشم، موجب ایجاد عفونت های چشمی، التهاب، قرمزی، ترشحات غلیظ، خارش و پوسته ریزی لبه پلک می شود و حتی می تواند به قرنیه چشم آسیب رساند و موجب اختلال در بینایی شود. مواد رنگی، عطرها و مواد نگهدارنده موجود در ریمل ها هم می توانند باعث حساسیت پوستی شود. در ریمل های با پایه روغنی یا اصطلاحاً ضد آب فلزات سنگینی استفاده شده است و مصرف مستمر و همیشگی آنها، به دلیل اینکه در برابر عرق کردن، ریزش اشک و آب مقاوم هستند و متأسفانه به مدت طولانی روی مژه می مانند و به سختی پاک می شوند؛ به مرو، موجب چسبندگی مژه ها به یکدیگر و افزایش ریزش آنها می شود. همچنین پوست از نرسیدن اکسیژن رنج می برد و منجر به خشکی و پیری زودرس آن می شود. این فرآورده ها به دلیل داشتن مواد نگهدارنده و رنگی، می توانند موجب التهاب و حساسیت شوند که به صورت عوارضی چون آب ریزش، خارش و پف آلودگی پلک ها و سوزش چشم بروز می کند.