ریزش موی ناگهانی شکم و دست و پا: عبارت است از هنگامی که افراد به ریزش مو، که به عنوان آلوپسی نیز شناخته می شود فکر می کنند، احتمالاً فکر می کنند که رشته های مو را از سر خود از دست می دهند. در حالی که این نوع ریزش مو قابل توجه است، شما می توانید تقریباً از هر قسمت از بدن، از جمله پاها، موهای خود را از دست دهید.
علائم:
- ریزش موی ناحیه شکم، دست و ساق پا به صورت ناگهانی
علت:
- گردش ضعیف
- فولیکولیت شدید
- استفاده از استروئید
- عفونت فولیکول مو
- عفونت های قارچی
- اختلالات غده هیپوفیز
- سطح بالایی از استرس
- پوشیدن شلوار یا جوراب تنگ
- بیماری شریان محیطی (PAD)
- یک بیماری اخیر یا جراحی بزرگ
- داروهای تجویزی مانند رقیق کننده خون
- شرایط تیروئید ، به ویژه کم کاری تیروئید
- دیابت ، که یک عامل خطر برای PAD است
- کمبودهای تغذیه ای ، مانند آهن ، روی و ویتامین D
- بثورات مزمن ناشی از اگزما ، پسوریازیس یا سایر شرایط پوستی
- تغییرات هورمونی ، مانند مواردی که در دوران بارداری و یائسگی وجود دارد
- علل ریزش موهای پا بیشمار است. اگر شرایط اساسی باعث ریزش موهای پا شود، احتمالاً موهایتان را نیز در سایر قسمت های بدن از دست می دهید. برخی از استثناها شرایط خاص پا، مانند PAD در پاهای شما یا اصطکاک از لباسی است که می پوشید.
- از نظر طب سنتی تجمع سودا در اندام شکم، دست و پا می تواند موجب ریزش ناگهانی موها باشد. خون با صفرای لطیف رقیق می شود و به اندام های انتهایی می رسد و اگر غلیظ شد به اندام های انتهایی بدن نمی رسد، لذا در این افراد می بینید موی اندام انتهایی دست و پاهایشان کمتر میشود. با ریزش موی پا نباید خوشحال شد، بلکه باید احساس خطر کرد، چرا که نشانه افزایش خون غلیظ و سرد در اندام انتهایی است. این خون غلیظ می‌تواند موجب بیماری هایی از قبیل زخم پای دیابت، نقرس، خار پاشنه، سنگ کلیه، سکته و … گردد.
- ریزش مو هنگامی اتفاق می افتد که موهای فرد از فولیکول ها جدا شوند و فولیکول ها در ایجاد موهای جدید ناکام هستند. با افزایش سن، ممکن است موهای ساق پا نازک تر شده و شروع به ریزش کند. این امر به ویژه در مورد ریزش مو در خانواده شما صادق است. آلوپسی آرتا، نوعی اختلال ریزش مو نیز ارثی است. سیستم ایمنی بدن با وجود آلوپسی آرئاتا به سلول های خود حمله می کند که به رشد مو کمک می کند. آلوپسی آرئاتا بیشتر از همه بر روی پوست سر تأثیر می گذارد. ریزش موی بدن به روش آلوپسی جهانی است. آلوپسی غیرقابل تحمل پا به ریزش مو در پاهای شما اشاره دارد که در درجه اول در قسمت های جلویی و بیرونی قرار دارد.
عوامل افزایش دهنده خطر:
- سن
- ژنتیک
- بی تحرکی
- پوشیدن شلوار تنگ
- سابقه بیماری هایی نظیر واریس یا ترومبوز
- مصرف فرآورده های کارخانه ای و لبنیات بدون مصلح
تشخیص:
- انجام معاینات بالینی و گرفتن شرح حال از بیمار
- آزمایش خون
درمان طب سنتی:
- خوب جویدن غذا
- خوردن سرکنگبین.
- از گرمی جات استفاده کند.
- هر لقمه غذا را 32 بار بجوید.
- از لباس های آزاد و نخی استفاده کنید.
- ماساژ پا از بالا به پایین با روغن سیاهدانه.
- قبل و بعد از غذا یک پر نمک دریا بخورید.
- شبی یک لیوان سرکه انگبین خوراکی میل کنید.
- ناحیه مورد نظر را زالو بیاندازید و سپس حجامت کنید.
- هر 8 ساعت یک قاشق مرباخوری سیاهدانه و عسل بخورید.
- هر شب یک لیوان ماء الجبن افتیمونی بخورید به مدت 40 روز.
- ورزش روزانه حداقل ۳۰ دقیقه (پیاده‌روی روی سنگلاخ یا سنگریزه)
- اصلاح نان مصرفی(نان حتماً باید از آرد طبیعی گندم یا جو تهیه شود)
- هفته ای یک مرتبه کل بدن را با روغن بادام شیرین خوب ماساژ دهید.
- مصرف غذاهای لطیف و پرهیز از غذاهای غلیظ مثل فست فود، قارچ، ماکارونی…
- به جای چایی از دمنوش هایی نظیر اسطوخدوس هندی، بابونه شیرازی استفاده کنید.
- اندام های نظیر دست و پا را از پایین به بالا با روغن زیتون هر شب چرب کنید و ماساژ دهید.
- اصلاح تغذیه (بگونه‌ای‌که غذاها کثیرالغذا و قلیل الفضول باشند یعنی خون زیادی تولید کنند و فضله‌ی کمی داشته باشند).
- استفاده از نوره طبیعی که ترکیبی از آهک و زرنیخ است، هفته‌ای یک مرتبه (اگرچه پا مو ندارد ولی استفاده از آن موجب تحلیل رطوبت زائد می‌گردد).
فعالیت:
- روزانه نیم ساعت فعالیت بدنی مناسب داشته باشید.
رژیم غذایی:
- از مصرف فرآورده های کارخانه ای و همچنین لبنیات بدون مصلح پرهیز کنید.
نکته:
- ساقه پس از خارج شدن از پوست تحت تأثیر نور و عناصر موجود در هوا مانند، اکسیژن ، ازت و غیره به یک ماده شاخی تبدیل می شود که آنرا کراتین می نامند. کراتین در شاخ حیوانات و همچنین در پوست بدن و ناخن یافت می شود. یک موی سالم روزانه حدود پنج دهم میلیمتر، هر بیست روز حدود یک سانتیمتر و در ماه حدود یک سانتیمتر و نیم رشد می کند. میزان رشد مو در اشخاص متفاوت و متغیر است. ضمناً در فصل تابستان به علت تابش نور خورشید و گرما رشد مو سریع تر و در فصل زمستان به علت کمی نور خورشید و سرما رشد مو تا حدودی کم می شود. افرادی که موهای پر پشت و متراکمی دارند، ریشه موهایشان معمولاً در گروه های دو تا پنج تایی کنار هم به طور مايل قرار گرفته اند.
- دوران حیات مو: دوران حیات مو به طور نسبی از سه ماه تا هفت سال می باشد ولی مژه ها عمر کوتاه تری دارند، (بین ۶ تا ۸ هفته). مو پس از مرگ بلافاصله، نمی افتد و معمولاً در حدود هفتاد و پنج روز بین مرگ و افتادن آن فاصله زمانی وجود دارد، وقتی مویی می افتد چنان چه پیاز آن خراب نشده باشد موی جدیدی جای آن خواهد رویید که این موی تازه کاملا خصوصیات موی قبلی را خواهد داشت. به طور کلی توانایی و امکان رویش موی تازه در مردها کمتر و در بانوان بیشتر است و در هر شبانه روز حدودا بین هشتاد تا یک صد تار مو از تمام نقاط بدن می ریزد.
- قطرمو: قطر مو با طول عمر تغییر پیدا می کند معمولاً در نوزادان و افراد مسن، قطر مو کم و در سایر افراد معمولی (نرمال) می باشد. قطر مو به طور متوسط ۲ تا ۳ دهم میلیمتر بوده و در بعضی اشخاص به پنج دهم میلیمتر یا کمی بیشتر هم می رسد.
- تعداد مو: تحقیقاً در تمام بدن حدود دویست و پنجاه هزار تار مو وجود دارد که یکصد و پنجاه هزار تار آن روی سر و صورت و یکصد هزار تار دیگر در قسمت های مختلف بدن پراکنده اند.
- جنس مو: موها را از نظر ضخامت می توان به سه دسته تقسیم نمود: ۱. موهای نازک ۲. موهای معمولی (نرمال) ۳. موهای ضخیم.
- موهای نازک: موهای نازک به موهایی گفته می شود که از حد طبیعی نازک تر بوده و لطیف بودن آنها را می توان با مشاهده و یا لمس کردن تشخیص داد.
- موهای معمولی: موی معمولی به مویی گفته می شود که دارای ضخامتی متوسط باشد. موهای معمولی در مقابل مواد شیمیایی مقاوم می باشند و بعد از رنگ یا دکلره معمولاً حالت و زبری موهای ضخیم را پیدا می کنند.
- موهای ضخیم: این نوع موها با نگاه و یا لمس کردن کاملاً شناخته شده و از موی طبیعی ضخیم تر می باشند.
- طبیعت مو: طبیعت موها را می توان به سه دسته تقسیم کرد: ۱. موهای خشک ۲. موهای معمولی ۳. موهای چرب.
- انواع مو: در بدن انسان سه نوع مو وجود دارد. ۱. موهای ظریف و کرکی که در صورت و دست و پا و برخی نواحی دیگر به خصوص در بدن کودکان و بانوان. ۲. موهای زبر و کوتاه مانند موهای ابرو و مژه و همچنین موهای داخل بینی و گوش ها. ۳. موهای بلند و نرم در سر و زیر بغل و …
- قابلیت های مو: ۱. قابلیت جذب آب، چنانچه مو در آب یا هوای بسیار مرطوب قرار گیرد حدود پنج تا پانزده درصد به قطر آن اضافه می شود. رطوبت مناسب برای مو بین ۴۵ تا ۶۰ درجه است. 2. قابلیت تحمل وزن: یک تار موی سالم می تواند حدود ۴۰ تا بیش از ۱۵۰ گرم وزن را تحمل کند. ۳. قابلیت شکل پذیری، مو توسط پل های گوگردی خود قابلیت شکل پذیری بسیار بالایی را دارد. ۴. قابلیت کشش: چنانچه مـویی کشیده شـود معمولاً حدود ۱۰ تا ۲۵ درصد طول خود، کش می آید. 5. قابلیت رنگ پذیری، مو به واسطه رنگدانه های خود از استعداد رنگ پذیری بالایی برخوردار است.