راش پوستی: عبارت است از تقریباً همه‌ی افراد در دوره‌‌ای از زندگی‌اشان دچار راش پوستی شده‌اند. بثورات جلدی، راش پوستی یا بثورات پوستی نه تنها خارش و درد را به دنبال دارند، بلکه باعث ناراحتی شما هم می‌شوند. بعضی از راش‌ها خود به خود برطرف می‌شوند، در حالی که درمان بعضی دیگر مدت زمان بیشتری طول می‌کشد. بثورات پوستی می‌توانند در نتیجه‌ی یک بیماری زمینه‌ای جدی رخ دهند.
انواع راش پوستی:
- کهیر
- اگزما
- روزاسه
- ایمپتیگو
- اینترتریگو
- آبله مرغان
- پسوریازیس
- سرخجه یا روبلا
- درماتیت های تماسی
- بثورات گرمایی (عرق سوز شدن)
- راش های پوستی ناشی از واکنش آلرژیک به دارو
علائم:
- تاول
- خارش و قرمز شدن پوست
- برجستگی‌های حاوی چرک
- خشک و پوسته پوسته شدن پوست
علت:
- آلرژی
- واکنش به دارو
- خشکی پوست
- حساسیت به غذا
- بیماری‌های خودایمنی
- انگل‌هایی مانند شپش
- عفونت‌های قارچی ناشی از کاندیدا و …
- حساسیت شدید به گیاهانی مانند پیچک سمی (poison ivy)
- عفونت‌های ویروسی مانند هرپس سیمپلکس، هرپس زوستر، HIV و…
- عفونت‌های ایجاد شده در اثر باکتری‌هایی مانند استافیلوکوکوس، استرپتوکوکوس و …
تشخیص:
- آزمایش خون
- انجام معاینات بالینی و گرفتن شرح حال از بیمار
درمان طب نوین:
- درمان به علت زمین های آن بستگی دارد.
- استفاده از پماد هیدروکورتیزون: کرم هیدروکورتیزون یک کورتیکواستروئید موضعی است که برای درمان بیماری های التهابی پوستی خفیف یا راش استفاده می شود. هیدروکورتیزون باعث کاهش تورم، خارش و قرمزی ناشی از راش پوستی می شود. کرم هیدروکورتیزون باید به طور معمول دو تا سه بار در روز بر روی ناحیه آسیب دیده پوست اعمال شود، اما گاهی ممکن است طبق دستور پزشک به تعداد دفعات کم تری نیاز باشد.مقدار کمی از کرم را بمالید تا کاملاً جذب شود. درمان می تواند از چند روز تا چند هفته تا رفع بثورات و خارش ادامه داشته باشد. استفاده از این کرم معمولاً نباید بیش از چهار هفته طول بکشد. کرم هایی با دوز کم تر (مانند ۰.۵% یا %۱) را می توان برای مدت زمان کوتاه تری بر روی صورت اعمال کرد، اگرچه باید از اعمال به اطراف چشم کاملاً اجتناب شود. پس از استفاده، دستان خود را کاملاً بشویید. اگر از مرطوب کننده همراه با کرم هیدروکورتیزون استفاده می کنید، ابتدا مرطوب کننده را بزنید و بگذارید ۱۰ تا ۱۵ دقیقه قبل از استفاده از هیدروکورتیزون جذب شود.
- استفاده از پماد بکلومتازون: بکلومتازون به صورت کرم و پماد در دسترس می باشد. معمولاً باید یک یا دو بار در روز از کرم یا پماد استفاده کنید. کرم را بر روی تمامی نواحی آسیب دیده اعمال کنید. اگر باید دو بار در روز از کرم استفاده کنید، سعی کنید بین هر بار مصرف، ۸ تا ۱۲ ساعت فاصله داشته باشند.
- استفاده از کورتیکواستروئیدهای موضعی: کورتیکواستروئیدها داروهای ضد التهابی هستند که در تسکین علائم اگزما و راش بسیار موثر می باشند. کورتیکواستروئیدها می توانند روند التهابی را قطع کنند و از خارش، قرمزی و تورم جلوگیری کنند. کورتیکواستروئیدهای موضعی دارای دوز های مختلفی می باشند. برخی از کرم های ضد خارش کم قدرت مانند هیدروکورتیزون، بدون نیاز به نسخه در داروخانه ها موجود می باشند. اما ممکن است اگزما و درماتیت متوسط تا شدید به محصولات بدون نسخه پاسخ ندهند. متخصصان پوست کورتیکواستروئید موضعی را بر اساس سن، محل و سطح بثورات و شدت علائم تجویز می کنند. کورتیکواستروئیدهای موضعی بسته به نوع کورتیکواستروئید تجویز شده، باید مستقیماً روزانه یک یا دو بار بر روی نواحی آسیب دیده پوست اعمال شوند. پزشکان توصیه می کنند این روند را تا بهبود علائم یا سپری شدن زمان مشخصی حفظ کنید. به طور معمول، کورتیکواستروئیدها علائم را در طی چند هفته یا گاهی در طی چند روز تسکین می دهند. در آن زمان، پزشکان ممکن است برای کنترل و جلوگیری از شعله ور شدن مجدد علائم، اعمال دارو را به یک یا دو بار در هفته کاهش دهند. متخصصان پوست مدت درمان موضعی با کورتیکواستروئید ها را تعیین می کنند، که به عواملی مانند شدت شعله ور شدن علائم و سن فرد بستگی دارد. در اگزما یا راش پوستی شدید، ممکن است نیاز باشد تا از کورتیکواستروئیدهای موضعی به طور متناوب برای ماه ها یا سال ها استفاده شود. استفاده مداوم از این داروها باید به صورت منظم توسط متخصص پوست ارزیابی گردد. عوارض جانبی کورتیکواستروئیدهای موضعی ممکن است شامل نازک شدن پوست، کشش پوست، روشن شدن پوست و آکنه باشد. همچنین ممکن است هنگام استفاده طولانی مدت بر روی چشم ها نیز تأثیر بگذارند.
- پمادهای مهار کننده کلسی نورین موضعی: مهار کننده های کلسی نورین موضعی جزو داروهای ضد التهاب می باشند. این داروها باعث جلوگیری از پاسخ بیش از حد سیستم ایمنی به پوست می شوند و خارش، قرمزی و تورم را کاهش می دهند. پزشکان معمولاً در صورت بی اثر بودن کورتیکواستروئیدهای موضعی یا اثر گذاشتن اگزما یا درماتیت روی نواحی حساس پوست که قابل درمان طولانی مدت با کورتیکواستروئیدهای موضعی نباشند، این داروها را تجویز می کنند. یک متخصص پوست ممکن است این دارو را برای بثورات روی پلک ها، صورت یا سایر نواحی حساس پوست مانند زیر بغل یا کشاله ران، توصیه کند. مهار کننده های کلسی نورین موضعی در فرمولاسیون ها و غلظت های مختلف در دسترس می باشند. متخصصان پوست با توجه به عوامل مختلفی از جمله سن فرد و شدت و محل علائم، غلظت دارو را تعیین می کنند. غلظت تجویز شده مهار کننده های کلسی نورین موضعی باید مستقیماً بر روی نواحی آسیب دیده پوست یک یا دو بار در روز اعمال شود. معمولاً پزشکان توصیه می کنند اکه این برنامه را تا بهبود علائم حفظ کنید. به طور معمول، مهار کننده های کلسی نورین علائم را در طی یک تا شش هفته تسکین می دهند. پس از بهبود علائم، پزشکان توصیه می کنند که تکرار برنامه را به یک یا دو بار در هفته کاهش دهید تا علائم تحت کنترل باشند و از شعله ور شدن مجدد علائم جلوگیری شود. این درمان ها نیاز به پیگیری و ارزیابی مداوم توسط پزشک دارند. متخصص پوست بسته به عواملی از جمله شدت شیوع و سن فرد، مدت درمان را تعیین می کند. مهارکننده های کلسی نورین موضعی به طور کلی عوارض طولانی مدت کمتری نسبت به کورتیکواستروئیدها دارند و می توانید برای ماه ها یا سال ها با خیال راحت از آن ها استفاده کنید. عوارض جانبی آن ها ممکن است شامل خطر عفونت باشد و برخی افراد ممکن است هنگام استفاده از این دارو احساس سوزش کنند، اما به طور کلی با گذشت زمان از بین می رود.
درمان طب سنتی:
- با سرکه بدن خود را در حمام بشویید.
- شبی یک لیوان سرکه انگبین بخورید.
- حجامت عام و زالو درمانی اطراف موضع انجام دهید.
- در صورت بروز خشکی و خارش شدید روغن شتر مرغ به موضع بمالید.
درمان راش عفونی:
- راش عفونی ممکن است با یک آنتی بیوتیک موضعی یا داروهای ضد قارچ درمان شده و راش ملتهب با کورتیکواستروئیدهای موضعی درمان می شود. این بیماری باید در هفته های اول درمان، شروع به بهبود کند اما گاهی ممکن است از بین رفتن آن طول بکشد.
درمان راش پوشک:
- از خوشبو کننده های پوستی پرهیز کنید.
- از یک کرم پوششی مثل کرم روغن کرچک یا روی استفاده کنید.
- همراه با پوشک های پارچه ای از آستری های جذاب استفاده کنید.
- هرگاه که می توانید و هر موقع که امکان دارد کودک را بدون پوشک بگذارید.
- برای پیشگیری از تحریک پوست، پوشک های کودکتان را زود به زود تعویض کنید.
- پوشک های پارچه ای را با یک پودر شوینده غیر بیولوژیکی بشویید و یا از یک بار مصرف ها استفاده کنید.
- در موقع عوض کردن پوشک ناحیه ای که پوشک روی آن بوده است را به آرامی با آب تمیز کنید و اجازه دهید تا آن ناحیه کاملاً خشک شود.
- راش پوشک عفونی بایستی درمان شود و طی یک هفته کاملاً برطرف می گردد. اگر اقدامات پیش گیرنده مرتباً در تمام طول مدتی که کودک پوشک می شود دنبال نشود، راش پوشک ممکن است عود کند. راش پوشک معمولاً با استفاده از اقداماتی که در زیر آمده است با موفقیت بهبود می یابد و از عود آن پیشگیری می شود.
- راش قرمز در ناحیه ای است که پوشک پوشیده شده و علت ایجاد آن تحریک یا عفونت است. این بیماری از زمان تولد تا زمانی که کودک پوشک مصرف می کند ممکن است ایجاد شود. تقریباً تمام کودکان در بعضی اوقات مبتلا به راش پوشک می شوند. این راش باعث التهاب و زخم در قسمت هایی از پوست که به وسیله پوشک پوشیده شده اند می شود و ناراحتی آن ممکن است کودک را بی قرار کند. راش پوشک معمولاً به علت تحریک پوست به وسیله ادرار یا مدفوع ایجاد می شود. این راش معمولاً فقط در جایی که پوست و پوشک کثیف به طور مستقیم با هم در تماس هستند ایجاد شده و به نواحی دیگر پوست منتشر نمی شود. اگر پوشک کودک زود به زود تعویض نشود یا آن ناحیه کاملاً پاک نشود، راش بدتر می شود. خوش بو کننده های پوستی و استفاده از بعضی پودرهای شوینده پوشک های پارچه ای می توانند راش های مشابه را ایجاد کنند. عفونت قارچی پوست مثل کاندیدا یا با شیوع کمتر، عفونت باکتریایی مثل زرد زخم می توانند عامل راش پوشک باشند. راشی که عامل آن عفونت باکتریایی است تمام ناحیه پوشک نظیر چین های پوستی کودک را مبتلا می کند. گاهی یک راش پوسته دار شبیه کرادل کاپ نیز در ناحیه پوشک کودک ایجاد می شود. اگر شما اقدامات توصیه شده شخصی در مورد راش پوشک را رعایت کنید معمولاً این راش بعد از چند روز بدون هیچ درمانی پاک می شود. اما اگر اقدامات شخصی باعث بهبودی نشد یا فکر می کنید راش پوشک عفونی شده است بایستی کودکتان را نزد پزشک ببرید.
داروها:
- پماد هیدروکورتیزون
- پماد پوستی بکلومتازون
- کورتیکواستروئیدهای موضعی
- پماد مهار کننده کلسی نورین موضعی
فعالیت:
- هیچ محدودیتی وجود ندارد.
رژیم غذایی:
- از مصرف فرآورده های کارخانه ای و همچنین غذاهای گرم و خشک بدون مصلح پرهیز کنید.