دیس هیدروز (تاول های کف دست و پا): عبارت است از دیس هیدروز نوع شایعی از اگزما که باعث به وجود آمدن تاول های کوچک و خارشی بر روی کناره های انگشتان دست و پا، کف دست و حتی کف پا می شود. این بیماری در زنان دو برابر شایع تر از مردان بوده و ظاهراً به حساسیت های فصلی مرتبط است. به طوری که احتمال بروز تاول ها در فصول حساسیت تا حد قابل توجهی بیشتر از دیگر ماه های سال می شود. مدت زمان بهبودی این تاول های کوچک، اما آزار دهنده حدوداً ۳ هفته بوده و درمان قابل توجهی برای آن وجود ندارد، اما خبر خوب این است که می توانید تا حدود زیادی علائم این عارضه پوستی را کنترل کرده و با استفاده از مراقبت و درمان کاهش دهید. این عارضه پوستی نبوده و نمی توان از طریق تماس آن را به فرد دیگری منتقل کرد. دیس هیدروز یک بیماری پوستی است که باعث به وجود آمدن تاول های کوچک و پر از مایع در کف دست و کناره های انگشتان دست فرد مبتلا می شود. گاهی اوقات کف پاها نیز تحت تأثیر قرار می گیرد.

علائم:

1. تاول های مرتبط با عارضه پوستی دیس هیدروز بیشتر در طرفین انگشتان دست و کف دست به وجود آمده و این نواحی را درگیر خواهد کرد. البته گاهی اوقات کف پا نیز می تواند تحت تأثیر این تاول ها قرار گیرد. تاول ها معمولاً کوچک بوده و به اندازه نوک مداد هستند. این تاول ها معمولاً به صورت دسته ای روی پوست ظاهر شده و ظاهری شبیه تاپیوکا (tapioca) دارند.
2. در موارد شدیدتر دیس هیدروز، ممکن است تاول های کوچک با هم ادغام شده و تاول های بزرگ تری به وجود بیاورند. پوست مبتلا به علائم و نشانه های دیس هیدروز ممکن است دردناک بوده و باعث ایجاد خارش شدید روی پوست فرد بیمار شود. معمولاً در روند بهبودی هنگامی که تاول ها خشک می شوند حالت پوسته پوسته پیدا کرده و روند درمانی شان ممکن است تا ۳ هفته به طول بیانجامد. معمولاً بعد از باز شدن تاول، پوست زیرین آن حساس و قرمز رنگ خواهد بود. بعد از درمان دیس هیدروز بیماری ممکن است تا ماه ها یا سال ها به طور منظم دوباره عود کرده و پوست فرد را مجدداً درگیر تاول کند.

علت:

• علت اصلی بروز دیس هیدروز مشخص نیست. اما ممکن است این عارضه با اختلالاتی مثل درماتیت آتوپیک (اگزما) ارتباط داشته و به عللی مشابه اگزما به وجود بیاید. در بعضی موارد ممکن است عود این بیماری با آلرژی های فصلی به وجود آمده یا شدت بگیرد.
• اگر صفرا در عروق بیشتر باشد به تاول های صفراوی می انجامد، این نوع تاول ها یک نوع بیماری پوستی هستند که نادر هستند و بیشتر در کف دست ها و پاها بروز می کند چون اوج صفرا در اندام های انتهایی موجب ذوب چربی در پوست می شود و پوست را می اندازد.

عوامل افزایش دهنده خطر:

1. مصرف غذاهای گرم و خشک بدون مصلح غذایی.
2. درماتیت آتوپیک:برخی از افراد مبتلا به درماتیت آتوپیک ممکن است دچار اگزمای دیسیدروتیک شوند.
3. فشار و استرس:به نظر می رسد دیس هیدروز در مواقع استرس احساسی یا جسمی شایع تر از دیگر زمان ها بوده و احتمال بروز آن به مراتب بیشتر است.
4. قرار گرفتن در معرض فلزات خاص: این فلزات شامل کبالت و نیکل می شود. کافی است فرد در یک مکان صنعتی مشغول کار یا زندگی باشد تا احتمال بروز دیس هیدروز در او افزایش یابد.
5. پوست حساس:افرادی که پوست حساسی داشته و پس از تماس با برخی از مواد تحریک کننده بلافاصله دچار ضایعات پوستی می شوند. احتمال اینکه دچار دیس هیدروز شوند نیز بیشتر از دیگران خواهد بود.

پیشگیری:

• مدیریت استرس
• پوشیدن دستکش
• مرطوب کردن منظم دست ها
• خشک کردن کامل دست ها پس از شست و شو
• جلوگیری از قرار گرفتن در معرض فلزاتی مانند کبالت و نیکل
• استفاده از شوینده های ملایم و آب ولرم برای شستن دست ها

عوارض احتمالی:

1. برای اکثر مبتلایان به دیس هیدروز، این عارضه پوستی فقط یک عارضه خارش آور و تحریک کننده است. البته برای بعضی از افراد، تاول های پوستی با درد و خارش شدیدی همراه بوده و این عوارض ممکن است استفاده از دست یا پاها را محدود کند. خراش شدید در محل ضایعات پستی می تواند خطر ابتلا به عفونت باکتریایی در پوست آسیب دیده را تا حد قابل توجهی افزایش دهد.

تشخیص:

1. پزشک می تواند بر اساس معاینه فیزیکی دیس هیدروز را تشخیص دهد.
2. هیچ آزمایشی وجود ندارد که بتوان با استفاده از آن تشخیص این بیماری را تأیید کرد.
3. اما پزشک ممکن است برای تشخیص بیماری های پوستی دیگری که علائم مشابه دیس هیدروز دارند، انجام آزمایش های به خصوصی را تجویز کند. به عنوان مثال، یک خراش دادن پوست و نمونه برداری از آن می توان برای تشخیص نوع قارچ های به وجود آورنده قارچ پای ورزشکار استفاده کرد. همچنین می توان با قرار دادن پوست فرد در برابر عوامل حساسیت زا و مواد دیگر، هرگونه حساسیت پوستی را تشخیص داد.

درمان طب نوین:

• درمان دیس هیدروز اغلب شامل کرم یا پمادهایی است که روی پوست آسیب دیده مالیده شده و به درمان سریع تر تاول ها کمک خواهد کرد. در موارد شدید، پزشک ممکن است قرص های کورتیکو استروئیدی مثل پردنیزون یا داروهای تزریقی را پیشنهاد کند. البته این عارضه پوستی نام دیگری هم داشته و علاوه بر دیس هیدروز به آن اگزمای دیس هیدروز و  pompholyx نیز گفته می شود.
• معمولاً درمان تاول هایی که در نتیجه اگزمای دیس هیدروز به وجود می آید حدود سه هفته طول کشیده و تا زمان درمان فرد را دچار خارش های شدید در محل بروز تاول ها خواهد کرد. پس از خشک شدن تاول های دیس هیدروز، ممکن است پوست شروع به پوسته پوسته شدن کند که کاملاً طبیعی بوده و جای نگرانی نیست. در بعضی از موارد بلافاصله بعد از بین رفتن تاول، قبل از اینکه حتی پوست بهبود یابد، تاول های جدیدی روی پوست فرد ظاهر می شود. گزینه های درمان بسته به شدت علائم، عبارتند از:
• تزریق سم بوتولینوم: برخی از پزشکان ممکن است تزریق سم (بوتاکس) را به عنوان راهی مؤثر برای درمان دیس هیدروز شدید توصیه کنند.
• پمادهای سرکوب کننده سیستم ایمنی: داروهایی مانند تاکرولیموس (پروتوپیک) و پیمکلرولیموس (Elidel) ممکن است برای افرادی که می خواهند مصرف استروئید ها را کاهش دهند، مفید باشد. البته عوارض جانبی مصرف این داروها افزایش خطر ابتلا به عفونت های پوستی است.
• فوتوتراپی: اگر سایر روش های درمانی برای بهبود دیس هیدروز مؤثر نباشد. پزشک ممکن است شما نوع خاصی از نور درمانی را تجویز کند که ترکیبی از مصرف داروها و قرار گرفتن در معرض نور ماوراء بنفش است. در این شیوه درمانی بعد از مصرف قرص ها، میزان حساسیت و دریافت پذیری پوستتان نسبت به نور افزایش یافته و باید در معرض نور ماوراء بنفش قرار بگیرید.
• کورتیکواستروئیدها: کرم ها و پمادهای کورتیکواستروئیدی با قدرت بالا می تواند تا حد زیادی به سرعت ناپدید شدن تاول ها کمک کند. بانداژ و پانسمان با پلاستیک، ناحیه ای که از کرم کورتیکو استروئید استفاده کرده اید می تواند باعث افزایش جذب دارو شود. همچنین بعد از مالیدن کورتیکو استروئید بر روی تاول ها، استفاده از کمپرس های مرطوب نیز باعث افزایش جذب دارو روی سطح پوست خواهد شد. در موارد شدید، پزشک ممکن است قرص های کورتیکواستروئیدی مانند پردنیزون تجویز کند. اما به خاطر داشته باشید که استفاده طولانی مدت از استروئیدها می تواند عوارض جانبی جدی برای فرد مصرف کننده به وجود آورد.

درمان طب سنتی:

• هر لقمه غذا را 32 بار بجوید.
• موضع تاول ها را تیغ زده و خونگیری کنید.
• شبی یک لیوان سرکه انگبین کاسنی یا زرشکی میل کنید.
• از شربت های خنک و صفرابر نظیر زرشک و آبلیمو در طول روز استفاده کنید.

فعالیت:

• از انجام هرگونه فعالیت بدنی شدید پرهیز کنید.

رژیم غذایی:

• از مصرف فرآورده های کارخانه ای و همچنین غذاهایی با طبیعت گرم و خشک پرهیز کنید.