کاربر

درمان درد آلت تناسلی مردان

بیماری ها ، داروها ، تشخیص ، درمان و ...

درد آلت تناسلی مردان: عبارت است از درد آلت تناسلی در مردان می‌تواند در قسمت بیخ، طول یا سر آلت احساس شود. این درد می‌تواند در پوست ختنه‌گاه نیز ایجاد شود. این درد همچنین ممکن است با احساس خارش، سوزش یا زق‌زق کردن همراه باشد. درد آلت تناسلی ممکن است به خاطر یک ضربه، تصادف یا بیماری باشد و می‌تواند در همه‌ی مردان با هر سنی بروز کند. با توجه به شرایط یا بیماری‌های زمینه‌ای که منجر به بروز آن می‌شوند، این درد می‌تواند متفاوت باشد. اگر دچار ضربه و آسیبی شده‌اید، این درد ممکن است شدید و ناگهانی باشد. اگر دچار بیماری یا مشکلی هستید، این درد ممکن است خفیف‌تر باشد و به‌تدریج شدید شود. هرگونه دردی در آلت تناسلی را باید جدی گرفت، خصوصاً اگر در حین نعوظ رخ دهد، باعث جلوگیری از ادرار کردن شود، یا در مدتی طولانی و همراه با ترشح، سوزش، قرمزی یا ورم باشد.

علائم:

  1. ممکن است علائم مربوط به درد آلت تناسلی به تدریج ایجاد شوند یا کاملاً ناگهانی رخ دهند و فقط چند لحظه طول بکشند یا آن‌ که مقاوم باشند. ممکن است درد، خفیف یا شدید باشد و باعث اختلال در دفع ادرار، فعالیت جنسی، باروری یا فعالیت‌های روزانه شود. ممکن است درد و ناراحتی حاصل از آن خفیف و موقتی باشد. اگر درد آلت تناسلی با سایر علائم همراه باشد باید فوراً به پزشک متخصص مراجعه کرد. این علائم عبارتند از:
  2. اختلال نعوظ
  3. انزال زودهنگام
  4. التهاب آلت تناسلی
  5. کبودی آلت تناسلی
  6. ترشح دستگاه تناسلی
  7. وجود خون در مایع منی
  8. احساس خارش در آلت تناسلی
  9. زخم، جراحت یا راش روی آلت تناسلی
  10. تورم آلت تناسلی یا قسمت‌های اطراف آن
  11. تجمع ترشحات سخت زیر پوست ختنه‌گاه
  12. سختی و گرفتگی آلت تناسلی یا کشاله‌ی ران
  13. احساس درد در شکم، مثانه، غده‌ی پروستات یا کیسه بیضه
  14. مشکلات مربوط به دفع ادرار مانند درد و سوزش هنگام تخلیه‌ی ادرار، وجود خون در ادرار

علت:

  • بیماری پیرونی: بیماری پیرونی به انگلیسی Peyronie’s disease هنگامی بروز می‌کند که یک التهاب سبب ایجاد یک لایه‌ی نازک از بافت فیبری، بنام پلاک، در بالا یا پایین طول آلت تناسلی می‌شود. از آنجایی‌که این بافت فیبری در کنار بافتی تشکیل می‌شود که در حین نعوظ سفت می‌شود، بیمار ممکن است متوجه خم شدن آلت تناسلی خود در هنگام نعوظ شود. این بیماری می‌تواند در صورت خونریزی داخلی آلت تناسلی بعد از خم شدن یا ضربه به آن، در صورتی‌که فرد دچار یک بیماری بافت همبند باشد، یا اگر بیمار دچار التهابی در سیستم لنفاوی یا عروق خونی باشد، بروز کند. این بیماری ممکن است در برخی خانواده‌ها ارثی باشد یا به دلایلی نامعلوم به وجود آید.
  • پریاپیسم: پریاپیسم (نعوظ دائم یا مانا) سبب بروز درد و نعوظ طولانی‌ مدت می‌شود. این نعوظ می‌تواند حتی در زمانی که فرد تمایلی به نزدیکی ندارد رخ دهد. این مشکل بیشتر در بین پسران بین سنین 5 تا 10 سال و مردان بین سنین 20 تا 50 سال بروز می‌کند. در صورت بروز این مشکل، باید در اسرع وقت برای درمان اقدام کرد، در غیر این صورت آسیبی دائمی به وجود خواهد آمد. این آسیب می‌تواند باعث از بین رفتن توانایی نعوظ در آینده شود. از علت‌های بروز این بیماری می‌توان به این موارد اشاره کرد: عوارض مصرف داروهایی برای درمان مشکلات نعوظ یا داروهایی برای درمان افسردگی، اختلالات لخته شدن خون، اختلالات روانی، مشکلات خونی مانند سرطان خون یا کم‌خونی داسی شکل، آسیب و ضربه به آلت تناسلی یا ستون فقرات.
  • بالانیت یا بالانیتیس: بالانیت یا بالانیتیس، یک عفونت در پوست ختنه‌گاه و سر آلت در ناحیه ختنه‌گاه می‌باشد. این بیماری معمولاً در مردان و پسرهایی رخ می‌دهد که همیشه قسمت زیر پیش ‌پوست (پوست ختنه‌گاه) را نمی‌شویند یا کسانی که ختنه نشده‌اند، اگرچه کسانی که ختنه شده باشند نیز ممکن است به این بیماری مبتلا شوند. همچنین این بیماری ممکن است در صورت مبتلا بودن بیمار به عفونت قارچی، بیماری و عفونت مقاربتی  (STI) ، یا حساسیت به نوع صابون، عطر یا موادی دیگر بروز کند.
  • بیماری ها و عفونت های مقاربتی: عفونت ناشی از بیماری‌های مقاربتی می‌تواند سبب بروز درد در آلت تناسلی شود. بیماری‌های مقاربتی که سبب بروز این درد می‌شوند عبارت‌اند از: کلامیدیا (Chlamydia)، سوزاک، تبخال تناسلی، سفلیس.
  • عفونت های مجاری ادراری: عفونت مجاری ادراری(UTI) در زنان شایع‌تر است، اما می‌تواند در مردان نیز به وجود آید. یک عفونت مجاری ادراری هنگامی بروز می‌کند که باکتری‌ها وارد مجرای ادرار فرد شوند و آن را دچار عفونت کنند. این عفونت ممکن است در صورت داشتن شرایط زیر در مردان بروز کند: ختنه نشده باشد، سیستم ایمنی ضعیفی داشته باشد، دچار مشکل یا انسدادی در مجرای ادراری باشد، با فردی که مبتلابه عفونت است، رابطه‌ی جنسی داشته باشد، دچار بزرگی پروستات شده باشد.
  • صدمه: مانند قسمت‌های دیگری از بدن، یک ضربه یا صدمه می‌تواند باعث آسیب به آلت تناسلی شود. این صدمات ممکن است در این شرایط وارد شوند: در سوانح رانندگی، آتش‌سوزی، قرار دادن یک حلقه در دور آلت برای طولانی‌تر شدن نعوظ، قرار دادن چیزی در مجرای پیشاب (لوله‌ای که ادرار را از راه آلت به بیرون هدایت می‌کند).
  • فیموزیس و پارافیموز: فیموزیس (Phimosis) یا تنگی‌ ختنه‌گاه‌ در کسانی که ختنه نشده‌اند رخ می‌دهد و هنگام بروز آن پوست ختنه‌گاه (پیش‌پوست) خیلی سفت می‌شود و نمی‌تواند از قسمت سر آلت به عقب کشیده شود. این مشکل معمولاً در کودکان بروز می‌کند، اما می‌تواند در صورت ابتلا به بالانیت یا وارد شدن صدمه‌ای که باعث زخم شدن پوست ختنه‌گاه شود نیز به وجود آید. وضعیت مرتبط با این عارضه، پارا فیموز نام دارد که وقتی فرد پوست ختنه‌گاه را از سر آلت تناسلی به عقب بکشد، این پوست دیگر نمی‌تواند به‌ جای قبلی خود برگردد و روی آلت را بپوشاند. پارا فیموز یک شرایط اورژانسی است زیرا می‌تواند باعث جلوگیری از ادرار شود و ممکن است باعث مرگ بافتی در ناحیه‌ی آلت تناسلی شود.
  • سرطان: سرطان آلت تناسلی، علت دیگر درد در ناحیه‌ی آلت تناسلی می‌باشد، اگرچه این موردی نادر است. عوامل بخصوصی می‌توانند سبب افزایش احتمال ابتلا به سرطان گردند، مانند: سیگار کشیدن، ختنه نشدن، ابتلا به ویروس پاپیلوم انسانی یا HPV، تمیز نکردن قسمت تحتانی پوست ختنه‌گاه در صورت ختنه نشدن، درمان برای بیماری پسوریازیس (صدف).

عوامل افزایش دهنده خطر:

  1. کورک
  2. سنگ مثانه
  3. نیش حشرات
  4. سرطان آلت تناسلی
  5. اورتریت، التهاب آلت تناسلی
  6. رعایت نکردن بهداشت فردی
  7. پروستات(التهاب غده‌ی پروستات)
  8. عفونت؛مانند عفونت مجاری ادراری
  9. آسیب ناشی از خارج کردن کاتتر مجرای ادرار
  10. حساسیت به صابون، شوینده‌ها یا اسپرم‌کش‌ها
  11. کم‌خونی داسی شکل که باعث نعوظ دردناک می‌شود.
  12. بیماری‌های مقاربتی مانند کلامیدیا،تبخال تناسلی، سفلیس و سوزاک
  13. سندرم ریتر (یک نوع آرتریت که دستگاه تناسلی را تحت تأثیر قرار می‌دهد).
  14. آسیب و جراحات، مانند ضربه‌هایی که توسط توپ وارد می‌شود یا دوچرخه‌سواری و موتورسواری

پیشگیری:

  • با رعایت نکاتی، می‌توان احتمال بروز هرگونه دردی در آلت تناسلی را کاهش داد، از جمله استفاده از کاندوم در هنگام نزدیکی، اجتناب از روابط جنسی با کسی که دچار هرگونه عفونت فعالی می‌باشد. اگر کسی مکرراً دچار عفونت‌ها یا مشکلاتی دیگر در پوست ختنه‌گاه شود، ختنه کردن یا تمیز کردن روزانه‌ی قسمت زیر پوست ختنه‌گاه می‌تواند کمک‌کننده باشد.

تشخیص:

  1. انجام معاینات بالینی و گرفتن شرح حال از بیمار

درمان طب نوین:

  • درمان درد آلت تناسلی به وضعیت یا بیماری زمینه‌ای آن بستگی دارد:
  • برای کمک به کاهش یا برطرف کردن تبخال تناسلی، می‌توان از داروهای ضدویروس استفاده کرد.
  • پلاک‌های پیرونی را می‌توان با تزریق کاهش داد و در موارد بسیار شدید، جراح می‌تواند آن‌ها را بردارد.
  • در صورت ابتلا به سرطان آلت تناسلی، جراح می‌تواند قسمت‌های سرطانی را از آلت تناسلی بردارد. درمان سرطان آلت تناسلی نیز می‌تواند شامل پرتودرمانی یا شیمی‌درمانی باشد.
  • در صورت ابتلا به پریاپیسم، برداشتن خون از آلت تناسلی با استفاده از سوزن، به کاهش نعوظ کمک خواهد کرد. مصرف دارو نیز می‌تواند مقدار جریان خون را در آلت تناسلی کاهش دهد.
  • در صورت بروز فیموزیس، کشیدن پوست ختنه‌گاه با انگشتان ممکن است آن را شل‌تر کند. همچنین می‌توان پمادهای استروئیدی را روی آن ناحیه استعمال کرد. در برخی موارد به جراحی ممکن است نیاز باشد.
  • برای درمان عفونت مجاری ادراری و برخی از بیماری‌های مقاربتی مانند کلامیدیا، سوزاک و سفلیس، می‌توان از داروهای آنتی‌بیوتیک استفاده کرد. همچنین از داروهای آنتی‌بیوتیک و ضد قارچ می‌توان برای درمان بالانیت استفاده کرد.
  • سرد کردن سر آلت تناسلی می‌تواند موجب کاهش ورم در موارد ابتلا به پارا فیموز شود. پزشک ممکن است توصیه کند که سر آلت تناسلی را فشار دهید. همچنین می‌تواند برای کمک به تخلیه‌ی آن، داروهایی را به آلت تزریق کند، یا می‌تواند برای کاهش تورم، برش‌های کوچکی را در پوست ختنه‌گاه ایجاد کند.

درمان طب سنتی:

  • برای درمان این بیماری باید به مدت ۵ روز، روزی ۳۰ گرم پوست خیار، ۲۰ گرم ریشه کاسنی و ۵ گرم پوست شاخه های جوان بید را بجوشانید و آب آن را هر روز صبح و عصر بنوشید.

درمان درد آلت تناسلی در اثر ورم:

  • برای درد آلت که در اثر ورم داخل آن باشد، باید تخم کدو را شیره بکشید و آب آن را با شیر مخلوط کنید، بعد بپزید و بخورید.

داروها:

  • متناسب با شرایط و حالات بیمار دارو تجویز می شود.

فعالیت:

  • تا زمان بهبودی کامل از انجام هرگونه فعالیت شدید بدنی پرهیز کنید.

رژیم غذایی:

  • از مصرف فرآورده های کارخان های، لبنیات پاستوریزه و همچنین غذاهای گرم و سرد بدون مصلح غذایی پرهیز کنید.
error: محتوا محافظت شده می باشد.