تومورهای هیپوفیز: عبارت است از رشد غیر طبیعی در غده هیپوفیز که باعث فعالیت بیش از حد معمول سایر غدد درون ریز می گردد. تومورهای هیپوفیز ممکن است خوش خیم و یا بدخیم باشند ولی حتی در صورت بدخیم بودن نیز این تومورها به ندرت به سایر نواحی بدن گسترش می یابند. تومورهای هیپوفیز در هر دو جنس و در همه سنین دیده می شوند، ولی در سنین 50 الی 30 سال شایع ترند. یکی از مهم ترین بیماری های مغز انواع تومورهای مغزی است که می تواند اختلالات بسیار زیادی را در فرد ایجاد کند و زندگی او را مختل نماید. تومورهای هیپوفیز قدامی معمولاً بر اساس مشخصات رنگ پذیری شان به تومورهای کروموفوب، اسیدوفیل یا بازوفیل تقسیم می شوند. بعضی از تومورها به ظاهر فاقد عمل، از دسته تومورهای کروموفوب هستند و با انهدام بافت هیپوفیزی طبیعی باعث کم کاری هیپوفیز می شوند. اخیراً نشان داده است که تا 70 درصد بیماران مبتلا به تومورهای کروموفوب دارای غلظت های بالایی از پرولاکتین در گردش خون خود هستند. این موضوع نشان می دهد که این تومورها پرولاکتین ترشح می کنند؛ اگرچه فشار روی هیپوتالاموسی با ساقه هیپوفیز که انتقال دوپامین از هیپوتالاموس به هیپوفیز را قطع می کند نیز می تواند سهمی داشته باشد. کیست های فوق زینی یعنی بقایای کیسه راتکه که بزرگ شده و هیپوفیز را تحت فشار قرار می دهند نیز علت دیگری برای ایجاد کم کاری هیپوفیز هستند. در زنانی که در دروان بارداری دچار یک حمله شوک شده باشند، هیپوفیز ممکن است دچار انفارکتوس گردد و در نتیجه منجر به پیدایش نکروز بعد از زایمان شود. تومورهای سلول های سوماتوتروپ هیپوفیز قدامی مقادیر زیادی هورمون رشد ترشح می کند و در کودکان منجر به غول پیکری یا ژیگانتیسم و در افراد بالغ منجر به آکرومگالی می شوند. ترشح بیش از حد هورمون رشد در 20 لی 40 درصد بیماران مبتلا به آکرومگالی با ترشح بیش از حد پرولاکتین همراه است، زیرا این دسته از بیماران دارای تومورهای متشکل از ماموسوماتروپ ها هستند. علاوه بر آن ترشح زیر واحد های آلفای هورمون های گلیکوپروتئینی، در 37 درصد بیماران به وجود می آید.

علائم:

1. تشنج
2. آبریزش بینی
3. تهوع و استفراغ
4. قند خون پایین
5. فشار خون پایین
6. تغییرات در قاعدگی
7. سردرد در ناحیه پیشانی
8. افزایش وزن توجیه نشده
9. تشنگی بیش از حد معمول
10. از دست رفتن دید محیطی
11. علائم اختلالات سایر غدد درون ریز
12. عقب افتادگی رشد یا رشد بیش از حد در کودکان
13. تاری دید، دوبینی، منگی یا افتادگی پلک ناشی از فشار تومور بر روی اعصاب چشم

علت:

• استفاده از غذاهای صنعتی و فست فودها.
• نداشتن فعالیت های فیزیکی و ورزش مناسب.
• استرس، عصبی شدن، حرص خوردن و حساس و زودرنج بودن.
• استفاده از غذاهای ممنوع که منجر به اختلالات هورمونی می شود.
• داشتن درگیری های فکری و یبوست مزاج و نداشتن آرامش در زندگی.
• بی خوابی و نداشتن برنامه منظم و مدون برای زندگی، خواب و خوراک.
• استفاده از غذاهای سرد و اسیدی که منجر به اختلالات عصبی می شود و در کار این غده بی نظمی ایجاد می کند.
• غده های سرطانی چیزی نیست به جز مولکول های پروتئینی هضم نشده و در آخرین مرحله از سرطان انسان از گوشت بدش می آید.

عوامل افزایش دهنده خطر:

• علت این توموها ناشناخته است، ولی برخی انواع آن ها ممکن است ناشی از یک صفت ژنتیکی غالب باشند.

عواقب مورد انتظار:

• اگر تومور به خارج از هیپوفیز گسترش نیافته باشد با جراحی قابل علاج است، در صورت گسترش به سایر نواحی بدن معمولاً عوارض کشنده مورد انتظار است.

عوارض احتمالی:

1. از دست رفتن حس بویایی
2. عدم تعادل هورمونی شدید
3. از دست دادن تدریجی بینایی
4. ابتلاء به ناراحتی های گوارشی
5. افزایش بسیار زیاد هورمون پرولاکتین
6. ابتلاء به سردردهای شدید و بی قراری
7. پف آلودگی صورت و عصبیت و خودخوری
8. کاهش یافتن و گاه از بین رفتن میل جنسی
9. عوارض، ممکن است پس از جراحی تخفیف یافته و یا معکوس گردند مانند کوری.

تشخیص:

• بررسی های تشخیص ممکن است شامل آزمایش های مایع مغزی نخاعی و خون، رادیوگرافی جمجمه، سی تی اسکن یا ام آر آی مغز، آنژیوگرافی و بررسی های بینایی باشد

درمان طب نوین:

• تقریباً همه تومورهای هیپوفیز آدنوم هستند و سرطانی نیستند (خوش خیم). درمان آدنوم هیپوفیز بستگی به این دارد که آیا هورمون‌های اضافی تولید می‌کند یا خیر، و اگر هورمون تولید می‌کند، چه هورمونی تولید می‌کند. درمان همچنین بستگی به این دارد که آیا میکروآدنوم (کوچکتر از 1 سانتیمتر) یا ماکروآدنوم (1 سانتیمتر یا بزرگتر) می‌باشد. درمان تومورهای هیپوفیز ممکن است شامل موارد زیر باشد: عمل جراحي، داروهایی که از ترشح هورمون توسط تومور جلوگیری می‌کنند یا به جلوگیری از مشکلات ناشی از این هورمون‌ها کمک می‌کند، پرتو درمانی.
• جراحی: درمان اصلی برای بسیاری از تومورهای هیپوفیز جراحی است. موفقیت عمل جراحی بستگی به نوع تومور، محل دقیق آن، اندازه آن و اینکه آیا به ساختارهای مجاور گسترش یافته است یا خیر بستگی دارد.

درمان طب سنتی:

• چکاندن روغن بنفشه در بینی.
• پرهیز کامل از غذاهای ممنوع.
• اجابت مزاج منظم (روزانه دو بار).
• شربت شونیسل و فومیسل تجویز شود.
• فعالیت فیزیکی و نرمش و ورزش روزانه.
• فقط و فقط استفاده از غذاهای خام گیاهی.
• چکاندن روغن سیاهدانه یا قطره نازیل در بینی
• روزانه 2 لیوان شیر بادام خنک به مرور میل شود.
• پرهیز از کلیه فرآورده های حیوانی و قند و شکر.
• استفاده از رژیم غذایی پانزده روزه برای تسریع در بهبودی.
• داشتن تفکر مثبت و سازنده برای به دست آوردن سلامتی.
• پرهیز از عصبی شدن، حرص خوردن و حساس و زودرنج شدن.
• مصرف دوسین؛ هر 8 ساعت یک قاشق مرباخوری خوب بجوید.
• استفاده روزانه چند لیوان از انواع آب میوه جات و سبزیجات طبیعی.
• نوشیدن روزانه چند لیوان شربت عسل و لیموترش تازه و یخ (به آرامی).
• یک قاشق غذاخوری تباشیر آسیاب شده با یک لیوان مرزنجوش میل شود.
• نوشیدن روزانه حداقل 6 لیوان آب (نیم ساعت قبل و دو و نیم ساعت بعد از غذا).
• سیر پخته شده داخل آبلیمو که مقداری به آن زعفران و عسل هم اضافه شود و هر 8 ساعت 3 قاشق غذاخوری میل شود.
• استفاده از عطسه آورها؛ مخلوط 5 واحد پودر تنباکو + 2 واحد پودر سیاهدانه را می توان به عنوان عطسه آور استفاده کرد. چون اخلاط اضافه موجود در مغز را که موجب افزایش کیست مغز می شود، کم می کند.

داروها:

• از مسکن ها، داروهای ضد سرطان، داروهای هورمونی بعنوان جایگزین کمبودهای هورمونی برای تمام عمر که ممکن است مکرراً نیاز به تنظیم مقدار مصرف آن ها باشد استفاده کرد.

فعالیت:

• پس از جراحی به تدریج فعالیت های طبیعی خود را از سر بگیرید.

رژیم غذایی:

1. شیر بادام،
2. رژیم خاصی نیاز نیست.