دستور غذایی:

• مواد غذایی که در دوره شیرخواری مجاز نیستند و ممکن است باعث خفگی شیرخوار شوند: دانه کشمش، دانه انگور، ذرت، تکه‌های سوسیس و کالباس، تکه‌های گوشت، آجیل، تکه‌های سفت و خام سبزیجاتی مانند هویج.
• کودک به چه مکمل‌هایی نیاز دارد؟ از 3 الی 5 روزگی تولد تا حداقل 1 سالگی نوزادان نیاز به قطره مولتی ‌ویتامین یا A+D دارند. از 6 ماهگی نیز ذخایر آهن نوزادان تمام شده و باید تا 2 سالگی به صورت روزانه قطره آهن دریافت کنند.
• غالباً پستان ها طرف صبح بیشتر شیر جمع می کنند، به علاوه شیر صبح از حیث ترکیب ارزش غذایی آن از شیر عصر بیشتر است، بانوانی که اولین طفل را زاییده اند، شیر آنها نسبتاً دیر جمع می شود و در روزهای اول کم می باشد ولی به مرور هر قدر که طفل را زیادتر شیر می دهند شیر افزون تر می شود. بنابراین نباید کم شیری روزهای اول را حمل بر آن کنند که شیر آنها برای تغذیه طفل کافی نیست، بلکه هرچه بیشتر طفل پستان را بمکد یا به کمک دست یا شیردوش شیر از پستان دوشیده شود، روز به روز رو به ازدیاد می گذارد و تا روزهای چهلم کاملأ شير اضافه و به حد کافی می رسد. برای زیاد شدن شیر باید شیرزاد را بسایند و داخل آش های مختلف مخصوصاً آش رشته کرده و میل کنند، شیردان گوسفند و سرکه شیره نیز شیر را زیاد می کند.
• از 6 ماهگی تا 2 سالگی: بعد از 6 ماهگی تغذیه کمکی کودک شروع می‌شود. تغذیه کمکی یک دوره 6 تا 24 ماهه بسیار مهم است، چرا که با شروع آن فرآیند از شیرگیری آغاز می‌شود. از شیر گرفتن نقطه عطفی در رشد جسمی و روحی نوزاد به شمار می‌رود که اگر به خوبی طی شود کودک با کسب توانمندی‌های روانی و جسمانی از مادر خود جدا شده و به عبارتی روند استقلال را طی می‌کند. در این دوره عادات غذا خوردن شکل می‌گیرد و کودک خوردن و جویدن غذاهای جامد را می‌آموزد. ابتدا در تغذیه کمکی دفعات شیردهی به تدریج کاهش یافته و غذاها مرحله به مرحله به رژیم کودک اضافه می‌شوند. به گزارش سازمان بهداشت جهانی سوتغذیه کودکان زیر 5 سال در دنیا بسیار شایع است، پس شکل‌گیری عادات صحیح غذایی و کفایت تغدیه نوزادان در این دوره از اهمیت بسیاری برخوردار است. یکی از نکاتی که در این دوره باید توجه کنید این است که غذای کمکی نوزاد بدون شکر و نمک باشد تا ذائقه کودکان به سمت غذاهای شور یا شیرین نرود.
• نظر به اینکه معده اطفال به طور متوسط، غذای محتوای خود را به مدت دو ساعت و نیم هضم کرده و نیم ساعت هم بایستی استراحت معده را بعد از خالی شدن در نظر گرفت، بنابراین ما بین فاصله شیر دادن به طفل، حداقل دو و حداکثر سه ساعت بوده و در این مدت نباید پستان به دهان او داد و مدت خوردن شیر هم از ۱۰ دقیقه تجاوز نکند. در غیر این صورت هم طفل خسته خواهد شد و هم پستان شیر خود را از دست داده و هم اینکه زیاد مکیدن آن برای مادر ایجاد ناراحتی می کند. که گاهی در فاصله شیر دادن اگر طفل زیاد گریه و بی آرامی کند، باید قند داغی به او داد، قند داغ هم رفع گرسنگی موقت از وی کرده و او را ساکت می کند و هم خواب طفل را تأمین می سازد. اگر مقداری مغز ناخونک (اکلیل الملک) را جوشانده، سپس ترنجبین و گز علفی را در آب جوشیده آن حل کرده و دو، سه قاشق از آب صاف کرده آن را به طفل بخورانند، هم نفخ معده و سنگینی شیر را برطرف می کند و هم دستگاه گوارش طفل را تقویت می سازد و هم طفل آرام و راحت می خوابد.
• شروع تغذیه کمکی با تمام شدن ماه ششم و آغاز ماه هفتم همراه است و با غذاهای نرم و زود هضمی مانند فرنی و حریره بادام آغاز می‌شود. به‌ تدریج سوپ یا آش له‌ شده (شامل سبزیجات، برنج، روغن یا کره و گوشت) نیز به رژیم نوزاد افزوده می‌شود. در ماه هشتم کودک می‌تواند پوره سبزیجات، زرده تخم مرغ، ماست و تکه‌های خیلی کوچک نان میل کند. در ماه نهم و دهم علاوه بر غذاهای قبلی، رژیم‌غذایی کودک حاوی کته نرم با تکه‌های کوچک گوشت، میوه‌های رنده شده (سیب، گلابی، موز)، خرمای له ‌شده و بیسکوییت گیاهی ساده است. همچنین به آش و سوپ، حبوباتی همچون عدس و ماش اضافه می‌کنیم. از ماه یازدهم تا دوازدهم کودک به ‌تدریج می‌تواند غذای سفره خانواده را میل کند. متاسفانه برخی از مادران تمام غذاها را به صورت پوره درست می‌کنند و این به ضرر کودکشان است، چرا که در این صورت آن‌ها توانایی جویدن و خوردن غذاهای جامد را به دست نمی‌آورند. بعضی از مواد غذایی می‌توانند در شیرخوار زیر 1 سال ایجاد حساسیت کنند و به همین دلیل مصرف آن‌ها تا 1 سالگی توصیه نمی‌شود: شیر گاو (در تهیه فرنی و به میزان کم مشکلی ندارد)، سفیده تخم مرغ، انواع توت، کیوی، آلبالو، گیلاس، خربزه و بادام زمینی.