تاری دید: عبارت است از منظور از تاری دید یا تاربینی این است که شفافیت تصاویر کاهش می‌یابد و اشیاء تار به نظر می‌رسد. عیوب انکساری (نزدیک بینی، دوربینی و آستیگماتیسم) یا پیرچشمی از علل اصلی تاری چشم به شمار می‌آید. اما تاری دید گاهی علامت ابتلا به مشکلاتی جدی‌تر، مانند بیماری‌های تهدید کننده بینایی یا اختلال عصبی، است. ممکن است دید یک یا هر دو چشم تار شود. کدورت بینایی یا کدر شدن چشم که باعث مات دیدن اشیاء می‌شود، مشکل دیگری است که غالباً با تاری دید اشتباه گرفته می‌شود. کدورت بینایی معمولاً علامت ابتلا به عارضه‌های خاصی مانند آب مروارید است، در هر حال هم تاری دید و هم کدورت بینایی علامت ناراحتی‌های جدی چشم است.

علائم:

1. نقاط شناور در حوزه بینایی
2. دید مه‌آلود و یا دید نامشخص
3. دید تار و مبهم در هر فاصله‌ای
4. دیدن حاشیه‌ی اجسام به صورتی پخش شده
5. لوچ کردن چشم‌ها و مالیدن چشم‌ها و پلک زدن به دفعات
6. ندیدن جزئیات و یا نداشتن تمرکز در هنگامی‌که به چیزی نگاه می‌کنید
7. این تغییرات می‌تواند بسیار آهسته یا به طور ناگهانی رخ دهند. هم چنین ممکن است موقتی باشند، به خصوص اگر با قرار گرفتن در معرض آفتاب، فشار آوردن به چشم، سردرد و یا مشکلات و بیماری‌های دیگر در ارتباط باشند. این تغییرات هم چنین ممکن است بر یک یا هر دو چشم تأثیر بگذارند.
8. علائم دیگری که ممکن است در این حین تجربه کنید، می‌تواند به علت مشکلات بینایی شما ربط داشته باشد. برای مثال، قرمزی و خارش چشم ممکن است نشان‌دهنده عفونت چشمتان باشد. سرگیجه و یا صحبت کردن نامفهوم همراه با تاری دید ناگهانی ممکن است نشانه‌ای از یک سکته باشد. سردرد و تغییرات بینایی ممکن است نشانه‌ای از بروز میگرن در شما باشد.

علت:

• اکثر انسان ها، هنگام مواجهه با مشکلات بینایی، مستقیماً به سراغ درمان از طریق چکاندن انواع مواد مختلف به داخل چشم (اعم از گیاهی یا شیمیایی) می روند. غافل از این که عضلات چشم انسان به تنهایی عامل دیدن نیستند. عضلات چشم فقط مسئول دریافت تصاویر هستند سپس این تصاویر از طریق آکسون ها (رشته های عصبی) به مغز ارسال می شوند و در آنجا تصاویر، تفسیر و شناسایی می گردند. پس برای درمان، باید به تمام بافت های مسئول بینایی یعنی (مغز، رشته های عصبی و عضلات چشم) توجهات لازم را مبذول داشت. بافت ها و عضلات مربوط به بینایی برای فعالیت مناسب نیاز به مواد غذایی دارند و این مواد از طریق مویرگ ها به آنها ارسال می گردد که در غلبه سودا، اختلالاتی در عروق و خون ایجاد می شود که این انتقال به خوبی صورت نمی پذیرد و شخص را دچار مشکلات بینایی می کند. این اختلالات عبارت اند از:
• سوء تغذیه و کاهش کیفیت مواد غذایی داخل خون.
• بیماری قلبی و عروقی و دیگر بیماری‌های سیستمی:تاری دید، غالباً همراه با دوبینی است.
• غلظت خون: این مسئله باعث می شود که انتقال مواد غذایی به سلول های بینایی به خوبی صورت نپذیرد.
• تاری دید جزئی که هر از گاه عود می‌کند، علامت خستگی، قرار گرفتن طولانی مدت در معرض نور خورشید یا کشیدگی عضلات چشم است.
• یبوست: یبوست خون را سمی کرده، این سم، وارد جریان خون و بعد وارد بافت های مسئول بینایی شده و کارایی و عملکرد صحیح آنها را به شدت کاهش می دهد.
• رتینوپاتی دیابتی:تاری دید غیر قابل توضیح در بیماران دیابتی گاهی علامت رتینوپاتی دیابتی است. این بیماری به شبکیه چشم آسیب می‌زند و بینایی را به خطر می‌اندازد.
• سردردهای میگرنی یا میگرن چشمی: اگرچه سردرد میگرنی یا میگرن چشمی معمولاً بدون خطر و موقتی است، اما پیش از شروع آن علائمی چون تاری چشم، نور سوسوزن، هاله‌بینی یا دیدن الگوهای زیگزاگ بروز می‌یابد.
• تخریب گلبول های قرمز خون: گلبول های قرمز، مسئول انتقال مواد غذایی به بافت های بدن می باشند که در غلبه سودا، تعداد زیادی از آنها از بین می روند پس سلول های بینایی به خوبی تغذیه نشده و دچار ضعف می گردند.
• تاربینی پس از لیزیک: دید چشم بلافاصله پس از لیزیک یا دیگر عمل‌های رفع عیوب انکساری تار می‌شود. این حالت موقتی است و دید چشم پس از چند روز واضح می‌شود، البته چند هفته طول می‌کشد تا دید کاملاً پایدار شود.
• استفاده بیش از حد از لنز: چنانچه مدت بیشتری از آنچه پزشک تجویز کرده است، ازلنزهای تماسی یک ‌بار مصرف یا هر لنز تماسی دیگری استفاده کنید، پروتئین‌ها و ذرات دیگر روی لنز جمع می‌شود. در نتیجه دید چشم تار می‌شود و احتمال عفونت چشم افزایش می‌یابد.
• تحلیل عضلانی ناشی از بالا رفتن سن:کاهش دید تدریجی و تاری دید همراه با اعوجاج، برای مثال شکسته یا مواج دیدن خطوط صاف، از علائم تحلیل عضلانی ناشی از بالا رفتن سن(AMD)  محسوب می‌شود که یکی از علل اصلی نابینایی در بیماران مسن است.
• آب سیاه: دید تونلی یا تاربینی گاهی علامت گلوکوما یا آب سیاه است که با باریک شدن ناگهانی یا تدریجی میدان دید و تاری دید در لبه‌های میدان دید همراه است. چنانچه درمان انجام نشود، بینایی به تدریج کاهش می‌یابد و در نهایت بیمار دچار نابینایی دائمی می‌شود.
• بارداری: تاری دید چشم یکی از عوارض شایع بارداری است که گاهی بادوبینی نیز همراه است. تغییرات هورمونی شکل و ضخامت قرنیه را تغییر می‌دهد، نتیجه این تغییر تار شدن دید چشم است. خشکی چشم نیز در بانوان باردار مشاهده می‌شود، همان‌طور که گفته شد خشکی چشم یکی از علل تاربینی است.
• خشکی مزمن چشم: سندرم خشکی چشم(شوگرن) به روش‌های بی‌شماری چون تاری چشم و نوسان دید بر چشم اثر می‌گذارد. هر چند استفاده از اشک مصنوعی (قطره‌های مرطوب کننده چشم) مفید است، اما برای موارد پیشرفته‌تر خشکی چشم دارو تجویز می‌شود یا از پلاگ پونکتوم برای حفظ سلامت و رطوبت چشم استفاده می‌شود.
• اسیدی شدن خون: اسید باعث تخریب غلاف آکسون ها و اتصالی و اختلال بین آنها می گردد (مثل اتصالی سیم برقی که روکش آن از بین رفته است). اسید باعث تخریب آن قسمت از بافت مغز، که مسئول تفسیر حس بینایی است می گردد. اسید باعث تضعیف و عدم کارایی صحیح عضلات چشم (قرنیه، شبکیه، عدسی و…) می گردد.
• آب مروارید:تغییرات دید مانند تاری یا کدورت دید و دیدن نورهای درخشان و هاله‌های شبانه از علائم آب مروارید محسوب می‌شود. آب مروارید اگر برداشته نشود، در نهایت چنان کدر می‌شود که دید را مسدود می‌کند و منجر به نابینایی می‌شود. اما اگر عمل جراحی به منظور تعویض آب مروارید با لنز مصنوعی انجام شود، بیمار معمولاً قدرت بینایی خود را باز می‌یابد.
• آستیگماتیسم: تاری چشم در تمام فواصل غالباً علامت آستیگماتیسم است. آستیگماتیسم یکی از عیوب انکساری است که علت آن معمولاً شکل غیرعادی قرنیه است. اگر چشم آستیگمات باشد، پرتوهای نور بر یک نقطه از شبکیه متمرکز نمی‌شود تا تصویر واضحی از اشیاء دور یا نزدیک دیده شود.آستیگماتیسم مانند نزدیک بینی و دوربینی با عینک، لنز یا جراحی اصلاح می‌شود.
• بیماری‌ها و عارضه‌های چشم: تاری دید ناگهانی یک چشم در سنین بالای 60 سالگی می‌تواند علامت تخریب لکه زرد در بخشی از شبکیه باشد که تمرکز ظریف آنجا انجام می‌شود. تاریبینی علامت جدا شدن شبکیه، تبخال چشم یا نوریت اپتیک (التهاب عصب نوری) نیز است. بعضی بیماری‌ها و عارضه‌های چشم باعث نابینایی دائمی می‌شود، بنابراین باید برای تشخیص و درمان فوری ناراحتی‌های چشم به چشم‌ پزشک مراجعه نمود.
• استفاده از بعضی داروها و قطره چشم: بعضی قطره‌های چشم، به ویژه قطره‌های دارویی حاوی نگهدارنده باعث تحریک چشم و تاری دید می‌شود. این عوارض جانبی اکثراً با مصرف قطره اشک مصنوعی، داروهای تجویز شده برای خشکی چشم یا پلاگ پونکتوم کنترل می‌شود. به علاوه داروهایی مانند قرص‌های حساسیت نیز باعث خشکی چشم و تاربینی می‌شود. متخصص بینایی ‌سنجی یا چشم‌ پزشک حین معاینه چشم به بیمار اطلاع می‌دهد که آیا داروهای مصرفی عامل تاربینی شده است یا خیر.
• دوربینی: تاری دید ناشی ازدوربینی (hyperopia) زمانی پیش می‌آید که بیمار اشیاء دور را به خوبی ببیند، اما چشم‌ها نتواند به خوبی بر روی اشیاء نزدیک متمرکز شود. دوربینی باعث کشیدگی غیرعادی عضلات چشم و خستگی چشم می‌شود. چنانچه دوربینی شدید باشد، بیمار حتی اشیاء دور را نیز تار می‌بیند. دوربینی معمولاً پی‌آمد کوچک‌ بودن مردمک است، یعنی این که نور بر شبکیه متمرکز نمی‌شود و تمرکز آن پشت بخش عقبی چشم اتفاق می‌افتد. دوربینی نیز مانند نزدیک ‌بینی با عینک، لنز یا جراحی اصلاح عیوب انکساری درمان می‌شود.
• بیماری مگس پران چشم: بیمار لکه‌های موقتی و متحرکی را در میدان دید مشاهده می‌کند که از آنها با اصطلاح مگس‌پران یاد می‌شود. مگس‌پران عموماً زمانی بروز می‌یابد که زجاجیه ژلاتینی مانند چشم با بالا رفتن سن به مایع تبدیل شود. این تغییر باعث می‌شود ذرات بسیار ریز بافتیِ داخل زجاجیه آزادانه داخل چشم حرکت کند و سایه‌هایی روی شبکیه ایجاد شود. اگرچه بیماری مگس‌پران پی‌آمد طبیعی افزایش سن است، اما مشاهده ناگهانی انبوهی از نقاط متحرک علامت پارگی یا جدا شدن شبکیه است و باید برای درمان آن به سرعت به متخصص چشم مراجعه نمود.
• نزدیک بینی: تاری چشمیک یا هر دو چشم یکی از علائم نزدیک ‌بینی (myopia) است که با سردرد، چپ شدن چشم و کشیدگی عضلات چشم همراه است. نزدیک‌ بینی شایع‌ترین عیوب انکساری چشم است و بیمار اشیاء دور را تار می‌بیند. نزدیک ‌بینی زمانی بروز می‌یابد که قرنیه انحناء شدیدی داشته باشد یا مردمک بزرگ باشد. در این شرایط نور در جلوی شبکیه متمرکز می‌شود و در نتیجه تصویر شکل گرفته در پشت چشم وضوح کافی را ندارد. عینک، لنز و جراحی‌های رفع عیوب انکساری، مانند لیزیک و پی آر کی، متداول‌ترین روش‌های اصلاح نزدیک‌بینی محسوب می‌شود.
• پیرچشمی: اگر بیش از 40 سال دارید و به تازگی نمی‌توانید اشیاء نزدیک، برای مثال روزنامه یا دیگر نوشته‌های ریز، را شفاف و واضح ببینید، احتمالاً در آستانه پیرچشمی یعنی عارضه‌ای قرار دارید که پی‌آمد بالا رفتن سن است. هرچند علائم پیرچشمی همانند علائم دوربینی است و شامل تاربینی نزدیک و فشار آمدن به عضلات چشم هنگام مطالعه، می‌شود، اما پیرچشمی در اصل کاهش توانایی چشم در متمرکز شدن بر اشیاء نزدیک است که دلیل آن سخت شدن لنز داخل چشم است و برخلاف دوربینی از مشکلات بینایی با عامل ناهنجاری شکل کلی چشم نشأت نمی‌گیرد. پس از 45 سالگیپیر چشمی در انتظار تمام ماست. بسیاری برای درمان پیرچشمی از عینک مطالعه یا لنزهای چندکانونی (دوکانونی یا لنزهای پیشرفته) استفاده می‌کنند، البته عمل‌های جراحی مانند مونوویژن لیزیک و کراتوپلاستی هدایتی نیز در صورت مناسب بودن شرایط بیمار برای درمان پیرچشمی انجام می‌شود.

تشخیص:

1. پزشک با دریافت فهرستی از علائم شما، علت تاری دیدتان را تشخیص خواهد داد. نمونه‌هایی از سؤالاتی که ممکن است از بیمار خود بپرسد، شامل موارد زیر می‌شود: چه زمانی برای اولین بار متوجه تاری دیدتان شدید؟ چه چیزی تاری دیدتان را بدتر یا شدیدتر می‌کند؟ همچنین ممکن است درباره سابقه‌ی پزشکی شخصی شما و همچنین سابقه خانوادگی‌تان از بیماری‌های چشم سؤال کند. سپس پزشک ممکن است یک معاینه فیزیکی روی چشم‌های شما انجام دهد. ممکن است از شما بخواهد تا یک چارت سنجش بینایی را بخوانید تا دیدتان را آزمایش کند. همچنین شاید به آزمایش‌های چشمی دیگری را انجام دهد، مانند:
2. تست انکسار
3. معاینه چشم و شبکیه
4. معاینه با دستگاهاسلیت لمپ
5. تونومتری که فشار درون چشم را اندازه می‌گیرد
6. پزشک همچنین ممکن است آزمایش خون روی شما انجام دهد. آن‌ها از آزمایش خون برای کمک به تعیین اینکه آیا باکتری‌ در خون وجود دارد یا خیر، استفاده می‌کنند. آن‌ها همچنین اگر مشکوک به وجود یک عفونت باشند. می‌توانند از آزمایش‌هایی برای به دست آوردن تعداد گلبول‌های سفیدتان (WBC) استفاده کنند.

درمان طب نوین:

• درمان تاری دید به علت اصلی و زمینه‌ای آن بستگی دارد. در برخی موارد، تاری دید خود به خود از بین می‌رود و نیازی به درمان ندارد. این مورد اغلب برای تغییرات بینایی مرتبط با سردردهای میگرنی، فشار بر چشم و قرار گرفتن در معرض نور خورشید مشاهده می‌شود. در موارد دیگر، زمانی که علت از بین می‌رود، دید فرد به حالت عادی باز خواهد گشت. مثال‌هایی در این مورد، شامل مصرف برخی داروها و ابتلا به برخی بیماری می‌باشند که باعث تاری دید به عنوان یک عارضه‌ی جانبی می‌شوند. به طور کلی، درمان‌ها به علت زمینه‌ای تاری دید بستگی دارد و شامل موارد زیر می‌شود:
• عینک: رایج‌ترین درمان خصوصاً برای تاری دید، استفاده از عینک‌های طبی است.
• تغییرات دارویی: پزشک ممکن است به شما توصیه کند که اگر یک دارو باعث تاری دید شما می شود، دارویتان را عوض کنید.
• قطرهاشک مصنوعی: اگر تاری دیدتان ناشی از سندروم خشک چشم باشد، می‌توان از قطره‌هایی برای مرطوب کردن چشمان خشک و یا کمک به چشمان شما برای تولید اشک‌های طبیعی استفاده کرد.
• درمان بیماری و مشکل زمینه‌ای:افرادی که به خاطر مشکلات رتینوپاتی دیابتی (دیابت چشمی)، پری اکلامپسیا یا مسمومیت بارداری، آب‌سیاه، سکته، بیماری‌های قلبی، ام اس و بیماری‌های دیگر، دچار تاری دید می‌شوند، اغلب زمانی که بیماری اصلی‌شان درمان می‌شود، بینایی‌شان ممکن است بهبود یابد. در بسیاری از موارد، این درمان نیاز به تجویز دارو و تغییر سبک زندگی دارد. اگرچه تغییرات بینایی ممکن است دائمی باشد و در برخی موارد منجر به از دست رفتن بینایی شود، به‌خصوص اگر درمان نشوند.

درمان طب سنتی:

• حجامت سر انجام دهید.
• مصرف سبزیجات تازه همراه غذا.
• دمنوش بابونه با عسل روزانه ۳ لیوان.
• آبغوره و آش آبغوره زیاد مصرف کنید.
• ناشتا، اندازه نصف گردو از شافیه ۴ ماهه استفاده کنید.
• استفاده از دود کندر آتشی جهت دود دادن به چشم و استشمام.
• رب غوره را بخشکانید و با آن سرمه تهیه کنید و به چشم بکشید.
• به عنوان درمان انغوزه خشک را بسیار نرم بسایید و مانند سرمه در چشم بکشید.
• شستشوی چشم با (دمنوش چای نمسه + عسل + کمی آب نارنج تازه یا لیموترش تازه).
• خضاب سدر + حنا + زرده تخم مرغ محلی روی سر یک روز در میان و هر بار ۳۰ دقیقه.
• افزایش مصرف میوه جات خصوصاً میوه جات نارنجی رنگ (کدوحلوایی، هویچ، انبه، خرمالو، طالبی و…).
• با اثمد ، کافور” و توتیا سرمه بکش. این سرمه، تاری چشم را برطرف می کند، رطوبت و اشک ریزی چشم را قطع می کند.
• یک تکه آهن تمیز را در آتش سرخ کنید بعد در ظرف شیر بیندازید آنگاه شیر دلمه خواهد شد. سپس آن را بر پشت چشم ضماد کنید.
• اگر علت تاری چشم، کم خونی باشد، از داروی قرص خون و داروی خونساز استفاده کنید.
• برای رفع ناراحتی های چشم آلو را بر چشم بکشید.
• مرو تلخ را آتش بزنید و یک قیف روی آن قرار دهید سپس دود آن را به چشم بدهید تا شک چشم جاری شود در هفته یک تا سه بار میتوانید این کار را انجام دهید.

داروها:

• معمولاً دارویی نیاز نیست.

فعالیت:

• محدودیتی وجود ندارد.

رژیم غذایی:

• از مصرف فرآورده های کارخانه ای و همچنین لبنیات بدون مصلح پرهیز کنید.
• خوردنی های مضر: ریحان، تره، شوید، شاهی،کاهو، نمک، آب های گوگرددار، شیر، جگر سفید، جوجه کباب، خرمای خشک و از فعالیت های جنسی به خصوص در اول شب با شکم پر نیز پرهیز شود.

نکته:

• راه های پیشگیری از بیماری های چشمی: اگر مایلید همیشه سلامت چشم خود را حفظ کنید به نکات زیر با دقت توجه فرمایید. ۱. به هرچه که بسیار سفید یا شفاف است نگاه نکنید. ۲. به نورهای شدید مانند نور خورشید یا نور پراژکتور و لامپ های گازی و نورهای متصاعد شده از جوشکاری ها نگاه نکنید. ۳. به برف هایی که روی آن را نور آفتاب فراگرفته است نگاه نکنید. ۴. از نگاه کردن به خطوط ریز نقشه های خیلی دقیق یا خط های بسیار ریز که احتیاج به نوردهی بیشتری دارد خودداری کنید. ۵. تلویزیون را از فاصله خیلی کم تماشا نکنید. ۶. عینک دیگران را به چشم نزنید. ۷. با دست آلوده یا دستمال و اشیاء آلوده چشم را پاک نکنید. 8. از گرد و غبار پرهیز کنید. ۹. زیاد از حد گریه نکنید. ۱۰. مقابل آتش خیلی شدید و گرم ننشینید. ۱۱. هنگام موتورسواری یا سوار شدن بر اتومبیل های بدون سقف و … مواظب باشید که سوز و باد قوی، میکروب ها و گرد و غبار با چشم برخورد نکند. ۱۲. به هیچ جسمی به مدت زیاد و به طور قائم نظر نیفکنید. ۱۳. از ورود دود به چشم دوری گزینید. ۱۴. از هوای بسیار گرم یا بسیار سرد دوری کنید. 15. از دیدن اشیاء خیلی روشن و درخشان که به چشم آزار می رساند مانند آینه ای که مقابل آفتاب گرفته شده و نور آفتاب را به چشم منتقل می کند پرهیز کنید. ۱۶. از زیاد بر پشت خوابیدن پرهیز شود. ۱۷. مواظب باشید که از خوابیدن با شکم پر یعنی فورا پس از صرف غذا و همچنین پس از خوردن غذاهای غلیظ و دیر هضم و پس از مصرف خوراکی هایی که طبیعت آن خیلی گرم است مانند سیر و پیاز و … پرهیز کنید. چون موجب زیان رساندن به چشم می گردد. ۱۸. بیش از اندازه نمک یا غذاهای شور مصرف نکنید. ۱۹. از پرخوری در شب یا هنگام بیدار شدن در نیمه شب پرهیز کنید. ۲۰. از بی خوابی های زیاد و بیدار ماندن بیش از حد بپرهیزید. ۲۱. اگر شکم هر روز کار نمی کند یا یبوست و خشکی مزاج دارید آن را برطرف سازید. ۲۲. به اشیایی که به سرعت می چرخند یا به سرعت از جلوی چشم عبور می کنند نگاه نکنید.
• اعمالی که برای سلامت چشم مفید است: ۱. هرچند روز یک بار صورت را در آب صاف و پاک فرو برید و چشم را در آن باز نگه دارید. ۲. گاهی سرمه و توتیا را با آب بادیان و آب مرزنجوش مخلوط کنید و در چشم بکشید. ۳. به علت اینکه چشم از اعضای مرطوب است و اکثراً رطوبت و سردی باعث ضعف آن مى شود، لذا بایستی گاهی از سرمه خشک و جلا دهنده چشم استفاده کرد تا چشم سالم بماند. ۴. در هر ماه دو تا سه مرتبه چشم را با آب خضض بشویید. ۵. رعایت حفظ محیط چشم، یعنی مزاج چشم را به حالت طبیعی نگهداشتن. برای این کار اگر مزاج چشم خشک باشد گاهی روغن بادام شیرین یا روغن بنفشه یا روغن بنفشه بادام یا روغن کدو در بینی بچکانید. همچنین می توانید در چشم سرمه مناسبی نیز به کار برید.