تأخیر در انزال (دیر انزالی): عبارت است از تأخیر در انزال (DE) زمانی اتفاق می افتد که یک مرد به بیش از ۳۰ دقیقه تحریک جنسی برای رسیدن به ارگاسم و انزال نیاز دارد. تأخیر در انزال دارای علل متعددی از جمله اضطراب، افسردگی، نوروپاتی و واکنش به داروها می باشد. هیچ داروی خاصی برای تأخیر تایید نشده است، اما داروهایی که برای بیماری هایی مانند بیماری پارکینسون استفاده می شوند به آنها کمک می کند. تأخیر در انزال (DE) بیماری شایع پزشکی است. همچنین “ضعف انزال” نامیده می شود، این حالت زمانی رخ می دهد که طول مدت تحریک جنسی برای انزال طول می کشد. در برخی موارد، انزال را نمی توان به طور کلی به دست آورد. اکثر مردان گاهی اوقات ممکن است که این تأخیر را تجربه کنند، اما برای افراد دیگر ممکن است یک مشکل همیشگی باشد. در حالی که این وضعیت هیچ خطر جدی در سلامتی ایجاد نمی کند، می تواند منبع استرس باشد و در زندگی جنسی و روابط شخصی شما مشکلاتی ایجاد کند. با این حال برای این مشکل نیز درمان وجود دارد.

علائم:

1. تأخیر در انزال زمانی اتفاق می افتد که یک مرد نیاز به بیش از ۳۰ دقیقه تحریک جنسی برای رسیدن به ارگاسم و انزال دارد. انزال زمانی است که اسپرم از آلت تناسلی تخلیه می شود.
   برخی از مردان تنها می توانند با تحریک دستی یا خوراکی انزال گردند. برخی دیگر به هیچ عنوان نمی توانند به این مرحله برسند. یک مشکل مادام العمر و همیشگی با تأخیر در انزال خیلی متفاوت از یک مشکل است که بعداً در زندگی ایجاد می شود. برخی از مردان یک مشکل عمومی دارند که در آن تأخیر در تمام شرایط جنسی رخ می دهد. برای بعضی دیگر مردان، تنها با شرکای خاص یا در شرایط خاصی اتفاق می افتد. این به عنوان “تأخیر در انزال موقتی” شناخته شده است. در موارد نادر، DE نشانه ای از مشکل سلامتی بدتر از بیماری قلبی یا دیابت است.

علت:

• ماهیچه های دستگاه تناسلی یکی از مراکز کنترل انزال در مردان می باشد که هرچه از حرارت و قدرت بیشتری برخوردار باشند، مدت مقاربت، طولانی تر، شدت و قدرت آن بیشتر و نعوظ آلت قوی تر و در نتیجه فرد از لذت بیشتری برخوردار خواهد شد.
• غلبه صفرا: هنگام غلبه صفرا نسبت آلکالوز خون به اسیدوز، بیشتر شده و این مسئله عاملی است برای تأخیر در انزال که هر چه این نسبت افزایش یابد، شدت این عارضه نیز بیشتر خواهد شد؛ این مسئله موجب تحریک دیر هنگام اعصاب موجود در سر آلت مردان شده و باعث تأخیر در انزال می گردد.
• عوارض داروها: برخی از مواد شیمیایی می توانند اعصاب مربوط به انزال را تحت تأثیر قرار دهند. این داروها همه می توانند باعث تأخیر گردند: داروهای ضد افسردگی مانند فلوکستین (Prozac)، ضد روانپزشکی، مانند ترییدیزین (ملاریل)، داروهای فشارخون بالا مانند پروپرانولول (Inderal)، دیورتیک ها، الکل.
• اضطراب و استرس: بسیاری از علل احتمالی، از جمله نگرانی های روانی، شرایط سلامتی مزمن و واکنش به داروها وجود دارد. علل روانشناختی تأخیر در انزال ممکن است به علت تجربه های جراحت رخ دهد. تابوهای فرهنگی یا مذهبی می توانند یکی از دلایل منفی و مشکلات در تأخیر باشند. اضطراب و افسردگی می تواند هر دو میل میل جنسی را سرکوب کند، که ممکن است به تأخیر منجر شود. استرس در ارتباطات، ارتباطات ضعیف و خشم باعث می شود که این مشکل بدتر شود. ناامیدی در واقعیت های جنسی با یک شریک در مقایسه با فانتزی های جنسی نیز می تواند به تأخیر در انزال منجر گردد. اغلب مردان با این مشکل، می توانند با تحریک دستی انزال داشته باشند، اما در زمان تحریک با یک شریک به هیچ عنوان نمی توانند.
• جراحی یا آسیب فیزیکی: آسیب به اعصاب در ستون فقرات یا لگن شما، برخی از جراحی های پروستات باعث آسیب عصبی می شوند، مشکلات قلبی که بر فشار خون در ناحیه لگن تأثیر می گذارد، عفونت ها، به خصوص عفونت های پروستات یا ادرار، نوروپاتی یا سکته مغزی، کم هورمونی تیروئید، سطوح پایین تستوسترون، نقص های مادرزادی که باعث نقصان در روند انزال می شود. یک مشکل انزال موقت می تواند موجب اضطراب و افسردگی گردد. این می تواند منجر به عودت و بازگشت تأخیر در انزال شود، حتی زمانی که علت فیزیکی بر طرف گردیده باشد.

عوارض احتمالی:

1. تأخیر در انزال می تواند علاوه بر احساسات منفی و ناکافی، مشکلاتی برای شما در ارتباط با اعتماد به نفس ایجاد کند. مردانی که چنین شرایطی را تجربه می کنند ممکن است از صمیمیت با دیگران به دلیل ناامیدی و ترس از شکست دوری کنند. عوارض دیگر ممکن عبارتند از:
2. کم میلی جنسی
3. کاهش لذت جنسی
4. استرس و اضطراب
5. اضطراب در مورد رابطه جنسی
6. ناتوانی در بارداری یاناباروری مردانه
7. تأخیر در انزال همچنین می تواند مناقشاتی را در روابط شما ایجاد کند، که اغلب ناشی از سوء تفاهم ها از طرف هر دو طرف است.
8. برای مثال، شریک زندگی شما ممکن است احساس کند که ایشان برای شما جذاب نیست.
   شما ممکن است ناخوشایند یا خجالت زده در مورد میل به دستیابی به انزال باشید، اما از لحاظ جسمی یا ذهنی قادر به انجام آن نیستید.

تشخیص:

• معاینه فیزیکی و توضیح علائم شما برای تشخیص اولیه لازم است. اگر یک مشکل سلامت مزمن به عنوان علت اصلی در نظر گرفته شود، ممکن است لازم باشد بیشتر آزمایش انجام شود.
  این شامل آزمایش خون و آزمایش ادرار است. این آزمایش ها به عفونت ها، عدم تعادل هورمونی و غیره می پردازد. آزمایش واکنش آلت تناسلی شما به وسیله ویبراتور ممکن است نشان دهد که آیا مشکل روانی یا فیزیکی است یا خیر.

درمان طب نوین:

• تأخیر عموماً با درمان علل ذهنی یا فیزیکی حل می شود. شناسایی و به دنبال درمان برای تأخیر بعضی اوقات یک وضعیت پزشکی اولیه را مطرح می کند. هنگامی که این درمان می شود، تأخیر در انزال اغلب حل می شود. درست است که علت اصلی دارو است، با این حال، استفاده از داروهای بدون توصیه پزشک خود را متوقف فرمایید.
• درمان تأخیر در انزال بستگی به علت اصلی دارد. اگر مشکلات مادام العمر و همیشگی وجود داشته اید یا هرگز انزال نداشته اید، یک متخصص اورولوژی می تواند تعیین کند که آیا شما یک مشکل مادرزادی ساختاری دارید یا خیر. پزشک شما می تواند تعیین کند که آیا علت استفاده از داروی خاص است. اگر چنین باشد، تنظیمات شما به رژیم دارویی شما اعمال خواهد شد و علائم شما تحت نظارت قرار خواهد گرفت. برخی از داروها برای کمک به تأخیر در انزال مورد استفاده قرار گرفته اند، اما هیچ کدام به طور خاص برای آن تأیید نشده اند. طبق گفته Clinic Mayo، این داروها عبارتند از: سایپه اپاتیدین (پریاکتین) که یک دارو آلرژی است. آمونادین  (Symmetrel)، که یک داروی مورد استفاده برای درمان بیماری پارکینسون است.Buspirone (Buspar)  که یک دارو ضد اضطراب است. درمان مواد مخدر غیرقانونی و الکل، در صورت لزوم همچنین می تواند به تأخیر در انزال کمک کند.
  پیدا کردن برنامه های بازیابی بستری یا سرپایی یکی از گزینه های درمانی است. مشاوره روانشناختی می تواند به درمان افسردگی، اضطراب و ترس هایی که موجب تحریک و یا تداوم فعالیت در تأخیر می شود کمک کند. درمان جنسی نیز ممکن است در رفع علت اصلی اختلال عملکرد جنسی مفید باشد. این نوع درمان ممکن است به تنهایی یا با همسرتان تکمیل شود.

درمان طب سنتی:

• افزایش مصرف مایعات.
• انجام ورزش های سبک روزانه.
• حجامت عام و حجامت ساکرال.
• رعایت کلیه توصیه ها هنگام غلبه صفرا

داروها:

• متناسب با شرایط و نیاز بیمار دارو تجویز می شود.

فعالیت:

• از انجام هرگونه فعالیت شدید بدنی پرهیز کنید.

رژیم غذایی:

• از مصرف فرآورده های کارخانه ای، لبنیات پاستوریزه، غذاهای گرم بدون مصلح غذایی پرهیز کنید.