بلاستومیکوز: عبارت است از یک بیماری عفونی قارچی که در ریه ها پدیدار می شود. گاهی از راه خون به سایر نقاط بدن، به خصوص پوست، گسترش می یابد، بلاستومیکوز مستقیماً از انسان انتقال پیدا نمی کند، اما امکان دارد از راه گاز گرفتن سگ های بیمار انتقال یابد. عفونت می تواند در ریه ها، دهان، پوست و بافت های زیر پوستی، پروستات و اپیدیدم گسترش پیدا کند.

علائم:

1. تنگی نفس
2. درد قفسه سینه
3. خستگی، بی اشتهایی
4. لرز، تب و عرق ریزش فراوان
5. ضایعات پوستی یا آبسه، در صورت درگیری پوست
6. سرفه، که امکان دارد خشک و بدون خلط، یا خلط دار باشد.
7. علائم ممکن است به آهستگی آغاز شوند، یا برعکس عفونت ممکن است خیلی ناگهانی خود را نشان دهد.
8. عفونت ریوی در اغلب موارد با سرفه های خشک، درد پهلو، گرفتگی صدا و تب همراه است که ممکن است بهبود یابد و یا تشدید گردد. با پیشرفت عفونت گاه پیدایش حفره، خلط خونی و چرکی عارض می شود. ضایعات ریوی گاه خود به خود بهبود می یابد، لیکن در اکثر موارد نیز پیشرفت می کند و از طریق ریه سایر اندام ها را نیز ممکن است گرفتار کند. ضایعه جلدی ابتدا به صورت یک ندول، پاپول و پوستولی است که بعداً زخمی می شود و حاشیه آن سفت و متورم می گردد. اگر چه ظاهراً ریه محل اصلی عفونت است، لیکن شکایت اکثر بیماران از ضایعات جلدی است و۸۰ درصد بیماران ضایعات جلدی را نشان می دهند. استخوان ها خصوصاً دنده ها و مهره ها در موارد زیادی مبتلا می شوند. به دنبال گرفتاری ریه یا پوست، گاهی عفونت به سایر اندام ها نیز منتشر می شود. از جمله ضایعات استخوانی، ابتلای مراکز اعصاب و دستگاه ادراری و تناسلی را می توان نام برد. بیماری به طور معمول با لکوسیتوز، همراه با افزایش نوتروفیل ها، کم خونی هیپوکروم و ازدیاد سرعت رسوب گلبولی همراه است.

علت:

• عفونت با قارچ بلاستومیسیس درماتیتیدیس، که در چوب و خاک پیدا می شود، امکان دارد ارتباطی با خانه سگ های آبی وجود داشته باشد، ضایعات پوستی عمدتاً در باغبانان یا کشاورزان رخ می دهد، اما منشاء اصلی این قارچ در طبیعت هنوز مشخص نشده است.

عوامل افزایش دهنده خطر:

1. دیابت شیرین
2. باغبانی و کشاورزی
3. مصرف داروهای سرکوب کننده ایمنی

پیشگیری:

• در حال حاضر نمی توان از آن پیشگیری کرد.

عواقب مورد انتظار:

• این قارچ می تواند باعث بیماری شدید و ناتوان کننده شود، که بدون درمان ممکن است مرگبار باشد، با درمان مجدانه، معمولاً در عرض چند هفته معالجه می شود.

عوارض احتمالی:

گسترش به سایر نقاط بدن، که باعث بیماری جدی و احیاناً مرگ می شود، در اثر گسترش عفونت امکان دارد علائم زیر ظاهر شوند:

1. درد در استخوان های دراز
2. تورم کیسه بیضه و ظاهر شدن برجستگی های دردناک و حساس به لمس روی آن
3. ضایعات پوستی که اول به صورت جوش های کوچک غیر چرکی یا چرکی در نواحی باز بدن پدیدار می شوند، این جوش ها به آهستگی گسترش می یابند، با گذشت زمان، ضایعات تبدیل به زخم های دلمه بسته می شوند که حاشیه آنها فرو رفته و رنگ بنفش رو به قرمز است.

تشخیص:

• ممکن است آزمایشات تشخیصی شامل موارد زیر باشند: کشت از ضایعات پوستی، چرک، خلط، یا ترشحات ریوی، نمونه برداری از بافت پوستی یا ریه؛ عکس قفسه سینه و سایر آزمایشات درمان با دارو، در صورت لزوم، سایر اقدامات حمایتی انجام می پذیرد.

درمان طب نوین:

• استفاده از گرما شاید درد مفصلی را تخفیف دهد.
• بیمار معمولاً در بیمارستان بستری می شود و درمان در آنجا آغاز می شود.
• درمان با داروهای ضد قارچ مانند آمفوتریسینB ، فلوکونازول و ایتراکونازول است.
• بیمار باید روزانه وزن شود و مقادیر آن در یک برگه ثبت گردد، در صورت کاهش وزن بدون توجیه، باید به گسترش یافتن عفونت مشکوک شد.
• بیمار حتماً باید به قرارهای ملاقاتی که جهت پیگیری وضع وی ترتیب داده می شود پایبند باشد، بررسی اینکه آیا درمان اثر بخش بوده است یا خیر، و نیز بررسی وجود اثرات جانبی داروها اهمیت زیادی دارند.

داروها:

• آمفوتریسین
• داروهای ضد قارچ، داروهای انتخابی برای مبارزه با این بیماری هستند.

فعالیت:

• به هنگام مرحله حاد بیماری، در رختخواب استراحت کنید، با برگشت تدریجی قوای جسمانی، فعالیت های خود را تدریجاً از سر گیرید.

رژیم غذایی:

• از مصرف فرآورده های کارخانه ای و همچنین لبنیات و غذاهای گرم و سرد بدون مصلح غذایی پرهیز کنید.