اشتهای زیاد: عبارت است از دوره هایی از پرخوری های غیر قابل کنترل و احساس شدید شرمندگی و پریشانی پس از آن را اختلال پرخوری می گویند. این اختلال بیشتر از اواخر نوجوانی تا نزدیکی ۲۰ سالگی شروع می شود و در هر سن دیگری نیز ممکن است ایجاد شود. این بیماری یک اختلال مزمن است و تا سال ها نیز ادامه پیدا می کند. اختلال پرخوری نسبت به دیگر اختلالات تغذیه ای در میان زنان نسبت به مردان شایع تر است. با این حال شایع ترین اختلال تغذیه در میان مردان نیز همین نوع است. یکی از نشانه های این اختلال، خوردن مقدار غذایی بیش از حد معمول و در زمانی کوتاه است که با احساس پریشانی و عدم کنترل همراه است.

علائم:

1. سیر نشدن
2. پیوسته غذا خوردن
3. دیر دست از غذا خوردن کشیدن
4. خوردن وعده های غذایی پی در پی

علت:

• درگیر خوردن احساسی هستید.
• بیش از حد قند و شکر می خورید.
• غذایی که می خورید با فعالیت تان هماهنگ نیست.
• صبحانه نمی خورید و به ناهارتان هم توجهی ندارید.
• به سرتان اجازه می دهید زمان غذا خوردنتان را تعیین کند نه معده تان.
• یکی از دلایل گرسنگی زود به زود از نظر طب سنتی سردشدن مزاج معده (غلبه سودا در گوارش) می باشد.
• تغییر در مغز: بررسی ها نشان داده اند افراد مبتلا به اختلال پرخوری دچار تغییراتی در مغز شده اند که نتیجه اش پاسخ به غذا و کاهش کنترل اشتها است.
• در فربهی مادرزادی، سردی و تری بر مزاج غالب است و رگ ها در تن وی باریک تر و خون در وی کمتر است، به این سبب شخص در گرسنگی صبر ندارد.
• تصور بدنی: افراد مبتلاء به اختلال پرخوری تصور بدنی بسیار منفی دارند. نارضایت بدنی، رژیم گرفتن و پرخوری همگی با شکل گیری این اختلال در ارتباط هستند.
• سایز بدن: تقریباً ۵۰ درصد افراد مبتلا به اختلال پرخوری چاق هستند و از این تعداد ۵۰ تا ۲۵ درصد به دنبال جراحی های لاغری هستند. مشکلات وزنی هم یکی از علل به وجود آمدن این اختلال است.
• ژنتیک: افراد مبتلا به مشکل اختلال پرخوری ممکن است حساسیت بیشتری به دوپامین داشته باشند. این هورمون مسئول احساس دریافت پاداش و لذت است. تحقیقات بسیاری نشان می دهند که این اختلال ارثی است.
• جنسیت: اختلال پرخوری در زنان شایع تر است. در آمریکا ۳٫۶ درصد خانم ها در بخشی از زندگی خود این اختلال را تجربه می کنند، اما در مردان ۲ درصد است. این تفاوت مربوط به فاکتورهای بیولوژیک اساسی است.
• پرخوری شدید: آنهایی که به اختلال پرخوری مبتلا هستند گزارش داده اند که از علائم ابتدایی شان این بوده است که از قدیم پرخوری هایی داشته اند و شامل پرخوری های شدید در دوران کودکی و یا اوایل نوجوانی بوده است.
• افت قند و فشار خون: افراد به محض افت قند و فشار، احساس گرسنگی می کنند تا این معزل را برطرف کنند (آیا افراد دیابتی را دیده اید که مدام می خواهند چیزی بخورند این به دلیل دفع زیاد قند خون از طریق کلیه ها می باشد).
• تروما احساسی: اتفاقات استرس آور زندگی مانند آزار دیدن، مرگ، جدایی از یکی از اعضای خانواده و یا تصادف از فاکتورهای خطر به حساب می آیند. مسخره شدن در کودکی به علت وزن نیز از دلایل مرتبط با اختلال پرخوری است.
• اختلالات هورمونی: تحریک هورمون گرلین (اشتها) به واسطه وجود سودا در معده امری طبیعی است که به انسان حس گرسنگی دست می دهد. انسان زمانی اشتهای کاذب به سراغش می آید که میزان ترشح بعضی هورمون ها در بدن دچار تغییر شوند.
• دیگر مشکلات فیزیولوژیک: حدود ۸۰ درصد افراد مبتلا به اختلال پرخوری حداقل به یک مشکل فیزیولوژیک دیگر نیز مانند فوبیا، افسردگی، اختلال استرس پس از حادثه، اختلال دو قطبی، اضطراب یا سوء مصرف مواد مبتلا هستند. دوره پرخوری به علت استرس، رژیم گرفتن های شدید، احساسات منفی مربوط به وزن یا شکل بدن، در دسترس بودن غذا و بی حوصلگی تحریک می شود.
• پروتئین کافی مصرف نمی کنید: مصرف پروتئین کافی برای کنترل اشتها بسیار مهم است. پروتئین با بهبود سطح هورمون های خاصی به کاهش گرسنگی کمک کرده و باعث کمتر شدن کالری مصرفی روزانه می شود. با توجه به این اثرات، اگر احساس گرسنگی مداوم دارید ممکن است منابع پروتئین را به مقدار کافی مصرف نمی کنید. افرادی که میزان مصرف پروتئین بیشتری دارند، افکار وسواسی کمتری در مورد غذا نشان می دهند. با اضافه کردن منابع حاوی پروتئین به رژیم غذایی خود (حبوبات، آجیل و مغزیجات، غلات و دانه های کامل) می توانید گرسنگی بیش از حد را بهبود بخشید.
• نداشتن خواب کافی: داشتن خواب کافی و مناسب برای سلامتی بسیار مهم است. خواب برای عملکرد مناسب مغز و سیستم ایمنی بدن مورد نیاز است و خطر ابتلا به بیماری های مزمن مانند بیماری های قلبی و سرطان را کاهش می دهد. علاوه بر این، خوابیدن به اندازه کافی عامل کنترل اشتهاست. خواب کافی باعث تنظیم میزان گرلین (هورمون تحریک کننده اشتها) می شود. برای کنترل گرسنگی، توصیه می شود هر شب حداقل هشت ساعت خواب بدون وقفه داشته باشید. به عبارت دیگر غلبه سودا باعث اختلالات خواب و کم خوابی می گردد که خود عاملی است برای کاهش انرژی و تحریک هورمون «گرلین» یا هورمون اشتها.
• در مصرف کربوهیدرات های تصفیه شده زیاده روی کردن: کربوهیدرات های تصفیه شده فیبر، ویتامین و مواد معدنی کمتری دارند، به همین دلیل هضم آن ها سریع تر صورت گرفته و پس از استفاده از آن ها بیشتر احساس گرسنگی می کنید. علاوه بر این، مصرف کربوهیدرات های تصفیه شده ممکن است موجب افزایش سریع قند خون شود، این منجر به افزایش سطح انسولین می شود که به سرعت قند موجود در خون را از بین می برد و ممکن است باعث افت شدید قند خون شود. کاهش قند خون باعث می شود بیشتر احساس گرسنگی کنید. توصیه می شود که از میوه ها، سبزیجات تازه، حبوبات و دانه های کامل به جای کربوهیدرات های تصفیه شده استفاده کنید. این مواد غذایی حاوی کربوهیدرات بالا هستند، اما به دلیل مقادیر بالای فیبر که دارند به کاهش گرسنگی کمک می کنند.
• از رژیم غذایی کم چرب استفاده می کنید: چربی نقش کلیدی در کاهش گرسنگی دارد، این بدان علت است که گوارش آن ها به آهستگی صورت می گیرد و با آزاد کردن هورمون های مختلف باعث کاهش گرسنگی می شوند. اگر رژیم غذایی شما کم چرب باشد، ممکن است دچار گرسنگی مداوم شوید. توصیه می شود که چربی هایی مانند تری گلیسریدهای با ​​زنجیره متوسط (MCTs) و اسید های چرب امگا 3 را به رژیم غذایی خود اضافه کنید تا باعث کاهش اشتها شوند. منبع غنی تری گلیسیرید با زنجیره ی متوسط روغن نارگیل است در حالی که اسید های چرب امگا 3 در غذا های گیاهی مانند گردو و دانه کتان، آووکادو و روغن زیتون به فراوانی یافت می شوند.
• به اندازه کافی آب ننوشیدن: نوشیدن آب کافی برای سلامتی شما بسیار مهم است؛ باعث بهبود سلامت مغز، قلب و بهبود عملکرد ورزشی می شود، به سلامت پوست کمک کرده و سیستم گوارش را سالم نگه می دارد. نوشیدن آب قبل از هر وعده ی غذایی باعث کاهش اشتها و کاهش کالری مصرفی در طول روز می شود. گاهی اوقات ممکن است احساس تشنگی را با احساس گرسنگی اشتباه بگیرید به همین دلیل توصیه می شود که همیشه هنگام گرسنگی دو لیوان آب بنوشید یا از منابع حاوی آب مثل میوه ها و سبزیجات تازه استفاده کنید تا متوجه شوید که گرسنه بوده اید یا نه. به عبارت دیگر غلبه سودا باعث کاهش تمایل به مصرف مایعات می گردد؛ علائم کم آبی بدن خیلی شبیه علائم گرسنگی است؛ به همین دلیل هم ممکن است شما تصور کنید برای رفع این حالات و افزایش انرژی باید غذا بخورید.
• گرفتن رژیم غذایی فاقد فیبر: اگر رژیم غذایی شما فاقد فیبر باشد، ممکن است احساس گرسنگی مداوم داشته باشید. مصرف مواد غذایی با فیبر بالا برای کنترل گرسنگی مفید هستند، مصرف غذا های با فیبر زیاد باعث کاهش میزان تخلیه معده و طولانی شدن زمان هضم می شود. علاوه بر این، جذب فیبر بالا باعث انتشار هورمون های مفید برای کاهش اشتها می شود. مطالعات متعدد نشان داده که فیبر محلول بیشتر از فیبر های نامحلول باعث کاهش گرسنگی می شوند، بلغور جو دوسر، دانه کتان، سیب زمینی شیرین، پرتقال و کلم بروکسل منابع خوبی از فیبر های محلول هستند. علاوه بر این رژیم غذایی حاوی مقادیر کافی فیبر می تواند خطر ابتلا به بیماری های قلبی، دیابت و چاقی را کاهش دهد.
• خوردن غذا در زمان اضطراب و استرس: اگر شما یک شیوه زندگی پر مشغله دارید ممکن است هنگامی غذا بخورید که مضطرب هستید و این می تواند باعث افزایش اشتها، افزایش کالری مصرفی و در نتیجه چاقی و افزایش وزن شود. دلیل اصلی این امر این است که غذا خوردن زیاد باعث انحراف ذهن شما از مشکلات می شود.
• داشتن فعالیت بدنی زیاد: افرادی که ورزش می کنند اغلب کالری زیادی مصرف می کنند. تحقیقات نشان داده است افرادی که به طور مرتب ورزش می کنند، متابولیسم سریع تری دارند به این معنی که کالری بیشتری را حتی در زمان استراحت مصرف می کنند. اگر چه مطالعات متعدد نشان داده اند که تمرینات ورزشی باعث کاهش اشتها می شوند، اما شواهدی وجود دارد که تمرینات ورزشی شدید باعث افزایش اشتها در ورزشکاران می شوند.
• مصرف بیش از حد الکل: نوشیدنی های الکلی، اثرات تحریک کننده اشتها دارند. علاوه بر این، افرادی که الکل می نوشند تمایل بیشتری به مصرف غذا های چرب و شور دارند. الکل نه تنها باعثافزایش اشتها می شود بلکه ممکن است بخشی از مغز را که مسئول قضاوت و کنترل عصبانیت است، تحت تأثیر قرار دهد.
• تامین کالری مورد نیاز از نوشیدنی ها: غذاهای مایع و جامد به طرق مختلف بر روی اشتهای شما تأثیر می گذارند. اگر مقدار زیادی مواد غذایی مایع مصرف کنید بیشتر از زمانی که غذاهای جامد مصرف می کنید، احساس گرسنگی دارید. یکی از دلایل اصلی این است که مایعات سریع تر از معده خارج می شوند. مطالعات نشان می دهد که مواد غذایی مایع نسبت به مواد غذایی جامد تأثیر بیشتری بر سرکوب هورمون های کاهش دهنده اشتها دارند، خوردن غذاهای مایع زمان کمتری طول می کشد، بنابراین بیشتر غذا می خورید و مغز شما وقت کافی برای پردازش سیگنال های احساس سیری را ندارد.
• داشتن استرس زیاد: استرس بیش از حد باعث افزایش اشتها می شود. این عمدتاً به دلیل اثرات آن بر افزایش سطح کورتیزول می باشد، هورمونی که باعث افزایش اشتها و گرسنگی بیش از حد می شود. در یک مطالعه بر روی 59 زن که در معرض استرس قرار داشتند، مشخص شد که آن ها در طول روز کالری بیشتری مصرف کرده و تمایل بیشتری به مصرف غذاهای شیرین نشان می دهند. در مطالعه دیگری، عادات غذایی 350 دختر جوان با هم مقایسه شد؛ افرادی که استرس شدید دارند، بیشتر احساس گرسنگی کرده و تمایل بیشتری به مصرف نوشیدنی ناسالم، چیپس و کوکی داشته اند. اگر استرس دارید توصیه می کنیم که ورزش کنید و نفس عمیق بکشید تا بهتر بتوانید آن را کنترل و مدیریت کنید.
• مصرف داروهای خاص: برخی داروها ممکن است باعث افزایش اشتها و گرسنگی مداوم شوند؛ داروهای ضد روان پریشی مثل کلوزاپین و الانزاپین، دارو های ضد افسردگی، کورتیکو استروئید ها و داروهای ضد تشنج از آن دسته هستند. همچنین داروهای دیابت مانند انسولین و تیازولیدیندیون ها هم باعث افزایش اشتها و گرسنگی زیاد می شوند. برخی شواهد نشان می دهد که قرص های بیماری های قلبی، هم تحریک کننده اشتها هستند اما این تحقیقات علمی قوی نیستند.
• سریع غذا خوردن و درست نجویدن غذا: سریع غذا خوردن می تواند باعث گرسنگی بیش از حد شود؛ مطالعات متعددی نشان داده اند که خوردن سریع غذا باعث افزایش اشتها می شود، تمایل به غذا خوردن را بیشتر کرده و در نتیجه باعث چاقی و افزایش وزن می شود. اگر اغلب گرسنه هستید، ممکن است ناشی از سریع غذا خوردن باشد؛ قبل از غذا خوردن نفس های عمیق بکشید، بعد از هر لقمه قاشق و چنگال خود را کنار بگذارید، لقمه ها را به آرامی بجوید و هنگام غذا خوردن تمرکز خود را تنها بر روی غذا بگذارید به طور کلی بهتر است هر لقمه غذا را 32 بار بجوید.
• داشتن بیماری خاص: گرسنگی مداوم و زود به زود ممکن است نشانه ای از بیماری های خاص در بدن باشد؛ گرسنگی مکرر یکی از مهم ترین علائم اولیه دیابت است، هیپرتیروئیدیسم (پرکاری تیروئید) هم باعث افزایش اشتها و گرسنگی مداوم می شود، افسردگی، اضطراب و سندرم پیش از قاعدگی هم می توانند باعث افزایش گرسنگی شوند.
• برای گوارش غذا نیاز به صفراء است و این گرما است که هضم، توان بلعیدن و حرکات روده را پدید می آورد. اگر گرما از حد متعارف بیشتر شد، در ابتدا عطش غیر متعارف می دهد. و اگر باز هم بیشتر شد، بی اشتهایی می دهد. چون اشتها دارای زمینه رطوبتی است. رطوبت که بالا باشد اشتها بیشتر است. شخصی که گفت من پرخور هستم، بدانید که معده اش سرد و بلغمی است. برای کنترل پرخوری باید معده را گرم کنید. اگر صفرا بالا رود دیگر هوس غذا و احساس گرسنگی نمی کنید.

عوامل افزایش دهنده خطر:

1. سن
2. بی تحرکی
3. خوردن غذاهای سرد بدون مصلح
4. مصرف فرآورده های لبنی بدون مصلح
5. مصرف فرآورده های کارخانه ای نظیر سوسیس و کالباس

پیشگیری:

• به اندازه کافی بخوابید.
• به اندازه کافی ورزش کنید.
• هر لقمه غذا را 32 بار بجوید.
• از پرخوری و در هم خوری پرهیز کنید.
• از مصرف کافئین و مواد مخدر پرهیز کنید.
• در مصرف مشروبات الکلی زیاده روی نکنید.

عواقب مورد انتظار:

• سکته
• دیابت
• افسردگی
• بیماری های گوارشی

عوارض احتمالی:

1. اختلال پرخوری با خطرهای متعدد فیزیکی، احساسی و اجتماعی همراه است. بیش از ۵۰ درصد افراد مبتلا به این اختلال چاق هستند. با این حال اختلال پرخوری از عوامل افزایش وزن و چاق شدن هست و دلیل آن هم افزایش شدید کالری دریافتی در دوره های پرخوری است. وزن بالا به خودی خود سبب افزایش خطر بیماری های قلبی، سکته مغزی، دیابت نوع ۲ و سرطان می شود. با این حال تحقیقات نشان داده است که افراد مبتلا به اختلال پرخوری نسبت به کسانی که چاق هستند بیشتر در خطر ابتلا به این بیماری ها و مشکلات هستند. دیگر مشکلات همراه با اختلال پرخوری شامل مشکلات خواب، درد های مزمن، آسم و سندروم روده تحریک پذیر می شود. در خانم ها اختلال پرخوری با افزایش خطر مشکل برای بارداری، زایمان و سندروم تخمدان پلی کیستیک همراه است. افراد مبتلا به اختلال پرخوری در زمینه اجتماعی نیز با مشکل روبرو می شوند. کیفیت زندگی در افراد مبتلا به این اختلال بسیار افت می کند و تعداد بستری شدن شان نیز بالا می رود چون با مشکلات زیادی در رابطه با سلامت درگیر هستند. با اینکه مشکلات مربوط به این بیماری زیاد است، اما تعداد درمان های تأثیر گذار برای جلوگیری از آن نیز کم نیستند.

تشخیص:

1. یک پزشک برای تشخیص این اختلال به سه مورد یا بیشتر از موارد زیر نیاز دارد: خوردن پی در پی بیش از حد معمول خوردن غذا تا زمانی که فرد احساسی نا خوشایند داشته باشد خوردن مقدار زیادی غذا بدون اینکه احساس گرسنگی داشته باشد تنها غذا خوردن به دلیل احساس خجالت و شرم احساس گناه و تنفر از خود افراد مبتلا به این مشکل معمولاً از پرخوری، شکل بدن و وزن خود احساس نارضایتی دارند. با وجود اینکه برخی افراد گاهی اوقات پرخوری می کنند، اما این بدان معنا نیست که دچار چنین اختلالی هستند، مگر اینکه برخی از علائم بالا را با هم داشته باشند. برای تشخیص چنین مشکلی باید حداقل هفته ای یک دوره پرخوری به مدت سه ماه در کارنامه افراد دیده شود. شدت این اختلال از خفیف (شامل یک یا سه مرتبه پرخوری) تا شدید (تا ۱۴ مرتبه پرخوری در یک هفته) است. یکی دیگر از علائم مهم این بیماری نبود رفتارهای جبرانی نامناسب است یعنی بر خلاف اختلالی مانند بولیمیا، این افراد غذایی که خورده اند را بالا نمی آورند و یا به ورزش بیش از حد برای جبران پرخوری روی نخواهند آورد.

درمان طب نوین:

• خواب کافی: کمبود خواب با دریافت کالری بیشتر و الگوی نادرست غذا خوردن در ارتباط است. هر شب ۷ تا ۸ ساعت خواب با کیفیت داشته باشید.
• تمرین آگاهی ذهنی: این کار هوشیاری تان نسبت به محرک های پرخوری را بالا می برد و کمک می کند در مقابله با غذاها خود را کنترل کنید.
• یک دفترچه یادداشت از غذاها و خلق و خو تهیه کنید: شناسایی تحریک کننده های شخصی یک گام بسیار مهم برای کنترل حملات پرخوری است.
• کسی را پیدا کنید تا با او صحبت کنید: داشتن حامی بسیار مهم است و فرقی نمی کند که این حمایت از جانب همسر، اقوام، یک دوست و یا یک گروه باشد.
• ورزش کردن را شروع کنید: ورزش سرعت کاهش وزن را افزایش می دهد، تصویر بدنی را بهبود می بخشد و خلق و خو و علائم اضطراب را کمتر می کند.
• روان درمانگری درون فردی: روان درمانگری درون فردی، اختلال پرخوری را به عنوان یک مکانیزم مقابله با مشکلات شخصی می بیند. بنابراین این روش درمانی با درمان مشکلات شخصی، اختلال پرخوری را برطرف می کند.
• غذاهای سالم را انتخاب کنید: یک رژیم غذایی سالم سرشار از پروتئین و چربی های سالم، وعده های مرتب و غذاهای کامل به همراه مقدار زیادی میوه و سبزیجات کمک می کند سیر بمانید و مواد مغذی مورد نیاز بدن تان را  تأمین کنید.
• درمان کاهش وزن: درمان کاهش وزن با کم کردن وزن و بهبود تصور ذهنی از بدن و افزایش اعتماد بنفس بیمار به درمان علائم پرخوری می پردازد. این روش درمانی شاید به اندازه روش های دیگر موفق نباشد، اما برای بعضی از افراد تأثیر گذار است.
• درمان شناختی رفتاری: درمان شناختی رفتاری به شناسایی احساسات منفی و رفتارهایی که موجب پرخوری می شوند، تمرکز می کند و راهکارهایی برای بهبود آن به بیمار می دهند. این روش از موثرترین راه های درمانی اختلال پرخوری است و به کمک درمانگر و یا خود درمانی انجام می شود.
• رفتار درمانی: رفتار درمانی اختلال پرخوری را به عنوان واکنشی به تجربه های منفی روزانه می بیند. این روش از تکنیک هایی مانند آگاهی ذهنی و نظم و ترتیب دادن به احساسات بیمار برای مقابله و متوقف ساختن پرخوری استفاده می کند. هنوز مشخص نیست که این روش در طولانی مدت اثربخش هست یا خیر؟
• درمان اختلال پرخوری به شدت بیماری، علت و اهداف فرد بستگی دارد. درمان این اختلال، رفتارهای پرخوری، وزن اضافی، تصور از بدن و مشکل سلامت روانی یا ترکیبی از این موارد را هدف قرار می دهد. درمان های اختلال پرخوری به صورت درمان شناختی رفتاری، روان درمانگری درون فردی، رفتار درمانی، درمان کاهش وزن و دارو هستند. این درمان ها به صورت گروهی، فردی و یا خود درمانی اجرا می شوند.برای اینکه بهترین روش درمانی را انتخاب کنید بهتر است از یک پزشک متخصص کمک بگیرید.

درمان طب سنتی:

• کاهش سردی ها
• خوردن عسل ناشتا
• باید معده را گرم کنیم
• در زمان گرسنگی دو لیوان آب میل کنید.
• صبح ناشتا یک قاشق چایخوری عسل میل کنید.
• در مورد گرسنگی کاذب، خوردن بادام شور و بادامچه مفید است.
• شبی یک قاشق مرباخوری اسفند را با یک لیوان آب قورت دهید.
• در زمان گرسنگی سعی کنید معده خود را با سبزیجات و صیفجات پر کنید.
• غذاهای حجیم و دارای پروتئین زیاد مصرف کنید و از مصرف غذاهای با کالری زیاد پرهیز کنید.
• مصرف یک لیوان دمنوش (زیره سیاه + آویشن + زنیان + رازیانه) با عسل زمانی که اشتهای کاذب دارید.
• گلنار فارسی را پودر کنید روزی سه بار به اندازه یک قاشق چایخوری کفلمه کنید (اگر یبوست دارید استفاده نکنید).
• اشتهای بیش از اندازه هم می تواند در دموی ها و هم در بلغمی ها وجود داشته باشد در اینجا از فصد استفاده می کنیم.
• گلنار فارسی + زیره سبز را به یک نسبت ترکیب و پودر کنید و نیم ساعت قبل از هر وعده غذا با یک لیوان آب میل کنید.
• دل ضعفه، برای درمان کسانی که زود به زود گرسنه می شود: عسل طبیعی یک قاشق + سیب سرخ شیرین رنده شده یک عدد، مواد بالا را مخلوط و میل کنند.
• یکی از داروهای اورژانسی گرسنگی، یونجه است. کسانی که ضعیف هستند اگر سوپ یونجه بخورند با سرعت قوتشان بر می گردد. از آن ضعیف تر، شبدر است که برای پادردها هم خوب است.
• زیره کرمانی، آویشن شیرازی، مصطکی رومی، تباشیر هندی، گلنار فارسی، جوز هندی، کندر خوراکی، خولنجان مصری، فوفل و افتیمون شامی را مخلوط و نیم کوب کرده و هر بار کمی از آن را دم کنید و آب صاف کرده اش را پس از صرف غذا بنوشید.
• اشتهای کاذب مساوی است با ولع غذایی (یعنی هنوز نوبت وعده بعدی غذایی نشده دچار گرسنگی شدن). برای از بین بردن این ولع بهترین و ساده ترین راه کار این است که به محض مواجهه با اشتهای کاذب، یک لیوان بزرگ آب را به صورت جرعه جرعه بنوشید، سپس ۱۰ دقیقه صبر کنید؛ در صورت گرسنگی، مقداری میوه استفاده کنید باز ۱۰ دقیقه صبر کنید این دفعه در صورت داشتن اشتها می توانید از یک نوع ماده غذایی استفاده کنید البته به مقدار نیاز و با رعایت آداب غذاخوردن.

درمان سیر نشدن:

• سیر نشدن یا بیماری جوع، بیماری است که هر آنچه که شخص غذا بخورد سیر نخواهد شد و آنقدر می خورد تا از خوردن خسته شود، اما سیر نمی گردد. بهترین درمان، عمل جراحی است ولی نسخه مؤثری هم دارد که انجام آن بسیار سخت خواهد بود. شخص مبتلا به جوع را باید با زنجیر یا طناب محکم به تخت خواب یا ستون یا جای دیگری ببندید و به مدت ۴۸ ساعت دایم افرادی در مقابل چشم او غذاهای معطر و خوشمزه مانند غذاهای ترکیب شده با زعفران، دارچین و ادویه جات معطر، کباب یا غذاهایی که باب را میل اوست و او آن را بسیار دوست دارد را بخورند و گه گاه جلوی بینی و دهان او ببرند و اصلا حتی ذره از آن را به او ندهند و هرچه که بیمار تقلا و تلاش می کند هیچ اهمیتی ندهند. کم کم در اثر فشار ناراحتی استفراغ می کند و آن هنگام کیسه ای مانند لنبه مرغ از گلوی او خارج می گردد که همان باعث مرض شده است. پس از خارج شدن کیسه از دهان، او را از جایی که بسته شده باز کنید و بخوابانید و پس از استراحت کامل کم کم مقداری شیر به او بخورانید، بعد او را به حمام ببرید و شستشوی کامل کنید. چند روز اول غذای او شیر، فرنی، شیر برنج باشد. کم کم از سوپ، آش، آبگوشت و غذاهای رقیق استفاده شود تا حالش کاملاً خوب شود و به وضع جسمی و روحی عادی برسد.

داروها:

• فن فلورامین
• داروها شاید در کوتاه مدت سبب بهبود پرخوری شوند. با این حال برای تشخیص تأثیر دارو در بلند مدت وجود تحقیقات گسترده تر و طولانی مدت ضروری است. داروها به اندازه روان درمانی تأثیر گذار نیستند و عوارض جانبی نیز دارند.

فعالیت:

• روزی نیم ساعت فعالیت بدنی مناسب داشته باشید.

رژیم غذایی:

• از مصرف غذاهای سرد بدون مصلح پرهیز کنید.
• خوردنی های مفید: خوراک نخود فرنگی با پنیر سویا، خوراک نخود فرنگی با شوید، خوراک نخود فرنگی با رب انار، خوراک نخود فرنگی و ذرت، خوراک باقلا، خوراک عدس و اسفناج، خوراک عدسی با کشمش، خوراک عدسی ساده، خوراک عدسی با قارچ، خوراک عدسی با صیفی جات، خوراک کدو خورشتی با سویا، خوراک کدو بادمجان، خوراک کدو حلوایی، خوراک قارچ و سیب زمینی، لقمه قارچ و سویا، خوراک قارچ با سس، خوراک قارچ و ذرت، تاس کباب قارچ و سویا، خوراک کلم برگ با عدس، خوراک کلم قمری، خوراک گل کلم، خوراک کلم بروکلی، خوراک لوبیا سبز ۲، یتیمچه، خوراک بادمجان و عدس، خوراک لوبیا سفید ساده، خوراک لوبیا سفید با جعفری، خوراک لوبیا سفید با سویا، خوراک لوبیا سفید با قارچ، خوراک سویا با سبزیجات، خوراک سویا و عدس، خوراک سویا با رب انار، خوراک سویا با نخود، تاس کباب سویا، خوراک پنیر سویا، خوراک لوبیا با قارچ، خوراک لوبیا لعاب دار، لوبیا با سویا، خوراک لوبیا ساده، خوراک بامیه با سویا، خوراک تند بامیه، خوراک نخود با شوید، خوراک نخود با قارچ، خوراک نخود با سویا، خوراک نخود با سیب زمینی، خوراک نخود با کدو بادمجان، خوراک دال عدس، خوراک بورانی، خوراک کشمشی، خوراک لوبیا قرمز، خوراک لوبیا چشم بلبلی، خوراک لوبیای سویا، آش گندم با حبوبات، آش گندم با کرفس، آش گندم با سبزیجات، آش گندم با شلغم، آش گندم با تره، آش گندم با سویا، آش باقلا، آش ماش، آش لپه ۱، آش لپه ۲، آش کدو حلوایی، آش کدو خورشتی، آش شله قلمکار، آش صیفی، آش غلات، آش خرفه ۱، آش خرفه ۲، آش زردآلو، آش عدس ۱، آش عدس ۲، آش برنج، آش حبوبات و غله ۱، آش حبوبات و غله ۲، آش شوید باقلی، آش جو با حبوبات ۱، آش جو با حبوبات ۲، آش کلم برگ، آش گل کلم ۱، آش گل کلم ۲، آش کلم قمری با ماش، آش کلم قمری با گندم، آش کلم قمری با عدس، آش کلم بروکلی ۱، آش کلم بروکلی ۲، آش شلغم ۱، آش شلغم ۲، آش انار، آش اسفناج ۱، آش اسفناج ۲، آش برگ چغندر، آش حبوبات ۱، آش حبوبات ۲، آش گوجه سبز، آش گوجه فرنگی ۱، آش گوجه فرنگی ۲، آش مرزه، آش شولی ۱، آش شولی ۲، آش رب، حلیم عدسی با سویا ۱، حلیم عدسی با سویا ۲، حلیم حبوبات و غلات، حلیم گندم با شیر سویا، حلیم گندم با سویا، حلیم گندم با عدس، حلیم گندم و بادمجان، حلیم گندم با مغزیجات، حلیم جو، حلیم دال عدس، مرصع پلو، صیفی پلو، آلبالو پلو، ساطری پلو، شوید باقالی پلو، شوید پلو با لوبیا چشم بلبلی، دم پخت گوجه ۱، دم پخت گوجه ۲، هویج پلو، سبزی پلو، ماش پلو، پلو مخلوط، لپه پلو، قیمه پلو، کلم قمری پلو، کلم پلو، کلم پلو با قارچ، کلم پلو با سویا، دمی شیرازی، عدس پلو ساده، عدس پلو با سویا، عدس پلو با کدو حلوایی، عدس پلو با قارچ، لوبیا قرمز پلو، لوبیا سبز پلو ۱، لوبیا سبز، پلو ۲، لوبیا سبز پلو ۳، نخود فرنگی پلو ۱، نخود فرنگی پلو ۲، پلوی آلو اسفناج، انار پلو، گشنیز پلو با سویا، لبو پلو، بادمجان پلو ۱، بادمجان پلو ۲، رب پلو، بلغور پلو، خورش فسنجان با کدو حلوایی، خورش فسنجان با سویا، خورش شهد فسنجان، خورش قیمه، خورش قورمه سبزی با سویا، خورش قورمه سبزی با قارچ، خورش کرفس ۱، خورش کرفس ۲، خورش آلو اسفناج، خورش به و آلو، خورش به، خورش تره سویا، خورش قیمه بادمجان، خورش قیمه آلو، خورش شوید باقالی، خورش بامیه با سویا ۱، خورش بامیه با سویا ۲، خورش بامیه با دال عدس، خورش بامیه با قارچ، خورش بامیه بادمجان، خورش دال عدس با قارچ، خورش دال عدس با تمر هندی، خورش قارچ و آلو، خورش قارچ و لوبیا سفید، خورش لوبیا سبز، خورش کدو حلوایی، خورش کدو خورشتی، خورش کلم بروکلی با قارچ، خورش هویج و به، خورشت قیمه قارچ، خورشت کنگر، سوپ کدو حلوایی، سوپ شلغم، سوپ لوبیا سبز، سوپ بامیه، سوپ شهد نما، کباب تابه گیاهی، کتلت عدس ۱، کتلت عدس ۲، کتلت هویج و سیب زمینی، کتلت ذرت، کتلت سیب زمینی و حبوبات، کتلت سویا با گندم جوانه زده، برگر کدو خورشتی، برگر لوبیا سفید، برگر لوبیا چشم بلبلی، پن کیک سیب زمینی، فلافل ساده، فلافل تنوری، فلافل با جعفری، سوسیس فانتزی، دلمه کلم، دلمه فلفل دلمه ای، دلمه کدو خورشتی، دلمه سیب زمینی، دلمه برگ انگور، کوفته سبزیجات، کماچ ساده، کماچ گندم و جو، کماچ سویا، کماچ قارچ، کماچ مخلوط، شیر سویا، ماست سویا، پنیر سویا، فرنی سویا، کشک سویا، خامه سویا، سس مایونز گیاهی، سس گندم جوانه زده، سس زیتون، سمنو با گندم و جو، سس جعفری، سمنو با رب انار.

نکته:

• اگر سودا در گوارش باشد فرد زود گرسنه می شود، و تمایلش به شوری بیشتر است، بادام شور دوست دارد، با نمک می خواهد بازی کند، حجم معده اش کم و خواکش کم است، و چون سودا، سرد و خشک است، پس استعداد یبوست در این ها بالا است، چون زمینه یبوست و در خشکی و سردی است، لذا گرمی که می دهیم درمان می شوند و یک دسته از این ها هستند که گرمی و تری باید بدهیم، بعضی ها می خواهند یبوست شان را درمان بکنند معده شان را سرد می کنند؛ بعد و قبل از غذا آب زیاد می خورند، بعد از غذا کیوی یا ماست و یا کاهو می خورند؛ درست است که تری به بدنشان می رسد ولی این کار درستی نیست و باید گرمی و تری دارد، مثل گلاب، شربت عسل، گلاب علاوه بر گرمی اش به روده هم فشار وارد می کند.