آسیب به گوش میانی در اثر تغییرات فشاری: در این نوع آسیب، گوش میانی، شیپور استاش (مجرایی که محفظه گوش میانی را به حلق وصل می­کند) و انتهای اعصابی که در گوش وجود دارند متأثر می شوند.

علائم:

1. وزوز گوش
2. گیجی و منگی
3. احساس گرفتگی در گوش
4. ناشنوایی (به درجات مختلف)
5. گریه در شیرخواران و خردسالان
6. درد خفیف تا شدید در گوش، یا در ناحیه فک و پیشانی

علت:

• آسیب ناشی از افزایش ناگهانی فشار محیط اطراف، مثلاً به هنگام ارتفاع کم کردن سریع هواپیما یا به هنگام غواصی، در این شرایط، هوا از راه بینی و حلق به محفظه گوش میانی می رود تا فشار در دو طرف پرده گوش متعادل شود. اگر مجرایی که از حلق به محفظه گوش میانی کشیده شده است (شیپور استاش) درست عمل نکند، فشار در محفظه گوش میانی کمتر از فشار محیط خواهد بود. این فشار منفی در گوش میانی باعث می شود پرده پوش به درون گوش کشیده شود. بعداً ممکن است خون و مخاط در گوش میانی ظاهر شود، احتمال بروز این آسیب وقتی که فرد سرماخوردگی دارد و به غواصی می پردازند یا با هواپیما سفر می کند، بیشتر است. آسیب در اثر ضربه به گوش خارجی یا میانی (بوکس، اسکی روی آب، تصادفات و …)

عوامل افزایش دهنده خطر:

1. غواصی
2. پرواز با هواپیما
3. عفونت تنفسی اخیر
4. سقوط با چتر نجات
5. کوهنوردی در ارتفاع بالا
6. ورزش های مستلزم برخورد فیزیکی
7. کم بودن سن (شیر خوران و خردسالان). در این حالت گشاد کردن شیپور استاش (با قورت دادن آب دهان) دشوار است.

پیشگیری:

1. به هنگام ارتفاع گرفتن و کم کردن ارتفاع، به شیرخوار یک شیشه آب یا آب میوه بدهید.
2. یک نفس متوسط بکشید، بینی خود را با دست بگیرید و دهان خود را ببندید و سعی کنید با راندن آهسته هوا به لپ ها، هوا را به داخل شیپور استاش برانید (مانوور والسالوا)
3. وقتی که سرماخوردگی دارید، غواصی نکنید، اگر مجبور به مسافرت با هواپیما هستید، از قرص ها یا اسپری های تخفیف دهنده تورم مخاط حلق و بینی استفاده کنید. دستور دارویی را رعایت کنید.
4. به هنگام پرواز، زمانی که هواپیما در حال ارتفاع گرفتن است یا از ارتفاع خود کم می کند، یک شیرینی سفت یا آرامس را در دهان بجوید تا به این ترتیب مجبور به قورت دادن آب دهان خود به دفعات باشید.

عواقب مورد انتظار:

• اغلب موارد با درمان قابل برگشت هستند، بدون اینکه آسیب یا ناشنوایی دائمی رخ دهد.

عوارض احتمالی:

1. ناشنوایی دائمی
2. عفونت گوش میانی
3. پاره شدن پرده گوش

تشخیص:

1. انجام تست شنوایی
2. انجام معاینات بالینی و گرفتن شرح حال از بیمار

درمان طب نوین:

• اگر گوش ترشح دارد، یک تکه کوچک پنبه را در کانال گوش خارجی بگذارید تا ترشح را جذب کند.
• در اغلب موارد، هیچ درمانی لازم نیست و علائم در عرض چند ساعت یا چند روز برطرف می شوند.
• ندرتاً لازم می شود که برای آزاد کردن مایع محبوس شده در گوش میانی، پرده گوش با جراحی باز شود.
• گاهی یک لوله کوچک پلاستیکی نیز در پرده گوش تعبیه می شود تا فشار در دو طرف پرده گوش متعادل باقی بماند. این لوله در عرض 12 الی 9 ماه خود به خود بیرون می افتد.

داروها:

• پزودوافدرین یا سودوافدرین
• برای رفع درد و ناراحتی خفیف می توان از داروهای کاهنده تورم مخاط بینی و حلق و داروهای ضد درد مثل استامینوفن استفاده کرد. امکان دارد برای شما قرص ها و اسپری های قوی تر تخفیف دهنده تورم مخاط بینی و حلق تجویز شود. این داروها باید حداقل به مدت دو هفته پس از آسیب مصرف شوند. اگر عفونت وجود داشته باشد،آنتی بیوتیک تجویز می شود.

فعالیت:

• با شروع بهبودی علائم، فعالیت های عادی خود را از سر گیرید.

رژیم غذایی:

• هیچ رژیم خاصی توصیه نمی شود.