شناخت دارو: عبارت است از تیابندازول در درمان آلودگی لارو مهاجر پوستی کرم های انکیلوستوما برازیلینس و انکیلوستوماکانینو، لاروی مهاجر احشایی کرم های توکسوکاراکانیس و توکسوکاراکاتی، استرونژیلوئیدس استرکورالیس و تریشینلا اسپریرالیس به کار می رود. این دارو در درمان آلودگی با کرم ها کاپیلاریافیلیپیننسیس، دراکونکولوس مدیننسیس و تریکواسترونژیلوئدیس نیز مصرف شده است.
دسته دارویی:
- داروهای ضد کرم
فارماکولوژی و مکانیسم اثر دارو:
- دارو با مهار آنزیم فومارات ردوکتاز که اختصاصی کرم است، باعث کشته شدن آن می شود. دارو ممکن است تخم لارو کرم را نیز از بین ببرد، اما روی لارو تیریشین موجود در کیست در عضله اثر ندارد.
- تیابندازول به خوبی و سریع از مجرای گوارش جذب می شود. متابولیسم دارو کبدی و سریع است. نیمه عمر آن نیز در بیمار با کلیه سالم 2/1 ساعت و زمان رسیدن به حداکثر 2/1 ساعت می باشد. طی 48 ساعت بیش از 90 در صد آن از کلیه دفع می شود.
اشکال دارو:
- قرص جویدنی
مقدار مصرف صحیح:
- بزرگسالان با حداقل وزن 68 کیلوگرم: 5/1گرم در هر دوز به صورت دو بار در روز تا حداکثر 3 گرم در روز.
- بزرگسالان و اطفال بین 13.6 تا 68 کیلوگرم: 22 میلی گرم بر کیلوگرم در هر دوز تا حداکثر 3 گرم در روز
- استرانژیلوئیدوزیس، آسکاریازیس، اونسیناریازیس، تریکوریازیس، لارو مهاجر پوستی: 2 دوز در روز برای 2 روز پشت سر هم.
- تریکینوزیس: 2 دوز در روز برای 2 تا 4 روز پشت سر هم.
- لارو مهاجر احشایی: 2 دوز در روز برای 7 روز پشت سر هم.
عوارض جانبی دارو:
- بی اشتهایی، تهوع، استفراغ، سرگیجه، اسهال، سردرد، خارش، خواب آلودگی، واکنش های حساسیت مفرط از جمله تب و لرز، آنژیوادم، بثورات جلدی اریتم مولتی فرم وسندرم استیونس جانسون و به ندرت وزوز گوش و آسیب پارانشیم کبد و اختلالات بینایی با مصرف این دارو گزارش شده است.
تداخلات دارویی:
- کافئین
موارد منع مصرف:
- اطلاعاتی در مورد موارد منع مصرف تیابندازول 500 قرص ثبت نشده است.
شرایط نگهداری:
- در مکانی خشک و خنک و به دور از نور مستقیم خورشید و دسترسی کودکان نگهداری شود.
نکات مهم:
- در درمان آلودگی با کرمک، آسکاریس، کرم شلاقی، کرم قلاب دار و آلودگی مرکب بیشتر از مبندازول و پیرانتل به دلیل سمیت کمتر و اثر بیشتر، استفاده می شود. تیابندازول در پیشگیری از آلودگی به کرم به کار نمی رود.
- در عیب کار کبد و کلیه و در صورت بروز سرگیجه، خواب آلودگی، تاری دید، یا زرد شدن چشم باید با احتیط فراوان مصرف شود. در عیب کار کبد مقدار مصرف باید تقلیل یابد.
- در آلودگی شدید به کرم، دارو باید به صورت طولانی مدت مصرف شود.
- انجام آزمون خلط در درمان استرونژیلوئیدیاز در صورت وجود علایم یا نشانه های ریوی احتمال وجود سندرم آلودگی مکرر و کاهش ایمنی بیمار ممکن است ضروری باشد. همچنین انجام آزمون مدفوع پیش از درمان با دارو یا تقریباً 3 الی 2 هفته پس از آن برای تعیین اثر بخشی آن ممکن است مورد نیاز باشد.
- در بعضی از بیماران دارو ممکن است باعث تغییر بوی ادرار شود که به دلیل متابولیت دارو است و از نظر بالینی اهمیت ندارد.
- قبل از بلعیدن، دارو باید خوب جویده شود. بیمار باید دوره درمان را کامل کند. تکرار درمان در بعضی آلودگی ها ضروری است.
- برای کاهش عوارض جانبی بهتر است دارو بعد از غذا (صبح و شب) میل شود.
- برای کاهش واکنش های التهابی لاروتریشین، مصرف توام کورتیکوستروئید سیستمیک به خصوص در بیمارانی که علایم شدید دارند توصیه می شود.