شناخت دارو: عبارت است از تولازولین یک داروی گشاد کننده عروق است که ظاهراً اثرات مستقیمی بر روی عروق خونی و همچنین خروجی قلب دارد. تولازولین می تواند تا حدودی با گیرنده های هیستامین، آدرنرژیک و کولینرژیک ارتباط برقرار کند، اما مکانیسم های اثرات درمانی آن روشن نیست. تولازولین در درمان فشارخون پایدار در نوزادان مورد استفاده قرار می گیرد. در برخی کشورها این دارو فقط برای استفاده در دامپزشکی مورد تأیید قرار گرفته است. محصولاتی که حاوی تولازولین هستند، در ماه ژوئیه سال 2002 از بازار دارویی ایالات متحده خارج شدند.
دسته دارویی:
- کاهنده فشار خون ریوی
فارماکولوژی و مکانیسم اثر دارو:
- اثر گشادکنندگی عروقی تولازولینبا تأثیر مستقیم بر عضلات صاف عروق محیطی و اثرات غیر مستقیم آن، به طور جزئی، توسط انتشار هیستامین درون ریز ایجاد می شود. تولازولین داراي فعالیت مهار کننده آلفا آدرنرژیکی متوسط و فعالیت آگونیستی هیستامین است. تولازولین معمولاً فشارخون شریان ریوی و مقاومت عروقی را کاهش می دهد.
- تولازولینیک گشادکننده عروق ریوی است که برای کاهش مقاومت عروقی ریوی (PVR) و در درمان فشارخون پایدار در نوزادان مورد استفاده قرار می گیرد.
اشکال دارو:
- آمپول
مقدار مصرف صحیح:
- تولازولین هیدروکلراید تزریقی: 100 میلی گرم در میلی لیتر.
- دوز شروع: وریدی، 1 تا 2 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن از طریق اسکالپ وین در عرض 5 تا 10 دقیقه.
- دوز نگهدارنده: انفوزیون وریدی، 2/0 میلی گرم (200میکروگرم) بر کیلوگرم در ساعت.
اثر دارو:
- 30 دقیقه پس از شروع اولین دوز.
عوارض جانبی دارو:
- اسهال، تهوع، افزایش تعداد ضربان قلب، استفراغ، گرگرفتگی، نارسایی کلیوی، افت فشارخون، خونریزی گوارشی، کاهش پلاکت ها.
تداخلات دارویی:
- اپی نفرین، افدرین، دوپامین، فنیل افرین، نوراپی نفرین، نسریتاید.
موارد منع مصرف:
- ازدیاد حساسیت به این دارو.
شرایط نگهداری:
- در مکانی خشک و خنک و به دور از نور خورشید و دسترسی کودکان نگهداری شود.