تقویت و پاکسازی کلیه ها: عبارت است از کلیه یکی از اندام های بسیار مهم و حیاتی است که متأسفانه اکثریت مردم در مورد این اندام شناخت کافی و دقیق را ندارند و با تغذیه نامناسب و انواع داروها و مواد شیمیایی، این اندام بسیار حساس و دقیق را دچار انواع بیماری ها می کنند و سلامتی خود را به خطر می اندازند. کلیه ها اندام هایی بسیار شگفت انگیزند که کارهای خارق العاده ای انجام می دهند. آن کارها عبارند از: 1) کنترل حجم خون. 2) تظیم مایعات بدن. 3) تنظیم فشار شریانی خون. 4) کنترل حجم مایعات خارج سلولی. 5) دفع مواد زائد، مانند اوره تولید شده در بدن. 6) تنظیم حالت های اسیدوز یا آلکالوز متابولیک بدن. 7) تنظیم املاح و الکترولیت های مفید بدن، مانند پتاسیم. 8) کنترل غلظت و جذب پلاسمای موجود در بدن توسط کلیه. 9) تنظیم غلظت یون منیزیم. 10) تنظیم غلظت فسفات.

انواع بیماری های کلیوی: بیماری های کلیوی را می توان به 5 نوع فیزیولوژیک مختلف تقسیم کرد:

1. نارسایی حاد کلیوی: که باعث می شود کلیه ها به طور جزئی یا کامل کارایی خود را از دست بدهند.
2. بیماری هیپرتانسیو کلیوی: که در آن ضایعات عروقی یا گلومرولی موجب هیپرتانسیون بدون نارسایی کلیوی می شوند.
3. ناهنجاری های اختصاصی توبولی: که موجب عدم جذب مجدد یا جذب مجدد غیر طبیعی بعضی از مواد به وسیله توبول ها می شوند.
4. نارسایی مزمن کلیوی: که در آن به تدریج نفرون های بیشتری خراب می شوند تا جایی که کلیه دیگر نمی تواند تمام اعمال ضروری خود را انجام دهد.
5. سندروم نفروتیک: که در آن نفوذ پذیری گلومرول ها از حد طبیعی فوق العاده زیادتر می شوند و لذا، مقادیر زیادی پروتئین به داخل ادرار دفع می گردد.

علائم مشکلات کلیوی:

1. نفخ زیاد
2. تنگی نفس
3. سردرد و سرگیجه
4. دردهای ناگهانی پهلوها
5. تغییر ناگهانی رنگ پوست بدن
6. دو طرف زبان اگر قرمز و دچار دانه هایی باشد نشان دهنده این است که شخص بیماری کلیه دارد.
7. نقرس: اسید اوریک‌ اضافی باعث تورم مفاصل، به ‌خصوص در شست پا می‌شود که بسیار دردناک است. در واقع 90 درصد مواقع، یک فرد به دلیل ناتوانی کلیه‌ها در دفع‌ اسید اوریک از جریان خون، دچار نقرس می‌شود.
8. هر چه قلوه پیه یا پیه کلیه بیشتر باشد، به بیان دیگر، هر چه غده های آدرنال ترشحش بیشتر شود: کارایی کلیه بهتر می شود کار کلیه نرمال می شود. باعث تقویت قدرت انسان می شود. ضخامت یا نازکی صدای انسان تنظیم می شود.
9. مشکلات خواب: تجمع سموم در مغز می‌تواند موجب سخت به خواب رفتن و اختلالات خواب مانند آپنه، حتی در بیمارانی که اضافه‌ وزن ندارند، شود و کم‌ خونی ناشی از بیماری کلیه نیز می‌تواند خطر ابتلا بهسندرم پای بی‌قرار را افزایش دهد.
10. درد ناگهانی: ممکن است دچار کمردرد یا پهلودردی شوید که به قسمت جلوی بدنتان کشیده می‌شود. این درد می‌تواند نشانگر این موضوع باشد که شما به عفونت ادراری مبتلا هستید که به سمت کلیه‌ها مهاجرت کرده و آن‌ها را نیز آلوده کرده‌اند. درد خیلی شدید می‌تواند یکی از علائم سنگ کلیه نیز می‌باشد.
11. تغییرات ظاهری ادرار: ممکن است ادرار قهوه‌ای یا قرمز به نظر برسد و این نشان می‌دهد که حاوی خون است. وقتی کلیه‌ها به هر دلیلی آسیب ببینند؛ از جمله بیماری کلیوی، سنگ کلیه، سرطان، کیست یا التهاب کلیه و … باعث ضعیف شدن کلیه‌ها و نشت خون می‌شود. ادرار کف‌ آلود نیز می‌تواند نشان‌دهنده نشت پروتئین در کلیه باشد.
12. عفونت های مکرر دستگاه ادراری: عفونت‌های تکرار شونده دستگاه ادراری ممکن است به علت سنگ‌های کلیوی ایجاد شود. عفونت‌های دستگاه ادراری خطر ابتلا به عفونت کلیه را افزایش می‌دهد که در صورت عدم درمان می‌تواند به کلیه‌ها آسیب برساند.
13. تورم: تورم به ‌خصوص در ساق و مچ پاها، دست، اطراف چشم و صورت ممکن است نشانه‌ای از وجود یک بیماری شدید کلیوی باشد. در واقع اِدم یا همان احتباس مایعات می‌تواند به دلیل ناتوانی کلیه‌ها در دفع مایعات اضافی یا نمک و یا به دلیل نشت پروتئین از کلیه‌ها اتفاق بیفتد. اگر هر دو پا دچار ورم بود نشان دهنده درگیری کلیه و اگر تنها یک پا دچار ورم شد نشان دهنده درگیری زانو است.
14. خستگی و احساس ضعف: خسته‌اید و نمی‌دانید چرا؟ کمبود آهن می‌تواند مقصر این امر باشد. در واقع یکی از کارهای کلیه‌ی شما تولید گلبول‌های قرمز است و وجود بیماری پیشرفته کلیه می‌تواند کلیه‌ها را از تولید اریتروپویتین، هورمون تنظیم کننده تولید گلبول‌های قرمز، باز دارد و این امر می‌تواند منجر به کم‌خونی شود و از آنجا که گلبول‌های قرمز خون اکسیژن را به قسمت‌های مختلف بدن منتقل می‌کند، بنابراین در صورت کمبود آن، اکسیژن به اندام‌ها و ماهیچه‌های اصلی نمی‌رسد و باعث خستگی می‌شود. یکی دیگر از دلایل احتمالی احساس خستگی تجمع مایعات اضافی، سموم و ناخالصی‌های موجود در خون است که آن هم در نتیجه‌ی وجود مشکل در کار کلیه‌هاست.
15. پیچ خوردگی یا گرفتگی ناگهانی عضله: تجمع سموم در گردش خون می‌تواند باعث گرفتگی ناگهانی عضلات شود. این مشکل ممکن است نشانه‌ی یک بیماری پیشرفته کلیوی باشد.
16. گیجی و سردرگمی: گیجی و سردرگمی نیز یکی دیگر از علائم است که می‌تواند چندین دلیل مرتبط با بیماری کلیوی داشته باشد. برای مثال، مقادیر کم آهن ممکن است منجر به مشکلات شناختی یا سرگیجه شود، زیرا تعداد کمتری گلبول قرمز وجود دارد که اکسیژن را به مغز شما منتقل کند. سردرگمی همچنین ممکن است در نتیجه‌ی سطوح بالای سموم در مغز شما باشد. سطوح بالای پروتئین نیز می‌تواند بر عملکرد مغز تأثیر بگذارد.
17. فشار خون بالا: بیماری‌های کلیه یکی از شایع‌ترین دلایل فشارخون بالا است. کلیه‌ها هستند که تنظیم می‌کنند چه مقدار نمک باید در گردش خون ما باقی بماند. اگر آن‌ها به درستی قادر به انجام این کار نباشند و نمک اضافی در خون بماند، می‌تواند منجر به افزایش فشارخون شود. علاوه بر این، اگر کلیه آسیب ببیند می‌تواند موجب تحریک تولید هورمون‌هایی شود که فشارخون را بالا می‌برند. مانند بسیاری از علائم دیگر بیماری کلیه، خارش و خشکی پوست ممکن است نشانه‌ای از تجمع سموم در بدن باشد. در واقع انباشت مواد زائد می‌تواند باعث خارش شدید بخصوص در پاها شود.
18. تنگی نفس: هنگامی‌که کلیه‌های شما توانایی دفع مایعات اضافی از بدنتان را از دست می‌دهند، ممکن است این مایعات در قفسه سینه انباشته شده و باعث درد و فشار در این ناحیه شود. نارسایی کلیه گاهی اوقات با آسم یا نارسایی قلبی اشتباه گرفته می‌شود، که این نیز در نتیجه‌ی تجمع مایعات در ریه‌هاست.
19. درد عضلانی و تپش قلب: یکی از وظایف کلیه‌ها حفظ تعادل مواد معدنی در خون است. مواد معدنی مانند پتاسیم، کلسیم و سدیم که به‌ عنوان الکترولیت شناخته می‌شوند در عملکرد عضلات نقش اساسی دارند. یکی از وظایف اصلی پتاسیم کنترل نحوه واکنش و انقباض عضلات است. بنابراین اگر سطح پتاسیم به دلیل عملکرد نادرست کلیه خیلی زیاد شود می‌تواند موجب درد عضلانی و تپش قلب شود.
20. بوی بد دهان: صحبت ما در اینجا بوی دهان به دلیل عدم رعایت بهداشت و مسواک و … نیست، بلکه وجود طعم فلزی و آمونیاک مانند است که معمولاً هنگامی اتفاق می‌افتد که کلیه‌های شما مواد دفعی و سموم را به ‌خوبی از خونتان خارج نمی‌کنند. علاوه بر این، سموم می‌توانند مغز شما را به روشی تحت تأثیر قرار دهند که باعث تهوع یا استفراغ شود. در این شرایط تهوع صبحگاهی دیده می‌شود که در طول روز بهتر می‌شود.
21. خارش و خشکی پوست: مانند بسیاری از علائم دیگر بیماری کلیه، خارش و خشکی پوست ممکن است نشانه‌ای از تجمع سموم در بدن باشد. در واقع انباشت مواد زائد می‌تواند باعث خارش شدید به ‌خصوص در پاها شود. خارش واکنشی است که وقتی اوره، ماده‌ای که از تجزیه پروتئین حاصل می‌شود، در بدنتان انباشته می‌شود، به وجود می‌آید. علاوه بر این خارش می‌تواند در نتیجه عدم تعادل مواد معدنی در خون نیز اتفاق بیفتد. مقادیر زیاد فسفر، که به طور طبیعی توسط کلیه‌های سالم دفع می‌شود، ممکن است در بافت‌های نرم جمع شده و باعث خارش شود.

علت بیماری های کلیوی:

• داشتن فشارخون بالا
• عدم پوشش مناسب کلیه ها.
• زمینه های ژنتیکی و ارثی بیماری
• عصبی بودن و حساسیت و زودرنجی
• استفاده مداوم از نوشیدنی هایی مانند چای غلیظ
• استفاده مدام از داروهای شیمیای خصوصاً ویتامین ها
• کم خوابی و بی خوابی به دلیل نداشتن نظم در زندگی
• رنج بردن از یبوست مزاج که موجب بسیاری از بیماری ها می شود.
• وضعیت متناوب اسیدوز که باعث می شود کلیه بیش از حد درگیر شود.
• ننوشیدن آب به اندازه کافی که باعث تجمع مواد زائد در بدن می شود.
• استفاده مداوم از فرآورده های حیوانی، لبنیات و ترشیجات سرکه به صورت روزانه
• عدم استفاده از غذاهای مفید و استفاده از غذاهای مضر و نوشابه های گازدار به طور مداوم

درمان (چگونه کلیه ها را گرم کنیم):

• مرکب 4 بخورید.
• شیر گاو بیابانچر بخورید.
• نرمش و ورزش سبک روزانه.
• خوردن فسنجان بادام درختی.
• انگور شحم کلیه را تقویت می کند.
• خارشتر مقوی کلیه های سرد است.
• از نوره طبیعی (زرنیخ دار) استفاده کنید.
• استفاده نکردن از غذاهای ممنوع و مضر
• هفته ای یک تا سه مرتبه انبه میل کنید.
• دمنوش شکوفه سیب در طول روز میل کنید.
• عصبی نشدن و حرص نخوردن و حفظ آرامش
• روزی یک تا دو قاشق غذاخوری کنجد بخورید.
• سوپ خربزه؛ به جای آب از خربزه استفاده شود.
• باکس گیلاس + کاکل ذرت یک تقویت کننده کلیه هست.
• هفته ای یک تا دو مرتبه در برنامه غذایی خود مارچوبه استفاده کنید.
• نوشیدن روزانه 6 لیوان آب چشمه (نیم ساعت قبل و دو نیم ساعت بعد از غذا).
• سوپ گندم و جو؛ نصف گندم و نصف جو همراه سبزیجات گرم و روغن زیتون
• پوست سنگ دان مرغ خرد کنید و روزی دو الی سه قاشق چایخوری میل کنید.
• نخوداب، آب هویج، خربزه، گل گاوزبان از بهترین تقویت کننده های کلیه هستند.
• استفاده از غذاهای گیاهی و عدم استفاده از فرآورده های حیوانی و غذاهای ممنوع
• استفاده از سالاد مخصوص و نکتار میوه جات (روزانه سه وعده و به مدت یک ماه)
• برای تقویت کلیه های گرم از لیموشیرین، پرتقال، نارنج، خارخسک استفاده می شود.
• نداشتن یبوست مزاج و عدم استفاده از نوشیدنی های مضر مانند چای و نوشابه های گازدار
• روغن نارگیل هم به صورت موضعی روی کلیه و هم به صورت خوراکی در غذا استفاده کنید.
• برای تقویت کلیه پودر سنجد تازه به همراه یک لیوان شیر ترجیحاً گیاهی و عسل میل کنید.
• حتی الامکان پرهیز از غذاهی پختنی و حیوانی و رعایت رژیم گیاه خواری و میوه خواری خام.
• نوشیدن روزانه 2 تا 3 لیوان نکتار سیب و 2 تا 3 لیوان شربت عسل و لیموترش تازه و یخ (به مرور).
• 21 عدد دانه های کشمش انگور سیاه را خارج کنید و به جای آن دانه فلفل سیاه قرار دهید و بخورید.
• بیماران مبتلا به دیابت، از عسل کنار یا سدر و به مقدار کمتر استفاده کنند (روزانه 3 قاشق مرباخوری).
• برای حفظ توان کلیه و پی کلیه حتماً از روغن بادام شیرین و روغن دنبه به صورت موضعی استفاده کنید.
• برای کسانی که کم کاری کلیه دارند هر شب به مقدار یک استکان یا یک پیاله از مخلوط زنیان + گردو بخورند.
• خوردن کباب قلوه گوسفند روزی یک بار میل کنید. (چربی فوق کلیه قلوه گوسفند را به هیچ عنوان از قلوه جدا نکنید)
• برای درمان کم کاری کلیه و تقویت کلیه: سبزی کاسنی یا عرق کاسنی، آب زردک روزی یک لیوان، آلو بخارا روزی 7 عدد میل کنید.
• مصرف دوسین؛ هر 12 ساعت یک قاشق مرباخوری میل کنید. (صبح و شام) به عبارت دیگر بهترین تقویت کننده کلیه سیاهدانه است.
• بیمار لازم است که این رژیم را در 3 وعده غذایی رعایت نماید و بعد از 15 روز به پزشک مراجعه کند و آزمایش های لازم را انجام دهد.
• یک قاشق غذاخوری پودر پوست پیاز قرمز را با دو لیوان آب بجوشانید تا یک لیوان بماند با عسل شیرین کرده و یک روز در میان یک لیوان میل کنید.
• یک قاشق چایخوری خارخاسک را با یک لیوان شیر بجوشانید این عمل را با شیر هفت بار بجوشانید تا شیر به خورد خود خارخاسک برود سپس میل کنید.
• هرشب یک عدد گردو را با پوست روی شعله پخش کن کباب کرده سپس شکسته قبل از خواب میل کنید، سردی کلیه ها و تکرر ادرار در فصل سرد را، پیشگیری و درمان می کند.
• برای تقویت پی چه به صورت مالشی روی کلیه و چه به صورت خوراکی از روغن نارگیل استفاده کنید. (مشخصه ضعف پی کلیه این است که هر زمان که ادرار می کنید در ادرار خود چربی مشاهده می کنید).
• با استفاده از رژیم غذایی پیش گفته اتفاقات زیر رخ خواهد داد: 1) کاهش فشارخون به شکل چشمگیر. 2) پایین آمدن قند خون و نرمال شدن آن که بسیار جالب توجه است. 3) پایین آمدن کراتینین خون که عامل بسیار مهمی برای سلامت کلیه ها است. 4) برطرف شدن کم خونی و به دست آوردن نشاط و شادابی. 5) بهبود اشتها و رفع بی حالی و خواب آلودگی که نتیجه آن بازیابی نشاط است.
• کاهو + خیار بوته ای کامل سیب درختی کامل + جوانه گندم تازه + مغز بادام خام، همه این مواد را خرد کنید و به صورت سالاد در آورید و روغن زیتون و لیموترش تازه و عسل را به مواد افزوده، مرتب به مدت حداقل روزانه سه وعده میل کنید. اگر این رژیم حداقل به مدت 15 روز دقیقاً انجام شود بیماری اورمی به مرور برطرف خواهد شد، کلیه شروع به تولید اریتروپویتین خواهد کرد، کم خونی نیز به رور مرتفع می شود و بیمار به سلامتی دست می یابد، البته این اتفاق در صورت سلامت سیستم گوارش رخ خواهد داد.
• خانم ها یا آقایانی که ورم پا دارند، ممکن است، معلول کم کاری کلیه باشد، زیرا وقتی کلیه نمی تواند آب های زاید را دفع کند این آب ها به طرف پاها سرازیر می شود و باعث ورم پا می شود. اگر این افراد گردو و زنیان مصرف کنند، کلیه آنها گرم می شود و شروع به کار می کند. بنابراین، بیماری هایی که منشأ آن کم کاری کلیه است، درمان چگونه پیه کلیه را افزایش دهیم؟ هر چه قلوه پیه یا پیه کلیه بیشتر باشد، به بیان دیگر، هر چه غده های آدرنال ترشحش بیشتر شود: کارایی کلیه بهتر می شود کار کلیه نرمال می شود. باعث تقویت قدرت انسان می شود. ضخامت یا نازکی صدای انسان تنظیم می شود.

درمان تنبلی کلیه از عفونت:

• در طب جدید برای امراض عفونی که ناشی از تنبلی کلیه می باشند، اطباء اقسام شربت های مختلف که محتوی و مخلوط با تنتورنوامیک و پالیکوردوفولر و اکستره (عصاره ژانگسیان) است را تجویز می کنند.
• ۲ مثقال زنجبیل را نیم کوب کرده، بجوشانید و بعد آن را صاف کنید، سپس مقداری شیره انگور را با آب آن مخلوط کرده، میل کنید، برای به راه انداختن کلیه و کبد بسیار مؤثر است. البته باید تا ۱۰ روز تکرار شود.

تقویت کلیه:

• 50 گرم گردو + 50 گرم انجیر ترکیب و پودر کنید و صبح ناشتا با آب میل کنید.
• اگر خواستید کلیه خود را تقویت کنید، اولاً باید از خوردن چربی جات، ادویه جات، تخم مرغ، نمک، سرکه، تره و خرما پرهیز کنید، ثانياً بادنجان، زعفران و زیره سیاه، این سه قلم را گهگاهی استفاده کنید و گاهی از روزها ۱۰ گرم تخم تره و ۱۰ گرم تخم مورد را در هم بسایید و کفلمه کنید.

به کار انداختن کلیه:

• خوراکی هایی که کلیه ها را به کار وادار می کنند عبارتند از: سیب، سیر، اسفناج، شنگ، کاسنی و بادنجان.

شستشوی کلیه:

• برای شستشوی کلیه ها خرمالوی رسیده بخورید.
• هر بار ۱۰۰ گرم از برگ های تازه گلابی را دم کنید و آب صاف کرده آن را بنوشید.
• هر بار ریشه درخت بادام را پس از نیم کوب کردن بجوشانید و آب صاف کرده آن را بنوشید.
• هر روز ۱۰ گرم دم گیلاس را در یک لیتر آب جوش ۲۰ دقیقه دم کنید و آب صاف کرده آن را بنوشید.

ضربه خوردگی کلیه:

• توسط دنده و عضلات پشت، کلیه ها در مقابل آسیب های مختلف از خارج محافظت می شوند، اما باز هم این عضو ممکن است بر اثر ضربه، بعضی از ورزش ها و یا تصادف با وسایل نقلیه و … آسیب ببیند که نشانه های آن کمردرد، پشت درد و همچنین وجود خون در ادرار هستند. معمولاً در آسیب های کلیه حالب ها خود به خود بهبود می یابند ولی شخص باید در بیمارستان بستری شود تا از عدم خون ریزی داخلی اطمینان حاصل شود. ولی اگر با تجویز دارو و استراحت بهبودی صورت نگرفت، احتمالاً یکی از کلیه ها را بر می دارند و فرد می تواند بقیه عمر خود را با یک کلیه ادامه دهد.

خالی کردن آب کلیه:

• برای خالی کردن آب کلیه ها هر روز از کرفس استفاده کنید.

ورم کلیه در مزاج های دموی:

• آب جوشانده عناب و سه پستان را با ماءالشعیر مخلوط و میل فرمایید.
• شیره چهار تخمه (تخم خیارین، تخم گرمک، تخم هندوانه و تخم کدو) را با عرق کاسنی و آب جوشانده عناب و آب تاج ریزی مخلوط کنید و بخورید.
• تخم خیار، تخم گرمک، تخم هندوانه و تخم کدو همه را مخلوط کرده، بکوبید و شیره کش کنید، بعد با آب جوشانده گل بنفشه مخلوط، سپس آب آن را شیرین کنید و بخورید.

ورم کلیه در مزاج های صفراوی:

• برای درمان این بیماری باید شیره چهار تخمه (تخم گرمک، تخم هندوانه، تخم کدو و تخم خیارین) را با شربت عناب، شربت گل بنفشه، ماءالشعیر و آب انار مخلوط و میل فرمایید.

سرماخوردگی کلیه:

• اگر کلیه ها دچار سرماخوردگی شدند، باید از خوردن کنگر به کلی پرهیز کرد.
• یک شال پشمی یا کرکی را چند دور، به دور کمر بپیچید و چند روز ضمن گرم نگهداشتن پهلوها از فرنی، شیر برنج یا سوپ و آش های رقیق استفاده کنید.

قولنج کلیه:

• روغن بادام تلخ را روزی سه مرتبه به جاهای دردناک مالش دهید.
• برای رفع قولنج کلیه، مغز بادام تلخ را بکوبید و روی جاهای دردناک ضماد کنید.
• دو، سه عدد سیب درختی را به قاچ های نازکی درآورید و در یک لیتر آب جوش حدود ۲ ساعت دم کنید و بخورید، چند روز این کار را تکرار کنید.
• پنجاه گرم دم گیلاس را پس از حدود ۱۲ ساعت خیساندن در یک لیتر آب ۱۰ دقیقه بجوشانید و آب صاف کرده آن را در سه نوبت بنوشید و چند روز این کار را تکرار کنید.

درمان درد کلیه:

• سیب زمینی تنور پز را با پنیر و پرتقال بخورید.
• پالوده سیب سرخ را با عسل شیرین کنید و بخورید.
• صبح ناشتا یک قاشق چایخوری دارچین ساییده شده را کفلمه کنید.
• کمی بادام تلخ را بکوبید و با نعنای خشک ساییده شده مخلوط و کفلمه کنید.
• نیم لیتر آب شاهی تازه را بگیرید و با روغن بادام شیرین و یا روغن زیتون مخلوط کنید و به مرور بنوشید.
• بهترین مسکن همه این دردها این است که شبت، گل ختمی و برگ کلم را مخلوط بجوشانید و آب آن را به آب وان اضافه کرده و در آن استراحت کنید.
• دویست گرم پیاز رنده شده را با ۱۰۰ گرم عسل مخلوط کنید و به مدت دو روز در جایی خنک بگذارید و پس از دو روز ماندن آن را صاف کنید و هر روز صبح ناشتا یک فنجان از آن را میل فرمایید.
• به مدت یک هفته هر روز صبح ناشتا آب یک لیمو را بگیرید و با یک لیوان آب مخلوط کنید و بنوشید. هفته دوم هر روز ۲ عدد لیمو را آب بگیرید و هفته سوم ۳ عدد تا هفته هفتم که لیموها به روزی ۷ عدد برسند و پس از آن هر هفته ۱ عدد کم کنید تا به روزی ۱ عدد برسد.
• اگر دچار درد کلیه شده اید، باید از خوردن گوشت، تخم مرغ، نمک، کنگر و همچنین از کار و فعالیت های سخت و سنگین پرهیز کنید و از خوراکی هایی که مسکن درد کلیه هستند بیشتر استفاده کنید، مانند: آب ليمو، موز، توت فرنگی، شربت بنفشه و آب جوشانده سداب با عسل.
• برای رفع درد کلیه از سنگ کلیه می بایست یک دمنوش دارچین بخورید و سپس روغن زیتون را گرم کنید و به موضع کلیه خوب ماساژ دهید (روغن را زیاد بریزید) و سپس با یک حوله موضع کلیه را بپوشانید و از اتو برای گرم کردن کلیه استفاده کنید.
• درد در ناحیه کلیه ها دارای علل بی شماری است که ساده ترین و فراوان ترین آنها به علت وجود سنگ های این ناحیه است. هر یک از بیماری های کلیه می تواند دردی در محل کلیه داشته باشد که انتشار این دردها معمولاً کمک به تشخیص بیماری می کند، از جمله: درد کلیه با انتشار به کشاله ران و پوست بیضه و پرینه که بیشتر اوقات این علایم مربوط به سنگ در خود کلیه است. دردهای تیر کشنده به طرف آلت بیشتر اوقات وجود سنگ های حالب را می رساند. ولی سوزش و درد درون مجرای آلت، خبر از ورم مثانه و یا وجود سنگ هایی در درون مثانه را می دهد.
• گل گاوزبان، صندل سفید، عودالصليب و پرسیاوشان از هر کدام ۵ گرم، بادیان و گل محمدی از هر کدام ۱۰ گرم و تخم خطمی ۳۰ گرم همه را نیم کوب کرده و با ۵ گرم پودر شیرین بیان مخلوط و به ۱۰ قسمت مساوی تقسیم کنید. ۱۰۰ گرم مویز را نیز به وسیله قیچی قطعه قطعه کرده و روی آن ۱۰ قسمت قبلی تقسیم کنید. هر قسمت از آنها را شب در یک ونیم ليوان آب جوش بخیسانید و صبح در همان آب بجوشانید، آب آن را صاف و شیرین کرده، بنوشید. تفاله آن را مجدداً در یک و نیم لیوان آب بخیسانید و شب باز جوشانده و آب آن را میل فرمایید.

دفع سموم کلیه:

• برای دفع سموم کلیه ها باید ترب سیاه بخورید و یا آب ترب سیاه را بگیرید و بنوشید.
• مغز بادام خام، مغز تخمه کدوی خام، مغز پسته خام و مغز فندق خام را در هم بکوبید، بعد با آرد برنج مخلوط کنید، سپس با مقداری شیره انگور خمیر کرده و نان بپزید و بخورید.
• آب انگور سبز که زیاد شیرین نشده باشد را بنوشید و ناهار و شام هم بویون پیاز بخورید. عصرها که ۳ تا ۴ ساعت از مصرف بویون پیاز گذشته باشد، چند قاچ هندوانه بخورید و یا یک لیوان آب هندوانه بنوشید.

خارج کردن ماده بیماری زا از کلیه ها:

• هر روز لعاب تخم خطمی یا لعاب تخم کتان يا لعاب تخم شنبلیله یا هر سه را میل کنید.
• تخم شنبلیله، برگ خطمی و ریشه اریسا و شبت را نرم بسایید و با روغن کنجد مخلوط کنید و بر موضع بمالید.
• مغز ناخنک، گل خطمی، تخم شنبلیله، تخم کتان و آرد جو را نرم بسایید و با روغن کنجد مخلوط کنید و بر موضع بمالید.
• گل بنفشه، گل خطمی، مغز ناخنک، تخم شبت و تخم کتان همه را بجوشانید و با آب آن، محل درد کلیه ها را شستشو و مالش دهید.

فعالیت:

• روزی نیم ساعت فعالیت مناسب بدنی داشته باشید.

رژیم غذایی:

• از مصرف فرآورده های کارخانه ای و همچنین لبنیات و غذاهای گرم و سرد بدون مصلح غذایی پرهیز کنید.
• غذاهای مفید: غذاهایی که همیشه کلیه را سالم، شاداب و باطراوت نگه می دارند، عبارت اند از: روزی 6 لیوان آب، نیم ساعت قبل و دو نیم ساعت بعد از غذا، کاهو، خیاربوته ای با پوست و ته، سیب درختی با پوست و دانه، مغز بادام خام، جوانه گندم تازه، روغن زیتون، لیموترش تازه  و عسل و روزانه 2 لیوان نکتار سیب و عسل. این رژیم را دقیقاً به مدت 15 روز انجام دهید. سه وعده غذای روزانه شما همین مواد باشد به صورت سالم تهیه شده و صبح و ظهر و شب میل شود، هر لقمه 64 بار جویده شود. مقدار لازم برای هر وعده عبارت است از: کاهو سه برگ + خیار بوته ای متوسط یک عدد + مغز بادام خام 10 عدد + جوانه گندم 2 قاشق + روغن زیتون 5 قاشق سوپ خوری + 2 تا 3 عدد لیموترش شیرازی + عسل یک قاشق غذاخوری، مربای خیار،
• غذاهای مضر: چای برای کلیه بسیار مضر است و علت آن، تحریک بیش از حد سلول های اپیتلیال کلیه و در نتیجه، وارد کردن آن به کار مداوم و طاقت فرسا است، همچنین سرخ کردنی ها، ادویه جات تند، شیرینی جات قنادی، غذاهای ساندویچی و نوشیدن مایعات با غذا، نوشابه، آب یخ بخصوص در زمانی که بدن انسان عرق کرده است، ترشی جات، مصرف بیش از اندازه سرکه و استفاده از سرکه های صنعتی، غذاهای شور، نمک زیاد، غذاهای چرب و پر حجم، نان خامه ای، ماست، گوشت اردک، غذاهای خارج از منزل، به ویژه غذاهای طبخ شده در ساندویچ فروشی ها، مانند: پیتزا، سوسیس، کالباس و انواع سس ها و مواد تند و تیز و همچنین عصبی شدن و حرص خوردن و حساس و زودرنج بودن و داشتن یبوست مزاج، بیشترین صدمه را به کلیه وارد می کند.

نکته:

• با تنظیم نوع مواد غذایی می توان از تعادل سدیم و پتاسیم به خوبی برخوردار شد، در طب قدیم غذاهای گرم و تر و یا سرد و تر، همچنین گرم و خشک و سرد و خشک مشخص شده است، ولی (تر) در طب امروز معنی و مفهوم دیگری دارد؛ یعنی اگر موادی مثل سدیم که عامل مهم جذب مایعات در بدن است، در هر چیزی باشد و نسبت آن به پتاسیم بیشتر باشد، آن را (تر) می نامیم، برای درگ بهتر این مطلب می توانیم پمپ های سدیم و پتاسیم را نام ببرید، این دو پمپ موجب می گردند که تعادل سدیم و پتاسیم در پلاسما و نهایتاً در خون تنظیم شوند. اگر در مواد غذایی که در آن نمک زیادی وجود داشته باشد، پمپ های سدیم شروع به فعالیت کنند و مقدار زیادی آب در سلول ها جمع شود، سول متورم می گردد، اگر از مواد غذایی که در آن پتاسیم بیشتری وجود دارد، استفاده کنیم پمپ های پتاسیم شروع به فعالیت می کنند و مایعات اضافی از طریق ادرار دفع می شوند. نتیجه فعالیت پمپ های سدیم را (تر) و پتاسیم را (خشک) می نامیم.
• هر انسانی دارای دو کلیه است که هر کدام از آن ها دارای هشتصد تا یک میلیون و دویست هزار نفرون است. هر یک از این نفرون ها کار یک فیلتر دقیق را انجام می دهد. کلیه در هر ساعت حدود 30 لیتر خون را تصفیه و مواد مضر آن را دفع می کند و بقیه مواد مفید را برای جذب دوباره آماده می کند تا بدن انسان دچار ضعف و مسمومیت نشود. یکی دیگر از کارهای کلیه، ترشح دو نوع آنزیم به نام های رنین و اریتروپویتین است. رنین باعث افزایش فشارخون می شود و به تصفیه آن نیز کمک می کند، آنزیم اریتروپویتین نیز کار فوق العاده حیاتی در بدن انسان انجام می دهد، به گونه ای که اگر ترشح نشود یا کم ترشح شود، فرد دچار کم خونی حاد می شود و سلول های مغز استخوان از فعالیت باز می ایستند. سلول های مادر در مغز استخوان زمانی فعال می شوند و شروع به ساختن گلبول قرمز و پلاکت می کنند که این آنزیم حیاتی به آن ها برسد. اگر کلیه ها کار خود را درست انجام ندهند، علاوه بر آن که ضعف شدید بر انسان مستولی می شود، مواد سمی و زاید خون نیز دفع نمی شوند. افرادی که دچار ناراحتی های کلیوی هستند، با کمبود این آنزیم مواجه اند و دچار کم خونی می شوند. معمولاً این افراد دارای رنگ و رویی پریده، صورتی پف آلود، همیشه دچار ضعف شدید و سرگیجه و کم اشتهایی هستند. افرادی که دارای کلیه سالم هستند، از نشاط خاصی برخوردارند، سموم موجود در خون آنان توسط کلیه ها دفع می گردند و همین دو عامل موجب شادی و نشاط آنان می شود.
• خوردن چربی روی قلوه گاه گوسفند موجب ترشح بیشتر آدرنالین میشود که ضد درد می باشد.
• خداوند متعال فصل برداشت گردو را فصل پاییز، یعنی زمانی که هوا رو به سردی می رود، قرار داده است تا با خوردن آن، انسان را در برابر سرما محافظت کند و کلیه ها و بدن را گرم کند؛ ولی خوردن گردو در فصل گرما، به سلامتی انسان آسیب می زند؛ زیرا علاوه بر گرم بودن هوا، چون طبع گردو هم گرم است، گرمی درون را مضاعف می کند و این گرمی مضاعف به سلامتی آسیب می زند.
• هر چه قلوه پیه (پیه اطراف کلیه) بیشتر باشد، کلیه گرمتر است، یعنی کارایی اش بهتر می شود.
• کسانی که دندان ندارند، ابتدا زردک (هویج) را آب پز کنند و سپس بخورند.
• کلیه ها دو جسم لوبیایی شکل هستند که در خلف پریتونئوم و در مجاورت جدار خلفی شکم قرار گرفته اند و توسط ستون مهره از هم فاصله دارند، ولی در موارد استثنایی (یک در ۲۰۰) ممکن است توسط یکی از قطب ها به هم بچسبند و کلیه نعل اسبی تشکیل دهند و نیز به طور استثنایی امکان دارد که دو کلیه در یک طرف ستون مهره ها قرار داشته باشند و به هم بچسبند. تعداد کلیه ها ممکن است به طور استثنایی گاهی به ۳ یا ۴ عدد نیز برسد. هر کلیه به طور متوسط ۱۱ سانتیمتر طول، ۶ سانتی متر عرض و ۳ سانتی متر ضخامت دارد. در هر یک از دو کلیه دو میلیون و نیم صافی وجود دارد که مانند یک صافی معمولی هر چیز را تصفیه می کنند. تمام خون بدن از این صافی ها می گذرد و محال است قطره خونی در بدن وجود داشته باشد که از این صافی ها عبور نکند. علاوه بر این صافی ها یا غربال های خیلی ظریف، در کلیه ها حدود ۳ کیلومتر لوله وجود دارد و این مجاری محل عبور خون هستند. نه فقط مواد مایع خون از صافی ها و لوله ها عبور می کنند بلکه مواد جامد هم به صورت محلول از این مجاری و لوله ها عبور می کنند. این دو عضو کوچک (کلیه ها) که از نظر بسیاری یکی از اعضای با اهمیت بدن می باشند، طوری در انجام وظیفه حیاتی از نظر دوران خون مؤثر هستند که هرگاه کلیه ها نباشند انسان قادر به ادامه حيات نیست. همانگونه که صافی ها و الک ها اشیاء ظریف را از اشیاء ضخیم و نخاله ها جدا می کنند، کلیه ها خطرناک ترین زهرهای خون یعنی اوره را از خون جدا می کنند. در اینجا لازم به ذکر است که مصرف آب فراوان، انار، انجیر و تمشک نیز باعث کم کردن اوره خواهند شد. خون وقتی وارد کلیه ها می شود با اوره مخلوط است، ولی وقتی از کلیه خارج شد، صافی ها اوره خون را از آن گرفته اند و همین اوره است که به شکل ادرار از بدن دفع می شود. اوره مانند یک زهر تلخ و شور است که ترکیب شده از آب، نمک، آمونیاک و سایر سمومات بدن. این دو کلیه که وزن هر دوی آنها از یک چهارم کیلو یعنی ۲۵۰ گرم اضافه تر نیست. در هر ۲۴ ساعت ۵۰ گالن یعنی ۲۰۰ لیتر خون را از خود عبور می دهند، به علاوه 5/2 کیلوگرم اشیاء سنگین و جامد از این دو عضو عبور می کنند. میزان خونی که در شبانه روز به وسیله کلیه ها و در واقع صافی های آنها تصفیه می شوند مساوی هستند با تقریباً ۲۶ تا ۲۷ برابر خون بدن، زیرا به تحقیق در هر ۷ دقیقه مجموع خون بدن ما از کلیه ها عبور می کنند و در آنجا صاف می شوند، اما دو میلیون و نیم صافی که در کلیه ها هست از آغاز تا آخر عمر بدون انقطاع وظیفه خود را انجام می دهند و از انجام مأموریت محول شده غفلت نمی ورزند. صافی ها یا الک های معمولی که تاکنون وجود داشته است معمولاً بعد از مدتی که کار کردند روزنه هایشان مسدود شده و دیگر مثل اول کار نمی کنند. ولی روزنه های صافی کلیه ها به طوری تمیز نگاه داشته می شوند که هیچگاه مسدود نمی گردند، اما در صورتی که مسدود شوند آن وقت است که انسان دچار بیماری کلیه شده و به ندرت اتفاق می افتد که مرض کلیه بدون مرض کبد باشد، زیرا کلیه اگر بیمار شود کبد هم بیمار خواهد شد. خون بدن که در هر ۷ دقیقه از کلیه می گذرد، دارای تقریباً 5/1 کیلو نمک طعام (کلردوسدیم) و نیم کیلوگرم بی کربنات دوسود (جوش شیرین) و مواد دیگر می باشد. صافی های کلیه از حیث نحوه عمل، یکی از جالب توجه ترین اعضای بدن به شمار می آیند. هر صافی عبارت است از ۲۰ تا ۴۰ رگ کوچک به اندازه رگ های مویی (عروق شعریه) که در یک فضا به شکل کپسول مجتمع شده اند. خون وقتی از راه ریه وارد این کپسول می شود، به محض وصول به آنجا رگ های مزبور آن را جلب می کند و آن وقت مانند آب که از خلال تاروپود یک پارچه نازک عبور می کند، خون هم از خلال تاروپود رگ های مویی می گذرد و بر اثر این عمل تصفیه انجام می شود. مقداری از سموم خون من جمله اوره از خون مجزا می شوند و قطره قطره، بعد از طی لوله های باریک، مانند لوله آب به مثانه می رسند. وقتی به حد کافی اوره و سایر سموم داخل مثانه جمع شدند، انسان احساس می کند که احتیاج به دفع ادرار یعنی پیشاب دارد. در کپسول هایی که تعریف شد خون وجود دارد ولی در لوله هایی که به مثانه می ریزند، خون وجود ندارد. این لوله ها از کپسول ها به مثانه کشیده شده و در واقع به منزله لوله های فاضلاب هستند که کثافات خون را به طرف مخزن یعنی مثانه می برند. به طوری که گفته شد در خون مواد عدیده وجود دارد که به اتفاق خون وارد کلیه ها می شوند، بعد از این که خون از صافی ها گذشت و به بدن برگشت، آن مواد نیز به اعضای بدن بازخواهند گشت. در این حال وضع صافی های کلیه شبیه به صافی هایی است که در آشپزخانه ها به کار می بریم (به نام آبکش)، مثلا پلو یا اسفناج یا سبزی پخته شده را در صافی یا آبکش می ریزیم که آب آن خارج شود و بعد از اینکه آب خارج شد، خود آن اسفناج یا پلو را جهت پختن و دم کردن مجدداً به دیگ برمی گردانیم. کلیه ها مانند قلب یکی از اعضاء با استقامت بدن هستند و به زودی از کار نمی افتند، ولی بعضی از افراد مخصوصاً کسانی که در هر شبانه روز در کافه ها، رستوران ها، اغذیه و اطعمه فروشی های عمومی غذا میل می کنند، در حق کلیه خود بسیار ظلم و ستم روا می دارند. بعضی ها بیشتر از این به کلیه آزار می رسانند و آنان کسانی هستند که همیشه برای هر عارضه ای متوسل به قرص های مسکن، داروهای مرفینی، جیوه ای و داروهای شیمیایی می شوند. اگر کلیه بر اثر خوردن بعضی داروهای مسکن مسموم نشود و سنگ در کلیه به وجود نیاید و در صورتی که فشار خون، اوره و چربی خون زیاد در وظیفه کلیه تولید اختلال نکند، کلیه ها از کار باز نخواهند ماند و تا آخرین روز زندگی مانند یک کارگر جدی وظیفه شناس ۲۴ ساعته بدون وقفه وظیفه خود را به انجام می رسانند. دو مرض دیگر هم هست که در انجام وظایف کلیه اثر بد می گذارد: یکی مرض قند (دیابت) و دیگری مرض ضعف بنيه. این دو مرض سبب اختلال در وظایف کلیه می شوند. به طور کلی بدن را می توانیم به یک کارخانه شیمیایی تشبیه کنیم، با این تفاوت که کارایی بدن انسان بسیار پیچیده تر است و انرژی بدن انسان از غذای مصرفی تأمین می شود. همان طوری که در هر کارخانه مواد شیمیایی و مواد زاید وجود دارند و باید خارج شوند، مواد زاید بدن انسان نیز باید دفع شوند که قسمتی از این کار توسط کلیه ها انجام می شود. با توجه به مطالب فوق قابل عرض است که در کلیه ها میلیون ها واحد کوچک وجود دارند به نام گلومرول که به طور مستمر مواد زاید خون را تصفیه کرده و از راه مجرای ادرار دفع می کنند، بدین طریق که ادرار از راه لوله حالب به مثانه تخلیه می شود و از طریق پیشابراه دفع می گردد، لذا كلیه ها و لوله های باریک آن به نام حالب، مثانه و پیشابراه را دستگاه ادراری نامیده اند.
• غده فوق کلیه: دو غده فوق کلیه در بدن وجود دارند که هر یک در قطب فوقانی هر کلیه در محفظه مخصوصی قرار گرفته اند و هیچگونه رابطه ای از لحاظ تشریحی با کلیه ها ندارند. رنگ این غدد زرد و طول تقریبی هر کدام 5/2 سانتی متر است. هر غده دارای یک قشر خارجی و یک قشر درونی یا مدولا است. باید دانست که ادامه زندگی بدون وجود غدد فوق كليه برای انسان محال است. تعداد هورمون های غدد فوق کلیه بسیار زیاد است که تاکنون به خواص ۳۲ هورمون آن پی برده اند. قشر فوق کلیه مسئول ترشح موادی به نام استروئیدها است که خود به سه گروه اصلی تقسیم می شوند: گروه اول: استروییدها کورتیکوییدهای معدنی هستند که بر روی لوله های کلیوی اثر کرده و به نگهداری سدیم و کلراید در بدن و ترشح پتاسیم زیادی از بدن کمک می کنند. گروه دوم: گلوکوکورتیکوییدها هستند که به تبدیل کربوهیدرات ها به گلیکوژن کمک می کنند و باعث بالا رفتن قند خون، مصرف چربی، کاهش تعداد لنفوسیت ها و ائوزینوفیل ها در خون و کاهش سرعت تقسیم سلول های بعضی بافت های همبند می شوند. این امر واکنش طبیعی التیام بافتی را فرو نشانده و آن را به تعویق می اندازد. سایر هورمون های این دسته شامل کورتیزون و هیدروکورتیزون هستند. گروه سوم: هورمون هایی که مشابه هورمون های تولید شده توسط غدد جنسی هستند و بر رشد و تکامل جنسی بدن مرد و زن تأثیر دارند. ترشح هورمون های قشر فوق كليه، خود تحت تأثیر هورمون آدرنوکورتیکوتروپیک مترشحه از غده هیپوفیز قرار دارند. مدولای غده فوق کلیه از خود آدرنالین و نورآدرنالین ترشح می کند. آدرنالین سیستم اعصاب سمپاتیک را تحریک می کند و موجبات تنگی شریان های بدن را فراهم می آورد. این امر منجر به بالا رفتن تعداد ضربان قلب و افزایش فشارخون می شود. آدرنالین در کبد واکنش تبدیل گلیکوژن به گلوکز را برانگیخته و از این طریق در طی فعالیت عضلانی، گلوکز مورد نیاز را در دسترس سلول قرار می دهد، غده فوق کلیه را اغلب غدد جنگ و گریز می خوانند، زیرا در موقع تنش، خطر یا هیجانی با ریختن آدرنالین به داخل جریان خون، بدن را به فعالیت وا می دارد. اگر به عللی اعمال غدد مترشحه مذکور از بین بروند، موجب خستگی جسم، بی اشتهایی، لاغری، پایین آمدن فشارخون، اختلالات عادت ماهیانه در زنان، کم شدن تمایلات جنسی در مردان، کم خونی، بی حوصلگی و امثال اینها می شود. اگر غدد مذکور بیش از اندازه کار کنند، چاقی مفرط در بعضی از نقاط بدن، ناراحتی های استخوان ها، پرمویی، اختلالات قاعدگی در زنان و بالا رفتن فشارخون حاصل می شود.
• یکی از عوارض دیگر تنبلی کلیه و کبد، همانا مبتلا شدن به امراض عفونی و مزمن و بالاخره اختلال در عمل غدد داخلی و بی میلی و خستگی و فرسودگی و فشار روحی است که همه اینها زاییده تنبلی و کندی کلیه و کبد می باشند. مخصوصاً در محصلین این بیماری به طور مخفی و مرموز بهتر و بیشتر ملاحظه می شود. محصل در سر کلاس حاضر و چشمش به صورت معلم است و صدای معلم و آموزگار یا دبیر و استاد خود را می شنود ولی ابدأ توجهی ندارد که چه درسی داده و یا چه صحبت هایی کرده است. علت آن است که بدن در حال رشد احتیاج بیشتری به خواب و غذا دارد ولی در اثر تنبلی کبد و کلیه، برای بدن نمی تواند آنچه لازمه غذای بدن است را به آن برساند، لذا بدین علت او درس یا کارهای خطیر که به ایشان محول شده را از روی بی میلی و بی توجهی انجام می دهد و در حال خستگی و بی حالی به سر می برد. در چنین حال باید به وسیله غذاهای کافی نیروی تن را قوی کرد و به وسیله ورزش و تفریحات سالم خون را به حرکت درآورد و با خوردن میوه جات ترشح غدد را زیادتر و به وسیله بعضی غذاها از قبیل عدس، آش جو و چغندر خون را صاف کرد تا بیمار بهبودی حاصل کند.
• دستگاه ادراری به عنوان یک واحد تصفیه کننده خون در بدن عمل می کند که مواد زاید و آب اضافی را به صورت ادرار از خون جدا کرده و از بدن خارج می سازد. دستگاه ادراری از یک جفت کلیه، یک جفت حالب (که ادرار را از کلیه ها به مثانه می برند)، یک مثانه و یک پیشابراه (که ادرار را از مثانه به خارج بدن می برد) تشکیل شده است. از آن جایی که دستگاه ادراری خون را تصفیه می کند، وظیفه تنظیم میزان آب بدن و حفظ تعادل مایعات بدن را نیز بر عهده دارد. کلیه ها هورمون هایی هم تولید می کنند که یکی از این هورمون ها به کنترل فشارخون کمک می کند. در هر شبانه روز ۳۰۰ بار تمام خون از کلیه ها عبور کرده و تصفیه می شود؛ یعنی کلیه ها در هر شبانه روز حدود ۲۰۰ لیتر خون تصفیه می کنند. هر عملی که ما در زندگی روزمره خود انجام می دهیم (از خوردن و نفس کشیدن گرفته تا راه رفتن و دویدن) به خاطر واکنش های شیمیایی است که در سلول ها ایجاد شده و به داخل جریان خون ریخته می شوند. برای اینکه بدن ما سالم باقی بماند باید این مواد زاید تصفیه شده و از بدن خارج شوند و این کار وظیفه اصلی دستگاه ادراری می باشد. کلیه ها به آئورت که اصلی ترین شریان بدن می باشد و مستقیماً از قلب بیرون می آید متصل هستند. هنگامی که بدن در حال استراحت می باشد، حدود یک چهارم خونی که از قلب تلمبه می شود به کلیه ها می رسد. این خون بعد از این که در کلیه ها تصفیه شد، دوباره از طریق وريد أجوف تحتانی (وناکاو) که بزرگترین ورید بدن می باشد، به قلب بر می گردد. هر کلیه از حدود یک میلیون واحد تصفیه کننده کوچک به نام نفرون تشکیل شده است. هر نفرون از یک کلاف مویرگی به نام (گلومرول) و یک لوله دراز و باریک به نام توبول کلیه تشکیل شده است. منافذی که در گلومرول ها وجود دارند اجازه می دهند که فقط بعضی از مولکول هایی که در خون وجود دارند (براساس شکل و اندازه شان) از آن عبور کند. برای مثال گلبول های قرمز خون و پروتئین هایی که در خون وجود دارند آنقدر بزرگ هستند که نمی توانند از این منافذ عبور کرده و وارد مایع تصفیه شده بشوند ولی مولکول های کوچک تر مثل گلوکز (قند خون) که از این منافذ عبور می کنند، دوباره جذب جریان خون شده و به خون بر می گردند. در آخر مایعی که در توبول ها باقی می ماند را اصطلاحاً ادرار می نامند که ترکیبی از مواد زاید (مثل اوره) و سایر موادی که بدن به آنها نیاز ندارد (مثل آب اضافی و نمک) می باشد. این تصفیه دایمی و پیوسته خون نه تنها مواد زاید و مضر را از بدن خارج می سازد بلکه به تنظیم میزان آب بدن نیز کمک می کند. برای مثال اگر شما بیش از مقداری که برای بدن لازم است آب بنوشید، این آب اضافی از طریق ادرار از بدن خارج می شود، با این حال اگر زمانی شما نیاز به حفظ آب در بدن داشته باشید کلیه ها تا آنجا که ممکن است کمتر آب را به خارج بدن می فرستند و ادرار را غلیظ تر می کنند. به علاوه اگر خون شما خیلی اسیدی و یا خیلی قلیایی شود کلیه ها با تغییر میزان اسیدیته ادرار باعث اصلاح آن می شوند.
• تفاوت دستگاه ادراری در مردان و زنان: دستگاه ادراری تحتانی در مردان و زنان تفاوت هایی با هم دارند. پیشاب راه مردان که از مثانه خارج می شود از غده پروستات عبور کرده و ادرار و منی از طریق آن خارج می شود. مثانه زن ها در زیر رحم قرار گرفته و پیشابراه ادرار را به سوراخی که در جلوی مهبل قرار دارد می برد. در هر دو جنس (هم در خانم ها و هم در آقایان) عبور ادرار توسط عضلاتی که در گردن مثانه قرار دارند کنترل می شود. طول پیشابراه در آقایان حدود ۲۰ سانتی متر و در خانم ها حدود ۴ سانتیمتر می باشد.
• ساختمان دستگاه ادراری: دستگاه ادراری شامل دو کلیه می باشد که هر یک به وسیله یک حالب به مثانه متصل هستند و یک پیشابراه که ادرار را از مثانه به خارج بدن می برد. کلیه ها در پشت شکم و در دو طرف ستون مهره ها قرار دارند. آنها به شکل لوبیا بوده و به رنگ قرمز مایل به قهوه ای می باشند و طول آنها حدود ۱۰ تا 5/12 سانتیمتر و عرض شان حدود ۵ تا 5/7 سانتیمتر می باشد. حالب ها لوله هایی نازک و عضلاتی هستند که طول آن ها حدود ۲۵ تا ۳۰ سانتیمتر می باشد. مثانه یک عضو خالی و عضلاتی می باشد که در لگن قرار دارد. دهانه خروجی مثانه توسط عضلانی که دور آن را احاطه کرده اند و به کنترل خروج ادرار از آن به پیشابراه کمک می کنند، گرفته شده است.
• علائم مشکلات کلیه: در تمام مدت خسته بودن، احساس سرما، تنگی نفس بعد از تلاش بسیار کم، احساس ضعف و سرگیجه، مشکل در تفکر به وضوح، احساس خارش زیاد، تورم دست یا پاها، صورت پف کرده یا متورم، مزه غذاها مانند فلز، تنفس بد بو یا تنفس آمونیاک، ناراحتی معده، تهوع و استفراغ، در طول شب بیدار شدن برای ادرار کردن، ادرار کف دار یا حبابی، ادرار قهوه ای، قرمز یا ارغوانی رنگ، فشار در هنگام ادرار کردن، احساس درد بعد از ادرار کردن، تخلیه ناکامل ادرار، قطع و وصل شدن ادرار، سختی دفع ادرار (نیاز به زور زدن برای شروع ادرار)، کم شدن فشار و جریان ادرار نسبت به قبل، سختی نگه داشتن ادرار، سوزش و ادرار قطره قطره، وجود درد در پهلوها، کمر دردی که در آن کمر صاف نمی شود، دفع منی همراه با ادرار، ورم پلک پایین.