شناخت دارو: عبارت است از تربوتالین دارویی است که برای باز کردن و گشادی مجرای هوایی ریه استفاده می شود. همچنین برای درمان برونشیت (التهاب نایژه)، آسم و آمفیزوم به کار گرفته می شود.

دسته دارویی:

• گشاد کننده های برونش و داروهای ضد آسم

فارماکولوژی و مکانیسم اثر دارو:

• اين دارو يك آمين مقلد سمپاتيك با اثر مستقيم بر روي گيرنده هاي بتاآدرنرژيك بوده و موجب شل شدن عضلات صاف نايژه ها مي گردد.
• متابوليسم دارو كبدي است و توسط كليه ها از بدن دفع مي شود. حدود 50 الی 33 درصد از يك مقدار مصرف خوراكي جذب مي شود. ميزان جذب توسط غذا كاهش مي يابد. اثر تربوتالين پس از 2 الی 1 ساعت شروع و طي 3 الی 2 ساعت به حداكثر مي رسد و مدت اثر آن 8 الی 4 ساعت است. از راه استنشاقي، اثر دارو پس از 30 الی 5 دقيقه شروع و طي 2 الی 1 ساعت به حداكثر مي رسد و مدت اثر آن 6 الی 3 ساعت مي باشد. از راه تزريقي، اثر دارو پس از 15 دقيقه شروع و طي 60 الی 30 دقيقه به حداكثر مي رسد و مدت اثر آن 4 الی 5/1 ساعت است. تربوتالين از طريق زيرجلدي جذب مي شود.

اشکال دارو:

• قرص، افشانه استنشاقی، آمپول

مقدار مصرف صحیح:

• در ابتدا 5/2 میلی گرم و سپس 5/7 میلی گرم که طی 3 مرحله در روز می باشد.
• بزرگسالان: آسم حاد: آئروسل تنفسی: 2 پاف با فاصله 60 ثانیه از هم هر 4 تا 6 ساعت اسپری شود. زیرجلدی: 0.25 میلی گرم به ناحیه دلتوئید تزریق شود. در صورت نیاز بعد از 15 تا 30 دقیقه دوز دوم به مقدار 0.25 میلی گرم تکرار شود. تزریق بیشتر از 0.5 میلی گرم طی مدت زمان 4 ساعت مجاز نیست. انفوزیون وریدی مداوم: 0.08 تا 6 میکروگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بیمار در هر دقیقه. آسم مزمن: خوراکی: 5 میلی گرم از قرص خوراکی 3 بار در روز با دوره های 6 ساعته در زمان بیداری فرد. در صورت ایجاد عوارض جانبی ممکن است دوز به نصف کاهش یابد. حداکثر مصرف مجاز روزانه 15 میلی گرم می باشد. آئروسل تنفسی: 2 پاف هر 4 تا 6 ساعت اسپری شود. با فاصله کمتر از 4 ساعت مصرف نشود. پیشگیری از زایمان زودرس خوراکی: 2.5 تا 7.5 میلی گرم از قرص خوراکی هر 6 ساعت که بایستی تا هفته 36 تا 37 بارداری ادامه یابد. انفوزیون مداوم وریدی: 10 تا 25 میکروگرم در هر دقیقه تا زمان سرکوب علائم زایمان زودرس. حداکثر دوز مجاز 80 میکروگرم در دقیقه می باشد. زیرجلدی: 0.25 میلی گرم به ناحیه دلتوئید هر 6 ساعت تا زمان سرکوب علائم زایمان زودرس.
• کودکان زیر 12 سال: آسم حاد زیرجلدی: 0.005 تا 0.01 میلی گرم به ازای هرکیلوگرم وزن بدن در هر دوز (ماکسیمم دوز مجاز 0.4 میلی گرم می باشد), با فاصله 15 تا 20 دقیقه تا 2 مرتبه. استنشاقی: 0.01 تا 0.03 میلی گرم به ازای هرکیلوگرم وزن بدن در هر دوز با حداقل دوز 0.1 میلی گرم و ماکسیمم دوز 2.5 میلی گرم که با 1 تا 2 سی سی نرمال سالین رقیق شده است با فاصله هر 4 تا 6 ساعت استفاده شود. انفوزیون مداوم وریدی: 6 الی 0.08 میکرو گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در دقیقه. آسم مزمن خوراکی: 0.05 میلی گرم به ازای هرکیلوگرم وزن بدن در روز که به صورت منقسم در 3 دوز مصرف می شود. دوز به تدریج به 0.15 میلی گرم به ازای هرکیلوگرم وزن بدن در روز افزایش می یابد. حداکثر دوز روزانه 5 میلی گرم می باشد.
• کودکان بزرگتر از 12 سال: آسم حاد آئروسل تنفسی: 2 پاف هر 4 تا 6 ساعت اسپری شود. زیرجلدی: 0.25 میلی گرم به ناحیه دلتوئید تزریق شود. در صورت نیاز بعد از 15 تا 30 دقیقه دوز دوم به مقدار 0.25 میلی گرم تکرار شود. تزریق بیشتر از 0.5 میلی گرم طی مدت زمان 4 ساعت مجاز نیست. آسم مزمن آئروسل تنفسی: 2 پاف هر 4 تا 6 ساعت اسپری شود. با فاصله کمتر از 4 ساعت مصرف نشود.
• کودکان بزرگتر از 12 سال و زیر 15 سال: خوراکی 2.5 میلی گرم هر 6 تا 8 ساعت. حداکثر دوز مجاز 7.5 میلی گرم روزانه. بالای 15 سال: 2.5 تا 5 میلی گرم خوراکی هر 6 تا 8 ساعت. نهایتاً 15 میلی گرم روزانه.

اثر دارو:

• بستگی به نوع مصرف دارو دارد.

قبل از مصرف دارو:

• مصرف این دارو در بیماران تیروئیدی، با فشار خون بالا، دیابتی (مرض قند) و قلبی باید با احتیاط و تحت نظر پزشک باشد.

عوارض جانبی دارو:

• سردرد، تپش قلب، اضطراب، بی خوابی، خستگی، تاکیکاردی، هایپوکالمی، تحریک پذیری، آنژین، تغییرات فشار خون، وازودیلاتاسیون عروق محیطی، ایسکمی میوکارد، آریتمی بطنی و دهلیزی، لرز خصوصاً در دوزهای بالا، هایپومنیزیمی، هایپرگلایسمی، تاکیفیلاکسی در برابر خاصیت برونکودیلاتوری تریبوتالین.

تداخلات دارویی:

• پزودوافدرین، دروسپیرنون، وندتانیب، دولاسترون، لووبونولول، دوفتیلید، بپریدیل، گرپافلوکساسین، هالوفانترین، کارتئولول، بداکیلین، بندروفلومتازید، سیکلوپنتیازید.

موارد منع مصرف:

• حساسیت مفرط به دارو، حساسیت مفرط به آمین های سمپاتومیمتیک یا اجزای آن.

شرایط نگهداری:

• در مکانی خشک و خنک و به دور از نور خورشید و دسترسی کودکان نگهداری شود.

نکات مهم:

• مصرف طولانی مدت از این دارو، موجب ضعیف تر شدن اثر آن می شود و ممکن است سبب تشدید شدن بیماری شود.
• در صورت وجود بيماري هاي قلبي عروقي شامل آريتمي قلبي، عدم كفايت ميوكارد و عروق كرونر، افزايش فشار خون، ديابت، پركاري تيروئيد، كتواسيدوز، فئوكروموسيتوم، حملات صرع (يا سابقه آن) و حساسيت به داروهاي مقلد سمپاتيك، اين دارو با احتياط مصرف شود.
• درمان با محرك هاي گيرنده بتادو آدرنرژيك ممكن است باعث كاهش شديد پتاسيم سرم شود. اين اثر در نتيجه مصرف همزمان با تئوفيلين، كورتيكوستروئيدها، داروهاي مدر و بوسيله هيپوكسي ممكن است تشديد شود.