شناخت دارو: عبارت است از اين دارو براي درمان بيماري افسردگي تجويز مي‌شود.
دسته دارویی:
- داروهای ضد افسردگی
فارماکولوژی و مکانیسم اثر دارو:
- ترانيل سايپرومين آنزيم مونوآمينواكسيداز (MAO)را بصورت برگشت پذير مهار مي‌كند. كاهش فعاليت اين آنزيم موجب افزايش غلظت ناقل هاي عصبي در محل هاي ذخيره آنها و دستگاه عصبي مركزي مي‌گردد. اين اثر اساس فعاليت ضد افسردگي اين دارو مي باشد.
- اين دارو از دستگاه گوارش بخوبي جذب مي شود و در كبد متابوليزه مي‌شود. اثر دارو 10 الی 7 روز پس از مصرف خوراكي شروع مي‌شود.
اشکال دارو:
- قرص
مقدار مصرف صحیح:
- برای درمان افسردگی: بزرگسالان: افسردگی شدید بدون مالیخولیا: مقدار اولیه: 10 mg خوراکی، دو بار در روز، مقدار نگهدارنده: معمولاً 30 mg در روز در مقادیر منقسم، هرچند مقدار مصرف باید فرد به فرد تنظیم شود. بهبودی از 2 ساعت تا 3 هفته بعد از شروع درمان مشاهده می شود. اگر بعد از 2 هفته علائم بهبودی ظاهر نشد، مقدار مصرف ممکن است 10 mg در روز در فاصله زمانی 1 تا 3 هفته افزایش یابد، حداکثر مقدار مجاز: 60 mg در روز.
عوارض جانبی دارو:
- تهوع، سردرد، بی خوابی، خشکی دهان، یبوست، افزایش تعداد ضربان قلب، درد شکمی، گیجی، تاری دید، بثورات جلدی، اسهال، احساس سرما، افزایش فشار خون، تپش قلب، گزگز اندام ها، ادم، ناتوانی جنسی، طاسی، بی اشتهایی، لرزش، احتباس ادراری، التهاب کبد.
تداخلات دارویی:
- آکاربوز، اسپیرونولاکتون، اکس کاربازپین، اکسپکتورانت، ایپراتروپیوم بروماید، بوپروپیون، بوپیواکائین، بوپیواکائین، پاروکستین، پنتوپرازول، تامسولوسین، ترازودون، آتوموکستین، آمی تریپتیلین، ایفوسفامید، ایمی پرامید، بریمونیدین، بوسپیرون، متیل دوپا، مکلوبماید، میدودرین، نورتریپتیلین، کلومیپرامین، دونپزیل، دی هیدروارگوتامین، سیتالوپرام، پالانتامین، لوودوپا/ کربی دوپا، لیتیم کربنات، ماپروتیلین، پزودوافدرین، تترابنازین، ترامادول، تریمی پرامین، دسیپرامین، دوکسپین، دولوکستین، رانیتیدین، سالبوتامول، سربرولایزین، سرترالین، سیبوترامین، سیپروهپتادین، فلوتیکازون پروپیونات، فلووکسامین، فلوکستین، فکسوفنادین، گرانیسترون، گلی بنکلامید، لوراتادین، متیل فنیدات، ونلافاکسین، کلماستین، متیلن بلو، لیراگلوتاید، فنتانیل، فنتولامین مزیلات، فورمترول، ریتودرین، سیکلوبنزاپرین، نفازودون، بوپرنورفین، بنزتروپین، آلفنتانیل، سوفنتانیل، التریپتان، آمفتامین، دسفلوران، راساژیلین (رازاگیلین)، سافینامید، آپراکلونیدین، پالونوسترون، دولاسترون، پتیدین، تاپنتادول، فنیل پروپانولامین، دی اتیل پروپیون، آلموتریپتان، پنتازوسین، لیز دگزامفتامین/ لیس دکس آمفتامین، بوتورفانول، نالبوفین، گوانادرل، لورکاسرین، فن دی مترازین، بنزفتامین، دوکساپرام، آلفاگان، نیتروس اکساید، متوهگزیتال، دکس فن فلورامین، دس ونلافاکسین، ال تریپتوفان، میلناسیپران، پروپیل هگزدرین، زایلومتازولین، آکریواستین + پسودوافدرین، کاربینوکسامین، کلرسیکلیزین + پسودوافدرین، پیرفنی دون، دکس کلرفنیرامین، دوکسیلامین، انتاکاپون، آرفورموترول، هیدروکسی تریپتوفان، لوومیلناسیپران، کلرسیکلیزین + فنیل افرین، اکسی مورفون، دس لوراتادین، ات کلر وینول، کوردیسپس، دیفنوکسین، دی پی پانون، بنزهیدروکدون/ استامینوفن، کانابیدیول، لاسمیدیتان، کلورسیکلایزین، نتوپیتانت، برومازپام، نسیریتاید.
موارد منع مصرف:
- در موارد نارسايي شديد، كبدي، فئوكروموسيتوما، الكسيم حاد، نارسائي احتقاني قلب و نارسايي شديد كليه مصرف اين دارو منع شده است.
شرایط نگهداری:
- در مکانی خشک و خنک و به دور از نور خورشید و دسترسی کودکان نگهداری شود.
نکات مهم:
- براي بروز اثرات درماني اين دارو حداقل 3 هفته وقت لازم است.
- قطع مصرف اين دارو بايد تدريجاً و با مشورت پزشك انجام شود.
- از مصرف همزمان اين دارو با ساير داروهاي ضد افسردگي بايد پرهيز شود.
- ساير داروهاي ضد افسردگي بايد حداقل 2 هفته پس از قطع مصرف دارو تجويز شوند.
- مصرف اين دارو بايد حداقل يك هفته پس از قطع مصرف سایر داروهای ضد افسردگی و در مورد فلوکستین حداقل پنج هفته بعد شروع شود.
- از مصرف كاربامازپين ولوودوپا، حداقل تا 2 هفته پس از قطع اين دارو بايد پرهيز شود.
- در صورت بروز تپش قلب يا سردرد مداوم با اين دارو، مصرف دارو بايد قطع شود.
- اين دارو نبايد بيش از مقدار توصيه شده مصرف شود.
- در صورت فراموش كردن يك نوبت مصرف دارو، به محض به ياد آوردن، آن نوبت بايد مصرف شود. مگر اينكه تا زمان مصرف نوبت بعدي، كمتر از 2 ساعت باقي مانده باشد. از دو برابر كردن مقدار مصرف بعدي بايد خودداري شود و دارو مطابق رژيم درماني بايد مصرف گردد.
- از مصرف غذاهاي حاوي تيرامين، نوشابه‌هاي حاوي كافئين و فرآورده‌هاي حاوي الكل و داروهاي ضد سرفه، بدون مشورت با پزشك بايد خودداري گردد.
- در صورت بروز علائم بحران زيادي فشارخون، بايد به پزشك مراجعه شود.
- به دليل بروز سرگيجه يا تاري ديد، هنگام برخاستن از حالت خوابيده يا نشسته بايد احتياط نمود.
- به دليل بروز سرگيجه، هنگام رانندگي يا كار با ماشين آلاتي كه نياز به هوشياري دارند، بايد احتياط نمود.
- در صورت نياز به هرگونه عمل جراحي يا درمان اضطراري، بايد پزشك از مصرف دارو مطلع شود.
- بيماران مبتلا به آنژين بدون مشورت با پزشك نبايد فعاليت‌هاي بدني خود را افزايش دهند.