شناخت دارو: عبارت است از باریسیتینیب یک مهار کننده Janus kinase و آنتی رئوماتیک است.

دسته دارویی:

• مهار کننده های ایمنی

فارماکولوژی و مکانیسم اثر دارو:

• مهار کننده مسیرهای Janus kinases (JAKs)، باریسیتینیب JAK  متشکل از گروهی از تیروزین کیناز داخل سلولی است که  سیگنال ها را از سیتوکاین ها یا اتصال فاکتور رشد و گیرنده به غشای سلولی منتقل می کنند تا بر فرآیندهای سلولی خونساز و عملکرد سلولهای ایمنی تاثیر گذارد.JAKs مبدل های سیگنال و فعال کننده رونویسی (STAT) را فعال می کند ، که بیان ژن و فعالیت داخل سلول را تنظیم می کنند. مهار Jaks از فعال شدن STAT ها جلوگیری می کند و باعث کاهش IgG ، IgM ، IgA و C-reactive protein می شود. جذب: فراهمی زیستی مطلق: 80٪، زمان پیک غلظت پلاسمایی: 1ساعت، حالت پایدار: 2-3 روز، توزیع: Vd:  L76، پروتئین بایندینگ: 50٪ به پروتئینهای پلاسما و 45٪ به پروتئینهای سرم. متابولیسم: 6٪ از دوز بارسیتینب خوراکی به عنوان متابولیتها (3 مورد از ادرار و 1 مورد از مدفوع) شناسایی می شود ، CYP3A4 به عنوان آنزیم اصلی متابولیزه شناخته می شود. حذف: نیمه عمر: 12 ساعت، کلیرینس: 8.9 L/hr، دفع: ادرار 75٪ (69٪ بدون تغییر)؛ 20٪ مدفوع (15٪ بدون تغییر).

اشکال دارو:

• قرص

مقدار مصرف صحیح:

• آرتریت روماتوئید (مونوتراپی یا همراه با متوترکسات یا DMARDs غیر بیولوژیک) خوراکی: 2 میلی گرم یک بار در روز، تنظیم دوز: تعداد لنفوسیت های مطلق (ALC). ALC ≥ 500 cells/mm³: دوز را ادامه دهید. ALC <cells/mm³ 500: عدم شروع دارو یا قطع درمان تا زمانی که ALC> 500 cells/mm³ شود.
• تعداد نوتروفیل مطلق (ANC): ANC ≥ cells/mm³ 1000: دوز را ادامه دهید. ANC< cells/mm³1000: عدم شروع دارو یا قطع درمان تا زمانی که ANC> 1000 cells/mm³ شود.
• آنمی: هموگلوبین ≥ g/dL 8: دوز را ادامه دهید. هموگلوبین< g/dL 8: عدم شروع دارو یا قطع درمان تا زمانی که هموگلوبین ≥ g/dL 8 شود.
• نارسایی کلیه: eGFR ≥60 mL/min/1.73 m²: عملکرد کلیه به طور قابل توجهی میزان اثر سیستمیک بارسیتینیب اثر می گذارد. مانیتور دقیق مورد نیاز است.eGFR <60 mL/min/1.73 m²: توصیه نمی شود.
• نارسایی کبد: خفیف یا متوسط: بدون نیاز به تنظیم دوز. شدید: توصیه نمی شود. مهارکننده های (Organic anion transporter 3 (OAT3) تجویز همزمان با داروهای مهارکننده OAT3 (به عنوان مثال پروبنسید) توصیه نمی شود.

عوارض جانبی دارو:

• عوارض شایع: عفونت دستگاه تنفس فوقانی، تهوع، عفونت ویروسی هرپس، عفونت ادراری، افزایش آنزیم‌های کبدی ALT یا AST، افزایش کلسترول، افزایش کراتین، افزایش CPK.
• عوارض جدی: مرگ و‌میر در اثر سوانح قلبی‌عروقی، افزایش خطر بروز سوانح قلبی عروقی، عفونت شدید، عفونت‌های فرصت‌طلب، عود عفونت‌های ویروسی، نوتروپنی، لنفوپنی، آنمی، بدخیمی، لنفوم، سرطان پوست غیر ملانومی، آمبولی ریوی، DVT، ترومبوز شریانی، واکنش‌های حساسیتی، سوراخ شدن دستگاه گوارشی.

تداخلات دارویی:

• ملفالان , پردنیزون , داساتینیب , رومیدپسین , ویلانترول + فلوتیکازون فروات استنشاقی , ایبریتومومب تیوکستان , توسیتومومب , آباتاسپت , کارموستین , فلوکسوریدین , پرالاترکسات , بلیناتومومب , کلوفارابین , نلارابین , بنداموستین , تلمیزارتان | تلمیسارتان , کاناکینومب , داکلیزومب , افلیبرسپت , ایفوسفامید , بنزاتین پنی سیلین , پیمکرولیموس , تاکرولیموس , تراستوزوماب , ریتوکسی ماب , واکسن زوستر , اکرلیزوماب , پرتومانید , توسیلیزومب , ناتگلینید , اکساپروزین , روتاویروس , واکسن حصبه (تیفوئید) , ریلوناسپت , مفنامیک اسید , ناتالیزومب , والسارتان , پروبنسید , پیوگلیتازون , توفاسیتینیب , ترابکتدین , دوولیزیب , تمسیرولیموس , واکسن مننگوکوک کنژوگه , دینوتوکسیمب , اوستکینومب , آدنوویروس نوع 4 و 7 زنده خوراکی , برودالومب , آکسیکابتاگان سیلولوسل , ودولیزوماب , ریسانکیزوماب , افاتوموماب , دوپیلوماب , آلمتوزوماب , بلونانسرین , سیلتوکسی مب | سیلتوکسیماب , اوبینوتوزومب , فم تراستوزومب , اکولیزومب , نیراپاریب.

موارد منع مصرف:

• ازدیاد حساسیت به این دارو و ترکیبات آن، استفاده از باریسیتینیب در ترکیب با سایر مهار کننده هایJAK ،DMARD های بیولوژیک یا با سرکوب کننده های سیستم ایمنی قوی مانند آزاتیوپرین و سیکلوسپورین توصیه نمی شود.

شرایط نگهداری:

• در مکانی خشک و خنک به دور از نور خورشید و دسترسی کودکان نگهداری شود.

نکات مهم:

• باریسیتینیب خطر ابتلا به عفونت های جدی که ممکن است منجر به بستری در بیمارستان یا مرگ شود را افزایش می دهد. بیشتر بیمارانی که به این عفونت ها مبتلا شده اند از سرکوب کننده های سیستم ایمنی (مثلاً متوترکسات ، کورتیکواستروئیدها) استفاده می کردند. اگر یک عفونت جدی ایجاد شود ، دوز را تا زمان کنترل عفونت قطع کنید.
• سل یا توبرکلوزیس فعال ، كه ممكن است با بيماري ريوي يا خارج ریوی همراه باشد. آزمایش بیماران برای تشخیص سل نهفته قبل از شروع و در طول درمان باید انجام شود و قبل از شروع درمان، عفونت نهفته باید درمان شود.
• عفونتهای قارچی تهاجمی ، از جمله کاندیدیازیس و پنوموسیستوز:در بیماران مبتلا به عفونت های قارچی تهاجمی ممکن است بیماری حالت سیستمیک پیدا کند.
• قبل از شروع درمان در بیماران مبتلا به عفونت مزمن یا عودکننده ،خطرات و مزایای آن را در نظر بگیرید.
• اگر تبخال زوستر رخ داد ، درمان را قطع کنید تا بیماری برطرف شود.
• قبل از شروع درمان ، غربالگری هپاتیت ویروسی مطابق دستورالعمل های بالینی انجام شود.
• لنفوم و سایر بدخیمی مانند سرطان پوست غیر ملانوما مشاهده شده است. معاینه دوره ای پوست برای بیمارانی که در معرض خطر بیشتری برای سرطان پوست هستند توصیه می شود
• ترومبوز، از جمله ترومبوز وریدی عمقی (DVT) و آمبولی ریوی (PE) ، با میزان شیوع بیشتر در بیماران تحت درمان با باریسیتینیب در مقایسه با دارونما مشاهده شده است. علاوه بر این ، موارد ترومبوز شریانی گزارش شده است.
• ممکن است بروز نوتروپنی ، لنفوپنی ، کم خونی یا هایپرلیپیدمی را افزایش دهد. مقادیر آزمایشگاهی را در ابتدا و به طور دوره ای در طول درمان مانیتور کنید.
• بررسی سریع علت افزایش آنزیم کبدی برای شناسایی موارد احتمالی آسیب کبدی ناشی از دارو توصیه می شود. اگر افزایش در ALT یا AST رخ داد درمان را قطع کنید تا تشخیص قطعی داده شود.
• از استفاده از واکسن های زنده خودداری کنید.
• تجویز همزمان با مهار کننده های قوی OAT3 ممکن است اثرات سیستمیک بارسیتینیب را افزایش دهد. توزیع در شیر مادر ، ناشناخته است.
• باریسیتینیب در شیر موش های شیرده وجود دارد. با توجه به تفاوت های خاص گونه ها در فیزیولوژی شیردهی ، ارتباط بالینی این داده ها مشخص نیست.
• به دلیل احتمال بروز عوارض جانبی جدی در نوزادان ، به مادران توصیه كنید كه در حین مصرف بارسیتینیب از شیردهی خوداری کنند.