شناخت دارو: عبارت است از ایماتنیب با رشد برخی سلولهای سرطانی تداخل ایجاد می‌کند. ایماتنیب برای درمان لوسمی میلوئید مزمن، اختلالات مغز استخوان، و سرطان پوست و تومورهای جدی شکم یا دستگاه گوارش (تومور استرومال دستگاه گوارش) به کار می‌رود.

دسته دارویی:

• داروهای آنتی نئوپلاستیک خوراکی

فارماکولوژی و مکانیسم اثر دارو:

• ایماتنیب تیروزین کیناز را مهار می کند که تیروزین کیناز Bcr-AbI تولید شده توسط اختلال کروموزومی فیلادلفیا در لوسمی میلوئید مزمن را مهار می کند. همچنین ایماتینیب فاکتور رشد مشتق از پلاکت و فاکتوراستم سل را مهار می کند.ایماتنیب تکثیر و تحریک آپوپتوز در سلول -Bcr-AbI مثبت را مهار می کند و همچنین سلولهای لوسمی تازه تولیدشده از اختلال کروموزومی فیلادلفیا- مثبت (Ph+) لوسمی میلوئید مزمن (CML) را مهار می‌کند.زمان رسیدن به حداکثر اثر ایماتنیب 2 تا 4 ساعت است. میانگین مطلق فراهمی‌زیستی 98%، و اتصال پروتئینی تقریبا 95% می‌باشد. در کبد ابتدا از طریق ایزوآنزیم CYP3A4 ،همچنین از طریق CYP1A2, 2D6, 2C9 و2C19 متابولیزه شده و متابولیت عمده آن مشتق N- پیپرازین دی متیل شده (فعال) می‌باشد. نیمه عمر تقریباً 18 ساعت (دارو مادر) و 40 ساعت (متابولیت فعال عمده) می باشد; متابولیت ها 68% از طریق مدفوع و 13% از ادرار دفع می‌شوند.

اشکال دارو:

• کپسول، قرص

مقدار مصرف صحیح:

• سندروم هایپرائوزینوفیلیک و/ یا لوسمی ائوزینوفیلیک مزمن: بزرگسالان: 400 mg/d خوراکی، یک بار در روز. برای بیماران با FIP1L1-PDGFR alpha fusion kinase، با 100 mg/d شروع کنید. اگر ارزیابی ها واکنش ناکافی به درمان نشان دادند، در صورت عدم وجود عوارض دارو، ممکن است دوز از 100 به 400 mg/d افزایش یابد.
• بیماری های میلودیسپلاستیک/ میلوپرولیفراتیو: بزرگسالان: 400 mg/d خوراکی ، یک بار در روز.
• لوسمی لیمفوبلاستیک حاد Ph+: بزرگسالان: 600 mg/d خوراکی ، یک بار در روز.
• کودکان 2 سال و بالاتر: 340 mg/m 2 /d داکثر (max, 600 mg). خوراکی ، یک بار در روز.

عوارض جانبی دارو:

• تهوع , سردرد , درد قفسه سینه , تحریکات پوستی , خشکی دهان , یبوست , دردشکمی , استفراغ , خستگی مفرط , تاری دید , بثورات جلدی , گرگرفتگی , اسهال , ضعف , احساس سرما , تعریق شبانه , خارش شدید , کاهش پلاکت خون , کاهش نوتروفیل خون , کاهش لیمفوسیت خون , کاهش لکوسیت خون , کم خونی , تپش قلب , التهاب مخاط بینی , سوءهاضمه , ادم , ادم محیطی , اضطراب , طاسی , عفونت ها , احساس ناخوشی , کونژکتیویت , التهاب معده , احتباس مایعات بدن , درد در اندامهای انتهایی , درد , خونریزی دستگاه عصبی مرکزی , خونریزی , التهاب بافت موکوسی دهان , خشکی چشم , التهاب بینی و گلو , واکنش های آنافیلاکتیک , ادم سوپرفیشیال.

تداخلات دارویی:

• استامینوفن | پاراستامول , ایپراتروپیوم بروماید , ایفوسفامید , اپرپیتانت , اریترومایسین , ایتراکونازول , تادالافیل | قرص تادالافیل | قرص سیالیس , تامسولوسین , ترازودون , ونلافاکسین , وریکونازول , وینورلبین , کلاریترومایسین , کینیدین | کوئینیدین , متوپرولول , میدازولام , نیفدیپین , واردنافیل , وارفارین , وراپامیل , سیکلوسپورین , فنوباربیتال , فنی توئین , فنی توئین+فنوباربیتال , لوواستاتین , لووتیروکسین , تریمی پرامین , توپوتکان , تولترودین , ریشه جین سینگ , زونیساماید , سیمواستاتین , اسپری بودزوناید , پوساکونازول , تراستوزوماب , نیلوتینیب , کلوزاپین , فنتانیل , بیزوپرولول , دی سولفیرام , ایواکافتور , فنین دیون | فنیندیون , آکسیتینیب , بوتالبیتال و استامینوفن , پیماوانسرین , ومورافنیب , کوپانلیسیب , بریگاتینیب , روکسولیتینیب , الیگلوستات , استازولام , سوورکسانت , آوانافیل , آکالابروتینیب , دابرافنیب , کابازی تاکسل , هالوفانترین , فلیبانسرین , ریوسیگوآت , تاسیملتئون , روپیواکائین , ابماسیکلیب , پالبوسیکلیب , واکسن مننگوکوک کنژوگه , انترکتینیب , رمدسیویر , کانابیدیول , سارسایکلین , تالازوپاریب , آرتسونات , آواپریتینیب.

موارد منع مصرف:

• ازدیاد حساسیت به این دارو و ترکیبات آن.

شرایط نگهداری:

• در مکانی خشک و خنک به دور از نور خورشید و دسترسی کودکان نگهداری شود.

نکات مهم:

• در ابتدای درمان بیماران را برای علائم دستگاه گوارش تحت نظارت قرار دهید.
• بیماران را به صورت مرتب برای علائم و نشانه‌های احتباس مایعات ،وزن کنید و تحت نظارت قرار دهید.
• افزایش وزن غیرمنتظره را به دقت بررسی و درمان مناسب را فراهم کنید.
• در ماه اول هر هفته، ماه دوم هفته‌ای 2 بار CBC انجام دهید و پس از آن بصورت دوره‌ای،یا پس از بروز علائم بالینی انجام دهید.
• پیش از درمان با ایماتنیب ،عملکرد کبد (آلکالین فسفاتاز، بیلی‌روبین، ترانس‌آمیناز) را بررسی کنید و سپس هر ماه یا طی درمان پس از بروز علائم بالینی ، کنترل کنید.
• در بیمارانی که بخشی یاهمه غده تیروئیدرا برداشته اند و درمان جایگزین لووتیروکسین را دریافت می‌کنند، سطح TSH را تحت نظارت قرار دهید .
• رشد کودکان تحت درمان را کنترل کنید.
• بیماران مبتلا به بیماریهای قلبی، عوامل خطرزا برای نارسایی قلبی، و یا سابقه نارسایی کلیوی را به دقت تحت نظارت قرار داده، ارزیابی کنید و هر بیمار با علائم و نشانه‌های شامل نارسایی قلبی را درمان کنید.
• اکوکاردیوگرام انجام دهید و سطوح سرم تروپونین را در بیماران با سندروم هایپرائوزینوفیلیک و/ یا لوسمی ائوزینوفیلیک مزمن و در بیماران با بیماریهای میلودیسپلاستیک/ میلوپرولیفراتیو یا ماستوسیتوز سیستمیک تهاجمی همراه با سطوح بالای ائوزینوفیل مشخص کنید.
• بیماران در معرض خطر سندروم تحلیل تومور (برای مثال بیماران مبتلا به تومور با میزان تکثیر بالا یا تومور با گنجایش بالا قبل از درمان) را تحت نظارت قرار دهید.دوزهای 400 یا 600 میلی‌گرم ایماتنیب یکبار در روز تجویز شود. دوز 800 میلی گرم به صورت 2باردر روز 400 میلی گرم تجویز شود.
• درمان ممکن است تا زمانی که شواهدی بر پیشرفت بیماری یا سمیت غیرقابل قبول وجود نداشته باشد، ادامه یابد.
• دوزهای کودکان به صورت تک دوز یک بار در روز یا تقسیم دوز به صورت دو بار در روز تجویز شود.
• هر دوز همراه با وعده غذایی و لیوان بزرگ آب برای کاهش ناراحتی دستگاه گوارش مصرف شود.
• اگر بیمار قادر به بلعیدن قرصهای روکشدار ایماتنیب نمی‌باشد، می‌تواند قرص را در یک لیوان آب یا آب سیب حل کند. تعداد قرص مورد نیاز را در حجم مناسب نوشیدنی (50 میلی‌لیتر برای 100 میلی‌گرم قرص، 200 میلی‌لیتر برای 400 میلی‌گرم قرص) قرار دهید و با قاشق تا زمانیکه قرص حل شود، هم بزنید. پس از انحلال کامل قرص، فورا سوسپانسیون را مصرف کنید.
• قرص های ایماتینیب را نشکنید. از تماس مستقیم قرص های شکسته شده با پوست یا غشای مخاط باید خودداری شود. اگر تماس صورت گرفت، کاملا شستشو دهید. پرسنل درمان باید از قرارگیری در معرض قرص شکسته شده خودداری کنند.