شناخت دارو: عبارت است از ایلوپریدون یک داروی ضد سایکوز است که برای درمان اسکیزوفرنی در بزرگسالان استفاده می شود.

دسته دارویی:

• خواب آورهای آرامبخش و ضد جنون ها

فارماکولوژی و مکانیسم اثر دارو:

• ایلئوپریدون یک داروی آنتی سایکوتیک آتیپیکال piperidinyl-benzisoxazole همراه با فعالیت آنتاگونیستی برای D2/5-HT2 می باشد. این دارو تمایل بالایی به گیرنده های 5-HT2A، NEα1، D2 و D3، تمایل کم تا متوسط به گیرنده های D1، D4، H1، 5-HT1A، 5-HT6، 5-HT7 و هیچگونه تمایلی به گیرنده های موسکارینی ندارد.
• تصور می شود که افزودن آنتاگونیست سروتونین به آنتاگونیست دوپامین باعث بهبود علائم منفی سایکوز و کاهش بروز عوارض جانبی اکستراپیرامیدال می شود. تمایل کم ایلئوپریدون به گیرنده های هیستامین H1 ریسک افزایش وزن و خواب آلودگی را کاهش می دهد در حالی که تمایل آن به گیرنده α1/α2C NE ممکن است عملکرد شناختی را بهبود بخشد اما خطر هیپوتانسیون اورتواستاتیک را افزایش می دهد. جذب: فراهمی زیستی 96٪، دفع: ادرار (45-58٪)، مدفوع (20-22٪)، زمان رسیدن به پیک اثر، 2-4 ساعت، متابولیسم، توسط CYP2D6 و CYP3A4 متابولیزه می شود.

اشکال دارو:

• قرص 1، 2، 4، 6، 8، 10 و 12 میلیگرم

مقدار مصرف صحیح:

• دوز معمول بزرگسالان برای اسکیزوفرنی: دوز اولیه: 1 میلی گرم خوراکی دو بار در روز. دوز نگهدارنده: 6 تا 12 میلی گرم دو بار در روز. حداکثر دوز: 24 میلی گرم در روز.

عوارض جانبی دارو:

• شایعترین عوارض جانبی گزارش شده شامل سرگیجه، خواب آلودگی و تاکی کاردی است.

تداخلات دارویی:

• فنتانیل , ترفنادین , سدیم اکسی بات , پروکائین آمید , اسپارفلوکساسین , وندتانیب , سافینامید , پالونوسترون , دولاسترون , تاپنتادول , دوکسازوسین , آپومورفین , مفلوکین , دوفتیلید , بپریدیل , بوتورفانول , آلفوزوسین , پرومازین , آرسنیک تری اکساید , داساتینیب , پیماوانسرین , ومورافنیب , جمتوزومب , بوپروپیون + نالترکسون , آسناپین , آپالوتامید , وازوپرسین , گرپافلوکساسین , هالوفانترین , کوبیسیستات , دلاویردین , فلیبانسرین , بداکیلین , آبارلیکس , گیلتریتینیب , گلاسدگیب , پرفلوترن , داکومیتینیب , اکسی مورفون , بنزهیدروکدون/استامینوفن , انترکتینیب , اولیندومایسین , کانابیدیول , هالاون.

موارد منع مصرف:

• ازدیاد حساسیت به این دارو و ترکیبات آن، بیماران سالمند با سایکوز مرتبط با زوال عقلی که تحت درمان با داروهای ضد سایکوز می باشند، در معرض خطر مرگ قرار دارند. این دارو برای استفاده در بیماران مبتلا به سایکوز ناشی از زوال عقل تأیید نمی شود. ایمنی و کارآیی دارو در بیماران کمتر از 18 سال اثبات نشده است.

شرایط نگهداری:

• در مکانی خشک و خنک به دور از نور خورشید و دسترسی کودکان نگهداری شود.

نکات مهم:

• ایلوپریدون ممکن است خطر مرگ را در افراد مسن با دمانس عقلی افزایش دهد و برای این استفاده توسط این افراد، تایید نشده است.
• این دارو برای استفاده توسط افراد جوانتر از 18 سال مورد تأیید نمی باشد.
• مصرف دوزهای بالا یا استفاده طولانی مدت از دارو می تواند باعث اختلال حرکتی جدی برگشت ناپذیر شود.
• این دارو باعث افزایش فاصله QT می شود. در مصرف این دارو با سایر داروهایی که فاصله QTc را افزایش می دهند، احتیاط شود.
• در بیماران با نقص کبدی مصرف این دارو توصیه نمی شود.
• خطر ابتلا به سندرم بدخیم نورولپتیک و عوارض اکستراپیرامیدال با مصرف این دارو وجود دارد.
• ممکن است عوارض جانبی آنتی کولینرژیک ایجاد کند (مثلاً گیجی، بی قراری).
• لوکوپنی، نوتروپنی، اگرانولوسیتوز با این دارو مشاهده شده است.
• ممکن است افت فشار خون وضعیتی ایجاد کند.
• موارد prapapism (نعوظ طولانی‌مدت) گزارش شده است.
• داروهای ضد سایکوز ممکن است تنظیم دمای بدن را مختل کرده و همچنین باعث بی حسی و آسپیراسیون مری شود.هنگام مصرف داروی ایلوپریدون در صورت داشتن موارد زیر به پزشک اطلاع دهید: مشکل در بلع، سندرم QT طولانی (در خودتان یا یک نفر از اعضای خانواده). تشنج، دیابت یا عوامل خطرناکی مانند اضافه وزن یا سابقه خانوادگی دیابت. سرطان پستان، کلسترول یا تری گلیسیرید بالا، عدم تعادل الکترولیت (مانند سطح پایین پتاسیم یا منیزیم در خون). تراکم معدنی کم استخوان، بیماری کبدی، مصرف داروی ضد سایکوز در 3 ماه آخر بارداری ممکن است باعث ایجاد مشکلات تنفسی، مشکلات تغذیه یا علائم سندرم محرومیت در نوزاد شود. در صورت بارداری، به پزشک اطلاع داده شود.
• در هنگام مصرف این دارو از شیردهی خودداری شود.
• مصرف ایلوپریدون بدون توصیه پزشک متوقف نشود.
• ممکن است کنترل علائم تا 2 هفته طول بکشد. دارو طبق دستورالعمل استفاده شود و در صورت عدم بهبود علائم، به پزشک اطلاع داده شود.
• در صورت توقف مصرف دارو برای بیش از 3 روز متوالی، قبل از شروع مجدد با پزشک مشورت شود. ممکن است لازم باشد با دوز کمتری مصرف دارو شروع شود.
• در ابتدای مصرف دارو از رانندگی یا فعالیت های خطرناک خودداری شود تا اثر دارو مشخص شود زیرا در بعضی از افراد واکنش ها ممکن است مختل شود.
• از حالت نشسته و دراز کشیده سریع بلند نشوید زیرا دارو ممکن است باعث سرگیجه شود.
• بیماران در هنگام مصرف دارو، نسبت به شرایط بسیار گرم حساس می شوند. از گرمای بیش از حد یا دهیدراته شدن خودداری کرده و مایعات زیاد به خصوص در هوای گرم و هنگام ورزش نوشیده شود.
• نوشیدن الکل با این دارو می تواند عوارض جانبی ایجاد کند.
• برای جلوگیری از افت فشارخون، دوز دارو باید به آرامی افزایش یابد.
• در دوران استفاده از داروی ایلوپریدون ، شیردهی توصیه نمی شود.