شناخت دارو: عبارت است از ایبوپروفن یک داروی ضد درد و ضد التهاب است، این داور برای درمان آرتریت روماتوئید، تسکین دردهای قاعدگی، پایین آورنده تب و درد ناشی از اعمال جراحی مصرف می شود. همچنین ژل موضعی آن برای بهبود دردهای عضلانی و استخوانی به کار گرفته می شود.

دسته دارویی:

• داروهای مسکن، ضد التهاب و ضد تب ها

فارماکولوژی و مکانیسم اثر دارو:

• مهار غیر اختصاصی آنزیم کربوکسیژناز COX-1 و COX-2
• ايبوپروفن پس از مصرف خوراكي سريعاً جذب شده وحداكثر غلظت سرمي آن بعد از 2 الی 1 ساعت ايجاد مي‌گردد. 99% دارو به پروتئين‌هاي پلاسما متصل گشته و در كبد متابوليزه مي گردد. نيمه عمر آن 2 الی 1/8 ساعت بوده و از راه ادرار دفع مي‌شود.

اشکال دارو:

• قرص، ژل، شربت، کپسول

مقدار مصرف صحیح:

• 200 الی 400 میلی گرم است و طی 4 تا 6 مرحله در روز باید مورد استفاده قرار بگیرد.

اثر دارو:

• بعد از 1 الی 2 ساعت ظاهر می شود و به مدت 5 تا 10 ساعت باقی می ماند.

قبل از مصرف دارو:

• مواردی مثل فشارخون بالا، مشکلات مزمن کلیه، زخم معده یا سوء هاضمه، آسم و هرگونه حساسیت به این دارو را با پزشک خود درمیان بگذارید.

عوارض جانبی دارو:

• دفع خون از ادرار، مشکلات گوارشی، ترش کردن، سردرد، سرگیجه همچنین لازم به ذکر است که استفاده دراز مدت از این دارو ممکن است اثرات نامطلوبی بر روی دستگاه گوارش بگذارد، این دارو را با آب زیاد مصرف کنید.

تداخلات دارویی:

1. آلیسکیرن
2. بازدارنده‌های آنزیم مبدل آنژیوتانسین مانند کاپتوپریل و لیزینوپریل
3. آنتاگونیست گیرنده آنژیوتانسین II مانندلوزارتان و والزارتان
4. سیدوفوویر
5. کورتیکواستروئید مانند پردنیزولون
6. لیتیم
7. قرص‌های آب و ادرارآورهایی مانند فوروزماید

موارد منع مصرف:

• مصرف این دارو در سه ماهه سوم بارداری اکیداً ممنوع است و جزء داروهای گروه X طبقه بندی می شود و ممکن است منجر به مرگ یا نقص عضو جنین شود. اين دارو در صورت سابقه وجود آلرژيك شديد از قبيل آنافيلاكسي يا آنژيوادم ناشي از آسپيرين يا ساير داروهاي ضد التهاب غیر استروئیدی يا پوليت بيني‌ همراه با اسپاسم به علت مصرف آسپيرين، نبايد مصرف شود.

شرایط نگهداری:

• در مکانی خشک و خنک دور از دسترس کودکان نگهداری شود.

نکات مهم:

• اين دارو در موارد زير بايد با احتياط فراوان مصرف شود: بيماري‌ التهابي يا اولسراتيو قسمت فوقاني يا تحتاني مجراي گوارش (شامل بيماري Crohn، ديورتيكولين، قرحه گوارشي، كوليت اولسراتيو)، هموفيلي يا ساير اختلالات خوني شامل اختلالات عملكرد انعقادي يا پلاكت‌ها، عيب‌ كار كليه، استوماتيت و همچنين در بيماران سالخورده (به علت عوارض كبدي و كليوي) و بيماراني كه احتمال بروز خونريزي و زخم گوارشي در آنها زياد مي‌باشد.