شناخت دارو: عبارت است از پیزوتیفن یک داروی ضد میگرن است که در پیشگیری و درمان سردردهای میگرنی شدید به کار گرفته می شود.

دسته دارویی:

• داروهای ضد میگرن

فارماکولوژی و مکانیسم اثر دارو:

• پیزوتیفن آنتاگونیست سروتونین می باشد که بطور عمده بر روی رسپتورهای 5-HT2A و 5HT2C عمل می کند. پیزوتیفن همچنین برخی فعالیت های آنتی هیستامینی و آنتی کولینرژیکی هم دارد.پیزوتیفن سبب مهار آمینهای بیولوژیک مهار آمین های بیولوژیک مثل تریپتامین سروتونین و هیستامین می شود و پیزوتیفن برای پیشگیری از انواع میگرن سردرد های وازو موتور سردرد خوشه ای به کار میرود.پیزوتیفن پس از مصرف خوراکی بخوبی از طریق دستگاه گوارش جذب می گردد.حداکثر غلظت پلاسما پس از 5 ساعت بدست می آید.جذب پیزوتیفن سریع می باشد.نیمه عمر جذب آن 0.5 تا 0.8 ساعت و تقریبا کامل (80%) می باشد .بیشتر از 90% به پروتئینهای پلاسما متصل می گردد. پیزوتیفن تحت متابولیسم گسترده ای قرار می گیرد.بیشتر از نصف مقدار مصرفی عمدتا بصورت متابولیت از طریق ادرار دفع می گردد و مقدار قابل توجهی هم از طریق مدفوع دفع می گردد.متابولیت اصلی پیزوتیفن (کونژوگیت N-گلوکورونید) دارای نیمه عمر حذفی طولانی 23 ساعت می باشد.

اشکال دارو:

• قرص، شربت

مقدار مصرف صحیح:

• حداقل 1.5 الی 4.5 میلی گرم و حداکثر 3 میلی گرم و طی 3 مرحله در روز می باشد.
• بزرگسالان و سالمندان: معمولاً 1.5 mg در روز می تواند در یک نوبت شب ها و یا در سه مقدار منقسم مصرف شود. حداکثر مقدار مجاز: 4.5 mg در روز. تا 3 mg در روز را می توان بصورت تک دوز مصرف نمود.
• کودکان: از هفت سال به بالا:5 mg در روز. حداکثر مقدار مجاز: 1.5 mg در روز. حداکثر تا مقدار مصرف 1 mg در روز را می توان بصورت تک دوز شب ها مصرف نمود.

اثر دارو:

• چند روز پس از مصرف ظاهر می شود و به مدت چند هفته باقی می ماند.

قبل از مصرف دارو:

• مواردی مثل گلوکوم (آب سیاه)، بیماران مزمن کلیه، بیماری پروستات و مصرف هر نوع داروی دیگر را با پزشک خود در میان بگذارید.

عوارض جانبی دارو:

• تهوع , سردرد , خشکی دهان , گیجی , افسردگی , اضطراب , افزایش وزن , افزایش اشتها , خواب آلودگی.

تداخلات دارویی:

• آنتی هیستامین ها.

موارد منع مصرف:

1. ازدیاد حساسیت به این دارو و ترکیبات آن، مصرف همزمان با مهارکننده های مونوآمین اکسیداز، انسداد مجاری گوارشی، گلوکوم با زاویه بسته، اشکال در ادرارکردن.
2. پیزوتیفن آنتاگونیست سروتونین می باشد که بطور عمده بر روی رسپتورهای 5-HT2A و 5HT2C عمل می کند. پیزوتیفن همچنین برخی فعالیت های آنتی هیستامینی و آنتی کولینرژیکی هم دارد.پیزوتیفن سبب مهار آمینهای بیولوژیک مهار آمین های بیولوژیک مثل تریپتامین سروتونین و هیستامین می شود و پیزوتیفن برای پیشگیری از انواع میگرن سردرد های وازو موتور سردرد خوشه ای به کار میرود.پیزوتیفن پس از مصرف خوراکی بخوبی از طریق دستگاه گوارش جذب می گردد.حداکثر غلظت پلاسما پس از 5 ساعت بدست می آید.جذب پیزوتیفن سریع می باشد.نیمه عمر جذب آن 0.5 تا 0.8 ساعت و تقریبا کامل (80%) می باشد .بیشتر از 90% به پروتئینهای پلاسما متصل می گردد. پیزوتیفن تحت متابولیسم گسترده ای قرار می گیرد.بیشتر از نصف مقدار مصرفی عمدتا بصورت متابولیت از طریق ادرار دفع می گردد و مقدار قابل توجهی هم از طریق مدفوع دفع می گردد.متابولیت اصلی پیزوتیفن (کونژوگیت N-گلوکورونید) دارای نیمه عمر حذفی طولانی 23 ساعت می باشد.

شرایط نگهداری:

• در مکانی خشک و خنک به دور از نور خورشید و دسترسی کودکان نگهداری شود.

نکات مهم:

• افرادی که تمایل به افزایش وزن ندارند از مصرف این دارو خودداری کنند، همچنین ممکن است موجب تهوع، غش و افزایش ضربان قلب شوند.
• هر چند اثر آنتی کولینرژیکی پیزوتیفن ضعیف می باشد، در بیماران دارای گلوکوم با زاویه بسته و مستعد ابتلا به احتباس ادراری (مانند هیپرتروفی پروستات) با احتیاط فراوان تجویز گردد.
• پیزوتیفن در بیماران دارای سابقه ابتلا به صرع با احتیاط فراوان مصرف گردد.
• بیماران با مشکلات نادر ارثی عدم تحمل گالاکتوز، کمبود Lapp لاکتوز یا سوئ جذب گلوکز گالاکتوز نباید داروی پیزوتیفن را مصرف نمایند.پیزوتیفن باعث گیجی و خواب الودگی می شود بنابراین از رانندگی و کار با ماشین آلاتی که نیاز به تمرکز دارند خودداری نمایید.
• بدنبال قطع مصرف پیزوتیفن علائم سندروم محرومیت شامل افسردگی، لرزش، تهوع، اضطراب، بی قراری، خواب آلودگی، اختلالات خواب و کاهش وزن گزارش شده است.