شناخت دارو: عبارت است از ونلافاکسین از دسته داروهای ضد افسردگی می باشد، این دارو موجب افزایش تحرک بدنی می شود و روحیه را بهبود می بخشد و تمایل فرد به زندگی را بیشتر می کند.

دسته دارویی:

• آنتی بیوتیک

فارماکولوژی و مکانیسم اثر دارو:

• مینوسیکلین به دو روش وارد سلول باکتری می شود. یکی به روش انتشار و دیگری به روش انتقال فعال در نتیجه٬ غلظت تتراسیکلین در باکتری های حساس در درون سلول بسیار بیشتر از غلظت دارو در محیط خارج سلول است. پس از ورود مینوسیکلین به درون سلول باکتری٬ بصورت برگشت پذیر به گیرنده های سلولی روی واحد فرعی 30s ریبوزوم باکتری متصل می شود و مانع از اتصال tRNA به محل پذیرش کمپلکس ریبوزوم mRNA می شود. نتیجه این فرایند وقفه سنتز پروتئین در طیف وسیعی از باکتری ها می باشد. عدم جذب انتخابی تتراسیکلین ها در پستانداران دلیل اصلی بی اثر بودن این دارو در وقفه پروتئین در انسان است.جهت آگاهی از فارماکوکینتیک عمومی به تتراسیکلین ها رجوع کنید.مینوسیکلین به سهولت از مسیر گوارشی جذب می شود و آن چنان تحت تأثیر غذا و مقادیر متوسط شیر قرار نمی گیرد. متعاقب دوزهای خوراکی mg200 که هر 12 ساعت با دوزهای 100 میلی گرمی پیگیری می شود اوج غلظت پلاسمایی 2 تا 4 میکروگرم در میلی لیتر حاصل می شود. در مقایسه با داکسی سایکلین و دیگر تتراسیکلین ها حلالیت آن در چربی بیشتر است و به طور وسیع در بافت ها و مایعات بدن توزیع می شود و غلظت های بالای آن در مسیر کبدی صفراوی، ریه ها، سینوس ها و لوزه ها، اشک، بزاق و خلط یافت می گردد. میزان نفوذ آن در مایع مغزی نخاعی نسبتاً کم است اگر چه در مقایسه با داکسی سایکلین نسبت غلظت در مایع مغزی نخاعی به خون بالاتر گزارش شده است. از جفت عبور می کند و در شیر مادر توزیع می گردد. حدود 75 % آن در گردش خون به پروتئین های پلاسما متصل می شود. کلیرانس کلیوی آن پایین است و تنها حدود 5 تا 10 درصد یک دوز در ادرار دفع می شود و تا 34 درصد آن در مدفوع دفع می گردد. اگرچه برخلاف اکثر تتراسایکلین ها تحت متابولیسم کبدی قرار می گیرد و عمدتاً به 9- هیدروکسی مینوسیکلین تبدیل می شود. نیمه عمر پلاسمایی آن 11 تا 26 ساعت می باشد که در اختلالات کلیوی طولانی می باشد و خطر تجمع دارد اما به نظر نمی رسد که در اختلالات کبدی این ریسک وجود داشته باشد. مقادیر کمی از آن توسط دیالیز برداشت می شوند.

اشکال دارو:

• قرص

مقدار مصرف صحیح:

• حداقل 75 و حداکثر 150 میلی گرم است که براساس نیاز افزایش می یابد.
• برای افسردگی: بزرگسالان: مقدار اولیه: 37.5 mg خوراکی،دو بار در روز یا 25 mg خوراکی، 3 بار در روز، مقدارنگهدارنده: افزایش مقدار روزانه بیشتر از 75 mg در فواصل زمانی حداقل 4 روز برحسب نیاز.حداکثر مقدار مجاز: بیمار سرپایی با افسردگی متوسط: 225 mg/day، بیمار بستری با افسردگی شدید: 375 mg/day. مقدار مصرف روزانه در 2 یا 3 دوز منقسم استفاده شود. فرم آهسته رهش: مقدار اولیه:75 mg خوراکی،یک بار در روز، مقدار نگهدارنده: افزایش مقدار روزانه بیشتر از 75 mg در فواصل زمانی حداقل 4 روز برحسب نیاز. حداکثر مقدار مجاز: بیمار سرپایی با افسردگی متوسط: 225 mg/day، بیمار بستری با افسردگی شدید: 375 mg/day. برای اختلالات اضطرابی ژنرالیزه یا اجتماعی: بزرگسالان: فرم آهسته رهش: مقدار اولیه: 75 mg خوراکی، یک بار در روز. مقدار نگهدارنده: افزایش مقدار روزانه بیشتر از 75 mg در فواصل زمانی حداقل 4 روز برحسب نیاز، حداکثر مقدار مجاز: 225 mg/day.

اثر دارو:

• ظاهر شدن اثرات تکمیلی ممکن است هفته ها به طول بیانجامد.

قبل از مصرف دارو:

• در بیماران قلبی، مبتلایان به اختلالات روانی، بیماران کبدی، کلیوی و مبتلایان به حملات تشنجی، مصرف دارو باید با احتیاط صورت پذیرد.

عوارض جانبی دارو:

• از عوارض شایع آن: تمایل زیاد، پریشانی، دل بهم خوردگی، اختلال حواس و تار دیدن تصاویر می باشد.

تداخلات دارویی:

• ارگوتامین سی , ایپراتروپیوم بروماید , ایماتنیب , پیموزاید , توپیرامات , فلوتیکازون پروپیونات , متیل دوپا , آمی تریپتیلین , ایتراکونازول , ایزونیازید , ایمی پرامین , پاروکستین , پوساکونازول , وریکونازول , کتوکونازول , کلاریترومایسین , کلومیپرامین , کینیدین | کوئینیدین , فلوکستین , لیتیم کربنات , ماپروتیلین , مکلوبماید , میکونازول , نورتریپتیلین , دی هیدرو ارگوتامین , سرترالین , سیبوترامین , سیتالوپرام , سیناکلست , فلووکسامین , ترازودون , ترانیل سیپرومین , تریمی پرامین , دسیپرامین , دولوکستین , دوکسپین , کلوزاپین , متیلن بلو , فنتانیل , دی سولفیرام , سیکلوبنزاپرین , پگ اینترفرون آلفا 2بی , بوپرنورفین , پروکائین آمید , اسپارفلوکساسین , تورمیفن , وندتانیب , آلفنتانیل , سوفنتانیل , بوسپرویر , راساژیلین (رازاگیلین) , سافینامید , پالونوسترون , دولاسترون , پتیدین , تاپنتادول , رمی فنتانیل , فنین دیون | فنیندیون , آپیکسابان , فنیل پروپانولامین , مفلوکین , اینداپامید , دوفتیلید , بپریدیل , بوتورفانول , نالبوفین , آرسنیک تری اکساید , تروپیسترون , لورکاسرین , دکس فن فلورامین , میلناسیپران , گرپافلوکساسین , هالوفانترین , لورلاتینیب , وراپاکسار , 5-هیدروکسی تریپتوفان , لوومیلناسیپران , راموسیروماب , لاسمیدیتان , نتوپیتانت.

موارد منع مصرف:

• ازدیاد حساسیت به این دارو و ترکیبات آن، تحت درمان با مهارکننده های مونوآمین اکسیداز , فشارخون بالای کنترل نشده , مصرف همزمان با مهارکننده های مونوآمین اکسیداز.

شرایط نگهداری:

• در مکانی خشک و خنک به دور از نور خورشید و دسترسی کودکان نگهداری شود.

نکات مهم:

• مصرف بیش از حد این دارو موجب افزایش خطر مسمومیت و بر هم خوردن تعادل می شود.
• این دارو به ندرت ممکن است موجب بروز حساسیت به نور شود.
• در صورت نارسایی کبد این دارو با احتیاط فراوان مصرف شود.از مصرف همزمان داروهای آنتی اسید، مکمل های حاوی کلسیم و آهن، ملین های حاوی منیزیم و سدیم بی کربنات، شیر لبنیات طی 3-1 ساعت پس از مصرف این دارو باید خودداری شود.
• بیمار نباید به مدت طولانی در معرض نور آفتاب یا لامپ های دارای اشعه ماوراءبنفش قرار گیرد.
• دوره درمان با این دارو باید کامل شود.
• این دارو باید همراه با مقدار زیادی آب مصرف شود.